Search results

1

Shakespeare in Hawai‘i: Puritans, Missionaries, and Language Trouble in James Grant Benton’s "Twelf Nite O Wateva!", a Hawaiian Pidgin Translation of "Twelfth Night"

100%

Hokama R.

Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance

|

2018

|

vol. 18

|

issue 33

57-77

EN

In 1974, the Honolulu-based director James Grant Benton wrote and staged Twelf Nite O Wateva!, a Hawaiian pidgin translation of Shakespeare’s Twelfth Night. In Benton’s translation, Malolio (Malvolio) strives to overcome his reliance on pidgin English in his efforts to ascend the Islands’ class hierarchy. In doing so, Malolio alters his native pidgin in order to sound more haole (white). Using historical models of Protestant identity and Shakespeare’s original text, Benton explores the relationship between pidgin language and social privilege in contemporary Hawai‘i. In the first part of this essay, I argue that Benton characterizes Malolio’s social aspirations against two historical moments of religious conflict and struggle: post-Reformation England and post-contact Hawai‘i. In particular, I show that Benton aligns historical caricatures of early modern puritans with cultural views of Protestant missionaries from New England who arrived in Hawai‘i beginning in the 1820s. In the essay’s second part, I demonstrate that Benton crafts Malolio’s pretentious pidgin by modeling it on Shakespeare’s own language. During his most ostentatious outbursts, Malolio’s lines consist of phrases extracted nearly verbatim from Shakespeare’s original play. In Twelf Nite, Shakespeare’s language becomes a model for speech that is inauthentic, affected, and above all, haole.

2

Działalność purytańskiego misjonarza Johna Eliota wśród Indian Nowej Anglii

51%

Stawiński P.

Nurt SVD

|

2013

|

issue 2

123-133

PL

Niniejszy artykuł poświęcony jest chrześcijańskiej działalności misyjnej wśród Indian Ameryki Północnej w wieku XVII. Punktem wyjścia rozważań jest – słabo naświetlony w literaturze przedmiotu, a bardzo interesujący w aspekcie rywalizacji międzywyznaniowej – fakt spotkania w Wigilię roku 1650 w Roxbury (Nowa Anglia) francuskiego jezuity o. Gabriela Druillettes’a i purytańskiego pastora Johna Eliota. Obu uważano za sztandarowe postaci katolickiej i protestanckiej akcji misyjnej. Przedmiotem szczegółowego opisu jest aktywność J. Eliota, nazywanego „apostołem Indian”. Motywacje, program działań, metody i rezultaty aktywności J. Eliota przedstawione zostały na tle duchowości purytańskiej i skonfrontowane z akcją jego katolickich rywali. Głównie jednak uwaga została skupiona na kaznodziejskiej, translatorskiej i organizacyjnej płaszczyźnie działań Eliota oraz ocenie ich rezultatów w kontekście tzw. wojny króla Filipa (1675-1676).

EN

The present article is dedicated to Christian missionary activities among the Indians of North America in the seventeenth century. The starting point for this consideration is – poorly exposed in the literature, and very interesting in terms of inter-profession rivalry – the event of meeting on Christmas Eve 1650 in Roxbury (New England) of the French Jesuit Father Gabriel Druillettes and the Puritan preacher John Eliot. They were both considered as the flagship of Catholic and Protestant missionary activity. The subject of a detailed description is J. Eliot’s activity who was called “the apostle of Indian.” The motivations, the programme of activities, methods, and results of J. Eliot’s activity – were presented against the Puritan spirituality and confronted with the action of the Catholic rivals. Mainly, however, attention has been focused on preaching, translating and organizational level of Eliot’s activities as well as on the evaluation of the results in the context of the so-called King Philip’s War (1675-1676).

3

Wyznanie wiary w muzyce liturgicznej Kościoła w ujęciu Benedykta XVI (Josepha Ratzingera)

32%

Szulc M. J.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2013

|

issue 20

255-264

PL

Joseph Ratzinger przekonuje, iż muzyka zajmuje znaczące miejsce w liturgii Kościoła, a tym samym w Jego wyznaniu wiary. Samą liturgię opisuje priorytetowo kategorią przejścia, podkreślając bezustanne uobecnianie w niej kosmicznego wydarzenia Paschy Pana oraz osobistego samoprzekraczania siebie, które ona implikuje. Śpiew i muzyka stanowią centralną oś tego procesu. Jako nieodzowny element credo towarzyszą Wspólnocie uczniów Chrystusa od cza-sów synagogi. Do dziś Psalmy są punktem odniesienia dla treści i formy muzyki liturgicznej, chociaż na przestrzeni wieków ową dziedzinę działalności eklezjalnej dotykały rozmaite wypaczenia. Papież senior, omawiając współczesne tego typu zjawiska, przedstawia dwa skrajne podejścia, które nazywa purytańskim funkcjonalizmem (charakteryzuje je zredukowanie muzyki do jej najprostszych form w celu jak największego zaktywizowania wiernych) oraz funkcjonalizmem dostosowania (występuje tu dbałość o wysoką jakość utworów, lecz z zerwaniem więzi z wymogami liturgii). Historyczne sięgają one czasów Ojców Kościoła. Złoty środek w tej kwestii stanowi zaaplikowanie do muzyki należycie zinterpretowanego dogmatu chalcedońskiego. Ostatecznie jej celem jest oddanie chwały Bogu w wierze przez żywe spotkanie Ducha Pana i dialog w Nim, czyli uduchowienie w Miłości.

EN

Joseph Ratzinger argues that music has a significant place in the liturgy of the Church, and thus in the profession of faith. He describes the liturgy using, above all, the term of transition: highlighting a continual re-presentation of the cosmic event of the Passover of the Lord and the personal self-transition, which influences lives of the participants. Singing and music are central axis of the process mentioned and as essential elements of the creed have accompanied the Community of Christ`s disciples since the synagogue period. To date, the Psalms are a reference point for the content and form of liturgical music, although over the centuries that area of church activity has been affected by various negative factors. Pope Emeritus, discussing contemporary problems in this case, presents two extreme approaches: he calls them the puritanical functionalism and the functionalism of adjustment. From the historical point of view they have their roots in the times of the Church Fathers. The only way to solve that kind of polarization is to apply a well interpreted dogma of Chalcedon to liturgical music. Finally, its aim is to worship God through the dialogue of love with the Holy Spirit.

Refine search results

1 Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance

1 Nurt SVD

1 Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

1 2018

2 2013

1 Hokama R.

1 Stawiński P.

1 Szulc M. J.

Shakespeare in Hawai‘i: Puritans, Missionaries, and Language Trouble in James Grant Benton’s "Twelf Nite O Wateva!", a Hawaiian Pidgin Translation of "Twelfth Night"

Działalność purytańskiego misjonarza Johna Eliota wśród Indian Nowej Anglii

Wyznanie wiary w muzyce liturgicznej Kościoła w ujęciu Benedykta XVI (Josepha Ratzingera)