Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 15

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  ratownictwo medyczne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Badanie ultrasonograficzne w diagnostyce przedszpitalnej w Polsce jest właściwie niewykorzystywane ze względu na brak odpowiednich aktów prawnych zobowiązujących do posiadania aparatów USG w zespołach ratownictwa medycznego oraz ze względu na brak odpowiednich szkoleń. W USA oraz Europie Zachodniej USG standardowo wykorzystuje się w celu identyfikacji i diagnostyki odwracalnych przyczyn zatrzymania krążenia. Celem pracy była analiza przydatności badania ultrasonograficznego w warunkach przedszpitalnych na podstawie opinii ratowników medycznych pracujących w Zespołach Ratownictwa Medycznego. Do badań włączono 68 ratowników medycznych pracujących w pięciu stacjach pogotowia ratunkowego. Badania przeprowadzono za pomocą autorskiej ankiety. Wyniki pokazują, że ratownicy medyczni byliby skłonni do podjęcia szkolenia w zakresie protokołów ultrasonograficznych przydatnych w medycynie ratunkowej jedynie w sytuacji pozyskania na ten cel środków zewnętrznych. Za przydatne w ocenie ultrasonograficznej uznali cztery elementy składające się na badanie w protokole eFAST: ujawnienie płynu w jamie otrzewnowej oraz jamach opłucnowych, potwierdzenie odmy opłucnowej i ujawnienie wolnego płynu w worku osierdziowym (tamponady osierdzia). Elementy badania echokardiograficznego ( protokoły FATE, FEEL) zostały uznane za nieprzydatne, podobnie jak potwierdzenie za pomocą ultrasonografii położenia rurki intubacyjnej i teletransmisja obrazów ultrasonograficznych.
EN
Ultrasound diagnosis in pre-hospital treatment in Poland is virtually non-existent because of the lack of relevant legislation obliging emergency medical teams to have ultrasound pocket machines and due to the lack of proper training. In the US and Western Europe, USG is normally used for identification and diagnosis of reversible causes. The aim of this study was to evaluate the usefulness of ultrasound in pre-hospital treatment based on the results of a survey conducted among paramedics working in Medical Rescue Teams. The study included 68 medical rescuers working in five emergency stations. The study was conducted using a proprietary questionnaire. Conclusions. The results show that the paramedics would only be willing to undertake training in the field of ultrasound protocols useful in emergency medical treatment in the case of obtaining funds for that purpose from some external sources. They recognize four elements of the study protocol Efast, which include disclosure of fluid in the peritoneal and pleural cavities, confirmation of pneumothorax and disclosure of free fluid in the pericardial sac (pericardial tamponade), to be useful for ultrasound evaluation. Echocardiographic elements (FATE and FEEL protocols) are considered as useless, similarly to confirmation by ultrasound endotracheal tube position and telematics ultrasound images.
PL
Wprowadzenie: Zdarzenia niepożądane są z uwagi na złożoność procesu udzielania świadczeń zdrowotnych nieuniknionym elementem na różnych jego etapach. Obowiązkiem podmiotów prowadzących działalność leczniczą i osób tymi podmiotami zarządzających, a także personelu medycznego jest podejmowanie działań mających na celu zidentyfi kowanie i wyeliminowanie przyczyn danego zdarzenia niepożądanego, tak aby uniknąć podobnych sytuacji w przyszłości. Materiał i metody: W pracy przedstawiono problematykę występowania zdarzeń niepożądanych w ratownictwie medycznym w Polsce, analizę występującego w nim ryzyka oraz dokonano identyfi kacji najczęściej występujących zdarzeń niepożądanych. Badanie zostało przeprowadzone metodą sondażu diagnostycznego; grupę badawczą stanowiło 180 czynnych zawodowo ratowników medycznych. Wyniki: W badaniu własnym wykazano, iż najczęściej występującymi zdarzeniami niepożądanymi są: zbyt długi czas dojazdu zespołu ratownictwa medycznego do pacjenta oraz nieprawidłowa decyzja co do miejsca transportu pacjenta. Według zdecydowanej większości ankietowanych zdarzenia niepożądane występowały w ich praktyce zawodowej rzadziej niż 5 razy miesięcznie. Najczęstszą przyczyną ich powstawania jest przemęczenie ratowników medycznych oraz stres. Wnioski: Zdarzania niepożądane są istotnym problemem systemu ratownictwa medycznego i wymagają stałego monitorowania, raportowania oraz działań edukacyjnych w celu zapobiegania im w przyszłości.
EN
sector. The medical facilities and medical staff are responsible for identifying and eliminating unwanted and unexpected events. Material and methods: This work presents the problem of occurrence of adverse events in the emergency medical services in Poland and it is also identifying the most frequent adverse events and as well as it presents the analysis of risks that potentially may happen in this sector. An anonymous questionnaire was distributed to 180 paramedics. Results: According to this research the most frequent adverse events are too long waiting time for the arrival of the medical services to examine a patient and the incorrectly made decision of where the patient should be transferred to. The most common reason for the occurrence of adverse events is tiredness and stress. Conclusion: Unwanted and unexpected events are a signifi cant problem in the emergency medical services and require continuous monitoring, reporting as well as educating to prevent them in the future.
EN
One of the most important functions of each country can be providing citizens with protection against threats. The security of citizens is ensured by appropriate institutions and specialized services, including those responsible for emergency response and rescue. Pre-hospital care is implemented by a medical emergency system. The author’s intention is to present issues related to crisis management and medical rescue, and in particular legal aspects of the functioning of both systems.
PL
Do najważniejszych funkcji każdego państwa zaliczyć trzeba zapewnienie obywatelom ochrony przed zagrożeniami. Bezpieczeństwo obywateli gwarantują odpowiednie instytucje i wyspecjalizowane służby, w tym podmioty odpowiedzialne za reagowanie kryzysowe i ratownictwo. Opiekę przedszpitalną realizuje system ratownictwa medycznego. Intencją autora jest przedstawienie zagadnień związanych z zarządzaniem kryzysowym i ratownictwem medycznym, w szczególności prawnymi aspektami funkcjonowania obu systemów.
PL
Celem tego artykułu jest ocena efektywności funkcjonowania systemu pomocy doraźnej i ratownictwa medycznego w 16 województwach Polski, w latach 2010-2012. Wykorzystano dane pochodzące z Głównego Urzędu Statystycznego oraz Narodowego Funduszu Zdrowia. Wskazano potencjalne przyczyny nieefektywności. Uzyskane wyniki potwierdzają przydatność metody DEA do analizy efektywności usług medycznych.
EN
The aim of this article is to assess the efficiency of the emergency medical services in 16 Polish voivodeship, in 2010-2012. The data sources were the Central Statistical Office, the National Health Fund and the Ministry of Health. Potential causes of inefficiency were identified. The results confirm the usefulness of the DEA to analyze medical systems services.
PL
Wstęp. Wraz z rozwojem cywilizacji lawinowo wzrasta liczba zagrożeń i nieprzewidzianych wypadków, a wśród nich zatruć. Zarówno przypadkowe jak i celowe narażenie na substancje szkodliwe są problemem nie tylko oddziałów toksykologii, ale także pracowników systemu ratownictwa medycznego. Cel pracy. Celem pracy była analiza zatruć pod względem rodzaju i ciężkości wśród pacjentów leczonych w Klinicznym Oddziale Intensywnej Terapii i Anestezjologii z Ośrodkiem Ostrych Zatruć Szpitala Wojewódzkiego nr 2 im. św. Jadwigi Królowej w Rzeszowie w latach 2011–2013 oraz czynników mających wpływ na częstość występowania zatruć. Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono na podstawie oddziałowych zestawień zbiorczych pacjentów leczonych z powodu zatrucia. Na podstawie udostępnionych danych wyodrębniono płeć, wiek, rodzaje ciężkości zatruć, rodzaj zatrucia, efekt terapii, tryb przyjęcia oraz wypisu. Wszystkie wykresy i tabele wykorzystane w pracy wykonano za pomocą programu statystycznego IBM SPSS Statistic. Wyniki. Liczba pacjentów leczonych z powodu zatruć w oddziale wzrastała w poszczególnych latach z 332 do 491. Częściej hospitalizowani byli mężczyźni a najczęstszą przyczyna pobytu było zatrucie alkoholem etylowym lub inne stany związane z nadużyciem tego alkoholu. Zaobserwowano wzrost liczby ciężkich zatruć w poszczególnych latach z 5,12% w 2011 do 11% w 2013. Zaobserwowano również wzrost liczby pacjentów kierowanych z niniejszego oddziału do dalszego leczenia w innym szpitalu. Wnioski. Stwierdzono sukcesywny wzrost liczby hospitalizowanych pacjentów oraz ciężkości zatruć. Częściej zatruciom ulegali mężczyźni, a najczęstszą przyczyną zatrucia jest alkohol etylowy. Bardzo mały odsetek zatruć zakończył się zgonem. Ponad połowa zatrutych leczyła się na choroby współistniejące. Do SOR i do oddziału toksykologii pacjenci najczęściej przywożeni byli przez zespoły ratownictwa medycznego.
EN
Introduction. The number of accidents and emergencies, among them poisonings, is currently increasing rapidly. Both accidental and intentional exposure to toxic substances is not only the problem of toxicology departments but also emergency medical system. Aim of study. The aim of the study was to analyze poisonings in terms of a type and severity among the patients treated at the Department of Toxicology of St. Hedvig Provincial Hospital No.2 in Rzeszów in 2011-2013 and factors affcting the incidence of poisonings. Material and methods. The study analyzed cumulative statistics from a hospital department on intoxicated patients. Sex, age, type and severity of poisoning, effct of therapy, the way of admission and discharge were collected from the available data. All graphs and tables in the paper were elaborated by means of IBM SPSS Statistic software. Results. The number of patients treated for poisoning in the branch increased during researched period from 332 to 491. Men were hospitalized more often than women and the most common cause of the stay was ethanol poisoning or other conditions associated with alcohol abuse. The increase in the number of severe poisonings in the subsequent years from 5.12% in 2011 to 11% in 2013 was observed. The increase in the number of patients referred for further treatment to another hospital was also noted. Conclusions.The increase in the number of hospitalized patients and the severity of poisonings was found. The men were more often prone to poisonings and the most common reason of poisoning was ethyl alcohol. A very small percentage of the poisonings was fatal. More than a half of intoxicated patients had comorbidities. Most frequently patients were transported to the emergency department and the department of toxicology by emergency medical service.
EN
The purpose of this article is to reflect on the current state of the Polish rescue system in the subjective and objective perspective, as well as, to indicate the developing trends of Polish rescue. The contributing considerations introduce a wide range of themes. In the last two decades legal regulations have changed, standards of rescue operations have developed, and specialized high-class emergency equipment has emerged. The specialization of emergency services is systematically progressing, which means that new types of rescue are distinguished (e.g. altitude rescue, ski rescue, psychological rescue). There is therefore a need to constantly update the description and to assess the state of Polish rescue.
PL
Celem niniejszego artykułu jest podjęcie refleksji nad obecnym stanem systemu ratownictwa RP w perspektywie podmiotowej i przedmiotowej oraz wskazanie właściwych mu trendów rozwojowych. Rozważania mają charakter przyczynkarski i wprowadzający do szerokiego spektrum tematycznego. W ostatnim dwudziestoleciu zmieniły się regulacje prawne, rozwinęły standardy działań ratowniczych, pojawił się fachowy sprzęt ratowniczy wysokiej klasy. Systematycznie postępuje specjalizacja służb ratowniczych, w związku z czym wyróżnia się nowe rodzaje ratownictwa (np. ratownictwo wysokościowe, ratownictwo narciarskie, ratownictwo psychologiczne). Istnieje zatem potrzeba ciągłej aktualizacji opisu i dokonywania bilansu stanu polskiego ratownictwa.
EN
Introduction. This paper has been inspired by the analyses of paramedics’ training programs, along with the observation of a glider accident simulation workshop organized by the author. Medical team members’ knowledge specifically related to aviation accidents is insufficient. Research problem and research method. Research was aimed at analyzing and synthesizing data about medical rescue action in case of glider accident. Research was theoretical and interdisciplinary. Knowledge in the field of soaring sport and medical rescue was structured and integrated. Analyses were based on specialist literature, aircraft technical data and author’s personal experience as both paramedic and aviator. It concerned, among other aspects: flight and landing characteristics, glider equipment, mechanism of injury and undertaking rescue action. Results. Various source data analyses and its further syntheses does structure and broaden knowledge about glider accidents. It has been proven on theoretical level, that there exists a relation between the knowledge of an aircraft and undertaking proper rescue action in case of an air crash. Conclusions and summary. Data comprised in the article is of both cognitive and introductory character. It may support paramedics in individual development of professional qualifications. It may also serve as the base of medical team training program. Relations presented in the article may be empirically verified by further research.
PL
Wprowadzenie. Inspiracją do podjęcia problematyki będącej przedmiotem artykułu była analiza programów szkolenia ratowników medycznych oraz obserwacje uzyskane w czasie prowadzonych autorskich warsztatów z postępowania w sytuacji wypadku lotniczego. Wynikało z nich, że wiedza na ten temat jest wśród ratowników medycznych znikoma. Problem badawczy i metoda badawcza. Głównym celem artykułu była analiza i synteza danych na temat specyfiki postępowania ratowniczego po wypadku szybowca. Badania miały charakter teoretyczny i interdyscyplinarny. Polegały na usystematyzowaniu i zintegrowaniu wiedzy z zakresu szybownictwa i ratownictwa medycznego. Marek Siuta 265 Analizy były oparte na literaturze przedmiotu, danych technicznych statków powietrznych, danych statystycznych oraz doświadczeniu własnym autora jako lotnika i ratownika. Dotyczyły problemów specyfiki lotów i lądowań, wyposażenia szybowca, mechanizmów urazu oraz prowadzenia akcji ratunkowej po wypadku. Wyniki. Przeprowadzone analizy danych z różnych źródeł i ich synteza poszerzają i systematyzują wiedzę na temat wypadków z udziałem szybowca. Wykazano – na poziomie teoretycznym – że istnieje związek pomiędzy wiedzą na temat statku powietrznego a skutecznym postepowaniem ratowniczym w sytuacji wypadku z jego udziałem. Wnioski i podsumowanie. Dane zawarte w artykule mają charakter zarówno poznawczy, jak i aplikacyjny. Mogą stanowić uzupełnienie wiedzy ratownika medycznego w indywidualnym podnoszeniu swoich kwalifikacji jak i być przydatne w opracowywaniu szkoleń dla zespołów ratownictwa medycznego. Mogą także stanowić punkt wyjścia do badań empirycznych, których celem byłaby dogłębna weryfikacja przedstawionych w artykule zależnośc
EN
Transformations in Polish and European high education compel verification of learning objectives which students acquire in the course. Choosing suitable method of verification should be innovative and adequate to category of learning outcomes: knowledge, skills, attitudes. Final exam on paramedic studies in Cracow Academy that taken place for abiturients 2010/2011 shows how to check the most important abilities for paramedic in multistage exam.
PL
Wprowadzone zmiany w polskim i europejskim szkolnictwie wyższym wymuszają weryfikację uzyskiwanych w toku studiów efektów kształcenia. Dobór odpowiedniej metody weryfikacji powinien być nowatorski i adekwatny do swojej kategorii: wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych. Egzamin dyplomowy na kierunku ratownictwo medyczne w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, przeprowadzony dla abiturientów naboru 2010/2011 pokazuje, w jaki sposób sprawdzić najważniejsze kompetencje ratownika medycznego w kilkustopniowym egzaminie.
PL
Karta Polaka jest dokumentem potwierdzającym przynależność do Narodu polskiego. Jednocześnie przyznaje jej posiadaczowi określone uprawnienia i przywileje, z których może korzystać podczas pobytu w Polsce. Obowiązujące przepisy prawa uprawniają posiadaczy Karty Polaka między innymi do korzystania z bezpłatnych świadczeń opieki zdrowotnej, udzielanych niezwłocznie, w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego. Tym samym ustawodawca realizuje w praktyce konstytucyjną zasadę ochrony zdrowia, rozumianej jako prawo do zachowania życia i jego ochrony, gdy jest ono zagrożone. Jest to prawo podstawowe, wynikające z przyrodzonej i niezbywalnej godności człowieka, którego nie można kwestionować, a ani w żaden sposób ograniczać. W niniejszym opracowaniu omówiona zostanie zatem relacja Karty Polaka do problematyki realizacji prawa do ochrony zdrowia i dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej, z uwzględnieniem opieki w okresie ciąży i okołoporodowej. Rozważania zostały oparte na stanie prawnym aktualnym na dzień 16 sierpnia 2019 r.
EN
The Pole’s Card is a document confirming belonging to the Polish Nation. At the same time, it grants its owner specific rights and privileges that he or she can use during their stay in Poland. The current law entitles holders of the Pole’s Card to, among others, benefit from free and immediate healthcare services provided in an emergency. Thus, the legislator implements and puts into practice the constitutional principle of health care, understood as the right to care for a person’s life and protecting them when they are threatened. This is a fundamental right that results from man’s inherent and inalienable dignity, which cannot be questioned or limited in any way. This report will, therefore, discuss the relationship of the Pole’s Card to the issue of exercising the right to health protection and access to health care services, including pregnancy and perinatal care. The considerations were based on the current legal status as of August 16, 2019.
EN
In this article the author briefly pointed out the important tasks of medical rescuers resulting from the current legal status and presented the changes planned in this regard. As the essence of this article, the author has made the rights of medical rescuers, but they also paid attention to the financing of the benefits provided by medical rescue teams, which also required the issue of health care services financed by public funds, in particular the role of the National Health Fund. The most important in the context of both existing and proposed changes seems to be the approximation of the status of medical rescuers to doctors or nurses, midwives, mainly due to the obligation imposed on them to keep professional secrets or keep medical records.  
PL
W niniejszym opracowaniu autorki w zwięzły sposób wskazały na istotne zadania ratowników medycznych wynikające z aktualnie obowiązującego stanu prawnego oraz przedstawiły projektowane w tym zakresie zmiany. Istotą niniejszego artykułu autorki uczyniły uprawnienia ratowników medycznych, ale zwróciły również uwagę na finansowanie świadczeń udzielanych przez zespoły ratownictwa medycznego, co wymagało sięgnięcia do zagadnień związanych ze świadczeniami opieki zdrowotnej finansowanymi ze środków publicznych, w szczególności rolą Narodowego Funduszu Zdrowia. Najistotniejsze w kontekście zarówno istniejących, jak i projektowanych zmian zdaje się być przybliżenie statusu ratowników medycznych do lekarzy czy też pielęgniarek, położnych, a to głównie za sprawą nałożonego na nich obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej czy prowadzenia dokumentacji medycznej.
PL
Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego w Rzeszowie powstała jako pierwsza w województwie rzeszowskim (obecnie podkarpackim), cztery lata po zakończeniu drugiej wojny światowej. Od tej pory rozpoczął się żmudny, ale jednocześnie systematyczny proces tworzenia struktur pomocy doraźnej, tak w Rzeszowie, jak również w całym regionie. Wiedza na temat historii powstania i rozwoju pomocy doraźnej, a następnie ratownictwa medycznego na terenie miasta Rzeszowa i dawnego województwa rzeszowskiego, a obecnie podkarpackiego, byłaby trudna, bądź niemożliwa do zdobycia, gdyby nie Kronika Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Rzeszowie (Kronika WSPR w Rzeszowie). Powstała ona w latach 1967–1968 na zlecenie ówczesnego dyrektora Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Rzeszowie (WSPR) Stanisława Widlarza. Autorem cennej Kroniki był Piotr Kamiński – dyrektor ds. administracyjnych rzeszowskiej Stacji, długoletni jej pracownik oraz współorganizator wielu powiatowych stacji pogotowia ratunkowego na terenie dawnego województwa rzeszowskiego. Obecnie Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego realizuje zadania systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego. Posiada najliczniejszy potencjał zespołów ratownictwa medycznego na terenie województwa podkarpackiego. I tak, jak w momencie jej powstania, tak też obecnie priorytetem jej działalności jest ratowanie ludzkiego życia i zdrowia. Opracowanie powstało na bazie wspomnianej Kroniki Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Rzeszowie, dokumentów archiwalnych Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Rzeszowie (WSPR), witryn internetowych, które zawierają informacje na temat powstania, rozwoju, a także obecnego stanu funkcjonowania i organizacji rzeszowskiej Stacji Pogotowia Ratunkowego oraz relacji osób – prekursorów pomocy doraźnej/ratownictwa medycznego na ternie miasta Rzeszowa i okolic oraz bibliografii opisującej dzieje Rzeszowa i okolic. Z uwagi na powszechny deficyt informacji, dotyczących historii Rzeszowskiego Pogotowia Ratunkowego autorzy niniejszego opracowania podjęli pierwszą próbę upublicznienia tak ważnej informacji, jaką jest zarys dziejów ratownictwa medycznego na Rzeszowszczyźnie.
EN
Introduction. Voivodeship Rescue Service Station (Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego, WSPR) in Rzeszów was the first to be established in Rzeszów Voivodeship (currently Podkarpackie Voivodeship), four years after the World War II. Since that time, in Rzeszów as well as in the whole region a laborious yet systematic process of creating structures of emergency medical aid has started. Aim. If it was not for the chronicle of Voivodeship Rescue Service Station in Rzeszów, obtaining the knowledge regarding the history and development of emergency medical aid, and then medical rescue services in Rzeszów and former Rzeszów Voivodeship - current Podkarpackie Voivodeship would be hindered or else impossible. The chronicle was created between 1967 and 1968 to the order of the then director of Voivodeship Rescue Service Station in Rzeszów Stanisław Widlarz. The author of this valuable chronicle was Piotr Kamiński, the administrative director of the station in Rzeszów, its long-time employee and co-founder of many poviat rescue service stations in the former area of Rzeszów Voivodeship. At present, the Voivodeship Rescue Service Station in Rzeszów implements tasks of the Emergency Medical Services (EMS). It boasts the most numerous medical rescue teams in Podkarpackie Voivodeship. Just like the day it was founded, the top priority for the station is saving human life and health. Material and method. The paper is based on the above mentioned chronicle of Voivodeship Rescue Service Station in Rzeszów, archive of Voivodeship Rescue Service Station in Rzeszów, web pages which served as sources of information on foundation, development and current operating and organization of the Voivodeship Rescue Service Station in Rzeszów and its vicinity, as well as bibliography on history of Rzeszów and its vicinity. Results. Due to the information shortage concerning the history records of rescue service in Rzeszów, the authors of this paper made the first attempt to publish the vital information on the history of medical rescue service in Rzeszów region.
PL
Niniejszy tekst odnosi się do problematyki wyrażenia zgody na interwencję medyczną wobec małoletniego w przypadku, kiedy nie jest możliwy kontakt z jego przedstawicielem ustawowym. Poruszone zostało zagadnienie rozumienia pojęcia „pacjenta” i jego praw, pojęcia „dziecka” i „małoletniego”, a także praw pacjenta małoletniego. Główne rozważania oscylują natomiast wokół problematyki wyrażenia zgody na udzielenie świadczenia zdrowotnego małoletniemu.
EN
This text refers to the issue of consenting to medical intervention against a minor in the case when it is not possible to contact his or her legal representative. This text is about understanding the concept of “patient” and his rights, the notions of “child” and “minor” as well as the rights of a minor patient were raised. The main considerations, on the other hand, oscillate in relation to the issue of consent for providing a minor health service.
EN
In 2013 a fire broke out in the Nursing Home (NH) in the Henryszew village 5 km away from the district hospital in Żyrardów. At the time of the incident 52 residents and 16 staff members were present in the building. Due to a large number of casualties, the occurrence was classified as a potentially mass casualty incident (MCI). Troops of the State Fire Brigade, Paramedic Rescue Squads, choppers of the Helicopter Emergency Medical Service, the Police, and the NH staff took part in the rescue operation. The priority was given to the evacuation of the NH residents carried out by the NH staff and firefighters, extinguishing the fire, as well as to primary and secondary survey triage. Due to the pre-accident health state of the victims, the latter posed a considerable difficulty. A decisive role was played by the need to conduct non-invasive measurements of carboxyhemoglobin in all the casualties, which then made it possible to adequately diagnose the patients and implement proper procedures. The rescue operation was correctly followed although it proved to be a serious logistical and technical undertaking for the participating emergency services. The residents were not found to be suffering from carbon monoxide poisoning, therefore 46 of the residents safely returned to the building. The fact that all the Paramedic Rescue Squads were equipped with medical triage sets and were able to conduct non-invasive measurements of carboxyhemoglobin made it possible to introduce effective procedures in the cases of suspected carbon monoxide poisoning and abandon costly and complicated organisational procedures when they proved to be unnecessary. Med Pr 2014;65(2):289–295
PL
W 2013 r. w Henryszewie, miejscowości oddalonej o 5 km od szpitala powiatowego w Żyrardowie, miał miejsce pożar Domu Pomocy Społecznej (DPS), w którym przebywało 52 pensjonariuszy i 16 osób personelu. Z uwagi na dużą liczbę poszkodowanych przyjęto możliwość masowego charakteru zdarzenia. W akcji ratunkowej uczestniczyły - zastępy Państwowej Straży Pożarnej, zespoły ratownictwa medycznego, śmigłowce Lotniczego Pogotowia Ratunkowego, policja i personel DPS. Priorytetem była ewakuacja mieszkańców DPS przeprowadzona przez jego personel i strażaków, ugaszenie pożaru oraz pierwotna, a następnie wtórna segregacja medyczna, która ze względu na wyjściowy stan poszkodowanych była znacznie utrudniona. Decydujący okazał się nieinwazyjny pomiar karboksyhemoglobiny u wszystkich poszkodowanych, który umożliwił prawidłowe diagnozowanie pacjentów oraz wdrożenie adekwatnego postępowania. Akcja ratunkowa była przeprowadzona prawidłowo i stanowiła dla podmiotów ratowniczych poważne przedsięwzięcie logistyczno-techniczne. Ostatecznie u pensjonariuszy nie wykryto objawów zatrucia tlenkiem węgla, wobec czego 46 pensjonariuszy bezpiecznie wróciło do budynku. Wyposażenie wszystkich zespołów ratownictwa medycznego w zestawy do segregacji medycznej oraz możliwości diagnostyczne zespołów Lotniczego Pogotowia Ratunkowego w zakresie nieinwazyjnego pomiaru karboksyhemoglobiny umożliwiły skuteczne postępowanie w podejrzeniu zatrucia tlenkiem węgla i odstąpienie od skomplikowanych i kosztownych przedsięwzięć organizacyjnych. Med. Pr. 2014;65(2):289–295
EN
BackgroundEmergency medical staff (EMS) are a professional group at a high risk of burnout and an imbalance between work and private life, the so-called work–life balance (WLB). This affects their mental state and physical health. The aim of the study was to assess the relationship between the number of hours of work and the state of health as well as coping with the stress among emergency medical staff, as factors conditioning the maintenance of WLB.Material and MethodsThe study involved 129 people employed in the medical emergency sector. The study was conducted as a diagnostic survey using tools such as: the Mini-COPE Inventory for Measuring Coping with Stress, a specially designed questionnaire regarding the work schedule, and sociodemographic data.ResultsThe examined people were able to manage stress in an active way, and they most often rated their health as good. Most of the respondents also received family support, and both men and women declared it. However, only about half of the respondents declared their satisfaction with the income earned. The correlation between the number of hours and age was r = –0.156 (p = 0.077), and that between the number of hours and physical health r = –0.12 (p = 0.171).ConclusionsGenerally, EMS are able to cope with stress and are satisfied with the support they receive from their families. However, the number of on-call times at work has a negative impact on their health status, which, together with a lack of satisfaction with the financial situation, may contribute to disturbed WLB. Further research on the WLB phenomenon, along with monitoring the number of working hours of people employed in emergency medicine, are recommended.
PL
WstępPracownicy sytemu Państwowego Ratownictwa Medycznego (PRM) są grupą zawodową narażoną na duże ryzyko wypalenia zawodowego i zaburzeń równowagi między życiem zawodowym a prywatnym (work–life balance – WLB). Rzutuje to na ich zdrowie psychiczne i fizyczne. Celem badania była ocena zależności między liczbą przepracowanych godzin a stanem zdrowia i radzeniem sobie ze stresem jako czynnikami warunkującymi utrzymanie WLB u pracowników ratownictwa medycznego.Materiał i metodyW badaniu wzięło udział 129 osób zatrudnionych w PRM. Badanie przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem Inwentarza do pomiaru radzenia sobie ze stresem (Mini-COPE) oraz autorskiego kwestionariusza dotyczącego grafiku pracy badanych i ich danych socjodemograficznych.WynikiBadane osoby w sposób aktywny potrafiły radzić sobie ze stresem i najczęściej oceniały swój stan zdrowia jako dobry. Większość badanych otrzymywała również wsparcie ze strony rodziny, jednak zadowolenie z osiąganego dochodu deklarowało już tylko około połowy z nich. Korelacja między liczbą przepracowanych godzin a wiekiem wyniosła r = –0,156 (p = 0,077), między liczbą przepracowanych godzin a subiektywną oceną zdrowia fizycznego była na poziomie r = –0,121 (p = 0,171).WnioskiPracownicy systemu PRM potrafią radzić sobie ze stresem i są zadowoleni z otrzymywanego wsparcia ze strony rodziny. Duża liczba dyżurów w pracy wpływa negatywnie na odczuwany przez badanych stan zdrowia, co wraz z brakiem zadowolenia z sytuacji finansowej może przyczyniać się do zaburzenia WLB. Zaleca się dalsze badania nad zjawiskiem WLB i monitorowanie liczby godzin pracy osób zatrudnionych w PRM.
EN
The system of the State Medical Rescue (Państwowe Ratownictwo Medyczne) was established in order to provide assistance to every person who experiences a sudden threat to health or life. It should operate properly twenty-four hours a day in the whole country. Significant organisational changes, aimed to improve the system, were introduced in mid-2018. The objective of the NIK audit was to assess whether the new organisational conditions ensured effective medical rescue measures. The audit was conducted at the Ministry of Health, the Polish Medical Air Rescue (Lotnicze Pogotowie Ratunkowe), branches of the National Health Fund (NFZ) and units of the State Medical Rescue system. The audit covered the years 2018– 2019.
PL
System Państwowego Ratownictwa Medycznego (PRM) miał zapewnić pomoc każdej osobie w stanie nagłego zagrożenia zdrowia lub życia i powinien sprawnie funkcjonować przez całą dobę na terenie kraju. Przepisy regulujące organizację systemu oraz zasady jego działania zmieniały się wielokrotnie. Istotne zmiany w tym zakresie wprowadzono w połowie 2018 r. Najwyższa Izba Kontroli sprawdziła, czy w nowych warunkach system zapewnia sprawne podejmowanie medycznych działań ratunkowych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.