Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 23

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  readaptacja społeczna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
PL
Celem artykułu jest przedstawienie koncepcji pomocy asystenckiej i form wsparcia więźniów poddanych procesowi readaptacji społecznej we wspólnocie religijnej. Szczególną płaszczyzną wartości jest włączenie zasady zrównoważonego rozwoju w zakres działań ukierunkowanych na proces readaptacyjny, organizowany głównie w oparciu o zastosowane zasady pomocniczości. W artykule zastosowano socjologiczne metody jakościowe, głównie studium przypadku oparte na obserwacji socjologicznej skazanego i osoby pełniącej nadzór nad nią, który ujmuje się w kategorii pomocy asystenckiej. Analizie poddano umowę o zatrudnieniu osoby skazanej przy pracach charytatywnych w parafii i spontaniczne wywiady przeprowadzone w kontekście działania osób pełniących nadzór. Wynikiem przeprowadzonych obserwacji i analiz jest określenie celowości zasady zrównoważonego rozwoju w procesie readaptacyjnym. To szczegółowe principium społeczne w perspektywie antropocentryzmu umiarkowanego wzmacnia proces readaptacyjny najbardziej poprzez optymalizację czasu pracy, którą skazany w parafii może wykonywać na rzecz otoczenia środowiskowego. Wskaźnik oszczędności czasu pracy będący wnioskiem z przeprowadzonych analiz pozwala poszerzyć funkcjonalność parafii jako instytucji społecznej i udoskonalić łańcuch realizowanych celów przez skazanego. Wartość środowiska przyrodniczego nie odgrywa w tych działaniach znaczącej roli, w perspektywie antropocentryzmu umiarkowanego najistotniejszą wartością jest bowiem osoba ludzka i działania służące ponownemu włączeniu jej w życie społeczne. Główną formą wsparcia osoby pełniącej pomoc asystencką jest towarzyszenie i umożliwienie odpowiedzialnego korzystania ze zróżnicowanych zasobów parafii.
EN
In this paper pointed out the specific functioning of electronic surveillance in the Polish model legislation with special emphasis on the role of this system in the rehabilitation of people covered by it. This article aims to analyze aspects of the rehabilitation of electronic surveillance as an alternative to the currently dominant model of the insulation of imprisonment in a prison as a total institution. The author also pointed to the need to increase the efficiency of electronic surveillance by the introduction of treatment programs that increase the chance of a fuller social rehabilitation of people who are covered by this system.
PL
W niniejszym opracowaniu ukazano specyfikę funkcjonowania dozoru elektronicznego w polskim modelu prawnym ze szczególnym uwzględnieniem roli tego systemu w resocjalizacji osób nim objętych. Celem artykułu jest analiza aspektów resocjalizacyjnych dozoru elektronicznego jako alternatywny dla dominującego aktualnie izolacyjnego modelu wykonywania kary pozbawienia wolności w warunkach zakładu karnego jako instytucji totalnej. Wskazano także na potrzebę zwiększenia efektywności dozoru elektronicznego przez wprowadzenie programów resocjalizacyjnych, które stwarzają większe szanse na pełniejszą readaptację społeczną osób objętych tym systemem.
PL
Autor omawia programy postępowania ze skazanymi ukierunkowane na ułatwienie i przyspieszenie powrótu więźniów do społeczeństwa. Programy te uwzględniają następujące elementy: wychowanie umysłowe, wychowanie moralne, wychowanie przez pracę, wychowanie estetyczne i wychowanie fizyczne. Autor uwypuklił i podkreślił znaczenie kompleksowej diagnozy, zawierającej ocenę społeczną, psychologiczną, pedagogiczną i medyczną skazanych w procesie programowania indywidualnych oddziaływań naprawczych z uwzględnieniem rozpoznania czynników ryzyka powrotności do przestępstwa. Istotnym elementem standardowego programu postępowania jest organizowanie aktywności w czasie wolnym poprzez rozwijanie zainteresowań, hobby i upodobań skazanego. Ponadto w artykule zaprezentowany jest elektroniczny projekt SARPO, system opieki postpenitencjarnej oraz ocena efektów ostatniej amnestii w Czechach.
EN
The author discusses the programmes for the treatment of prisoners aimed at facilitating and accelerating prisoners’ return to society. These programmes include the following aspects: intellectual education, moral education, education through labor, aesthetic education and physical education. The author highlighted and stressed the importance Systemowe rozwiązania w zakresie readaptacji społecznej więźniów... (s. 81–97) 97 of comprehensive diagnosis, containing a social, psychological, pedagogical and medical assessment of convicts in the process of programming individual remedial interactions, including the recognition of risk factors of recidivism. An important part of the standard procedure is to organize activities in free time by developing interests, hobbies and preferences of the convict. In addition, the article presents the electronic project SARPO, a post-penitentiary care system, as well as an assessment of the effects of the recent amnesty in the Czech Republic.
EN
The author discusses the programmes for the treatment of prisoners aimed at facilitating and accelerating prisoners’ return to society. These programmes include the following aspects: intellectual education, moral education, education through labor, aesthetic education and physical education. The author highlighted and stressed the importance Systemowe rozwiązania w zakresie readaptacji społecznej więźniów... (s. 81–97) 97 of comprehensive diagnosis, containing a social, psychological, pedagogical and medical assessment of convicts in the process of programming individual remedial interactions, including the recognition of risk factors of recidivism. An important part of the standard procedure is to organize activities in free time by developing interests, hobbies and preferences of the convict. In addition, the article presents the electronic project SARPO, a post-penitentiary care system, as well as an assessment of the effects of the recent amnesty in the Czech Republic.
PL
Autor omawia programy postępowania ze skazanymi ukierunkowane na ułatwienie i przyspieszenie powrótu więźniów do społeczeństwa. Programy te uwzględniają następujące elementy: wychowanie umysłowe, wychowanie moralne, wychowanie przez pracę, wychowanie estetyczne i wychowanie fizyczne. Autor uwypuklił i podkreślił znaczenie kompleksowej diagnozy, zawierającej ocenę społeczną, psychologiczną, pedagogiczną i medyczną skazanych w procesie programowania indywidualnych oddziaływań naprawczych z uwzględnieniem rozpoznania czynników ryzyka powrotności do przestępstwa. Istotnym elementem standardowego programu postępowania jest organizowanie aktywności w czasie wolnym poprzez rozwijanie zainteresowań, hobby i upodobań skazanego. Ponadto w artykule zaprezentowany jest elektroniczny projekt SARPO, system opieki postpenitencjarnej oraz ocena efektów ostatniej amnestii w Czechach.
PL
W odniesieniu do zagadnienia readaptacji społecznej skazanych na wieloletnie kary pozbawienia wolności, przeprowadzono i zaprezentowano w artykule analizę porównawczą systemów penitencjarnych i rozwiązań reintegracyjnych Danii, Francji, Wielkiej Brytanii i Polski. W podsumowaniu wskazane zostały także kierunki zmian systemowych, które mogą przynieść zwiększenie skuteczności działań oraz mogą być pomocne w efektywnym przygotowaniu skazanych do podjęcia pracy na wolności. Gra toczy się bowiem o znaczące zmniejszenie kosztów społecznych i finansowych ponoszonych przez społeczeństwo na rzecz więźniów, byłych więźniów oraz ich dysfunkcyjnych rodzin.
EN
In reference to problem of social readaptation of convicted for long-term imprisonment, the comparative analysis of penitentiary systems and reintegration solutions from Denmark, France, Great Britain and Poland, was conducted and presented in the article. In the summary, different systemic changes were showed, which may increase the efficient operations and be helpful in effective post penitentiary assistance and preparation of people sentenced, to live and work in freedom. However, the most crucial fact is the decrease of social and financial costs bore by the society for prisoners, ex-prisoners and their dysfunctional families.
PL
W artykule zwrócono uwagę na rolę stygmatu przestępcy w kontekście jego readaptacji społecznej. Przedstawiono teorię stygmatyzacji oraz mechanizmy naznaczania społecznego. Ukazano, czym jest myślenie stereotypowe i jak wygląda obraz sprawcy przestępstw w oczach społeczeństwa. Podjęto także problem zmiany postaw społecznych wobec byłych skazanych, co jest koniecznym warunkiem dla powodzenia procesu ich readaptacji społecznej po opuszczeniu instytucji ¬penitencjarnej.
EN
The article presents the role of stigma in the context of criminal social adaptation. It shows the theory of stigmatization and social mechanisms of marking. It also presents the stereotypical image of the criminals and the problem of changing social attitudes to prisoners, which is a prerequisite for the success of their social adaptation after leaving the penitentiary institutions.
EN
In reference to problem of social readaptation of convicted for long-term imprisonment, the comparative analysis of penitentiary systems and reintegration solutions from Denmark, France, Great Britain and Poland, was conducted and presented in the article. In the summary, different systemic changes were showed, which may increase the efficient operations and be helpful in effective post penitentiary assistance and preparation of people sentenced, to live and work in freedom. However, the most crucial fact is the decrease of social and financial costs bore by the society for prisoners, ex-prisoners and their dysfunctional families.
PL
W odniesieniu do zagadnienia readaptacji społecznej skazanych na wieloletnie kary pozbawienia wolności, przeprowadzono i zaprezentowano w artykule analizę porównawczą systemów penitencjarnych i rozwiązań reintegracyjnych Danii, Francji, Wielkiej Brytanii i Polski. W podsumowaniu wskazane zostały także kierunki zmian systemowych, które mogą przynieść zwiększenie skuteczności działań oraz mogą być pomocne w efektywnym przygotowaniu skazanych do podjęcia pracy na wolności. Gra toczy się bowiem o znaczące zmniejszenie kosztów społecznych i finansowych ponoszonych przez społeczeństwo na rzecz więźniów, byłych więźniów oraz ich dysfunkcyjnych rodzin.
PL
Celem opracowania jest pokazanie, jak funkcjonuje w Polsce system edukacji skazanych, jakie są jego najważniejsze założenia i uwarunkowania prawne. Podstawę do napisania tekstu stanowiły przede wszystkim obowiązujące w Polsce regulacje prawne, dane statystyczne oraz wybrane publikacje specjalistyczne. Osoby przebywające w zakładach karnych i aresztach śledczych mają prawo do podjęcia i kontynuowania nauki. Jest to zagwarantowane i uregulowane przepisami prawa, przede wszystkim kodeksem karnym wykonawczym. Podjęcie problematyki kształcenia osadzonych uzasadniają takie czynniki jak: specyfika tej grupy, znaczenie edukacji w życiu człowieka oraz wartość zdobywania wiedzy dla skazanego i społeczeństwa. Popełnienie przestępstwa i pobyt w warunkach izolacji niekorzystnie wpływa na relacje z rynkiem pracy i środowiskiem potencjalnych pracodawców. Kształcenie osadzonych jest korzystne dla nich samych, ich rodzin i społeczeństwa. Edukacja może stanowić ważny czynnik readaptacji społecznej. Edukacja skazanych jest jednym z najważniejszych elementów oddziaływań penitencjarnych w warunkach izolacji. Szczególną wartość ma nauczanie, którego celem jest przygotowanie do podjęcia oraz utrzymania pracy po wyjściu na wolność. W więzieniu ważne jest stworzenie skazanym warunków do zdobycia wykształcenia i uzupełnienia kwalifikacji zawodowych. Od tego, czy osadzeni podniosą swoje kwalifikacje, nauczą się dyscypliny, zdobędą dyplom ukończenia szkoły zależeć będzie to, czy ponownie popełnią przestępstwo czy rozpoczną życie zgodne z normami społecznymi. Edukacja osadzonych przynosi profity związane z niekorzystaniem ze świadczeń pomocy społecznej i spłacaniem przez nich swoich zobowiązań finansowych. Największą korzyścią jest powrót do rodziny, społeczeństwa, pracy, przestrzeganie zasad społecznego współżycia.
Eruditio et Ars
|
2023
|
vol. 6
|
issue 1
209-226
EN
The aggression replacement training developed by A. Goldstein and his colleagues with scientifically proven effectiveness is one of rehabilitation programs implemented in our country. ART® was adopted in domestic penitentiary units, where it is successfully implemented for over 20 years. It is also used against aggressive youth. As a multilateral cognitive-behavioral intervention, it is a comprehensive response to the spectrum of deficits of aggressive prisoners, giving them a chance to properly reintegrate into the libertarian environment. Both scientific institutions and many years of practice indicate that the use of this method in the discussed environment brings measurable benefits to both the subject of influence and the society exposed to damage caused by aggressive criminal activities.
PL
Trening zastępowania agresji opracowany przez A. Goldsteina i jego współpracowników – ART® (Aggression Replacement Training – ang.) jest jednym z wielu programów resocjalizacyjnych realizowanych w naszym kraju. Należy do interwencji o potwierdzonej naukowo skuteczności i przyjął się nie tylko w rodzimych jednostkach penitencjarnych, w których z powodzeniem realizuje się go od ponad 20 lat, ale jest także stosowany wobec agresywnej młodzieży. Jako wielostronna interwencja poznawczo-behawioralna, stanowi kompleksową odpowiedź na problemy agresywnych więźniów, stwarzając im szansę poprawy reintegracji ze środowiskiem wolnościowym. Zarówno literatura, instytucje naukowe, jak i wieloletnia praktyka wskazują, że stosowanie tej metody w omawianym środowisku przynosi wymierne korzyści podmiotowi oddziaływań i społeczeństwu narażonemu na szkody powstałe w wyniku agresywnych działań przestępczych.
Eruditio et Ars
|
2022
|
vol. 4
|
issue 1
197-212
EN
Granting aid to persons threatened with social exclusion is legally founded on the provisions of criminal code and specific legal acts. Such provisions have existed for some time and enable practitioners to resolve their doubts regarding the procedures and regulations regarding supporting their wards. The specific legal acts were over the last five decades amended on numerous occasions and their current form enables us to notice their evolution towards humanism and pragmatism. The reality of functioning of still incomplete and incoherent system of support demonstrates the need for further changes consisting in developing a network of re-adaptation support and developing cooperation between the responsible entities.
PL
Realizacja zadań pomocowych wobec osób zagrożonych wykluczeniem społecznym znajduje umocowanie prawne w przepisach kodeksu karnego oraz w aktach szczegółowych. Przepisy takie istnieją od dawna i pozwalają praktykom rozstrzygać ich wątpliwości co do procedury i zasad wspierania podopiecznych. Akty szczegółowe były przez ostatnich pięć dekad wielokrotnie nowelizowane, a ich obecny kształt pozwala zauważyć ewolucję w kierunku humanizmu i pragmatyzmu. Realia funkcjonowania niekompletnego i niespójnego wciąż systemu wsparcia wskazują jednak potrzebę dalszych zmian, polegających na budowaniu sieci wsparcia readaptacyjnego i rozwoju współpracy pomiędzy podmiotami za nie odpowiedzialnymi.
EN
Introduction. The Canadian Circles of Support and Accountability (CoSA) program is aimed at perpetrators of serious sexual crimes involving children. The program is implemented in the local community to which the former prisoner returns and where he is supported, accepts responsibility for his behaviour and is helped to overcome barriers in the process of returning to life in freedom. All these tasks are taken up by a group of volunteers, known as a circle, whose members voluntarily declare their readiness to help the former prisoner return to society and to protect the community in which he lives. Aim. The aim of the article is to present the basic information, as well as selected factors supporting the social readaptation of sex offenders in the CoSA program. Materials and methods. The article was prepared based on the analysis of research on selected factors of the effectiveness of the CoSA program. Results. The research conducted so far shows that such factors as: appropriate preparation of volunteers providing support, inducing cognitive changes in the perpetrators and in the community, motivation of both volunteers and prisoners, as well as building a support network for former convicts helps to reduce the risk of the return to the sexual offences of the perpetrators covered by the program by several dozen percent compared to perpetrators from outside the program.
PL
Wprowadzenie. Kanadyjski program Circles of Support and Accountability (CoSA) skierowany jest do sprawców poważnych przestępstw seksualnych, których ofiarami są dzieci. Program realizowany jest w społeczności lokalnej, do której wraca były więzień i w której otacza się go wsparciem, uczy odpowiedzialności za swoje czyny oraz pomaga przezwyciężyć bariery w procesie powrotu do życia na wolności. Wszystkich tych zadań podejmuje się grupa wolontariuszy, nazywana kręgiem, której członkowie dobrowolnie deklarują gotowość niesienia pomocy byłemu więźniowi w powrocie do społeczeństwa i przyczyniają się do ochrony społeczności, w której ten człowiek przebywa. Cel. Celem artykułu jest prezentacja założeń programu oraz wybranych czynników wspierających readaptację społeczną sprawców przestępstw seksualnych w programie CoSA. Materiały i metody. Artykuł został przygotowany w oparciu o analizę badań nad wybranymi czynnikami efektywności programu CoSA. Wyniki. Z dotychczas przeprowadzonych badań wynika, że takie czynniki, jak: odpowiednie przygotowanie wolontariuszy niosących pomoc, wywoływanie zmian o charakterze poznawczym u sprawców i w społeczności, motywacja zarówno wolontariuszy, jak i więźniów, a także zbudowanie sieci wsparcia w najbliższym otoczeniu byłego skazanego, pozwala zredukować ryzyko powrotu do przestępstwa seksualnego sprawców objętych programem o kilkadziesiąt procent w porównaniu do sprawców spoza programu.
Forum Pedagogiczne
|
2017
|
vol. 7
|
issue 1
49-59
EN
The effectiveness of rehabilitation of prisoners is closely linked to the process of social re-adaptation, resulting in the full social reintegration of offenders. This is connected with the granting of more importance to the socialization process of rehabilitation and a paradigm shift that stresses the necessity of  developing  and strengthening the active participation of the individual in creating a new identity. Recent years underline the need to strengthen generativity in the process of social reintegration. Generativity in short is a concern for future generations, but it can also be expressed through the care for yourself, your own future as well as the others. This article aims to show the usefulness of the category of generativity in the process of social reintegration. Theoretical and practical aspects of the implementation of this process to desistance from crime are accented. Although not all studies confirm the importance of generativity in the process of social re-adaptation of offenders, the author encourages Polish researchers to conduct further research, which is clearly lacking.
PL
Efektywność resocjalizacji skazanych jest ściśle powiązana z procesem readaptacji społecznej, czego efektem jest pełna reintegracja społeczna przestępców. Wiąże się to z nadaniem większego znaczenia uspołecznieniu procesu resocjalizacji i zmianą paradygmatu oddziaływań, od korekcji do rozwoju i wzmacniania aktywnego uczestnictwa jednostki w tworzeniu nowej tożsamości. W ostatnich latach wyraźniej wskazuje się na potrzebę wzmacniania generatywności w procesie readaptacji społecznej. Generatywność (życiodajność), najkrócej mówiąc, to troska o przyszłe pokolenia, ale może wyrażać się również poprzez troskę o siebie i przyszłość swoją i innych. Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie przydatności kategorii generatywności w procesie readaptacji społecznej. Teoretyczne i praktyczne aspekty wdrażania generatywności do procesu odstąpienia od przestępstwa są akcentowane. Mimo że nie wszystkie badania potwierdzają znaczenie generatywności w procesie readaptacji społecznej skazanych, autor zachęca do prowadzenia badań na gruncie polskim, których wyraźnie brakuje.
EN
This article reviews the process of becoming independent by young people leaving Polish youth educational centers (rehabilitation institutions). In the introduction, we characterize selected aspects of the self-empowerment process, focusing on the description of the legal (systemic) solutions of support for former residents of rehabilitation institutions. In addition, with reference to the findings, we present an alternative, informal proposal of work with a former foster child, i.e. the project of Training Housing carried out by the ‘po Drugie’ Foundation. The main subject of our research was to recognize the experiences of the project participants (their needs, difficulties and the role of foundation support in the process of empowerment). For the purposes of this article, we discussed the problem of the role and importance of the regulations in force in the project. The regulations associated with the limitation of freedoms – as shown by our observations – constitute, at the same time, an important signpost in the first steps on the road to independence. Based on the completed free interviews and conclusions drawn from the evaluation of the first edition of the project, we have identified ways of defining the regulations by the participants of the research (including the role attributed to the regulations in supporting independence). Ultimately, we distinguish two key strategies of becoming familiar with and internalizing the principles proposed by the foundation.
PL
Artykuł traktuje o procesie usamodzielniania byłych wychowanków instytucji wychowawczych i resocjalizacyjnych. We wstępie scharakteryzowałyśmy wybrane aspekty procesu usamodzielnienia, koncentrując się na opisie prawnych (systemowych) rozwiązań wsparcia byłych wychowanków. Ponadto, odwołując się do poczynionych ustaleń, zaprezentowałyśmy alternatywną, nieformalną propozycję pracy z byłym wychowankiem – realizowany przez Fundację po Drugie projekt mieszkań treningowych. Głównym przedmiotem naszych zainteresowań badawczych było rozpoznanie doświadczeń uczestników projektu (ich potrzeb, trudności oraz roli wsparcia fundacji w procesie usamodzielniania). Na potrzeby artykułu szerzej omówiłyśmy problem roli i znaczenia regulaminu obowiązującego w projekcie. Regulamin kojarzony z ograniczeniem swobód – jak wynika z naszych obserwacji – jednocześnie stanowi ważny drogowskaz w stawianiu pierwszych kroków na drodze do samodzielności. Bazując na zrealizowanych wywiadach swobodnych oraz wnioskach zaczerpniętych z ewaluacji pierwszej edycji projektu, wyłoniłyśmy sposoby definiowania regulaminu przez uczestników badania (w tym również przypisywaną regulaminowi rolę we wspieraniu samodzielności). Ostatecznie wyróżniłyśmy dwie kluczowe strategie oswajania i internalizacji zaproponowanych przez fundację zasad.
PL
Autorka artykułu dokonuje próby zaadaptowania idei i teorii klastrów do obszaru działania resocjalizacyjno-readaptacyjnego oraz wskazuje na możliwości uwolnienia efektu synergii zwiększającego skuteczność oddziaływań oraz efektywność instytucji działających na rzecz resocjalizacji i readaptacji społecznej osób skazanych i ich rodzin. Podkreśla przy tym wagę prowadzenia równoległych, sieciowo-systemowych oddziaływań o charakterze resocjalizacyjno- readaptacyjnym wobec osób skazanych i ich rodzin.
EN
The author attempts to adapt the ideas and theory of clusters to the area of resocialisation-readaptation work and points to the possibility of releasing the synergistic effect to enhance the successfulness? of institutions in the social rehabilitation and social/reintegration/ of convicted persons and their families. This stresses the importance of conducting parallel, network- system operations of a resocialising-readaptative nature aimed at convicted persons and their families.
EN
The author attempts to adapt the ideas and theory of clusters to the area of resocialisation-readaptation work and points to the possibility of releasing the synergistic effect to enhance the successfulness? of institutions in the social rehabilitation and social/reintegration/ of convicted persons and their families. This stresses the importance of conducting parallel, network- system operations of a resocialising-readaptative nature aimed at convicted persons and their families.
PL
Autorka artykułu dokonuje próby zaadaptowania idei i teorii klastrów do obszaru działania resocjalizacyjno-readaptacyjnego oraz wskazuje na możliwości uwolnienia efektu synergii zwiększającego skuteczność oddziaływań oraz efektywność instytucji działających na rzecz resocjalizacji i readaptacji społecznej osób skazanych i ich rodzin. Podkreśla przy tym wagę prowadzenia równoległych, sieciowo-systemowych oddziaływań o charakterze resocjalizacyjno- readaptacyjnym wobec osób skazanych i ich rodzin.
EN
Posttraumatic growth is a construct considered in terms of action-focused growth following a critical, traumatizing event. It is known that exposure to stressful and traumatic events can have severe and chronic psychological and physiological consequences. At the same time, while keeping in mind the suffering often caused by trauma, there is also growing evidence of posttraumatic growth – positive changes that can occur in people who have experienced trauma. Opinions on whether incarceration can be a critical event in the lives of offenders who experience it are divided among researchers, due in part to considerations of individual differences in response to potential trauma, but also to legitimate doubts about whether posttraumatic growth reflects real life changes or is merely a retrospective response to pain experienced during the healing process. However, empirical interest in the long-term and cumulative effects of incarceration has not often been the focus of researchers’ attention. The purpose of the study presented here was to possibly identify posttraumatic growth in the life stories of firsttime incarcerated individuals. It used interviews conducted with six adult males incarcerated for the first time in correctional units up to six months prior to their anticipated release from prison, so during a time of intensified interaction toward the person’s preparation for release. The data obtained were analyzed thematically in the hermeneuticphenomenological stream, in the area of which the study of current human life falls. In the narratives of some inmates, it was possible to identify experiences characteristic of posttraumatic growth. This identification may contribute to understanding and facilitating the successful readaptation of individuals subjected to correctional isolation. Based on these preliminary findings, praxeological implications are offered.
PL
Wzrost potraumatyczny jest konstruktem rozpatrywanym w kategoriach wzrostu skoncentrowanego na działaniu, następującego po wydarzeniu krytycznym, traumatyzującym. Wiadomo, że narażenie na stresujące i traumatyczne wydarzenia może mieć poważne i przewlekłe konsekwencje psychologiczne i fizjologiczne. Jednocześnie, pamiętając o cierpieniu często powodowanym przez traumę, istnieje coraz więcej dowodów świadczących o wzroście potraumatycznym – pozytywnych zmianach, które mogą wystąpić u osób, które doświadczyły traumy. Zdania na temat tego, czyuwięzienie może być krytycznym wydarzeniem w życiu przestępców, którzy go doświadczają, są wśród badaczy podzielone, co wynika między innymi z rozważań dotyczących indywidualnych różnic w odpowiedzi na potencjalną traumę, ale także z uzasadnionych wątpliwości co do tego, czy potraumatyczny wzrost odzwierciedla rzeczywiste zmiany w życiu, czy też jest jedynie retrospektywną reakcją na ból doświadczony podczas procesu zdrowienia. Niemniej empiryczne zainteresowanie długotrwałymi i skumulowanymi skutkami uwięzienia nieczęsto znajdowało się w centrum uwagi badaczy. Celem prezentowanego badania było ewentualne zidentyfikowanie potraumatycznego wzrostu w historiach życiowych osób osadzonych po raz pierwszy. Wykorzystano wywiady przeprowadzone z sześcioma dorosłymi mężczyznami, osadzonymi po raz pierwszy w jednostkach penitencjarnych, w okresie do sześciu miesięcy przed przewidywanym opuszczeniem przez nich zakładu karnego, więc w czasie zintensyfikowanego oddziaływania w kierunku przygotowania się osoby do wyjścia na wolność. Uzyskane dane zostały przeanalizowane tematycznie w nurcie hermeneutyczno-fenomenologicznym, w którego obszarze mieszczą się badania nad aktualnym życiem człowieka. W narracjach niektórych osadzonych udało się zidentyfikować doświadczenia charakterystyczne dla wzrostu potraumatycznego. Identyfikacja ta może przyczynić się do zrozumienia i ułatwienia udanej readaptacji osób poddanych izolacji penitencjarnej. Na podstawie tych wstępnych ustaleń, zaproponowano implikacje prakseologiczne.
17
Content available remote

Rola edukacji w readaptacji społecznej skazanych

63%
EN
The article is of a theoretical and empirical nature. Its aim was to show the role of education in the social re-adaptation of prisoners both from the legal regulations presented in the subject literature as well as the results of own research carried out among convicts leaving penitentiary units. The analysis of research results was focused in particular on issues related to the type of educational activity undertaken by convicts, assessment of the received vocational training, proposal of changes in the educational offer as well as on the establishment of a criminological and social forecast being a very important premise of social readaptation of prisoners
PL
Artykuł ma charakter teoretyczny i empiryczny. Jego celem było pokazanie roli edukacji w społecznej adaptacji więźniów zarówno na podstawie przepisów prawnych przedstawionych w literaturze przedmiotu, jak i wyników własnych badań przeprowadzonych wśród skazanych opuszczających jednostki penitencjarne. Analiza wyników badań koncentrowała się w szczególności na zagadnieniach związanych z rodzajem działalności wychowawczej podejmowanej przez skazanych, oceną odbytego szkolenia zawodowego, propozycją zmian w ofercie= edukacyjnej oraz ustaleniem prognozy kryminologicznej i społecznej.
PL
Zmieniający się obraz polityki karnej Państwa i wiodąca w niej rola kar alternatywnych wobec kary pozbawienia wolności, tj. kary grzywny oraz ograniczenia wolności, przy jednoczesnym ograniczeniu funkcji wychowawczo-resocjalizacyjnej kuratora sądowego, prowadzą niepostrzeżenie do ewolucji jego zadań. Jednocześnie rosną oczekiwania w zakresie podniesienia skuteczności działań mających na celu pomoc skazanemu opuszczającemu jednostkę penitencjarną w społecznej readaptacji, która zazwyczaj postrzegana jest przez pryzmat świadczeń i usług o charakterze wspierającym, materialnym lub administracyjnym. Dostrzegając te zjawiska, autor artykułu prezentuje systemowe podejście do readaptacji społecznej skazanych oparte na nowym, hybrydalnym modelu przygotowania skazanego do życia na wolności. System opierający się na wzajemnej wiedzy o sobie jego uczestników jest nieskomplikowany, zrozumiały i winien być powszechny. Centralną w nim rolę upatruje w instytucji kuratora sądowego, którego zadania nie zostały precyzyjnie określone przepisami prawa. Jednocześnie wskazano na możliwości, jakie daje obserwacja funkcjonującego systemu pod względem jego skuteczności, która może być wykorzystywana w prognozie powrotności do przestępstwa sprawców objętych jego oddziaływaniami.
EN
The changing picture of the state’s criminal policy and the leading role of sanctions alternative to deprivation of liberty, i.e. the sanctions of fine and restriction of liberty, accompanied with limited educational-rehabilitative role of a probation officer, lead imperceptibly to the evolution of his tasks. At the same time, there is a growth in the expectations regarding the improvement of effectiveness of tasks aiming at helping an ex-convict to social rehabilitation that is usually perceived as providing supporting, material or administrative provisions and services. Recognizing these phenomena, the author presents a systemic approach to social re-adaptation of convicts, relying on a new, hybrid model of a preparation of a convict to live without liberty restrictions. The system, based on participants’ mutual knowledge about themselves, is not complicated, is comprehensible and should become common. The Author sees the institution of a probation officer, whose tasks have not been precisely legally described, having a central role in the system. At the same time, it has been indicated what possibilities are given by the observation of the functioning system, considering its effectiveness that may be used in the prognosis of re-offending regarding the convicts who will be subject to system’s influence.
PL
Artykuł podejmuje próbę ukazania możliwości zwiększenia poziomu efektywności readaptacji społecznej skazanych, jaki może wynikać z połącznia założeń tradycyjnej resocjalizacji i resocjalizacji twórczej z założeniami pedagogiki towarzyszenia. Innymi słowy, chodzi o zwrócenie uwagi na potencjał transcendencji w szeroko pojmowanych procesach resocjalizacji. Tę próbę poszerzenia refleksji resocjalizacyjnej o aspekt transcendentalny rozpoczynają zasygnalizowane badania, które ukazują stosunkowo niski poziom życia duchowego skazanych w porównaniu z grupą kontrolną, czyli osobami niekaranymi (studentami warszawskich uczelni). Uzasadniając potrzebę zmiany tej sytuacji, odwołano się do pedagogiki transcendentalnej po to, by na tej podstawie zaproponować obszar dalszych badań i oddziaływań pozostających dotychczas na marginesie refleksji i praktyki kryminologicznej, penitencjarnej czy penologicznej. Przedstawione analizy oparte na promowanej przez Zbigniewa Marka postawie towarzyszenia pozwalają upatrywać pożądanej zmiany w warstwie teoretycznej pedagogiki resocjalizacyjnej, którą przez pryzmat zasygnalizowanych zależności wyraża triada: towarzyszenie – wspomaganie – transgresja.
EN
The article attempts to show the possibility of increasing the level of efficiency of the social readaptation of convicts, which may result from combining the assumptions of traditional resocialization and creative social rehabilitation with the assumptions of the pedagogy of accompaniment. In other words, it is about drawing attention to the potential of transcendence in the broadly understood processes of resocialization. This attempt to broaden social rehabilitation reflections by means of the transcendental aspect, begins with the planned research, which results in a relatively low level of spiritual life of the convicts in comparison with the control group – unpunished persons (students of various Warsaw universities). Justifying the need to change this situation, reference was made to transcendental pedagogy in order to propose the area of further research and certain impacts that have remained on the margins of reflection and criminological, penitentiary or penological practice. The presented analyses, based on the attitude of accompaniment promoted by Zbigniew Marek, allow us to see the desired change in the theoretical dimension of resocialization pedagogy, which through the prism of these relations is expressed by the following triad: accompaniment – support – transgression.
PL
Artykuł ma na celu prezentację determinantów procesu readaptacji społecznej w narracjach byłych skazanych przebywających w Centrum Integracji „Pro Domo” w Krakowie. Analizie poddane zostaną wypowiedzi siedmiu byłych skazanych dotyczące czynników sprzyjających i blokujących skuteczną readaptację. W narracjach byłych skazanych dominuje troska o społeczne funkcjonowanie ze szczególnym naciskiem na odbudowanie, jeśli to możliwe, więzi rodzinnych, podjęcie pracy i samodzielne utrzymanie się. Istotne staje się też pokonanie uzależnienia od środków odurzających. Mimo że badani doświadczają codziennych trudności, podejmują jednak wysiłek powrotu do społeczeństwa i ułożenia sobie życia na wolności. Sprzyja temu pobyt w domu przejściowym, który staje się dla nich szansą. We wnioskach autor prezentuje rekomendacje dla praktyki resocjalizacyjnej. Readaptacja asystowana daje o wiele większe szanse skutecznej readaptacji społecznej, niż pozostawienie byłego skazanego samemu sobie.
EN
The article aims to present the determinants of the process of social readaptation in the narratives of ex-prisoners from the “Pro Domo” Integration Center in Krakow. The analysis will cover the statements of seven ex-prisoners regarding factors which favor and block effective readaptation. The narratives of former convicts are dominated by concern for social functioning, with a special emphasis on rebuilding, if possible, family ties, taking up work and independent living. It is also important to overcome addiction to intoxicants. Despite the fact that the respondents experience everyday difficulties, they make the effort to return to society and set up a life of freedom. This is facilitated by staying in a halfway house, which represents an opportunity for them. In the conclusions, the author presents recommendations for resocialization practice. Assisted readaptation provides a much greater chance of effective social readaptation than leaving the ex-prisoners to themselves.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.