Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  redukcja fenomenologiczna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Edmund Husserl i filozofia radykalnego początku

100%
Pokropski M., Migasiński J.
Stan Rzeczy
|
2019
|
issue 1(16) Intelektualiści totalni
263-286
XX
W artykule omawiamy na podstawie prac Edmunda Husserla oraz korespondencji z jego uczniem Arnoldem Metzgerem wybrane idee fenomenologii, pokazując, jak bardzo radykalny i maksymalistyczny był to projekt, który w skrócie można scharakteryzować jako próbę rozpoczęcia filozofii od nowa. Wychodząc od skrajnie pesymistycznej oceny filozofii i nauki, Husserl opisuje kryzys racjonalności, który dotknął Europę. Rozwiązaniem ma być stworzenie nowej, ściśle naukowej filozofii, czyli fenomenologii. Wedle zamysłów Husserla, miała ona stanowić całkiem nową fundamentalną dyscyplinę naukową dającą podstawę innym naukom, w tym m.in. psychologii. Zadanie, jakie sobie Husserl postawił, wymagało radykalnych środków, dlatego dużą część swoich rozważań poświęcił na opracowanie nowej metody filozoficznej, której celem było m.in. zawieszenie całej uprzednio nabytej wiedzy. Maksymalistyczny projekt Husserla zmagał się z wewnętrznymi ograniczeniami i sprzecznościami, doprowadził jednak do przełomu teoretycznego w filozofii XIX i XX wieku. Cel tak pomyślanej nowej filozofii nie był wyłącznie naukowy, lecz również cywilizacyjny. Fenomenologia miała doprowadzić do odnowy duchowej ludzkości poprzez transformację nauki i odkrycie nieskończonej idei racjonalności leżącej u podstaw kultury europejskiej.
EN
In this article the authors introduce the radical project of phenomenological philosophy and argue that the idea behind the project was to give philosophy a new beginning. The authors refer to selected works of Edmund Husserl and to his correspondence with Arnold Metzger. They discuss Husserl’s critique of philosophy and science, and his motivations for creating a new scientific philosophy, which applies a radical method of reduction. According to Husserl, the new phenomenological philosophy will ultimately lead to overcoming the crisis of rationality and to the spiritual renewal of humanity.
2
Publication available in full text mode
Content available

Mariona mówienie o Bogu: filozofia donacji

80%
Koszałka Ł.
Studia Gdańskie
|
2014
|
issue 35
55-75
PL
Filozofia fenomenologiczna w badaniach posługuje się redukcjami, które Marion uznał za niewystarczające. W odpowiedzi wskazuje na filozofię donacji, która uzupełnia myślenie fenomenologiczne. Szeroka treść i znaczenie daru, zwłaszcza jego determinanty, pozwalają dokładniej zrozumieć rozmach intelektualny Mariona. Szczytem rozważań jest dar w perspektywie religijnej, który wraz z ikoną, dystansem i obecnością, staje się zgłębianiem tajemnicy Boga.
EN
In some research the phenomenological philosophy uses reductions, which Marion recognized for insufficient. As an answer he showed the donation philosophy, which completed our phenomenological thinking. Wide contests and meaning donation, specially his determinants, let precisely understand Marion’s intellectual momentum. An apogee of considerations is gift, which with the icon, distance and the presence, become a deeping of God’s mystery.
3
Publication available in full text mode
Content available

Obligation and Value in the Phenomenological Philosophy of Law (Edmund Husserl’s Works)

80%
Zirk-Sadowski M.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2022
|
vol. 100
35-55
PL
Opierając się na dwóch fundamentalnych pracach Edmunda Husserla (Logische Untersuchungen i Idee) autor przedstawia Husserlowskie koncepcje obowiązku i wartości według redukcji fenomenologicznej i teorii ukonstytuowania się przedmiotów. W kontekście redukcji wnioski są następujące: jak według Husserla istota zdań normatywnych w wycenie, problemy obowiązku można sprowadzić do problemów wyceny. Sens (Sinn) okazuje się fundamentalny przed istnieniem. Jeśli cokolwiek ma powstać w znaczeniu ontologicznym, musi stać się momentem zamierzonego życia świadomości. Dlatego przedmiot i wartość istnieją w ten sam sposób, ale są tylko różnymi nazwami niektórych jednostek zmysłu. Różnica staje się wyraźniejsza na „wyższym” poziomie, gdy są one scharakteryzowane jako celowe obiekty i celowe doświadczenie skierowane do nich. W przeciwieństwie do przedmiotów możemy być skierowani ku wartościom w sposób dostrzegalny (erfassenseise). Doświadczenie wartości jest zawsze aktem opartym na drodze. Akty te są analizowane na tle noesis i noema. Na scenie ukonstytuowania się świata wydaje się jednak, że istotę moralności nie można poznać poza postawą personalistyczną.
EN
Basing upon the two fundamental works of Edmund Husserl (Logische Untersuchungen and Idee) the author presents Husserl’s concepts of obligation and value according to the phenomenological reduction and the theory of the constitution of objects. Within the context of reduction the conclusions are: as according to Husserl the substance of normative sentences in valuation, the problems of obligation may be reduced to problems of valuation. The sense (Sinn) proves to be fundamental, prior to the existence. If anything should come to being in the ontological meaning it must become a moment of intentional life of consciousness. That is why the object and value exist in the same way but are only different names of some units of sense. The difference becomes clearer on a ‘higher’ level when they are characterised as intentional objects and the intentional experience directed towards them. Contrary to objects we can be directed towards values in a perceptible way (erfassenseise). The experience of value is always a based act. These acts are analysed against the background of noesis and noema. On the stage of constitution of the world it appears however that the substance of morality may be cognised with a personalistic attitude.
4

Eugena Finka rozumienie Ja transcendentalnego

71%
Łaciak P.
Folia Philosophica
|
2011
|
vol. 29
205-223
EN
The paper deals with Eugen Fink’s interpretation of transcendental I. Fink does not make do with traditional phenomenological distinction between natural I and transcendental I, but within transcendental I he looks for the distinction between constitutive I (konstituierendes Ich) i phenomenologizing I. Hence, according to Fink, we should distinguish three kinds of I: natural I (trapped in the world), transcendental I which constitutes the world and transcendental-phenomenologizing I (transzendental-phänomenologisierendes Ich) as theoretical spectator, who meets the conditions of phenomenological reduction but does not contribute to the constitution of the world. Finks interpretation of transcendental I aims at overcoming difficulties related to Husserlian phenomenological reduction, and the distinction of constitutive I and phenomenologizing I was accepted by Husserl himself.
DE
Der Gegenstand des Artikels ist die Eugen Finks Interpretation des transzendentalen Ichs. Fink begnügt sich nicht mit tradierter phänomenologischer Unterscheidung zwischen dem natürlichen und transzendentalen Ich, sondern im Bereich des transzendentalen Ichs selbst sucht er nach einem Unterschied zwischen dem konstituierenden und phänomenologisierenden Ich. Deshalb sollte man, seiner Meinung nach, drei Ich-Arten unterscheiden: natürliches (weltbefangenes) Ich, transzendentales Ich, das die Welt konstituiert und transzendental-phänomenologisierendes Ich als theoretischer Zuschauer, der zwar die phänomenologische Reduktion erfüllt, doch an der Konstitution der Welt nicht teilnimmt. Finks Interpretation vom transzendentalen Ich ist ein Versuch, die mit Husserls phänomenologischer Reduktion verbundenen Schwierigkeiten zu überwinden; und die von Fink vorgeschlagene Unterscheidung zwischen dem konstituierenden und phänomenologisierenden Ich wurde von Husserl selbst akzeptiert.
5
Content available remote

From the knowledge of the truth to the inner transformation of man – a study based on similarities between the reflection of Nicholas of Cusa and Edmund Husserl

61%
Maas Enriquez M.
Poznańskie Studia Teologiczne
|
2017
|
issue 31
145-178
PL
Zarówno nowo opublikowane pisma Edmunda Husserla, jak i wciąż niepublikowane manuskrypty zmuszają nas do reinterpretacji jego myśli, gdyż w ich świetle odnajdujemy liczne antropologiczne oraz – co więcej – mistyczne implikacje w refleksji filozofa. Fenomenologię można bowiem odczytywać jako proces autokonsytytucji podmiotu we właściwym mu byciu, tj. jego żmudny proces odnajdywania siebie i „zradzania” w świetle własnej wewnętrznej prawdy. Tę tymczasem stanowi fakt, iż nasze „prawdziwe” i „autentyczne ja”, które odkrywamy w sobie z pomocą fenomenologii, jest niczym innym, jak śladem Boga w człowieku. W ten sposób główne narzędzie swojej metody, tj. redukcję fenomenologiczną, Husserl odczytuje jako rodzaj 1/ medytacji podmiotu nad sobą samym; 2/ proces jego powolnego powrotu do siebie samego 3/ proces z jednej strony dekonstrukcji jego „świadomości potocznej”, a z drugiej proces duchowej dekonstrukcji jego fałszywego i nieadekwatnego sposobu bycia, w którym ten tkwi na co dzień. Kresem tak rozumianej redukcji będzie „transcendentalna śmierć” człowieka i jego powtórne duchowe „narodziny” do nowego życia. Co ciekawe, powyższe rozważania Husserla zbliżają go do tradycji mistyki chrześcijańskiej, a w tym do refleksji Mikołaja z Kuzy. W związku z tym celem niniejszego artykułu będzie studium podstawowych kategorii myślenia fenomenologa w świetle doktryny „oświeconej niewiedzy” Kuzańczyka, jego koncepcji „myślenia negatywnego”, mistycznego poznania oraz wewnętrznej przemiany człowieka, tak, aby stało się możliwym wykazanie pewnych zbieżności jeśli chodzi o założenia, które przyświecały ich refleksji, kierunkowi myślenia czy wreszcie fundamentalnym wnioskom.
EN
Both the newly published writings of Edmund Husserl as well as the still unpublished manuscripts force us to reinterpret his thoughts, as in their light we find numerous anthropological and – what is more - mystical implications in the reflection of the philosopher. Phenomenology can, in fact, be read as a process of autoconstitution of the entity in its adequate being, i.e. its laborious process of self-discovery and “being born” in the light of its own inner truth. This truth, meanwhile, is the fact that our “real” and “authentic self”, that we find in ourselves with the help of phenomenology, is nothing but a trace of God in man. Thus Husserl reads the main tool of his method, i.e. the phenomenological reduction, as a kind of 1/ the subject’s meditation on itself; 2/ the process of its slow return to itself; 3/ the process of, on the one hand, deconstruction of its “popular consciousness”, and, on the other hand, of the spiritual deconstruction of its false and inadequate way of being, in which the subject is stuck each day. The end to the reduction understood this way will be the “transcendental death” of man and subsequent spiritual “birth” to a new life. Interestingly, the above thoughts of Husserl bring him close to the tradition of Christian mysticism and, among it, to the reflection of Nicholas of Cusa. Therefore, the aim of this article will be the study of the basic categories of the phenomenologist’s thinking in the light of Cusanus’ doctrine of “enlightened ignorance”, his concept of “negative thinking”, mystical cognition and the inner transformation of man, so that it becomes possible to demonstrate some convergence regarding assumptions which guided their reflection, its direction and finally the fundamental conclusions.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.