Search results

1

Szczególne obowiązki nauczyciela religii w świetle wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka Fernández Martinez v. Hiszpania

100%

Czelny M.

Opolskie Studia Administracyjno-Prawne

|

2015

|

vol. XIII

|

issue 4

45-56

EN

The case analyzed by the Grand Chamber of the European Court of Human Rights on 12th of June, 2014 pertains to a Catholic priest, a teacher of religion. Due to his shocking, and even “outrageous” behavior (civil marriage, from which five children were born; the publication of an article on the “Movement for Optional Celibacy” for priests; statements regarding Catholic celibacy and democracy; views regarding the issue of abortion and family planning inconsistent with the doctrine of the Catholic Church), the diocesan bishop, on the basis of papal rescript, deprived him of the right to teach the Catholic religion in a public school. Judgment of the Court, by a narrow majority (9: 8), found the bishop’s interference justified. To support its claim, the Grand Chamber pointed to the autonomy of religious communities in nomination or removal of teachers of religion in accordance with specific qualifications, arising from their internal law and due to its internal needs. Therefore, religious education teachers have a special duty to increased loyalty to the religious association that employs them. The Judgment of the European Court of Human Rights Fernández Martínez v. Spain is applied under provisions of Polish law. The appointment and removal of teachers of religion involves the obligatory possession of their canonical mission (missio canonica). The canonical mission is a written referral, issued by a competent, appropriate authority of the religious association (in the case of the Catholic Church it is the appropriate diocesan bishop; in the case of other religious associations, it is the competent authority of those religious associations) to assume the responsibilities of a teacher of religion in a particular school (kindergarten) (see. § 5. 1 of the Regulation of the Minister of National Education of 14 April 1992 – on conditions and ways of organizing the religious education in public kindergartens and schools). Hence, the canonical mission on the one hand, it is a mandate of trust for religious teacher (catechist) and on the other hand, it is a guarantee of fidelity to the doctrine of the catechist religious association.

2

(Nie)zwykłe znaczenie pedagogiki dialogu w teorii nauczania religii

71%

Zellma A.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2016

|

issue 30

449-462

EN

The theory of religious education holds a very important place in the Polish catechetics. It is continuously enriched with new issues, determined by the social and educational situation, that are significant from the point of view of practice. Some of them are integrally interwoven with pedagogy. Such issues include analyses related to the processes of communication between the religious education teacher and the students or to developing a dialogue approach in the participants of the religious education classes. The religious education publications dealing with the above-mentioned problems do not directly include the category of dialogue pedagogy. However, several issues can be perceived as referring to the role of the dialogue understood as the approach and the method in teaching religious instruction. Additionally, the methods of conducting a dialogue between the religious education teacher and the students are repeatedly described. Their analysis leads to the conclusion that issues in the scope of dialogue pedagogy occupy an important place in the theory of religious instruction, since they refer to various dimensions of didactic and educating activity of the religious education instructor and the students. Nevertheless, they require detailed empirical research to determine the (un)usual significance of dialogue pedagogy in practice – in educational interactions between religious education teachers and students.

3

Formacja sumienia uczestników lekcji religii w czasach „płynnej nowoczesności”

45%

Zellma A.

Forum Teologiczne

|

2014

|

vol. 15

109-120

PL

W czasach „płynnej nowoczesności” brakuje jasno określonych zasad społecznych. Następuje wyraźna negacja uniwersalnych wartości. Uniwersalne „ja” jest traktowane jako najwyższa norma postępowania. Pod wpływem przemian społeczno-kulturowych zmienia się mentalność uczestników lekcji religii i ich podejście do kwestii moralnych. Celem analiz podjętych w artykule jest próba odpowiedzi na pytanie: jak formować sumienie uczestników lekcji religii w czasach „płynnej ponowoczesności”? Poszukując odpowiedzi, najpierw dokonano krótkiej charakterystyki „płynnej nowoczesności”. Zwrócono uwagę na brak trwałych zasad moralnych, pustkę aksjologiczną, brak zakorzenienia w tradycji, mobilność, wewnętrzną niepewność, fragmentaryczność. Następnie opisano stałe i zmienne elementy formacji sumienia. Punktem odniesienia były założenia programowe nauczania religii w polskiej szkole dotyczące pojęcia i rodzajów sumienia oraz sposobów formacji sumienia. Zauważono, że w dokumentach programowych pomija się współczesne uwarunkowania społeczno-kulturowe, które wpływają na formację sumienia uczniów. Opisując zmienne elementy, zwrócono uwagę na metody nauczania religii, które sprzyjają formacji sumienia. Za istotne uznano motywowanie uczniów do codziennego rachunku sumienia, prowadzenie dialogu i dyskusji, rozwiązywanie problemów egzystencjalnych czy też metody sytuacyjne. Zwrócono też uwagę na znaczenie świadectwa wiary nauczyciela religii.W czasach „płynnej nowoczesności” brakuje jasno określonych zasad społecznych. Następuje wyraźna negacja uniwersalnych wartości. Uniwersalne „ja” jest traktowane jako najwyższa norma postępowania. Pod wpływem przemian społeczno-kulturowych zmienia się mentalność uczestników lekcji religii i ich podejście do kwestii moralnych. Celem analiz podjętych w artykule jest próba odpowiedzi na pytanie: jak formować sumienie uczestników lekcji religii w czasach „płynnej ponowoczesności”? Poszukując odpowiedzi, najpierw dokonano krótkiej charakterystyki „płynnej nowoczesności”. Zwrócono uwagę na brak trwałych zasad moralnych, pustkę aksjologiczną, brak zakorzenienia w tradycji, mobilność, wewnętrzną niepewność, fragmentaryczność. Następnie opisano stałe i zmienne elementy formacji sumienia. Punktem odniesienia były założenia programowe nauczania religii w polskiej szkole dotyczące pojęcia i rodzajów sumienia oraz sposobów formacji sumienia. Zauważono, że w dokumentach programowych pomija się współczesne uwarunkowania społeczno-kulturowe, które wpływają na formację sumienia uczniów. Opisując zmienne elementy, zwrócono uwagę na metody nauczania religii, które sprzyjają formacji sumienia. Za istotne uznano motywowanie uczniów do codziennego rachunku sumienia, prowadzenie dialogu i dyskusji, rozwiązywanie problemów egzystencjalnych czy też metody sytuacyjne. Zwrócono też uwagę na znaczenie świadectwa wiary nauczyciela religii.

EN

In times of “liquid modernity” there is a lack of clearly-defined social rules. A severe negation of universal values is taking place. The universal “I” is treated as the highest norm of conduct. Under the influence of socio-cultural changes, the mentality of the participants of religious education lessons changes as well, together with their attitude towards moral issues. The aim of the analyses undertaken in the article is an attempt to answer the question of how to form the conscience of the participants of religious education lessons in times of “liquid modernity”. In search of the answer, a short description of “liquid modernity” has been given. The lack of lasting moral principles, axiological emptiness, lack of rootedness in tradition, mobility, inner uncertainty and fragmentariness have been mentioned. Next, the constant and changing elements in the formation of conscience are characterised. The premises of religious education in Polish schools concerning the concept and types of conscience, as well as the formation of conscience, constituted the reference point. It has been observed that the curricula omit contemporary socio-cultural factors which influence the formation of pupils’ conscience. While describing the changing elements, the methods of teaching religious education which support the formation of conscience have been brought to attention. Among them, the most significant ones include: motivating pupils to examine their conscience daily, engaging in dialogue and discussion, solving existential problems, or situational methods. The significance of the testimony of faith on the part of the religious education teacher is also emphasised.

DE

In Zeiten der "fließenden Identität" fehlen klar bestimmte gesellschaftliche Maßstäbe. Eine deutliche Infragestellung der universellen Werte wird sichtbar. Als höchste Handlungsnorm wird das universelle "Ich" etabliert. Unter dem Einfluss der sozio-kulturellen Umwälzungen ändert sich die Mentalität der Teilnehmer des Religionsunterrichts sowie ihre Haltung gegenüber moralischer Normen. Das Ziel der im folgenden Artikel vorgenommenen Analysen ist der Versuch einer Antwort auf die Frage, wie in den Zeiten der "fließenden Modernität" das Gewissen der Teilnehmer vom Religionsunterricht geformt werden soll. Auf der Suche nach einer Antwort wurde zuerst kurz der Begriff der "fließenden Modernität" charakterisiert. Es wurde auf das Fehlen der festen moralischen Grundsätze, die axiologische Leere, die fehlende Verwurzelung in der Tradition, die Mobilität, die innere Unsicherheit und die Fragmentierung verwiesen. Dann wurden die festen und die variierenden Elemente der Gewissensformation berücksichtigt. Den Bezugspunkt bildeten dabei jene Elemente der Programmvoraussetzungen des Religionsunterrichts in der polnischen Schule, die auf den Begriff und die Arten des Gewissens, sowie auf die Weisen der Gewissensformation bezogen sind. Es wurde bemerkt, dass in den programmatischen Dokumenten heutige gesellschaftlich-kulturelle Bedingungen, die die Formation der Schüler beeinflussen, nicht wahrgenommen wurden. Bei der Beschreibung der variierenden Elemente wurde auf die Methoden des Religionsunterrichts, die die Formation des Gewissens fördern, Wert gelegt. Als wichtig wurden Motivierung der Schüler für die tägliche Gewissenserforschung, Dialog und Diskussionen, Lösung der existentiellen Probleme sowie situative Methoden bezeichnet. Es wurde zudem Wert auf das persönliche Zeugnis des Religionslehrers gelegt.

Refine search results

1 Forum Teologiczne

1 Opolskie Studia Administracyjno-Prawne

1 Poznańskie Studia Teologiczne

1 2016

1 2015

1 2014

2 Zellma A.

1 Czelny M.

Szczególne obowiązki nauczyciela religii w świetle wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka Fernández Martinez v. Hiszpania

(Nie)zwykłe znaczenie pedagogiki dialogu w teorii nauczania religii

Formacja sumienia uczestników lekcji religii w czasach „płynnej nowoczesności”