Search results

1

WIARA A INNE TYPY POZNANIA

100%

SIEŃKOWSKI M.

Civitas et Lex

|

2014

|

issue 4

69-81

EN

The characteristics of the knowledge of God through the religion faith is consequence of subject – that one’s overtopped the epistemic powers of human – which is accessible merely in that way. The aim of Belief is supernatural and it consists in union with God through getting to know his nature. The method of the religious faith is an engagement of the intellect and a will the recognised subject. The religious faith is a different cognition toward other types of knowledge. It is also the cognition which assumes a former natural acquired knowledge. A leap of faith in that what was deemed for truth needs activities of intellect.

2

Ještě jednou ke vztahu vědy, filosofie a víry

100%

Blecha I.

Filosofický časopis (Philosophical Journal)

|

2009

|

vol. 57

|

issue 1

87-91

EN

This contribution is a polemical reaction to Jaromír Feber’s article which was published in this journal (year 56/2008, pp. 729-737) under the title Science, philosophy and faith. It reminds us of Feber’s call for the introduction of religious faith into science and it begs to disagree. The article attempts to place the polemic into the wider context of contemporary debates about the character of science and about the ever-growing tolerance towards various expressions of the esoteric and of pseudo-science. It calls for greater attention to the basic procedures of scientific work, attention which is required in philosophy as anywhere else.

3

El milagro en la teología contemporánea

100%

Sokołowski K.

Studia Ełckie

|

2012

|

vol. 14

429-451

EN

The article, while trying to avoid any strait apologetic approach to the religious problem of miracle, considers it in the theological perspective. The theological interpretation seems to be necessary, as those aspects of the Judeo-Christian revelation that make it believable need to be integrated into a broader and deeper outlook, into a broader epistemological and religious framework for its proper understanding. The article consists of the following parts: “Voices of Dictionary”, “Miracle as the Definitive Criterion of Revelation, “Miracle and its Dimensions”, “Miracles as the Credibility of Faith”, “Miracles, Christology, Liberation”, “Functions of Miracle”.

4

Jan Zahradníček (1905–60): The Tragedy of a Poet and Prisoner of the Communist Regime

100%

Hanuš J.

Acta Poloniae Historica

|

2018

|

vol. 118

PL

The article deals with an outstanding Czech poet Jan Zahradníček (1905–60), who was arrested in 1951 and sentenced for 13 years of prison in a show trial. He was released during the general amnesty in 1960 and died in the same year. His tragic fate is depicted in several collections of poems written in prisons (Pankrác, Brno, Mírov, Leopoldov). The collections were saved and published and his poetic diary was found in Leopoldov prison 55 years after his death. Zahradníček’s poems in combination with the memories of contemporary witnesses and published interpretations of his work (Zdeněk Rotrekl, Rio Preisner, Radovan Zejda, Martin Putna) allow an exceptional view of the inner life of a person who was unjustly imprisoned in the times of communist purges in Czechoslovakia in the 1950s.

5

Religious Faith And The Types Of Rationality

88%

Jasiński K.

Studia Theologica Varsaviensia

|

2019

|

vol. 57

|

issue 1

9-32

EN

The purpose of this article is to determine the nature of religious faith and various types of rationality, with special emphasis on instrumental rationality, to characterise the link between faith and reason, and to reveal the insufficiency of instrumental reason in the sphere of faith. Instrumental reason is limited to the practical pursuits, which forces man to rely on a different type of mental activity in other spheres of life, such as religiousness. The paper is divided into three parts. The first section presents the nature of religious faith (religious faith as a psychological attitude of the followers and as a set of theses accepted in a given religion; existential and cognitive dimension of faith; the relationship between faith and revelation; assertion of religious truth). The second section outlines the nature of modern rationality (pluralism of rationality, its types, instrumental reason). The third section focuses on the relationship between religious faith and human reason (ratio, substantial reason, intellect).

6

Miloš Dokulil: Masaryk a náboženství. Sedm zastavení k 75. výročí úmrtí TGM

75%

Novotný Z.

Filosofický časopis (Philosophical Journal)

|

2014

|

vol. 62

|

issue 3

443-451

EN

In this review study, the author above all observes the new perspectives on the philosophy of religion of T. G. Masaryk put forward in the book by M. Dokulil under review. He points to the multidisplinary approach (philosophy, theology, religious studies, ethics, sociology, psychology, selected natural sciences) of M. Dokulil, which is made possible by his immense erudition. The author of the study, together with the author of the book under review, refutes the frequently voiced opinion that would treat T. G. Masaryk as a thinker of the 19th century, significant only in his own time (and not a real philosopher at all), and on the contrary he attempts to show that Masaryk’s ideas and approach are still highly relevant.

7

Wiara religijna a sąd egzystencjalny

75%

Szczyrba S.

Studia Philosophiae Christianae

|

2011

|

vol. 47

|

issue 2

123-134

EN

The article is an attempt to grasp the structure of an act of religious faith, a primary act in which the subject recognizes the presence of the holy mystery. The act of religious faith supports a secondary act of recognizing something as the revealed truth of the Divine. This truth is announced by the Teaching Authority of the Church, and accepted by virtue of authority. The paper attempts a determination of the primary religious act and confronts it with existential proposition

PL

Artykuł stanowi pewną próbę przeniknięcia tajemniczej struktury aktu wiary religijnej, aktu prymarnego, w którym podmiot rozpoznaje i uznaje obecność działającej Tajemnicy, który w wydatnym stopniu wspiera akt (akt sekundarny) uznania czegoś za prawdę objawioną przez Boga, a głoszoną (podawaną do wiary) przez Nauczycielski Urząd Kościoła, czyli przyjmowaną na mocy autorytetu. W tym celu podjęto próbę dookreślenia owego prymarnego aktu wiary i skonfrontowania go z sądem egzystencjalnym.

8

Developing a Continuum of Experiences for Catholic Faith Formation

75%

O’Shea G.

Studia Ełckie

|

2012

|

vol. 14

19-39

EN

This paper summarizes the contribution of Montessori approaches to religious education, both by Maria Montessori herself and by the more recent work of Sofia Cavalletti, Gianna Gobbi and the Catechesis of the Good Shepherd. It is acknowledged that this work has been pursued primarily in an attempt to match religious experiences with developmental sensitive periods. The question remains, however, of how the needs of those who have missed the ideal moment for the various aspects of their religious development can be accommodated. A case is made for seeing the typi-cal stages of human development described by Montessori as a general sequential process for all learning, including religious. Consequently, the sequence of experiences used in the Catechesis of the Good Shepherd might be able to serve the wider purpose of indicating an appropriate se-quence for all religious learning.

9

Cel nauczania według Tomasza z Akwinu

63%

Sieńkowski M.

Scripta Philosophica. Zeszyty Naukowe Doktorantów Wydziału Filozofii KUL

|

2013

|

vol. 2

93-105

EN

Among the medieval teachers and orators a special place is taken by St. Thomas Aquinas. His preaching and teaching involves bascally the knowledge of wisdom – that is the knowledge of ultimate causes of reality. Looking for the causes of the world, according to Aquinas, evolves itself into indicating the ultimate aim of everything, especially that of man. The aim of all beings, which is alsounderstood as the first cause, is identified with God. Religious faith is one of the ways of knowing God. Thanks to this faith it becomes possible to know the essence of God, correspondently to the human way of existence and knowing in temporal life. Accordingly, the teaching task consists in proclaiming the truth about God as the ultimate end of man, as well as in preparing and empowering him, on the path of faith, to receive contents of God's revelation.

PL

Wśród średniowiecznych nauczycieli i oratorów szczególne miejsce zajmuje św. Tomasz z Akwinu. U podstaw jego przepowiadania i nauczania legła wiedza mądrościowa – tj. wiedza o ostatecznych przyczynach rzeczywistości. Poszukiwanie przyczyn świata, zdaniem Akwinaty, przeradza się we wskazywanie na ostateczny cel wszystkiego, zwłaszcza zaś cel istnienia człowieka. Cel wszystkich bytów, rozumiany także jako pierwsza przyczyna, identyfikowany jest z Bogiem. Wiara religijna stanowi jedną z dróg poznania Boga. Dzięki niej możliwe staje się poznanie istoty ("essentia") Boga, odpowiednio do ludzkiego, temporalnego sposobu istnienia i poznawania. Zgodnie z tą myślą, zadanie nauczania polega na głoszeniu prawdy o Bogu jako ostatecznym celu człowieka, jak również na przygotowaniu człowieka i uzdolnieniu go, na drodze wiary, do przyjęcia treści Bożego Objawienia.

10

Wiara, wierzenia i praktyki religijne młodzieży słowackiej w procesie przemian

63%

Štefaňak O.

Górnośląskie Studia Socjologiczne. Seria Nowa

|

2022

|

vol. 13

1-21

EN

In the sociological study presented in this article, Ondrej Štefaňak deals with the issues of changes in religiosity among Slovak youth. Štefaňak zooms in on three basic dimensions of religiosity, namely, religious faith, beliefs and practices; the period covered by this research concretely is the decade 2006 to 2016. Štefaňak’s discussion is based on theoretical reflection related to the main paradigms and models of religious changes among young people in the postmodern world. Štefaňak refers mainly to empirical data from last four population censuses in Slovakia and to two instances of sociological research of religiosity among the young generation from the Spiš diocese in northern Slovakia (Spiš, Liptov and Orava regions). This empirical data not only supports the model of advancing secularization and the reinforcement of the phenomenon of “belonging without believing”. In fact this research also partially confirms the model of stabilization or even revitalization of religiosity among the young generation of Slovaks.

PL

Prezentowane studium socjologiczne zajmuje się problematyką przemian religijności młodzieży słowackiej – konkretnie trzech podstawowych wymiarów religijności, a mianowicie wiary, wierzeń i praktyk religijnych – konkretnie w latach 2006 – 2016. Bazuje na refleksji teoretycznej, która dotyczączy głównych paradygmatów lub modeli przemian religijności młodzieży w postnowoczesnym świecie. Odwołuje się głównie na dane empiryczne pochodzące z ostatnich czterech spisów ludności na Słowacji oraz dwukrotne badania socjologiczne nad religijnością młodego pokolenia diecezji spiskiej w północnej Słowacji (rejony Spisz, Liptow i Orawa). Prezentowane dane empiryczne nie wspierają tylko model postępującej sekularyzacji oraz wzmocnienie zjawiska „przynależności bez wiary” wśród znacznej części młodzieży słowackiej, ale częściowo również model stabilizacji lub nawet rewitalizacji religijności wśród pewnej części młodego pokolenia Słowaków.

11

NIEJASNOŚCI W WITTGENSTEINOWSKIM UJĘCIU WIARY RELIGIJNEJ

63%

Czesna E.

Roczniki Filozoficzne

|

2012

|

vol. 60

|

issue 2

47-70

PL

Autor Wykładów o wierze znacząco wpłynął na rozwój analitycznej filozofii religii. Jego koncepcja wiary religijnej uchodzi wśród komentatorów za kontrowersyjną i radykalną. W moim artykule staram się pokazać, że Wittgensteinowskie uwagi będące podstawą powyższej kwalifikacji, są często niejasne i niekonkluzywne. Omawiam krytycznie m.in. przesłanki tzw. „Wittgensteinowskiego fideizmu”, na który składają się następujące twierdzenia: 1) o nierozumieniu się teisty i ateisty, 2) o autonomii dyskursu religijnego (niezależności od naukowego i zdroworozsądkowego obrazu świata), 3) o niereferencyjności języka religii (nie opisuje on rzeczywistości metafizycznej), 4) o niemożności krytykowania religii. W ramach pytania o autonomię przekonań religijnych, staram się dociec, czy według Wittgensteina istnieją „podobieństwa rodzinne”, semantyczne między pojęciami empirycznymi a religijnymi, a także, jaką rolę w wierze pełnią argumenty rozumowe: świadectwa historyczne, twierdzenia nauk przyrodniczych, „dowody” na istnienie Boga. Natomiast w ramach pytania o odniesienie przedmiotowe i funkcję przekonań religijnych, wyjaśniam na czym polega Wittgensteinowski nonkognitywizm.

EN

The author of “Lectures on Religious Belief” significantly influenced the development of ana- lytic philosophy of religion. His conception of religious belief is regarded by many commentators as controversial and radical. In this article I try to demonstrate that his remarks being the basis for this negative appraisal, are often unclear and inconclusive. I discuss critically, i.a., premises of so-called “Wittgensteinian fideism,” which consists of the following claims: (1) a lack of understanding between a theist and an atheist, (2) the autonomy of religious discourse (independence from a scien- tific and a common sense world view), (3) non-referential language of religion (it does not depict metaphysical reality), (4) an inability to criticize religion. Regarding the question of the autonomy of religious beliefs, I try to inquire whether, according to Wittgenstein, there are semantic “family resemblance” between the empirical and religious concepts, and also, what is the role of rational arguments in the field of faith: historical evidence, claims of natural science, arguments for the existence of God. As regards the problem of the reference and function of religious beliefs, I explain reasons why Wittgenstein’s position is classified as non-cognitivism.

12

Tomasza z Akwinu epistemologia przekonań teistycznych

51%

Moskal P.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2014

|

vol. 23

|

issue 4

5-20

EN

According to St. Thomas Aquinas, there are three ways to know God: 1. Theoretical knowledge of that field of knowledge. 2. Theoretical knowledge which is the field of faith in God’s revelation. 3. Affective knowledge – by inclination and participation. Ad 1. The existence of God is not obvious to us. We have not here on Earth, direct knowledge of God. We know God indirectly, as the cause of the world. It is a metaphysical knowledge (e.g. “five ways”), and prephilosophical. Ad 2. “The act of faith (credere) is itself an act of the intellect that assents to divine truth at the command of the will, which is moved by God through grace” (STh II–II, q. 2 a. 9). Ad 3. Affective knowledge of God is a kind of knowledge, which follows the human affectivity.

13

Logic of faith and deed. The idea and an outline of the theoretical conception

51%

Wybraniec-Skardowska U.

Studia Philosophiae Christianae

|

2019

|

vol. 55

|

issue 2

125-149

EN

This paper discusses the theoretical assumptions behind the conception of the logic of faith and deed (LF&D) and outlines its formal-axiomatic frame and its method of construction, which enable us to understand it as a kind of deductive science. The paper is divided into several sections, starting with the logical analysis of the ambiguous terms of ‚faith’ and ‚action’, and focusing in particular on the concepts of religious faith and deed as a type of conscious activity relating to a matter or matters of social importance. After outlining the main ideas and basic assumptions of the theoretical conception of the LF&D as an axiomatic theory, the author introduces some axiom systems for: 1) the logics of faith LF (doxastic logics), 2) the logic of deed LD, and 3) certain logics of norms DL (deontic logics) connected with „duties” and concerning actions/deeds. Lastly, the paper outlines the scientific LF&D based on the three types of logic 1)–3).

14

Johna F. Haughta poglądy na temat relacji nauka-religia

51%

Zalewska E.

Filozoficzne Aspekty Genezy

|

2007/2008

|

vol. 4-5

127-160

PL

W artykule autorka omawia teorię Johna F. Haughta, który odcinając się od kreacjonizmu i krytykując materializm metafizyczny, stara się pogodzić ewolucjonizm z biblijną wizją świata. Rozważane są tutaj główne założenia teistycznego ewolucjonizmu Haughta: hierarchiczna wizja świata, która wraz z hierarchią wyjaśnień ma uzasadniać potrzebę łączenia teorii ewolucji z wiarą religijną; metafizyka przyszłości, która ma wyjaśniać problem teodycei; a także estetyczna zasada kosmologiczna, mająca stanowić alternatywę dla socjobiologii i dualizmu psychofizycznego w dziedzinie etyki i ekologii.

EN

Author discusses the theory proposed by John F. Haught who, cutting himself off from creationism and criticizing metaphysical materialism, tries to reconcile evolution with Biblical vision of the world. Considered here are the main suppositions of Haught’s theistic evolution: hierarchical vision of the world which in connection with hierarchy of explanations is supposed to account for necessity of combining the evolutionary theory with religious faith; metaphysics of the future which should explain theodicy problem; and aesthetic cosmological principle understood as an alternative to sociobiology and psychophysical dualism in the fields of ethics and ecology.

15

Czy nauka wyklucza istnienie osobowego Boga i czy wiara w Niego jest kompatybilna z ewolucją?

51%

Haught J. F.

Roczniki Filozoficzne

|

2020

|

vol. 68

|

issue 4

21-49

EN

This text lays out three distinct ways in which people who have been exposed to science are now responding to the following questions: “Does science rule out a personal God?” and “Is faith compatible with evolution?” The first kind of response claims that the natural sciences and religious faith are mutually exclusive. This is the conflict position. Its representatives include two main subgroups: (1) skeptics who believe that the natural sciences have made all religious claims unbelievable, and (2) people of faith who refuse to accept certain scientific ideas such as Big Bang cosmology and biological evolution. However, in the present text conflict refers only to scientific skeptics, those who claim that scientific method and discoveries now make religious faith and theology obsolete. A second type of response to the questions listed claims that science and faith are each concerned with different levels or dimensions of reality. Science and theology, according to this approach, ask completely different kinds of questions, and so it makes no sense to place them in competition with each other. The contrast approach, as we call it, maintains that there can be no real conflict between the claims of natural science and those of faith and theology. Contrast insists that faith and science are not competing for some common goal, so they cannot come into conflict with each other. A third approach is that of convergence. It might also be called “consonance,” “cooperation,” “contact,” or “conversation.” Convergence agrees with the contrast approach that religious faith and natural science are distinct ways of understanding the world, but it argues that the two inevitably interact. Convergence promotes this interaction. Its objective is to arrive at a synthesis in which both science and faith keep their respective identities while still relating closely to each other in a shared pursuit of intelligibility and truth. Convergence assumes that scientific discoveries matter to faith. In other words, scientific findings can make a significant difference in how we think about God and the meaning of our lives. Convergence wagers that science and faith, as long as they are not confused with each other, can together continue to a richer view of reality than either can achieve on its own.

PL

Ten tekst przedstawia trzy różne sposoby, w jakie ludzie, którzy mieli kontakt z nauką, odpowiadają na następujące pytania: „Czy nauka jest zgodna z wiarą religijną?” oraz „Czy nauka nie wyklucza istnienia osobowego Boga?”. Pierwsza odpowiedź zakłada, że nauki przyrodnicze i wiara religijna wykluczają się wzajemnie. To jest sytuacja konfliktu. Jej przedstawiciele należą do dwóch głównych podgrup: (1) sceptyków, którzy wierzą, że nauki przyrodnicze uczyniły wszystkie twierdzenia religijne niewiarygodnymi, oraz (2) ludzi wiary, którzy odmawiają przyjęcia pewnych naukowych idei, takich jak kosmologia Wielkiego Wybuchu i ewolucja biologiczna. W obecnym tekście konflikt dotyczy tylko naukowych sceptyków, którzy twierdzą, że metody i odkrycia naukowe zdezaktualizowały wiarę religijną i teologię. Drugi typ odpowiedzi na wymienione pytania utrzymuje, że nauka i wiara dotyczą różnych poziomów lub wymiarów rzeczywistości. Zgodnie z tym podejściem, nauka i teologia stawiają zupełnie inne rodzaje pytań, dlatego nie można ich traktować jako konkurencyjnych obszarów. W stanowisku kontrastu podkreśla się, że nie może być prawdziwego konfliktu między twierdzeniami nauk przyrodniczych a twierdzeniami wiary i teologii. Wiara i nauka nie rywalizują o jakiś wspólny cel, więc nie mogą wchodzić ze sobą w konflikt. Trzecim stanowiskiem jest konwergencja. Można je również nazwać „współbrzmieniem”, „współpracą”, „kontaktem” lub „konwersacją”. To stanowisko zgadza się z tezą „kontrastu”, według którego wiara religijna i nauki przyrodnicze są różnymi sposobami rozumienia świata, ale argumentuje zarazem, że te dwa obszary nieuchronnie oddziałują na siebie. Konwergencja promuje tę interakcję. Celem zwolenników konwergencji jest osiągnięcie syntezy, w której zarówno nauka, jak i wiara zachowują swoją tożsamość, a jednocześnie pozostają w ścisłym związku ze sobą we wspólnym dążeniu do inteligibilności i prawdy. Konwergencja zakłada, że odkrycia naukowe mają znaczenie dla wiary, innymi słowy, odkrycia naukowe mogą znacząco wpłynąć na to, jak myślimy o Bogu i sensie naszego życia. Konwergencja zakłada, że nauka i wiara, o ile nie są ze sobą mylone, mogą razem prowadzić do bogatszego spojrzenia na rzeczywistość.

16

Osiąganie dojrzałości moralnej

51%

Marek Z.

Studia Paedagogica Ignatiana

|

2016

|

vol. 19

|

issue 1

39-56

PL

Zaistnienie harmonii we współżyciu ludzi uważamy za jedno z podstawowych zadań wychowania. Ciągle aktualne jest przy tym pytanie o to, co należy czynić, by ona istniała. Osiąganie takiej umiejętności nazywamy moralnością, która jest przedmiotem oddziaływań wychowawczych. Jej istotę upatrujemy w nabywaniu zdolności rozróżniania i wybierania wartości oraz respektowania ich w codziennym życiu. W takim przypadku mówimy o moralności przyrównywanej do wewnętrznego kompasu, który wskazuje człowiekowi drogę postępowania i nakłania do kroczenia nią. Na wybór określonego sposobu postępowania osoby znaczący wpływ wywierają przyjmowane koncepcje antropologiczne objaśniające naturę człowieka. W artykule przyjmujemy, że człowiek jako istota cielesno-duchowa potrzebuje wsparcia do swego rozwoju fizycznego i duchowego. W tym ostatnim wymiarze dużym wsparciem jest rozwijana przez procesy wychowania duchowość. To za jej pośrednictwem człowiek nadaje swemu życiu określony styl i formę. Innym istotnym wsparciem w rozwoju moralnym człowieka jest wiara religijna. Wspiera ona rozwój wyższych potrzeb człowieka, jakimi są potrzeby duchowe. Ich zaspokajanie kształtuje w osobie zapotrzebowanie na wartości niematerialne, a to z kolei sprzyja nabywaniu umiejętności krytycznego myślenia o sobie w świetle treści i zasad życia religijnego oraz podejmowania wysiłków do tworzenia warunków harmonijnego życia społecznego.

EN

We consider introducing harmony among individuals to be one of the main tasks of education. How to attain it is still the question. Achieving such a skill, called morality, is the object of educational activities. Its essence is seen in acquiring the capability to discern and choose values and respect them in one’s daily life. In this sense morality can be compared to the internal compass which points to the man the way of conduct and urges to follow it. The choice of specific practices is influenced by accepted anthropological concepts explaining human nature. This paper argues that man as a corporeal-spiritual being needs support for his physical and spiritual development. In the latter dimension his development is greatly assisted by the education-enhanced spirituality. It is through spirituality that man gives his life a certain style and form. Another important support in the moral development of man is religious faith. It supports the development of higher human needs, such as spiritual needs. Satisfying these needs creates the person’s demand for immaterial values, and this in turn fosters her ability of critical self-reflection in the light of the contents and principles of religious life, and of striving to create conditions for a harmonious social life.

17

With a Diamond in His Shoe: Reflections on Jorge J. E. Gracia’s Quest for Self-Perfection

51%

Redpath P. A.

Studia Gilsoniana

|

2021

|

vol. 10

|

issue 4

997-1029

EN

Jorge J. E. Gracia, was born in Cuba in 1942. At age 19, he escaped Cuba and arrived in the United States. In 2019, 58 years later, in a nation which, prior to his arrival in North America, had no major Latino cultural presence in higher education and philosophy, Gracia rose to hold the Samuel P. Capen Chair and State University of New York at Buffalo Distinguished Professor of Philosophy and Comparative Literature. In this position, he became the leading figure to institutionalize Latin American philosophy in the U.S. academy and an internationally-renowned scholar in medieval philosophy. Jorge J. E. Gracia died in the United States on July 13, 2021. In this paper the author shows that what properly explains the philosophical and adult-personal life of Gracia is the Thomistic principle of virtual quantity. He contends that the only way to understand Gracia’s personal and philosophical life is to grasp this life as one of an organizational psychologist pursuing perfect self-realization in action and understanding: someone chiefly interested in intellectually grasping precisely how organizational wholes (including his own psyche) become united and divided, and operate when so united and divided.

18

Sekularizace v pohledu inter- a intragenerační transmise : ČR ve srovnání post-komunistických zemí střední Evropy

38%

Paleček A.

Naše společnost (Our Society)

|

2015

|

vol. 13

|

issue 2

13-26

EN

This paper is focused on changing rates of church affiliation and church attendance in the course of intergenerational and intragenerational transmission on the cases of four post-communist countries of central Europe: the Czech Republic, Slovakia, Hungary and Poland. It is a generally accepted fact that the rates of traditional forms of religiosity in the Czech society declined continuously during the second half of the 20th century, while such an enormous decline was not indicated in other post-communist countries of Central Europe. These differences and their causes are main question for this analytical work. Contemporary religiosity is dependent on rates of its reproduction between generations. Inter- and intragenerational transmission was influenced by two basic factors: First, by an anti-religious policy, which varied between the communist regimes, and second by the resistance of some people and families against that concrete anti-religious policy. The rapid secularisation of Czech society was due to those two factors.

CS

V minulém roce byla na stránkách periodika Naše společnost publikována empirická stať s názvem „Náboženské vyznání v České republice z perspektivy inter a intragenerační transmise“ [Paleček, Vido 2014]. Tato práce představila možný metodologický postup, jehož prostřednictvím je možno zjišťovat míru úspěšnosti přenosu religiozity ve společnosti během neustálého procesu generační obměny. Je obecně známo, že současná ČR se v tradičních formách religiozity řadí mezi nejvíce sekulární nejen mezi zeměmi post-komunistickými, ale i v kontextu celé Evropy [Hamplová 2000; Lambert 2004; Meulemann 2004; Need, Evans 2001; Nešpor 2010a; Tomka 2010]. Avšak, i když je ČR pouze jednou ze zemí, jejichž historie byly poznamenány 40ti lety komunistické státní moci, přesto se mezi těmito zeměmi řadí k nejvíce sekulárním. Je možno uvažovat, zda se protináboženská politika v ČR lišila oproti této politice v dalších zemích s komunistickou totalitní mocí nebo se lidé v těchto zemích naopak lišily odolností vůči této politice. V náhledu výše citovaného metodologického postupu může otázka znít, zda a jak se lišila úspěšnost předávání tradiční religiozity mezi generacemi v ČR oproti dalším post-komunistickým zemím a jaké byly možné příčiny těchto rozdílů. Sledovanými formami tradiční religiozity budou v této práci deklarované náboženské vyznání a návštěvnost na bohoslužbách v kostelích.

Refine search results

WIARA A INNE TYPY POZNANIA

Ještě jednou ke vztahu vědy, filosofie a víry

El milagro en la teología contemporánea

Jan Zahradníček (1905–60): The Tragedy of a Poet and Prisoner of the Communist Regime

Religious Faith And The Types Of Rationality

Miloš Dokulil: Masaryk a náboženství. Sedm zastavení k 75. výročí úmrtí TGM

Wiara religijna a sąd egzystencjalny

Developing a Continuum of Experiences for Catholic Faith Formation

Cel nauczania według Tomasza z Akwinu

Wiara, wierzenia i praktyki religijne młodzieży słowackiej w procesie przemian

NIEJASNOŚCI W WITTGENSTEINOWSKIM UJĘCIU WIARY RELIGIJNEJ

Tomasza z Akwinu epistemologia przekonań teistycznych

Logic of faith and deed. The idea and an outline of the theoretical conception

Johna F. Haughta poglądy na temat relacji nauka-religia

Czy nauka wyklucza istnienie osobowego Boga i czy wiara w Niego jest kompatybilna z ewolucją?

Osiąganie dojrzałości moralnej

With a Diamond in His Shoe: Reflections on Jorge J. E. Gracia’s Quest for Self-Perfection

Sekularizace v pohledu inter- a intragenerační transmise : ČR ve srovnání post-komunistických zemí střední Evropy