Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  reprezentant
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości niewypłacalnej jednostki organizacyjnej jest podstawowym obowiązkiem jej reprezentantów. Niedochowanie ustawowego terminu wiąże się z różnorodnymi sankcjami, m.in. skutkuje ograniczeniem możliwości złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Stanowisko to nie jest jednak powszechnie akceptowane. W literaturze pojawiają się liczne argumenty, zarówno językowe, jak i funkcjonalne, na rzecz ograniczenia zakresu zastosowania przesłanki z art. 4914 ust. 2 pkt 3 Prawa upadłościowego, wyłącznie do przypadków niezłożenia wniosku o upadłość przez osoby prowadzące działalność gospodarczą. Zawężenie takie wydaje się jednak nieuprawnione. Jednakowe traktowanie reprezentantów jednostek organizacyjnych oraz przedsiębiorców ma bowiem silne uzasadnienie aksjologiczne i systemowe. Uzyskało ono także akceptację w licznych orzeczeniach sądów. Celem niniejszego artykułu jest kompleksowe zestawienie pojawiających się poglądów co do zakresu zastosowania art. 4914 ust. 2 pkt 3 Prawa upadłościowego oraz próba ich krytycznej oceny.Złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości niewypłacalnej jednostki organizacyjnej jest podstawowym obowiązkiem jej reprezentantów. Niedochowanie ustawowego terminu wiąże się z różnorodnymi sankcjami, m.in. skutkuje ograniczeniem możliwości złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Stanowisko to nie jest jednak powszechnie akceptowane. W literaturze pojawiają się liczne argumenty, zarówno językowe, jak i funkcjonalne, na rzecz ograniczenia zakresu zastosowania przesłanki z art. 4914 ust. 2 pkt 3 Prawa upadłościowego, wyłącznie do przypadków niezłożenia wniosku o upadłość przez osoby prowadzące działalność gospodarczą. Zawężenie takie wydaje się jednak nieuprawnione. Jednakowe traktowanie reprezentantów jednostek organizacyjnych oraz przedsiębiorców ma bowiem silne uzasadnienie aksjologiczne i systemowe. Uzyskało ono także akceptację w licznych orzeczeniach sądów. Celem niniejszego artykułu jest kompleksowe zestawienie pojawiających się poglądów co do zakresu zastosowania art. 4914 ust. 2 pkt 3 Prawa upadłościowego oraz próba ich krytycznej oceny.
EN
Filing for insolvency is the fundamental obligation of the legal representatives of insolvent organizational entity. Failure to comply with the statutory term to do so may result in various sanctions, for example, restrictions in filling for personal bankruptcy as a natural person not conducting business activity. However this view is not widely accepted. There are numerous arguments in literature, both linguistic and functional, for restricting the scope of a premise set forth in article 4914 paragraph 2 point 3 of the Insolvency Act, only to the failure in filing for insolvency as a sole trader. However, aforementioned restriction may seem unsubstantiated. It is because equal treatment of legal representatives and sole traders has strong justification - both axiological and systemic. It has been also accepted in numerous judgements. The purpose of this article is to compare various opinions related to the application of article 4914 paragraph 2 point 3 of the Insolvency Act and to evaluate them.
EN
The paper presents new rules of enforcing claims in class proceedings through the context of changes made in the following range: 1) list of cases in which the Polish act on class proceedings is applied, 2) requirements of standardizing the amount of each members money claim, 3) an action that limits the claim for establishing defendant liability, 4) deposit for securing trial fees, 5) proceedings concerning the admissibility of class proceedings, 6) notice of initiation of class proceedings, 7) actions taken after the issue and validation of the court order on the composition of a group, 8) adopting rules of the code of civil procedure in class proceedings.
PL
W artykule zostały omówione nowe zasady dochodzenia roszczeń w postępowaniu grupowym przez pryzmat zmian dokonanych w tym postępowaniu w następującym zakresie: 1) katalogu spraw, w których zastosowanie ma ustawa o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym, 2) wymagań związanych z ujednoliceniem wysokości roszczenia każdego członka grupy, 3) powództwa, które ogranicza się do żądania ustalenia odpowiedzialności pozwanego, 4) kaucji na zabezpieczenie kosztów procesu, 5) postępowania w przedmiocie dopuszczalności postępowania grupowego, 6) ogłoszenia o wszczęciu postępowania grupowego, 7) czynności dokonywanych po wydaniu i  uprawomocnieniu się postanowienia w przedmiocie składu grupy, 8) zastosowania przepisów k.p.c. w postępowaniu grupowym.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.