Search results

1

Analiza śledcza jako dowód w procesie karnym

100%

Kościelniak-Marszał M.

Opolskie Studia Administracyjno-Prawne

|

2017

|

vol. 15

|

issue 3

63-76

PL

The investigation analysis consists in performing a series of ordered actions completed according to the established order and aimed at reaching the most precise and logical conclusion based on the information available. Thus, analysts’ actions focus on the study of actual and potential relationship between individual pieces of information which may be relevant for determination of a crime and its perpetrator. Their job involves processing and selecting information possessed by the procedural authority, according to specific criteria in order to present it in the form that will help recreate the chain of events and draw conclusions. Although the investigation analysis has not been mentioned in the Code of criminal procedure, one must agree that as a method of establishing evidence it should find its place in the criminal proceedings. This is because the rejection of new evidence would be nothing else but resignation of law enforcement authorities from adapting to a new situation within the scope of crime. However, we must make sure that introduction of the results of the investigation analysis into criminal proceedings does not negatively affect the principles of the proceedings, in particular with regard to a fair trial and the right to defence, and in no way does it connect with violation of the related procedural guarantees.

2

Zakaz reformationis in peius w postępowaniu dyscyplinarnym NIK – procedury stosowane wobec mianowanych kontrolerów

99%

Padrak R.

Kontrola Państwowa

|

2018

|

vol. 63

|

issue 1 (378)

24-40

EN

In criminal proceedings, this prohibition is to ensure that a decision from a court of appeal is not amended to a worse one, if the ruling is in favour of the accused. The European Court of Human Rights is for respecting the reformationis in peius prohibition, and for not toughening the ruling by the appeal court. The Constitutional Tribunal has emphasised many times that “Due to the fact that the right to defence is ingrained in the constitutional principle of the democratic state of law, it relates not only to criminal proceedings, but also to other proceedings taking place in the area of responsibility that is of repressive nature”. Hence, the right to defence applies to those subject to disciplinary proceedings at NIK as well. In his article, the author discusses the regulations that allow for using the reformationis in peius prohibition in these proceedings.

3

Konstrukcja odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary, w aspekcie fundamentalnej zasady porządku prawnego — prawa do obrony

99%

Majowska A. T.

Nowa kodyfikacja prawa karnego

|

2013

|

vol. 29

103 - 121

EN

The article focuses on the fundamental right of asubject exposed to negative consequences during criminal proceedings. The determination of the scope of a constitutionally and statutorily granted right of defence, in particular in the light of the access to the dossier by the collective body’s counsel and by the collective body itself, as well as the analysis of the construction of collective body’s responsibility, point to the legal restrictions regarding the right of defence on grounds of the act on responsibility of collective bodies for acts prohibited under penalty. It has been emphasized that acollective body holds no right of access to the evidence gathered during proceedings against anatural person, the result of which may directly impose the criminal responsibility of the collective body, effecting in certain negative consequences, including imposition of a penalty. The specific nature of collective bodies’ responsibility has drawn demands towards the capacity of a collective body to influence the proceedings in progress.

4

Prawo do obrony mianowanych kontrolerów – postępowanie dyscyplinarne w NIK

99%

Róg Ł.

Kontrola Państwowa

|

2017

|

vol. 62

|

issue 1 (372)

29-39

EN

The right to defence (ius defensionis) is one of the fundamental rights in a democratic state of law. It is applied not only in criminal proceedings, but also in other proceedings of repressive nature, including disciplinary proceedings against NIK nominated auditors. In his article, the author presents some arguments in favour of amending the Act on the Supreme Audit Office with regard to the entities that can perform the role of a defence counsel in the disciplinary proceedings against NIK nominated auditors, and in favour of such an interpretation that allows the defendant to have up to three defence counsels.

5

False Statement and the Strategy of Defence

99%

Dziekański P.

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

|

2018

|

vol. 10

|

issue 3

25-40

EN

This article discusses the issue of explanations given by an accused person, showing their dual nature - that of evidence and that of a measure used for the purpose of defence. The author raises a question if the scope of the right to defence granted to the accused encompasses the right to lie, and takes a stand on the limits to the accused making false statements. This is followed by comments on the practice of defence counsels making use of falsehood as part of their defence strategies. The reflection has been based on the author's own studies involving in-depth interviews made with barristers working as defence counsels.

6

Możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności przedsiębiorcy za antykonkurencyjne zachowanie niezależnego usługodawcy. Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 21 lipca 2016 r. w sprawie VM Remonts SIA, Ausma grupa SIA przeciwko Konkurences padome (oraz Konkurences padome przeciwko Pārtikas kompānija SIA)

99%

Michałek-Gervais M.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2016

|

vol. 5

|

issue 7

116-122

EN

The case comment relates to the judgment the Court of Justice of the European Union of 21 July 2016 in the case VM Remonts (C-542/14), delivered in response to a preliminary reference made by the Latvian Supreme Court. The question at stake referred to possibility to hold a company liable (in the light of Article 101 of the Treaty on the Functioning of the European Union) for the anticompetitive behaviour of a third-party service provider. The Court of Justice did not follow the Opinion of the Advocate General Wathelet who suggested introducing rebuttable presumption of the company's liability in this respect. Instead, the Court of Justice held that a company should be only liable for the breach of competition law of a third-party service provider if one of three conditions are met (the service provider was acting under its direction or control; the company knew of the anticompetitive objectives of the service provider; or the company should have reasonably foreseen the anticompetitive behaviour of the service provider). The judgment is welcome as enforcing procedural justice and the companies' right to defence.

7

Próba oceny prawnokarnych skutków fałszywych wyjaśnień na tle prawa do obrony

85%

Kulik M.

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

|

2020

|

vol. 12

|

issue 1

229-246

EN

The paper deals with the issue of the legal consequences of a false statement given by the accused in criminal proceedings. The author presents positions expressed in this matter in the literature and jurisprudence. He then presents and justifies his own view. He believes that a false statement by the accused is not criminally prohibited, because there is no such type of offence. However, such behaviour is unlawful. It is true that this is a kind of defence, but it is not the execution of the right to defence. Nevertheless, it does not appear that the false statement could result in an intensification of the penalty or in the use of a preventive measure in the proceedings (for example temporary custody). It is undoubted, however, that false statement resulting in defamation or false accusation may lead to criminal liability.

PL

Artykuł dotyczy prawnokarnych konsekwencji fałszywych wyjaśnień oskarżonego w postępowaniu karnym. Autor przedstawia stanowiska wyrażone w tej materii w literaturze i orzecznictwie. Następnie przedstawia i uzasadnia swój pogląd. Uważa, że fałszywe wyjaśnienia nie są zabronione pod groźbą kary, ponieważ nie ma takiego typu czynu zabronionego. Takie zachowanie jest jednak niezgodne z prawem. To prawda, że jest to rodzaj obrony, ale nie jest to wykonywanie prawa do obrony. Nie wydaje się, aby fałszywe wyjaśnienia mogły mieć znaczenie jako okoliczność obciążająca przy wymiarze kary lub mogły być podstawą stosowania środka zapobiegawczego w postępowaniu (np. tymczasowego aresztowania). Nie ulega z kolei wątpliwości, że fałszywe wyjaśnienia stanowiące zniesławienie lub fałszywe oskarżenia mogą prowadzić do odpowiedzialności karnej.

8

Recent Developments Regarding the Conduct of Dawn Raids in Poland. The Case of Subsequent Searches of Copied IT Data

85%

Michałek-Gervais M.

Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies

|

2018

|

vol. 11(18)

297-310

EN

2017 brought about a significant and long awaited change in the rules applicable to dawn raids in Poland. After many years of being criticized by scholars and practitioners, the practice of the President of the Office of Competition and Consumer Protection – consisting of the subsequent review of electronic data copied during an inspection at the authority premises and without the presence of a representative of the inspected undertaking, has been finally overruled by the Court of Competition and Consumer Protection. Even thought there are still several improvements that need to be made in order to guarantee the full respect of fundamental rights of inspected undertakings in the Polish legal order, the Court ruling incontestably constitutes a significant step in strengthening the legal position of inspected undertakings in Poland.

FR

En 2017 les règles applicables aux perquisitions en Pologne ont été modifiées de façon significative et attendue depuis longtemps. Après de nombreuses années de critiques de la part d’universitaires et de praticiens, la pratique du Président de l’Office de la Concurrence et de la Protection des Consommateurs – consistant À examiner des données électroniques copies pendant une perquisition par la suite dans les locaux de l’autorité et en l’absence de représentant de l’entreprise inspectée, a finalement été renversée par la Cour de la Concurrence et de la Protection des Consommateurs. Même si plusieurs améliorations doivent encore être apportées afin de garantir le plein respect des droits fondamentaux des entreprises inspectées dans l’ordre juridique polonais, la décision de la Cour constitue incontestablement une étape importante dans le renforcement de la situation juridique des entreprises inspectées en Pologne

9

Bezpośredni skutek „dyrektywy obrończej” w polskim procesie karnym

85%

Oleksy K.

Problemy Prawa Karnego

|

2019

|

vol. 3 (29)

|

issue 3

23-50

EN

As of 27 November 2017 the deadline passed by which the European Union Directive 2013/48/EU on the right of access to a lawyer should have been implemented by the Member States in their respective legal systems. Poland completed the said responsibility only ostensibly, for no legal norms which regulate the standard of the right to formal defence contained in Polish Code of Criminal Procedure have been amended. This very situation makes it necessary to consider whether the norms of the directive in question may cause the so-called direct effect in Poland’s domestic legal system, particularly: whether prosecuted individuals may directly invoke the directive in order to, based on its content, seek the assistance of a lawyer in the course of criminal proceedings. Therefore, it stands to reason that, at least in relation to some of the competences envisioned in the directive, such eventuality exists, whereas in remainder of the cases the judicial bodies are obliged to interpret the respective norms of the Code of Criminal Procedure in pro-EU manner, thereby elevating the standard of right to formal defence present in Polish criminal proceedings. Nonetheless, the real transposition of this directive should be postulated, since invoking its direct effect cannot exempt a Member State from implementing it in accordance with EU treaties as a way to harmonize domestic legal systems.

10

Niejawny materiał dowodowy w postępowaniu karnym. Perspektywa Unii Europejskiej a regulacje krajowe

71%

Boguszewski M.

SECRETUM. Służby specjalne, bezpieczeństwo, informacja

|

2016

|

issue 1(4)

97-108

PL

Prawa jednostki przeciwstawiane zagadnieniom bezpieczeństwa stanowią jądro debaty politycznej pomiędzy Parlamentem Europejskim, Komisją Europejską oraz Radą Unii Europejskiej. W miarę ujawniania kolejnych informacji na temat działań służb państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw trzecich w dziedzinie niejawnego gromadzenia danych o obywatelach Unii stanowiących dowód w postępowaniu sądowym aktywność poszczególnych instytucji wzrasta. Skutkuje to licznymi próbami wzmocnienia gwarancji proceduralnych osób, których wspomniana działalność dotyczy. Punktem wyjścia w kierunku uzasadnienia wzmocnienia ochrony praw jednostki z perspektywy Parlamentu Europejskiego jest analiza i ocena obowiązujących regulacji krajowych oraz płynące z niej wnioski.

EN

The rights of the individual juxtaposed with the security issues are at the heart of the political debate between the European Parliament, the European Commission and the Council of the European Union. With the disclosure of new information about the activities of the services of the EU Member States and the third states in the field of covert collection of data about the citizens of the EU used as evidence in judicial proceedings, the activity of different institutions increases. This results in numerous attempts to strengthen the procedural guarantees of persons who such situations refer to. From the perspective of the European Parliament, the analysis and evaluation of the applicable national regulations are the starting point for the justification for strengthening of the protection of individual rights.

11

Fałszywe wyjaśnienia a taktyka obrony

71%

Dziekański P.

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

|

2018

|

vol. 10

|

issue 3

6-24

EN

This article discusses the issue of explanations given by an accused person, showing their dual nature – that of evidence and that of a measure used for the purpose of defence. The author raises a question if the scope of the right to defence granted to the accused encompasses the right to lie, and takes a stand on the limits to the accused making false statements. This is followed by comments on the practice of defence counsels making use of falsehood as part of their defence strategies. The reflection has been based on the author’s own studies involving in-depth interviews made with barristers working as defence counsels.

PL

Artykuł podejmuje problematykę wyjaśnień oskarżonego, ukazując ich dualistyczną rolę - środka dowodowego oraz środka służącego obronie oskarżonego. Autor rozważa, czy w zakresie przysługującego oskarżonemu prawa do obrony mieści się prawo do kłamstwa, a także zajmuje stanowisko w odniesieniu do granic składania przez oskarżonego fałszywych wyjaśnień. Następnie przedstawia uwagi dotyczące posługiwania się kłamstwem przez obrońcę oskarżonego w ramach taktyki obrony. Refleksje te zostały oparte na badaniach własnych autora polegających na przeprowadzaniu pogłębionych wywiadów z adwokatami wykonującymi funkcję obrońców.

12

Postępowanie dowodowe na rozprawie głównej bez udziału oskarżonego w świetle art. 378a Kodeksu postępowania karnego a standardy rzetelnego procesu

71%

Badowiec R.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2021

|

vol. 83

|

issue 4

93-105

EN

The aim of the article is to study a new regulation: the provision of Article 378a of the Code of Criminal Procedure (CCP), introduced with the amendment of 19 July 2019 in the context of fair trial standards. The right to defence, which is also an element of the fair trial standard, is vested in everyone from the moment when criminal proceedings are instituted against them until a final judgment is issued. It is important that the rights of defence must be procedural in order to be real and effective. The study refers to and discusses the following standards: constitutional, EU and Strasbourg, and then analyse the content of Article 378a of the CCP. The considerations lead to the conclusion that the possibility of taking evidence during the justified absence of the accused or his lawyer provided for in Article 378a of the CCP is incompatible with the current standards of a fair trial.

PL

Celem artykułu jest przestudiowanie nowej regulacji, tj. przepisu art. 378a k.p.k., wprowadzonego nowelizacją z 19 lipca 2019 r., w kontekście standardów rzetelnego procesu. Prawo do obrony, które jest także elementem standardu rzetelnego procesu, przysługuje każdemu od chwili wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego aż do wydania prawomocnego wyroku. Istotne jest, że prawo do obrony musi być zagwarantowane proceduralnie po to, aby miało charakter realny i efektywny. W opracowaniu powołane i omówione zostały standardy: konstytucyjny, unijny oraz strasburski, a następnie na ich podstawie przeanalizowano treść art. 378a k.p.k. Rozważania prowadzą do wniosku, że przewidziana w art. 378a k.p.k. możliwość przeprowadzenia czynności dowodowych podczas usprawiedliwionej nieobecności oskarżonego lub jego obrońcy jest nie do pogodzenia z obecnie obowiązującymi standardami rzetelnego procesu.

13

Dobro małoletniego pokrzywdzonego a realizacja prawa do obrony – rozważania na kanwie sądowej praktyki ustanawiania obrońcy w fazie in rem w celu przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego

71%

Kosmowski M.

Prawo w Działaniu

|

2022

|

issue 53

195-210

EN

The article presents the practice, followed by common courts and noticed by the Supreme Court, of appointing a defence counsel at in rem proceedings for a person who is not yet charged and absent from criminal proceedings as well as for de facto suspect, ordered to allow such a counsel to participate in the interrogation of a minor victim in accordance to Article 185a of the Code of Criminal Procedure. The Polish Code of Criminal Procedure provides for the absence of a defence counsel during the first interrogation as one of the grounds for repeating the interrogation of a minor victim. The author analyses the practice described above in the context of the doctrinal construction of the defence counsel in Polish criminal procedural law, as well as the institution of a non-party’s attorney and also tries to place it in the context of international regulations, including the standards of the right to defence arising from Directive 2013/48/UE and set out in the case law of the European Court of Human Rights.

PL

Artykuł przedstawia stosowaną przez sądy powszechne, a dostrzeżoną przez Sąd Najwyższy, praktykę ustanawiania obrońcy na etapie postępowania in rem, dla osoby jeszcze niebędącej oskarżonym i nieobecnej w postępowaniu karnym, jak również osoby podejrzanej, w celu umożliwienia takiemu obrońcy wzięcia udziału w przesłuchaniu małoletniego pokrzywdzonego w trybie art. 185a Kodeksu postępowania karnego. Polski Kodeks postępowania karnego jako jedną z przesłanek powtórzenia przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego przewiduje nieobecność obrońcy w trakcie pierwszego przesłuchania. Autor pochyla się nad opisaną wyżej praktyką w kontekście doktrynalnej konstrukcji obrońcy w polskim prawie karnym procesowym oraz instytucji pełnomocnika osoby niebędącej stroną, a także stara się usytuować ją w kontekście uregulowań międzynarodowych, w tym standardów prawa do ochrony wynikających z dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/48/UE oraz wyznaczonych w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

14

Prawo do znaczącego milczenia

71%

Prokop A. R.

Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne

|

2022

|

vol. 18

|

issue 1

75-91

EN

Dąmbska (1904–1983) distinguished in the theory of signifying silence the possible ways of searching for meanings of this phenomenon. One of them was an element of tactical action, another – an ethical category. Subsequently, Rokoszowa (1947–1997) linked this phenomenon at the linguistic level to the right of a witness, also of an accused, to remain silent. The article presents the possible meanings of the use of this right, still interpreted differently today. The examples are taken from literary and cinematographic fiction

PL

Dąmbska (1904–1983) wyodrębniła w teorii sygnikatywnego milczenia możliwe drogi poszukiwania znaczeń dla tego zjawiska. Jedną z nich stanowił element taktycznego działania, inną kategoria etyczna. Następnie Rokoszowa (1947–1997) powiązała na poziomie językoznawczym ów fenomen z prawem świadka, a także oskarżanego, do milczenia. W artykule pokazano możliwe znaczenia wykorzystania tegoż prawa, do dzisiaj różnie interpretowanego. Przykłady zaczerpnięte zostały z beletrystyki oraz kinematografii.

15

Криминализация нарушения права на защиту как средство его обеспечения (опыт национального нормотворчества)

57%

Zhytnyi O., Spiridonov M., Vasyliev A.

Przegląd Europejski

|

2021

|

vol. 1

191-199

EN

The opportunity of admission of the right to defence as an independent object of criminal law protection is analysed in this article. Such opportunity has been considered with the reference to the procedural, constitutional, international law and European aspects of the value of this right. The system-structural, dialectical and comparative methods, as well as the axiological (value) approach were chosen as a methodology for the implementation of the research task. The potential models of criminalisation of violation of the right to defence have been identified as a result.

RU

Аннотация B статье рассматривается возможность признания права на защиту самостоятельным объектом уголовно-правовой охраны с учетом процессуальных, конституционных, международно-правовых и общеевропейских аспектов его ценности. В качестве методологического инструментария для реализации исследовательской задачи выбраны системно-структурный, диалектический и компаративный методы, а также аксиологический (ценностный) подход. В результате исследования выявлены возможные модели криминализации нарушений права на защиту.

16

Криминализация нарушения права на защиту как средство его обеспечения (опыт национального нормотворчества)

57%

Zhytnyi O., Spiridonov M., Vasyliev A.

Przegląd Europejski

|

2021

|

issue 1(59)

191-199

RU

B статье рассматривается возможность признания права на защиту самостоятельным объектом уголовно-правовой охраны с учетом процессуальных, конституционных, международно-правовых и общеевропейских аспектов его ценности. В качестве методологического инструментария для реализации исследовательской задачи выбраны системно-структурный, диалектический и компаративный методы, а также аксиологический (ценностный) подход. В результате исследования выявлены возможные модели криминализации нарушений права на защиту.

EN

The opportunity of admission of the right to defence as an independent object of criminal law protection is analysed in this article. Such opportunity has been considered with the reference to the procedural, constitutional, international law and European aspects of the value of this right. The system-structural, dialectical and comparative methods, as well as the axiological (value) approach were chosen as a methodology for the implementation of the research task. The potential models of criminalisation of violation of the right to defence have been identified as a result.

17

Prawo do obrony obwinionego o popełnienie wykroczenia z perspektywy art. 42 ust. 2 Konstytucji RP

57%

Sowiński P. K.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2023

|

issue 3(73)

155-167

EN

The text presents the problem of autonomy of proceedings in misdemeanour cases, with particular emphasis on the situation of the accused and their right to defence. The author puts forward a thesis concerning the necessity to recognise that the provision of Art. 42 of the Constitution of the Republic of Poland should be applied to the accused, even though this provision refers to guarantees of the right to defence for persons appearing in criminal proceedings, and not literally for persons against whom proceedings in misdemeanour cases are conducted. The extension of constitutional guarantees to defendants is important for the defendants themselves, but also for the coherence of the justice system and court procedures, as only in this way does the constitutional benchmark of a fair trial become feasible.

PL

W artykule przedstawiono zagadnienia związane z określeniem gospodarstwa rodzinnego jako konstytucyjnej podstawy ustroju rolnego w Polsce. Przedstawiono główne założenia doktrynalne art. 23 Konstytucji, a także odniesiono się do różnych możliwych interpretacji tego przepisu Konstytucji. Dokonano analizy ewolucji definicji gospodarstwa rodzinnego w polskim prawie konstytucyjnym i ustrojowym na tle regulacji europejskich. Przedstawiono znaczenie gospodarstwa rodzinnego we współczesnym obrocie nieruchomościami rolnymi i jego zgodność z Konstytucją. Trzonem rozważań uczyniono ocenę nowej propozycji definicji gospodarstwa rodzinnego w projekcie Kodeksu rolnego w świetle art. 23 Konstytucji oraz jej wpływu na system prawa. Ocena ta jest krytyczna dla analizowanej definicji. W podsumowaniu wskazano wnioski de lege ferenda.

18

Próba nadmiernej penalizacji wykroczeń

50%

Sienkiewicz T.

Studia Prawnicze KUL

|

2022

|

issue 2

97-127

UK

Заборонена дія має бути визначена в певний спосіб. «Кожна особа, яка підлягає кримінальномупровадженню, має право на захист на всіх стадіях провадження. Він може, зокрема, обрати захисника або,на умовах, визначених Законом, використовувати державного захисника» – йдеться в Конституції Респу-бліки Польща у ст. 42 абзац 2. Ця норма має поширюватися і на правове становище обвинуваченого у про-вадженні у справах про проступки. Метою статті є критика спроб надмірного покарання за забороненідії, кваліфіковані як проступки, на підставі друку Сейму № 911, на тлі змін, запропонованих у друку Сейму№ 866, також від 2021 року. Відповідно до ст. 42 абзац 3 Конституції Польщі: «Кожен вважається невин-ним, доки його вину не буде підтверджено остаточним вироком суду». Відповідно до поправки, зазначеноїв сеймових документах № 866 і 911, це правило буде порушено.

RU

Уголовное правонарушение должно быть определено конкретным образом. «Каждый, против кого ведется уголовное производство, имеет право на защиту на всех стадиях производства. В частности, он может выбрать себе защитника или, в соответствии с принципами, определенными законом, пользоваться услугами защитника, назначенного судом» – гласит Конституция Республики Польша в статье 42, пункт 2. Эту норму следует отнести и к правовому положению обвиняемого в производстве по делам о правонарушениях. Целью данной статьи является критика попытки чрезмерного наказания за преступные деяния, квалифицируемые как правонарушения, на основе Парламентского документа № 911, на фоне изменений, предложенных в Парламентском документе № 866, также датированном 2021 годом. Как указано в статье 42 пункт 3 Конституции Республики Польша: «Каждый считается невиновным, пока его вина не будет подтверждена вступившим в законную силу приговором суда». Согласно изменениям, указанным в Парламентских документах № 866 и 911, это правило будет нарушено.

EN

Prohibited acts must be defined in concrete terms. “Anyone against whom criminal proceedings have been brought shall have the right to defence at all stages of such proceedings. He may, in particular, choose counsel or avail himself – in accordance with principles specified by statute – of counsel appointed by the court” – stipulates Article 42 (2) of the Constitution of the Republic of Poland. This norm should also apply to the legal situation of the accused in proceedings in minor offence cases. The purpose of this article is to criticize attempts to over-penalize the prohibited acts classified as minor offences, based on Sejm (Parliament) Print No. 911, against the background of amendments proposed in Print No. 866, also from the year 2021. Pursuant to Article 42 (3) of the Constitution, “Everyone shall be presumed innocent of a charge until his guilt is determined by the final judgment of a court.” According to the above-described amendment listed in Prints No. 866 and 911, this rule will be violated.

PL

Czyn zabroniony musi być określony w konkretny sposób. „Każdy, przeciw komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania. Może on w szczególności wybrać obrońcę lub na zasadach określonych w ustawie korzystać z obrońcy z urzędu” – stanowi Konstytucja RP w art. 42 ust. 2. Normę tę należy odnosić również do sytuacji prawnej obwinionego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Celem artykułu jest krytyka próby nadmiernej penalizacji czynów zabronionych stypizowanych jako wykroczenia, na podstawie druku sejmowego nr 911 z 2021 r., na tle zmian proponowanych w druku sejmowym nr 866, również z 2021 r. Jak stanowi art. 42 ust. 3 Konstytucji RP, „Każdego uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu”. W myśl nowelizacji wskazanej w drukach sejmowych nr 866 oraz 911 reguła ta będzie złamana.

Refine search results

Analiza śledcza jako dowód w procesie karnym

Zakaz reformationis in peius w postępowaniu dyscyplinarnym NIK – procedury stosowane wobec mianowanych kontrolerów

Konstrukcja odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary, w aspekcie fundamentalnej zasady porządku prawnego — prawa do obrony

Prawo do obrony mianowanych kontrolerów – postępowanie dyscyplinarne w NIK

False Statement and the Strategy of Defence

Próba oceny prawnokarnych skutków fałszywych wyjaśnień na tle prawa do obrony

Recent Developments Regarding the Conduct of Dawn Raids in Poland. The Case of Subsequent Searches of Copied IT Data

Bezpośredni skutek „dyrektywy obrończej” w polskim procesie karnym

Niejawny materiał dowodowy w postępowaniu karnym. Perspektywa Unii Europejskiej a regulacje krajowe

Fałszywe wyjaśnienia a taktyka obrony

Postępowanie dowodowe na rozprawie głównej bez udziału oskarżonego w świetle art. 378a Kodeksu postępowania karnego a standardy rzetelnego procesu

Dobro małoletniego pokrzywdzonego a realizacja prawa do obrony – rozważania na kanwie sądowej praktyki ustanawiania obrońcy w fazie in rem w celu przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego

Prawo do znaczącego milczenia

Криминализация нарушения права на защиту как средство его обеспечения (опыт национального нормотворчества)

Криминализация нарушения права на защиту как средство его обеспечения (опыт национального нормотворчества)

Prawo do obrony obwinionego o popełnienie wykroczenia z perspektywy art. 42 ust. 2 Konstytucji RP

Próba nadmiernej penalizacji wykroczeń