Wykorzystanie robotów na polu walki stanowi jeden z najbardziej obiecujących trendów rozwoju techniki wojskowej, zwiastując rewolucję w sposobie prowadzenia wojen (robolucję). Roboty charakteryzują się wie- loma przewagami w stosunku do ludzkich żołnierzy, które, co ciekawe, dotyczą nie tylko sfery skuteczności, ale potencjalnie także wymiaru etycznego. Zastosowanie maszyn będących robotami w pełnym znaczeniu tego słowa, czyli charakteryzujących się możliwością działania autonomicznego, zdolnych przy tym do podejmowania decyzji o selekcji i porażeniu celów (czyli decyzji dotyczących życia i śmierci), wymaga jednak rozwiązania szeregu dylematów sytuujących się na styku techniki i etyki. Artykuł koncentruje się na ukazaniu wyzwań oraz potencjalnych rozwiązań w zakresie budowy architektury sztucznej moralności dla autonomicznych systemów bojowych. Wysiłki w tym kierunku dzielą się na podejście odgórne i oddolne oraz stanowią przy tym odbicie dwóch stanowisk etycznych: rygorystycznego i sytuacyjnego.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.