Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: rodzaje umów o pracę

Sort By:

Limit search:

Types of employment contracts and elasticity of employment in the European Union new member states in 2000–2014

100%

Kwiatkowski E., Włodarczyk P.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

2017

vol. 2

issue 328

Przedmiotem artykułu jest elastyczność zatrudnienia w gospodarkach nowych krajów członkowskich Unii Europejskiej w latach 2000–2014. Szczególną uwagę poświęcono roli rodzaju umów o pracę w kształtowaniu tej elastyczności. Argumenty teoretyczne i obserwacje empiryczne pozwalają sformułować hipotezę o U‑kształtnej zależności między udziałem pracujących na umowach na czas określony w ogólnej liczbie pracujących a elastycznością zatrudnienia. Należy również oczekiwać zwiększenia elastyczności płac i czasu pracy na skutek wzrostu udziału umów na czas określony. Wyniki estymacji modelu panelowego dla 13 nowych krajów członkowskich UE w latach 2000–2014 potwierdzają hipotezę o wpływie udziału umów na czas określony na elastyczność zatrudnienia. W szczególności rosnący udział tych umów powoduje spadek elastyczności zatrudnienia względem PKB i wzrost elastyczności zatrudnienia względem płac realnych i czasu pracy. Brak jest natomiast podstaw do potwierdzenia hipotezy o U‑kształtnej zależności pomiędzy elastycznością zatrudnienia względem PKB a udziałem umów na czas określony.

The article is focused on the problem of elasticity of employment in the economies of the European Union new member states in 2000–2014. Special attention is given to the role of types of employment contracts and their influence on the elasticity of employment. Theoretical arguments and empirical observations enable us to formulate hypothesis about a U‑shaped relationship between the share of fixed‑term employment in total employment and elasticity of employment in a given economy. We should also expect increases of price and working time elasticity in response to increases in the share of fixed‑term employment. Results of panel model estimations performed using the data for 13 new European Union member states in 2000–2014 confirm the hypothesis about an impact of share of fixed‑term employment in total employment on the elasticity of employment. In particular, an increase in the number of fixed‑term contracts results in the fall of elasticity of employment with respect to GDP and increase in the elasticity of employment with respect to real wages and working time. There is however no confirmation of the hypothesis concerning a U‑shaped relationship between elasticity of employment with respect to GDP and the share of fixed‑term emplyment.

Krytycznie o regulacji normatywnej umowy o pracę na czas określony

71%

Kapusta P.

Zeszyty Naukowe Uczelni Jana Wyżykowskiego. Studia z Nauk Społecznych

2017

issue 10

rb.ujw.pl/local

A temporary employment contract is a departure from the employment rule on the basis of an indefinite duration contract and use of that form of employment requires objective justification. Despite the numerous legal amendments to the fixed-term employment contract, the Polish legislature still does not need to indicate the reasons for its conclusion, unless the parties wish to avoid a counting period of employment under a given contract or a specific agreement to code limits. As a result of the amendment effective from 22 February 2015, an artificial division of fixed-term contracts was established, which is not systematically justified. In addition, rigid regulation of quantitative and temporal restrictions on the term employment was imposed unreasonably, which would unduly restrict the use of such contracts in the future, imposing too much responsibility on employers for verifying the quantity and the total length of all previously concluded terms contracts. Establishing by law the ability to terminate a fixed-term employment contract without the need to justify this action does not favor maintaining the durability of the term contrac.

Umowa o pracę na czas określony stanowi odstępstwo od reguły zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony i korzystanie z tej formy zatrudnienia wymaga obiektywnego uzasadnienia. Ustawodawca polski, pomimo licznych nowelizacji prawnej regulacji umowy o pracę na czas określony, nadal nie wymaga każdorazowego wskazywania przyczyny dla jej zawarcia, chyba że strony chcą uniknąć wliczania okresu zatrudnienia na podstawie danej umowy lub też konkretnej umowy do limitów kodeksowych. W wyniku nowelizacji obowiązującej od 22 lutego 2015 r. stworzono sztuczny podział umów na czas określony, który nie znajduje uzasadnienia systemowego. Nadto bezzasadnie wprowadzono sztywną regulację ograniczeń ilościowych i czasowych pracowniczego zatrudnienia terminowego, co nadmiernie ograniczy w przyszłości korzystanie z tego rodzaju umów, nakładając równocześnie na pracodawców zbyt dużą odpowiedzialność za weryfikację ilości i łącznej długości wszystkich wcześniej zawieranych umów terminowych. Ustanowienie z mocy prawa wypowiadalności umów o pracę na czas określony przy równoczesnym braku konieczności uzasadnienia tej czynności nie sprzyja zachowaniu trwałości umowy terminowej.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

1 Zeszyty Naukowe Uczelni Jana Wyżykowskiego. Studia z Nauk Społecznych

1 Kapusta P.

1 Kwiatkowski E.

1 Włodarczyk P.

2 2017

Search results

Types of employment contracts and elasticity of employment in the European Union new member states in 2000–2014

Krytycznie o regulacji normatywnej umowy o pracę na czas określony