Search results

1

Wybór prawa dla umowy przewozu osób w transporcie kolejowym i lotniczym

100%

Lerman S.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2018

|

vol. 7

|

issue 7

27-40

PL

W prawie unijnym zagadnienie wyboru prawa właściwego dla umowy przewozu osób, w tym w trans¬porcie kolejowym i lotniczym, regulowane jest przez rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I). W odniesieniu do wskazanej kategorii umów art. 5 ust. 2 zd. 2 rozporządzenia Rzym I wprowadza nieznane konwencji rzymskiej z 1980 r. obostrzenie autonomii kolizyjnoprawnej stron w postaci ograniczonego wyboru prawa. W założeniu prawodawcy zawężenie dopuszczalno¬ści wyboru prawa do jednego z pięciu wskazanych w rozporządzeniu porządków prawnych służyć ma kolizyjnej ochronie pasażerów. Zamierzenia ustawodawcy nie zostały jednak zrealizowane, gdyż w realiach rynku międzynarodowych przewozów pasażerskich konstrukcja ograniczonego wyboru prawa nie stanowi adekwatnego narzędzia dla ochrony interesów podróżnych.

2

Timeshare, as the Ace of the International Private-Legal elationship

75%

Jagieła M.

Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL

|

2010

|

vol. 6

|

issue 1 Prawo

59-78

PL

W niniejszym artykule rozważa się temat, jakie prawo jest właściwe dla umów time-share zawierających „element obcy”. Podstawa, analizy są przepisy wspólnotowe oraz krajowe prawa prywatnego międzynarodowego. Omówiono takie zagadnienia, jak regulacja instytucji timesharingu w prawie polskim, kwestie kolizyjno-prawne: kwalifikacje stosunków timesharingu, dopuszczalność wyboru prawa i zakres zastosowania prawa właściwego dla relacji timesharingowych; poruszono kwestie statutu kontraktowego, statutu personalnego oraz statutu właściwego dla formy umów timesharingowych; a także przepisów wymuszających swoja właściwość, mających zastosowanie do stosunków timesharingu.

3

Remarks on the admissibility of the choice of law for domestic contracts prepared on the basis of the judgment of the European Court of Justice of 8 June 2017 (C-54/16)

51%

Widło J.

Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda

|

2018

|

vol. 1

|

issue 1-2

34-59

PL

Artykuł zawiera analizę skutków wyboru prawa dokonanego przez strony w umowach o charakterze międzynarodowym oraz w umowach, które zamykają się w obszarze jednego państwa i nie zawierają elementu obcego, który uzasadniałby stosowanie norm kolizyjnych. Podstawą do dokonanej analizy jest wyrok TSUE z 8 czerwca 2017 r. w sprawie C-54/16, Vinyls Italia SpA w upadłości a Mediterranea di Navigazione SpA, w którym Trybunał uznał, że przepisy rozporządzenia upadłościowego są przepisami lex specialis wobec rozporządzenia Rzym I o prawie właściwym dla zobowiązań umownych. Daje to zdaniem Trybunału kompetencje stronom do dokonania wyboru prawa – prawa państwa trzeciego (członkowskiego) w tym przypadku prawa angielskiego – ze skutkami wyboru kolizyjnego w umowach, w których nie występuje element obcy – w tej sprawie umowy czarteru morskiego statku włoskiego pomiędzy dwoma spółkami włoskimi (z siedzibą we Włoszech). Autor wyklucza możliwość istnienia relacji lex specialis – lex generalis pomiędzy rozporządzeniem upadłościowym i Rozporządzeniem Rzym I. Wskazuje także na kierunek wykładni – liberalny – występowania elementu obcego w ramach umowy. Artykuł zawiera wniosek, że drogą poszerzania autonomii woli stron jest materialnoprawna zasada swobody umów.

EN

The article focuses on the issue of the choice of law made by the parties to a contract in the situation of the conflict of laws. It includes an analysis of the effects of the choice of law made by the parties in an international contract and in contracts that are limited to the area of one state and do not include a foreign element which would justify the application of conflict-of-law rules. The basis for the analysis is the judgement of 8 June 2017 in case C- 54/16, Vinyls Italia SpA, in liquidation, v Mediterranea di Navigazione SpA, in which the Court of Justice ruled that the provisions of the insolvency regulation are the lex specialis provisions with respect to the Rome I regulation on the law applicable to contractual obligations. In the opinion of the Court of Justice, this gives the parties the competencies to elect the applicable law – the law of a third country (a member state), in this case the English law – with the effects of the choice of law in contracts that do not include a foreign element – in this case the charter contract of an Italian ship concluded between two Italian companies (with registered seats in Italy). The article explores and excludes the possibility of the lex specialis – lex generalis relationship between the insolvency regulation and Rome I. Both regulations have separate scopes of regulation. It also indicates the liberal direction of the interpretation of the occurrence of a foreign element in a contract. The conclusion is that in order to extend the autonomy of the will of the parties, it is necessary to apply the substantive principle of the freedom of contracts, not the choice of law, which is related to conflict-of-law situations.

4

Wybór prawa jako klauzula abuzywna w umowach konsumenckich zawieranych przez Internet

51%

Jagielska M., Kunkiel-Kryńska A.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2016

|

vol. 5

|

issue 3

29-38

PL

W umowach konsumenckich zawieranych przez Internet (z elementem międzynarodowym) zwiększa się ryzyko trudności z ustaleniem prawa właściwego, a w razie sporu na tle umowy z przedsiębiorcą zagranicznym, konsument może napotkać także trudności natury proceduralnej. Ponadto, może okazać się, że zastosowane prawo nie zapewnia konsumentowi takiej ochrony, jaką miałby w miejscu swojego zwykłego pobytu. Problematyka ta była przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego, który w wyroku z dnia 17 września 2014 r., (Sygn. akt I CSK 555/13), orzekł, że zamieszczenie we wzorcu umowy konsumenckiej postanowienia przewidującego zastosowanie prawa obcego dla konsumenta, a właściwego dla twórcy wzorca, stanowi klauzulę niedozwoloną w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c. Niniejszy wyrok skłania do pytania: czy w relacjach B2C (business to consumer) w praktyce dochodzi do wyłączenia możliwości wyboru prawa.

EN

An increased risk exists now related to the correct determination of the applicable law in consumer contracts (with an international aspect) concluded online. In case of a dispute regarding contracts between a consumer and a foreign entrepreneur, the consumer may face procedural difficulties. It is also possible that the law which has been applied, on the basis of the ‘choice of law’ clause, does not provide the type of protection which the consumer may have in his own place of residence. The Polish Supreme Court Such analysed this issue in a judgment dated 17 September 2014 (I CSK 555/13). The Court ruled therein that a clause in standard consumer contracts predetermining the application of law foreign to the consumer, but ‘domestic’ to the entrepreneur, should be considered an unfair contractual provision in light of Article 385(1) § 1 of the Polish Civil Code. The above mentioned ruling leads to the question if, in practice, the ‘choice of law’ clause is thus excluded in consumer transactions (B2C).

Refine search results

2 internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

1 Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda

1 Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL

2 2018

1 2016

1 2010

1 Jagielska M.

1 Jagieła M.

1 Kunkiel-Kryńska A.

1 Lerman S.

1 Widło J.

Wybór prawa dla umowy przewozu osób w transporcie kolejowym i lotniczym

Timeshare, as the Ace of the International Private-Legal elationship

Remarks on the admissibility of the choice of law for domestic contracts prepared on the basis of the judgment of the European Court of Justice of 8 June 2017 (C-54/16)

Wybór prawa jako klauzula abuzywna w umowach konsumenckich zawieranych przez Internet