Search results

1

Stanowisko Parlamentu Europejskiego wobec Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony rozszerzonej UE

100%

Staszczyk A.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2014

|

issue 8

185-196

PL

Artykuł przedstawia stanowisko Parlamentu Europejskiego (PE) wobec rozwoju i najważniejszych priorytetów WPBiO UE po jej rozszerzeniu w 2004 r. na Wschód. Kwestie wchodzące w zakres WPBiO nie należą do tradycyjnych obszarów integracji, gdyż dotyczą problematyki bezpieczeństwa i obrony stanowiącej istotę suwerenności państwa narodowego pozostającego do dnia dzisiejszego najważniejszym podmiotem w procesie integracji europejskiej. Ma to zasadniczy wpływ na funkcjonowanie WPBiO, która wciąż pozostaje polityką, w ramach której dominują międzyrządowe mechanizmy współpracy. Powoduje to, że rola PE w kształtowaniu WPBiO jest ograniczona i sprowadza się przede wszystkim do wyrażania zawartych w rezolucjach niewiążących opinii. Jednakże przyjmowane przez PE rezolucje w sprawie WPBiO mimo, że nie wiążą pod względem prawnym mają swoją istotną wagę polityczną. Wynika to z faktu bycia przez PE jedyną ponadnarodową instytucją unijną mającą demokratyczną legitymację i mogącą sobie rościć prawo do sprawowania parlamentarnej kontroli nad WPBiO. Istotą stanowiska PE wobec WPBiO jest domaganie się włączenia mechanizmów ponadnarodowych do obszaru tej polityki, co zagwarantowałoby jej uwspólnotowienie w przyszłości. Jednakże postulowana przez PE budowa jednolitej wspólnotowej polityki bezpieczeństwa i obrony może zostać zrealizowana tylko poprzez przekształcenie UE w strukturę o znamionach federacji.

2

Difficult partnership: Turkey – EU. Chances, aspirations and barriers

58%

Khorshid H. K.

Przegląd Europejski

|

2017

|

issue 4(46)

40-56

EN

The article deals with the admission of Turkey into the structures of the European Union, as a country located in only a small part in Europe but at the same time constituting a strategic location from the point of view of EU security. The time frame of the analysis made here basically covers the whole period of accession negotiations, but due to the length of the negotiations, only the most important elements will be emphasised (beginning of the accession process, its subsequent stages, problems). The aim of the article is to point out the opportunities and barriers to this accession, whose vision moves away because of Turkey’s deepening political crisis triggered by president Recep Tayyip Erdoğan. The main thesis of the article is the statement that the negotiation process, which started years ago, was inhibited and slowed down as a result of subsequent events taking place both in the EU (migration crisis) and in Turkey itself (military coup of 2016). The author wants to answer two questions: (1) what problems, over the years of accession negotiations, proved to be insurmountable in this process? and (2) what prospects for Turkey’s accession are drawn on the basis of the current positions of both negotiating parties? Empirics in this case must be based on an analysis of the history of the Turkish accession process and the most current media reports (mainly on the 2016 coup)

PL

Artykuł traktuje o przyjęciu w struktury Unii Europejskiej Turcji jako kraju położonego na kontynencie europejskim w niewielkiej części, a jednocześnie stanowiącemu lokalizację strategiczną z punktu widzenia bezpieczeństwa UE. Ramy czasowe dokonanej analizy w istocie obejmują cały okres negocjacji akcesyjnych, ale ze względu na jego długość, akcentowane zostaną wyłącznie najważniejsze jego elementy (początek procesu akcesyjnego, kolejne jego etapy, problemy). Celem artykułu jest wskazanie szans i barier wspomnianej akcesji, której wizja oddala się wraz z pogłębianiem się w Turcji kryzysu politycznego zapoczątkowanego działaniami prezydenta RecepaTayyipa Erdoğana. Główną tezą artykułu jest stwierdzenie, że proces negocjacji rozpoczęty lata temu hamowany był i spowalniany w wyniku kolejnych wydarzeń mających miejsce zarówno w UE (kryzys migracyjny), jak i w samej Trucji (pucz wojskowy z 2016 r.). Autor chce odpowiedzieć na dwa zasadnicze pytania: (1) jakie problemy przez lata negocjacji akcesyjnych okazały się nie do pokonania w tym procesie? oraz (2) jakie perspektywy odnoście akcecji Turcji rysują się na podstawie obecnych stanowisk obu stron negocjacyjnych? Empiria w tym przypadku bazować musi na analizie historii tureckiego procesu akcesyjnego i najbardziej aktualnych doniesień medialnych (głównie dotyczących puczu z 2016 r.).

3

The Eastern Partnership as a New Form of the European Union’s Cooperation with the Third Countries

58%

Latoszek E., Kłos A.

Studia z Polityki Publicznej

|

2016

|

vol. 3

|

issue 4(12)

177-194

PL

Od rozszerzenia w 2004 r. Unia Europejska ponownie podkreśliła potrzebę pogłębienia stosunków ze wschodnimi sąsiadami i wypracowania spójnej europejskiej polityki sąsiedztwa (EPS) w celu utrzymania stosunków ze wschodnimi i południowymi sąsiadami. W marcu 2009 r. Rada Europejska jednomyślnie wyraziła poparcie dla "ambitnego projektu Partnerstwa Wschodniego, który stał się częścią EPS i obejmował kraje sąsiadujące ze wschodem. Cele i mechanizmy Partnerstwa Wschodniego opisane są we wspólnej deklaracji państw członkowskich UE i krajów partnerskich. Partnerstwo oferuje więcej tym, którzy wykazują większe postępy w reformowaniu swoich instytucji zgodnie ze standardami E. U. Według autorów, główną zaletą tego projektu jest postępująca integracja krajów partnerskich ze strukturami E. U. Projektowi Partnerstwa Wschodniego przyznano budżet w wysokości 1,9 miliarda euro na okres 2010-2013. Budżet ten został zatwierdzony przez Komisję Europejską, a pieniądze zostały przekazane za pośrednictwem Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (ENPI). Suma obejmuje środki na programy i inicjatywy Partnerstwa o charakterze wielostronnym oraz środki na współpracę z poszczególnymi krajami partnerskimi, które spełniają główne cele PE.

EN

Since the 2004 enlargement the European Union has reiterated the need to deepen its relations with its eastern neighbours and work out a coherent European Neighbourhood Policy (ENP) to maintain the relations with its eastern and southern neighbours. In March 2009 the European Council unanimously expressed its support for the 'ambitious Eastern Partnership project which has become a part of its ENP and covered eastern neighbourhood countries. The aims and mechanisms of the Eastern Partnership are described in the joint declaration of the E. U. member states and the partner countries. The Partnership offers more to those who show greater progress in reforming their institutions to E. U. standards. According to the authors, the main benefit of this project is the progressive integration of the partner countries with the E. U. structures. The Eastern Partnership project was allocated a budget of 1.9 billion Euros for the 2010-2013 time period. That budget was approved by the European Commission and the money was committed through the European Neighbourhood and Partnership Instrument (ENPI). The sum includes the funds for the programmes and initiatives of the Partnership of multilateral character as well as the funds for cooperation with particular partner countries that meet the main goals of the EP.

4

EU Pre-accession Process of Turkey – Determinants and Prospects

58%

Szymański A.

Przegląd Politologiczny

|

2015

|

issue 1

7-20

PL

This article concerns the current pre-accession process of Turkey and the question of its prospects. In order to answer this question the author conducts an in-depth analysis of factors that can influence the process on three main levels: EU (i.e. general political and economic situation, EU enlargement policy, EU institutions), member states and Turkey. He wants to verify the hypothesis that although the situation in this candidate country is crucial for the future of Turkey-EU relations, the decisive factors are in the EU and member states. The pre-accession process of Turkey will be continued but its pace and course will depend to a large extent on the position of the main Union’s powers, the clear vision of the EU as well as the economic/political situation and public feelings in Europe.

5

Angela Merkel wobec integracji Turcji z Unią Europejską w latach 2005–2015

58%

Bielawska A.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2016

|

issue 10

101-120

EN

The aim of the article is to present the position of Angela Merkel to Turkey’s membership in the European Union in years 2005–2015. It has been divided into 6 parts, which introduces the history of relations between the EU and Turkey, and Chancellor’s most pronounced concerns in connection with the efforts of Turkish accession. The author realizes that she did not present the whole range of issues related to the Turkey’s efforts, but outlined the important issues thatinfluenced the most Angela Merkel’s attitude in the past 10 years.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie stanowiska Angeli Merkel wobec członkostwa Turcji w Unii Europejskiej w latach 2005–2015. Podzielony został na 6 części, które przybliżają historię stosunków unijno-tureckich oraz najczęściej pojawiające się kwestie podejmowane przez kanclerz w związku z tureckimi staraniami o akcesję. Autorka zdaje sobie sprawę, iż nie przedstawiła całego wachlarza zagadnień związanych z staraniami o członkostwo tegoż państwa, niemniej zarysowała ważne kwestie, które najbardziej wpłynęły na postawę A. Merkel w ostatnich 10 latach.

6

Mowa nienawiści – ujęcie prawne, językowe i filozoficzne

58%

Maciej Z.

Studia Medioznawcze

|

2023

|

issue 2

204-214

EN

Objective: The multiplication of information exchange in the internet era inevitably also extends into aggressive communication, especially because communicating via digital devices produces a false feeling of impunity. In this context, it is worth inquiring how to define hate speech (1) and in what manner such elements of the speech act are realised – identity, sender, intention (illocutionary content), receiver, perlocution – in the case of a hateful communication (2). Methods: To reach these research goals, it is necessary to analyse basic legal concepts describing hate speech, then compare them and determine the context of communication acts with similar intention and defined in the penal code. These include defamation, insult, and punishable threat in the penal code, which are akin to hate speech. Results and cognitive value: This consideration has been presented with the help of the philosophy of language, to build a model of such communication and also to show its limiting features, i.e., this kind of transmission of information seems to contradict the essence of communication.

PL

Cel: zwielokrotnienie wymiany informacji w dobie cyfryzacji objęło także komunikaty nienawistne, zwłaszcza że pisanie zza monitora komputera rodzi iluzoryczne poczucie bezkarności. Warto w tym kontekście postawić pytania o to, (a) w jaki sposób zdefiniować mowę nienawiści oraz (b) jaki charakter przyjmują poszczególne elementy aktu mowy – nadawca, intencja (zawartość illokucyjna), odbiorca, perlokucja – w sytuacji nadawania komunikatu nienawistnego. Metody: aby zrealizować te cele badawcze, należy przeanalizować podstawowe zapisy prawne odnoszące się do mowy nienawiści, a następnie umiejscowić ją na tle aktów komunikacyjnych zbliżonych do niej na poziomie intencji komunikacyjnej i określonych w kodeksie karnym. Chodzi w tym przypadku o znieważenie, zniesławienie i groźbę karalną. Wyniki oraz wartość poznawcza: prezentowane rozważania, dzięki sięgnięciu po narzędzia filozofii języka oraz elementy językoznawstwa kognitywnego, mają, po pierwsze, wskazać cechę bądź cechy szczególne mowy nienawiści na tle pojęć pokrewnych; po drugie, mają pokazać jej graniczny charakter – to, że stanowi ona zaprzeczenie komunikacji in se.

7

The enlargement of the European Union – Poland’s example. Between unity and diversity

58%

Czachór Z.

Przegląd Politologiczny

|

2017

|

issue 4

7-20

PL

Polska kilka razy w swej historii aktywności integracyjnej przed i po przystąpieniu do UE podjęła próbę zademonstrowania pozostałym krajom UE i unijnym instytucjom, że chce być samodzielnym podmiotem wewnątrz-unijnej gry interesów. Tym bardziej, że nie zawsze interesy Polski są zgodne z interesami pozostałych aktorów integracji. Na przykład sprzeciwiamy się postulatowi szybszego rozwoju krajów należących do „twardego jądra” UE. Z drugiej strony Polsce nadal bliskie jest uniwersalistyczne przesłanie, które brzmi: naszym wspólnym życzeniem jest uczynienie Europy kontynentem demokracji, wolności, pokoju i postępu. Unia pozostaje dla Polski nadal gwarantem redukowania linii podziału w Europie i popierania stabilności i pomyślnego rozwoju. Z uwagi na powyższe, zdaniem autora nie ma innego wyjścia, Europa (UE) musi postawić na uniwersalistyczno-partykularną syntezę jedności w wielości oraz jedności w różnorodności, która wzbogaca i rozwija, ale nie rozbija. A przede wszystkim eksponuje dobro wspólne bez zaniku (zatracania) dobra indywidualnego.

EN

The history of Poland’s integration activities, undertaken both before and after joining the EU, has featured several attempts to demonstrate its desire to become an independent entity in the internal EU game of the interests of other EU countries and institutions. This has been the case, since Poland’s interests have not always been compatible with the interests of the other actors of integration. For instance, Poland has opposed the scenario of the faster development of countries forming the ‘hard core’ of the EU. On the other hand, Poland still supports the universal postulate of making Europe a continent of democracy, freedom, peace and progress. The European Union has remained the guarantee that the lines that divide Europe will be erased and stable and consistent development ensured. Therefore, the author believes that Europe (the European Union) has no alternative, and will have to opt for a universalist-and-particular synthesis of unity in multiplicity, and unity in diversity, which enriches and develops but does not divide countries. First and foremost, this synthesis emphasizes the common good while not losing sight of (abandoning) the individual good.

Refine search results

2 Przegląd Politologiczny

2 Rocznik Integracji Europejskiej

1 Przegląd Europejski

1 Studia Medioznawcze

1 Studia z Polityki Publicznej

1 Bielawska A.

1 Czachór Z.

1 Khorshid H. K.

1 Kłos A.

1 Latoszek E.

1 Maciej Z.

1 Staszczyk A.

1 Szymański A.

1 2023

2 2017

2 2016

1 2015