Search results

1

„Negatywna tożsamość” a rosyjskie myślenie polityczne

100%

Nadskakuła-Kaczmarczyk O.

Studia Orientalne

|

2020

|

issue 1(17)

29-43

RU

Целью статьи является описание современных российских политических стратегий, оживляющих образ внешнего врага. Принимая во внимание, что (согласно концепции Карла Шмитта) бинарная оппозиция «друг-враг» является ядром политики, будет рассмотрено, как видение врага в форме символического Запада помогает правящей элите мобилизовать общество, объединить его и получить общественное одобрение своей деятельности на международной арене.

EN

The purpose of the article is to describe contemporary Russian political strategies revitalizing the image of an external enemy. Whereas, according to the concept of Carl Schmitt, the binary opposition „enemy-friend” is the essence of politics, it will be examined how the vision of the enemy in the form of the symbolic West helps the Rusisan ruling elite to mobilize society, unite it and gain public approval for their activities on the international arena.

2

Ocena elit politycznych w wystąpieniach w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej VIII kadencji

80%

Stefaniuk M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

|

2019

|

vol. 66

|

issue 1

EN

The problems investigated in the present study concern the way of how political elites are perceived in the lower chamber of the Polish Parliament, the empirical material (the subject of research) being the speeches delivered in the 8th term Sejm of the Republic of Poland. The image of political elites is definitely critical because only the historical elites were positively assessed (from the Constitution of the 3rd of May to the attitude of the elites during the Second World War), except for the “so-called” communist elites. Many accusations are leveled by representatives of the current ruling elite against the European Union elites (the so-called Brussels elites) and the elites of the Third Republic of Poland. The ruling elite after 2015, recognizing themselves (although reluctantly) as a political elite, very strongly emphasise that they are not the government of the elites and do not act in the interest of the latter but for the sake of ordinary citizens. The previous political elite should be replaced by the national elite. It is not merely a conceptual change but this emphasises that power should be exercised by people who correctly identify the needs of the nation. It is a reaction against the policies conducted by the governments of the Third Republic of Poland when, according to those now in power, the interest of the whole of society was not properly looked after, but only that of the elites. There are few statements by representatives of the opposition that would counter the critical assessment of the political elites which governed after 1989. The exception is the statements defending the judicial elites as authorities who are the only ones capable of opposing the actions of the current government. The process of replacement of elites is noticeable in all the spheres of social life.

PL

Problematyka podjęta w niniejszym opracowaniu dotyczy sposobu, w jaki są postrzegane elity polityczne w niższej izbie polskiego parlamentu, przy czym materiał empiryczny (przedmiot badań) stanowią wystąpienia na forum Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej VIII kadencji. Obraz elit politycznych jest zdecydowanie krytyczny, gdyż pozytywnie oceniano jedynie elity historyczne (od czasów Konstytucji 3 Maja po postawę elit w czasie II wojny światowej), z wyjątkiem „tak zwanej” elity komunistycznej. Wiele zarzutów przedstawiciele aktualnej elity rządzącej podnoszą w stosunku do elit Unii Europejskiej (tzw. elit brukselskich) oraz elit III Rzeczypospolitej Polskiej. Elita rządząca po 2015 r., uznając siebie (choć niezbyt chętnie) za elitę polityczną, wyjątkowo mocno podkreśla, iż nie jest rządem elit i nie działa w ich interesie, lecz dla dobra zwykłych obywateli. Dotychczasowa elita polityczna powinna zostać zastąpiona elitą narodową. Nie jest to jedynie zmiana pojęciowa, lecz podkreślenie, iż władzę powinni sprawować ludzie, którzy właściwie rozpoznają potrzeby narodu. Jest to reakcja na politykę prowadzoną przez rządy III Rzeczypospolitej Polskiej, kiedy – zdaniem obecnie sprawujących władzę – nie dbano o interesy ogółu społeczeństwa, a wyłącznie elit. Ze strony przedstawicieli elity opozycyjnej niewiele jest wypowiedzi dających odpór krytycznej ocenie elit politycznych, które rządziły po 1989 r. Wyjątkiem są głosy biorące w obronę elity sędziowskie jako autorytety, które jako jedyne mogą przeciwstawić się działaniom aktualnej władzy. Dostrzegany jest proces wymiany elit we wszystkich dziedzinach życia społecznego.

3

Nowy autorytaryzm w XXI wieku: światowe trendy oraz rosyjskie studium przypadku

61%

Glukhova A.

Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne

|

2019

|

vol. 5

|

issue 1

EN

The purpose of the research was to analyze the phenomenon of the new authoritarianism in the XXIth century. New authoritarianism has a similarity with the classic authoritarian regimes of past eras, but also it has significant differences with them. The author captures the growth of authoritarian tendencies in the modern world and the resulting attempts of researchers to theoretically comprehend the phenomenon of authoritarianism, including its nature, factors favoring it, as well as the reasons for its stability and the risks of destabilization. The author cites the warnings of prominent intellectuals (R. Darendorf, s. Huntington) against underestimating the "stealing authoritarianism" as a modern form of a threat to democracy and freedom, as a restriction of the liberal order. The article identifies the factors contributing to the authoritarian trend, as well as the characteristic features of the new authoritarianism: anti-pluralism, restriction of free political activity, spreading xenophobia, etc. The Russian case study shows all the stages of new authoritarianism in the 1990s – 2000s, and its specific modern look (neocorporativism, statehood, the cultivation of traditional values and the image of the enemy represented by the West, etc.) Based on the theoretical model of the “critical moment” (Critical Yuncture), the vulnerable sides of the neo-authoritarian regime are shown, creating for it risks of destabilization.

PL

Celem artykułu jest analiza nowego autorytaryzmu jako fenomenu pierwszej ćwierci XXI wieku, który wykazuje pewne podobieństwa do klasycznych reżimów autorytarnych z minionych epok, ale także znacznie się od nich różni. Autor odnotowuje wzrost tendencji autorytarnych we współczesnym świecie, a co za tym idzie zwiększenie zainteresowania wśród badaczy fenomenem nowego autorytaryzmu, w tym jego natury, sprzyjających mu czynników, a także przyczyn jego stabilności i ryzyka destabilizacji. Przytacza ostrzeżenia wybitnych intelektualistów (R. Dwrendorf, s. Huntington) przed niedocenianiem „pełzającego autorytaryzmu” jako nowoczesnej formy zagrożenia dla demokracji i wolności oraz ograniczenia liberalnych porządków. Artykuł identyfikuje czynniki przyczyniające się do trendu autorytarnego, a także cechy charakterystyczne nowego autorytaryzmu – antypluralizm, ograniczenie swobodnej działalności politycznej, promocję ksenofobii itp. W artykule przedstawiono rosyjskie studium przypadku: etapy powstawania nowego autorytaryzmu w Rosji w latach 90.–2000., jego specyficzny nowoczesny wygląd (neokorporatyzm, suwerenność, kultywowanie tradycyjnych wartości i wizerunek wroga wobec Zachodu itp.). Na podstawie teoretycznego modelu „momentu krytycznego” (Critical Yuncture) wykazano wrażliwe strony reżimu neoautorytarnego, które stwarzają dla niego ryzyko destabilizacji.

RU

Целью статьи является анализ нового авторитаризма как феномена первой чет- верти XXI века, имеющего известное сходство с классическими авторитарными режимами прошлых эпох, но и существенные различия с ними. Автор фиксирует рост авторитарных тен- денций в современном мире и обусловленные этим попытки исследователей теоретически осмыслить феномен нового авторитаризма, включая его природу, благоприятствующие ему факторы, а также причины его устойчивости и риски дестабилизации. Автор приводит предо- стережения выдающихся интеллектуалов (Р.Дврендорфа, С.Хантингтона) от недооценки «кра- дущегося авторитаризм» как современной формы угрозы демократии и свободе, как ограни- чения либеральных порядков. В статье выявлены факторы, способствующие авторитарному тренду, а также характерные черты нового авторитаризма – антиплюрализм, ограничение свободной политической деятельности, поощрение ксенофобии и т.д. Представлен российский кейс-стади: этапы формирования нового авторитаризма в России в 1990-е – 2000-е годы, его специфический современный облик (неокорпоративизм, державность, культивирование тради- ционных ценностей и образа врага в лице Запада и т.д.). С опорой на теоретическую модель «критического момента» (Critical Yuncture) показаны уязвимые стороны неоавторитарного ре- жима, создающие для него риски дестабилизации.

Refine search results

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

1 Studia Orientalne

1 Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne

1 Glukhova A.

1 Nadskakuła-Kaczmarczyk O.

1 Stefaniuk M.

1 2020

2 2019

„Negatywna tożsamość” a rosyjskie myślenie polityczne

Ocena elit politycznych w wystąpieniach w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej VIII kadencji

Nowy autorytaryzm w XXI wieku: światowe trendy oraz rosyjskie studium przypadku