Search results

1

Rysunek odręczny w procesie kształcenia architektów wnętrz

100%

Kucharczyk-Brus B., Zabawa-Krzypkowska J.

Architectus

|

2018

|

issue 2(54)

25-32

PL

W artykule poruszono zagadnienia związane z procesem kształcenia w zakresie rysunku odręcznego na kierunku architektura wnętrz na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej. Przedstawiono program kształcenia w przeciągu całego cyklu studiów. Zawarto refleksje dotyczące zarówno konieczności przygotowania studentów w tym zakresie, jak i przełożenia treści zapisanych w programie na warsztat zawodowy przyszłych architektów. Głównym celem pracy jest określenie, w jaki sposób proces nauczania rysunku odręcznego rozwija umiejętności plastyczne – narzędzie umożliwiające przedstawienie własnej koncepcji projektowej przyszłym inwestorom. W jego realizacji wykorzystano obserwację uczestniczącą, analizę prac studenckich, analizę prac realizacyjnych. Omówione badania doprowadziły do konkluzji o istnieniu konieczności zintensyfikowania zadań z rysunku architektonicznego.

XX

The paper deals with issues connected with the process of teaching in the field of handdrawing at the Faculty of Architecture of the Silesian University of Technology in the field of Interior Architecture. It presents briefly the program of study throughout the whole cycle of studies. It includes reflections on both: the need to educate students in this field and the translation of the content of the curriculum into the professional workshop of future architects. The main objective is to determine how the handdrawing teaching process develops visual arts as a tool for presenting own design concept to future investors. The implementation of the paper uses participant observation, analysis of students’ work, analysis of work execution. The research carried out leads to the conclusion about the need to intensify the tasks of regular architectural drawing.

2

Kształtka z rysunkiem sklepienia z zamku w Kowalewie Pomorskim

84%

Wasik B.

Ochrona Zabytków

|

2016

|

issue 2

21-30

PL

Wydobywane podczas badań archeologiczno-architektonicznych średniowiecznej architektury ceglanej znaczne ilości tego budulca często noszą różnego rodzaju ślady: powstałe nieintencjonalnie, np. odciski ludzkich stóp czy łap i racic zwierząt, oraz wykonane intencjonalnie, np. rysunki pomocnicze i znaki murarskie. Cegła z zamku w Kowalewie Pomorskim jest fragmentem kształtki żebrowej. Widniejący na niej rysunek nie pasuje do żadnej z powyższych funkcji. Jest to rysunek rzutu czteroramiennego sklepienia gwiaździstego w obramieniu zbliżonym obrysem do kwadratu sferycznego. Prawdopodobnie jest to szkic, przy pomocy którego mistrz tłumaczył pewne zagadnienia innemu rzemieślnikowi. Z informacji źródłowych wynika, że w bezpośrednim sąsiedztwie placu budowy zamków krzyżackich znajdowały się siedziby i warsztaty rzemieślników oraz cegielnie. Trzymano tam także zwierzęta hodowlane, na co wskazują widoczne na cegłach odciski racic kóz, świń itp.

EN

Bricks excavated during archaeological-architectural research of medieval brick architecture often carry various marks and signs: made unintentionally, e.g. prints of human feet or animal paws or hooves, as well as made intentionally, e.g. auxiliary drawings and mason signs. The brick found at the Castle in Kowalewo Pomorskie is a fragment of rib mould. The drawing on it does not fit any of the functions listed above. It is a drawing representing a projection of a four-arm stellar vault in a framing close in its contour to a spherical square. It is probably a sketch, used by a master to explain some issues to another craftsman. Source information shows that brickyards, masons’ abodes and workshops were in direct vicinity of ordensburg construction sites. Livestock was kept there as well, which is suggested by goat and pig hoofprints, visible on the bricks.

3

Kolegium pijarów w Chełmie. Historia – architektura – autorstwo

59%

Mączyński R.

Roczniki Humanistyczne

|

2019

|

vol. 67

|

issue 4: Historia sztuki

5-44

PL

Budynek dawnego kolegium pijarów w Chełmie – ulokowany przy ulicy Lubelskiej, nieopodal późnobarokowego kościoła Rozesłania Świętych Apostołów – stanowi obecnie siedzibę Muzeum Ziemi Chełmskiej im. Wiktora Ambroziewicza. Dotychczas nie wzbudzał większego zainteresowania badaczy i – jawiąc się jako dzieło architektury pozbawione wyrazistych cech stylowych – nie był przedmiotem naukowej refleksji. Sytuację tę zmienia ujawnienie w zbiorach Archivio Generale delle Scuole Pie w Rzymie zachowanego rysunku z 1698 roku, przedstawiającego ów budynek w rzucie poziomym i w ujęciu aksonometrycznym. Informacje zawarte w dokumentach pisanych przechowywanych w tymże archiwum pozwalają ustalić czas budowy na lata 1698-1700. Projekt dowodzi, że zachowany gmach nie zmienił zasadniczo swej bryły, jednopiętrowej, założonej na planie litery H. Innowacje ograniczyły się tylko do partii dachu nad korpusem głównym, który pierwotnie był dachem krakowskim, oraz do dokonanego w latach 1720-1724 przedłużenia jednego z bocznych skrzydeł (tak by kolegium połączyć z kościołem). Przekształcenia późniejsze nie naruszyły też w sposób zasadniczy podziałów wewnętrznych, w dwuipółtraktowym korpusie głównym, z wprowadzonym tam komunikacyjnym układem krzyżowo-korytarzowym, oraz w jednotraktowych skrzydłach bocznych. Kształt budowli tudzież surowość opracowania jej elewacji, reprezentujących barok w jego odmianie klasycyzującej, wskazują na osobę projektanta – to zapewne Józef Piola, architekt działający w Warszawie na przełomie XVII i XVIII wieku, realizujący podówczas na zlecenie zakonu pijarów również ich zespół kościelno-klasztorny w Szczuczynie. Natomiast dokonane w 1 połowie XVIII wieku przedłużenie skrzydła kolegium należy najpewniej wiązać z osobą innego stołecznego architekta – Karola Antoniego Baya, który w tym samym czasie, wraz ze swym zięciem, Vincenzo Rachettim, także architektem, wykonywał dla pijarów z Chełma oszacowanie dochodowości ich parceli położonej na przedmieściach miasta Lublina. Gmach w Chełmie pełnił funkcję zakonnego kolegium, a w pewnych okresach także profesorium, w którym wyższe nauki z filozofii pobierali pijarscy klerycy. Wbrew pojawiającym się sugestiom nigdy nie mieściła się w nim prowadzona przez pijarów szkoła publiczna. Ta pojawiła się tutaj – jako gimnazjum rosyjskie – dopiero po powstaniu styczniowym i kasacie domu zakonnego Scholarum Piarum.

EN

The building of the old College of Piarist in Chełm – located on Lubelska Street, near the late baroque Church of Holy Apostles the Messengers – is now the seat of the Wiktor Ambroziewicz Chełm Land Museum. Until now, it has not raised much interest among researchers and – appearing as a work of architecture devoid of expressive style features – has not been the subject of scientific reflection. This situation is changed by the disclosure of the preserved drawing from 1698, showing the building in a horizontal projection and axonometric view, stored in the Archivio Generale delle Scuole Pie in Rome. The information contained in written documents kept there allow to determine the time of construction of the building for the years 1698-1700. The project proves that the preserved edifice did not change substantially its one-story block, set on the plan of the letter H. The innovations concerned only the roof part over the main body, which was originally the Krakow roof, and the extension of one of the side wings in 1720-1724 (so that the college was connected to the church). Neither did the subsequent transformations significantly affect the internal divisions, be it in the two-and-a-half tract main corpus, with the cross-corridor communication system introduced therein, or in the single tract side wings. The shape of the building and the severity of the development of its facade, representing the baroque in its classicizing version, suggests the designer – Giuseppe Piola, an architect working in Warsaw at the turn of the 17th and 18th centuries, building, at the request of the Piarist order, also their church and monastery complex in Szczuczyn. However, the extension of the college wing made in the first half of the 18th century should probably be associated with the person of another capital architect – Carlo Antonio Bay, who at the same time, together with his son-in-law, Vincenzo Rachetti, also an architect, made calculations for the Piarist priests from Chełm for the profitability of their parcel located in the suburbs of the city of Lublin. The building in Chełm was a monastic college, and at certain times also a “profesorium”, in which Piarist clerics learned philosophy at a higher level of education. Contrary to some suggestions, there was never a public school run by the Piarists in this building. It was founded – as a Russian gymnasium – only after the January Uprising and the dissolution of the Scholarum Piarum community.

Refine search results

1 Architectus

1 Ochrona Zabytków

1 Roczniki Humanistyczne

1 2019

1 2018

1 2016

1 Kucharczyk-Brus B.

1 Mączyński R.

1 Wasik B.

1 Zabawa-Krzypkowska J.

Rysunek odręczny w procesie kształcenia architektów wnętrz

Kształtka z rysunkiem sklepienia z zamku w Kowalewie Pomorskim

Kolegium pijarów w Chełmie. Historia – architektura – autorstwo