Search results

1

August Zaleski w dwóch przesileniach gabinetów gen. Władysława Sikorskiego (lipiec 1940 i 1941 rok)

100%

Pelczarska J.

Studia Polonijne

|

2018

|

vol. 39

195-211

PL

Artykuł omawia rolę Augusta Zaleskiego w przesileniach gabinetowych gen. Władysława Sikorskiego w 1940 i 1941 roku. Wymieniony dyplomata w latach II wojny światowej po raz kolejny w swojej karierze stanął na czele Ministerstwa Spraw Zagranicznych, jednak nie posiadał pełnej niezależności w pełnieniu swojej funkcji – musiał liczyć się z premierem. Autorka zwraca uwagę na napięte stosunki na linii Zaleski–Sikorski, które kładły cień na kolejne problemy, z którymi musiał borykać się rząd na uchodźstwie. Punktami kulminacyjnymi tej relacji były dwa przesilenia gabinetowe, kiedy dochodziło do próby sił, z których jednak Zaleski nie mógł wyjść zwycięsko.

EN

The article presents the role of August Zaleski in two crises that the government of Władysław Sikorski faced in 1940 and 1941. That diplomat was the Foreign Secretary for the second time in his career during The Second World War, nevertheless he was not fully independent in performing his function as Zaleski had to submit to Sikorski’s opinions. The author emphasises strained relations between Zaleski and Sikorski, which cast a shadow over the future problems of the Polish government in exile. That relations reached their climax in 1940 and 1941, when two crises of Polish cabinet in London occured. The conflict between the Prime Minister and Foreign Secretary escalated, which was the situation Zaleski could not win.

2

Powojenna odbudowa stolicy z perspektywy Londynu – działalność Komitetu Obywatelskiego Odbudowy Miasta Stołecznego Warszawy w latach 1944–1946

80%

Getka-Kenig M.

Dzieje Najnowsze

|

2020

|

vol. 52

|

issue 1

PL

Komitet Obywatelski Odbudowy Miasta Stołecznego Warszawy powstał w Londynie pod koniec 1944 r. w celu koordynowania emigracyjnych prac nad odbudową stolicy. Jego działania, uzależnione od rządu na uchodźstwie, choć formalnie niezależne, miały wymiar propagandowy – świadczyły o ciągłym wpływie rządu w Londynie na kraj. Pomimo zaangażowania członków Komitetu (m.in. premiera T. Arciszewskiego) wydano tylko broszurę o mieście oraz opracowano zachowany w rękopisie tzw. plan londyński odbudowy.

EN

The Citizens’ Committee for the Reconstruction of Warsaw was established in London at the end of 1944. It was to coordinate emigration works for the reconstruction of the capital city of Poland. Its operations, closely related to the Polish government in exile, although formally independent, were of propagandist nature – they testified to the continued influence of the emigration government in London upon the country. Despite the commitment of government members (i.a. Prime Minister Tomasz Arciszewskiego), the final result was only a pamphlet about the city and the so-called London plan of reconstruction, preserved in a manuscript.

3

Emigracyjna polityka ograniczania skutków komunistycznej propagandy. Wybrane zagadnienia

80%

Zapart R.

Studia Polonijne

|

2019

|

vol. 40

273-299

PL

Narzuconemu Polsce siłą przez obce mocarstwa nowemu ładowi politycznemu towarzyszyło prowadzone przez władze komunistyczne „zmiękczanie” społeczeństwa logicznymi argumentami, które miały wykazać zasadność wprowadzonych rozwiązań przebudowujących przedwojenne pojęcia związane z racją stanu, a więc nadrzędnością określonych interesów państwa nad innymi wartościami publicznymi i prywatnymi, w tym między innymi jego suwerennością, niezależnością i pozycją w stosunkach międzynarodowych. Wdrażany przez nie konsekwentnie, dostosowany do każdego wieku i poziomu intelektualnego przekaz, miał ukształtować nowego człowieka, będącego namacalną personifikacją przyszłych zwycięstw systemu. Odcięcie jednostek od obiektywnych źródeł informacji, a zatem podstawowych wartości intelektualnej egzystencji w przestrzeni publicznej, z jednoczesnym poddawaniem ich nieustającemu naciskowi nowości doktrynalnych, w tym choćby najbardziej nonsensownych twierdzeń, skutkować miało w dłuższej perspektywie zatraceniem przez nie poczucia prawdy i przyjęciem monopolistycznych, zmanipulowanych na ideologiczny użytek przekazów o rzeczywistości. Próbowały metodologicznie przeciwdziałać tej inżynierii społecznej władze RP na uchodźstwie oraz elity emigracyjnego dziennikarstwa, których wysiłki w tym zakresie zostały przybliżone w artykule. Przedmiotem porównawczej analizy naukowej były mechanizmy i instrumenty oddziaływania propagandy komunistycznej na polskie społeczeństwo oraz przyjęte przez polityczne elity środowisk wychodźczych metody przeciwdziałania tym niekorzystnym dla niej zjawiskom. Jej część stanowiła również konfrontacja dwóch przeciwstawnych sobie publikacji, autorstwa krajowego polityka – Adama Rapackiego oraz emigracyjnego publicysty – Józefa Kisielewskiego. W podsumowaniach autor zwrócił uwagę, że głównym problemem, z którym nie mogło uporać się przymusowe wychodźstwo, była postępująca i niepokonywalna ówcześnie ideologiczna izolacja Europy Środkowo-Wschodniej od rządzącej się według zasad demokracji zachodniej części kontynentu, a w ślad za tym – poważne ograniczenie możliwości wpływania na indoktrynacyjny przekaz ze strony bazującego na sowieckich doświadczeniach przeciwnika politycznego. W jego ocenie analiza zastosowanych w ubiegłym wieku mechanizmów propagandowego ubezwłasnowolniania społeczeństwa i wybranych środków przeciwdziałania temuż ograniczającemu podmiotowość suwerena zagrożeniu, pozwoli wyeliminować lub ograniczyć na przyszłość zapędy potencjalnych naśladowców minionych elit przywódczych.

EN

The new political order imposed and forced on Poland by foreign powers was accompanied by the communist authorities ‘softening’ society with logical arguments. This was done in order to demonstrate the legitimacy of the implemented solutions for rebuilding the pre-war concepts related to the raison d’etat. Thus, the primacy of specific state interests was placed over other public and private values, including sovereignty, independence and their position in international relations. The messages consistently implemented by them were adapted to all ages and intellectual levels. These were to shape a new man, a tangible personification of the system’s future victories. They Cut off individuals from objective sources of information, and thus the basic intellectual values of existence in the public space, while subjecting people to the constant pressure of doctrinal novelties, including even the most nonsense claims. In the long run, the result was to make people lose their sense of truth and adopt to monopolistic, manipulated ideological messages about reality. The Polish authorities in exile and the elite of emigrant journalism tried to methodologically counteract this social engineering, whose efforts in this regard are approximated in the article. The subject of comparative scientific analysis were the mechanisms and instruments of communist propaganda that had an impact on Polish society. This includes methods adopted by the political elites of the emigrant milieu to counteract these unfavorable phenomena. Part of it was also a confrontation of two opposing publications by the national politician Adam Rapacki and an émigré journalist Józef Kisielewski. In the summary, the author pointed out that the main problem that the forced emigration could not cope with was the progressive and unconquerable ideological isolation of Central and Eastern Europe at that time from Western democracy ruling according to the principles of democracy. Consequently, there was a serious limit to the possibility of influencing the indoctrination message coming from the political opponent based on Soviet experience. In his opinion, the analysis of propaganda mechanisms of social incapacitation used in the last century and selected measures to counteract the threat that limits the sovereign’s subjectivity will help eliminate or limit future aspirations of potential followers of the former elite in leadership.

Refine search results

2 Studia Polonijne

1 Dzieje Najnowsze

1 2020

1 2019

1 2018

1 Getka-Kenig M.

1 Pelczarska J.

1 Zapart R.

August Zaleski w dwóch przesileniach gabinetów gen. Władysława Sikorskiego (lipiec 1940 i 1941 rok)

Powojenna odbudowa stolicy z perspektywy Londynu – działalność Komitetu Obywatelskiego Odbudowy Miasta Stołecznego Warszawy w latach 1944–1946

Emigracyjna polityka ograniczania skutków komunistycznej propagandy. Wybrane zagadnienia