Search results

1

Christian life as a way. Selected elements theology of pilgrimage

100%

Ostrowski M.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2016

|

vol. 6

|

issue 1

PL

The Author presents some Biblical texts on symbolic meaning of a way. In theological meaning a way is a symbol of moving forward, developing, growing in the Christian faith, hope, love and wisdom. Progress in the development of sainthood of a person is of a great significance. In this context, the author refers to pilgrimage which is a symbol of the entire Christian life being approaching God. It covers many religious practices, which help to renew the Christian life, develop faith and love.

2

Народная агиография: к постановке вопроса

72%

Мороз А.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

|

2009

|

vol. 21

187-203

PL

Istnieje wiele tekstów ludowych, przedstawiających nie tylko historie życia ziemskiego świętych, ale również inne aspekty ich „świętości”, np. cuda dokonywane pośmiertnie, zdarzenia związane z odkryciem relikwii, historie i formy powstania obiektów sakralnych związanych ze świętymi. Suma tekstów zróżnicowanych gatunkowo, dotyczących jednego świętego, może być – zdaniem autora -- rozpatrywana jako jego ludowe życie. Teksty te motywowane są głębokim szacunkiem do świętego, przekazują wieloaspektowe informacje o jego życiu, wyjaśniają obrzędy z nim związane. Niektóre teksty, w szczególności legendy, opierają sie na tekstach sakralnych (kanonicznych, apokryficznych, modlitwach), które zostają przełożone na język folkloru. Literackie teksty hagiograficzne mogą być przekazywane ustnie i zamieniać się w ludowe legendy, ale też mogą bazować na ludowych ustnych legendach. Niektóre z takich przekształceń zostały przedstawione w artykule, jak np. redukcja tekstów pisanych do krótkich epizodów, selekcja literackich motywów hagiograficznych, opis wydarzeń z życia świętego z użyciem ludowych terminów itp.

EN

There exist many texts of folklore containing not only information about the lives of saints but also about other aspects of their sainthood, such as posthumous miracles, events connected with the discovery of their remains, histories of the churches and chapels connected with the saints, etc. The totality of texts of different genres concerning a saint may be considered as that saint’s folk life. The texts are characterized by a profound respect of the saint; they contain multi-aspectual information about his or her life or explain the rituals connected with the saint. Some folk text, especially legends, are based on religious texts (canonical or apocryphal texts, prayers) translated into the language of folklore. Literary hagiographical texts may be passed orally from one generation to the next and as a result become folk legends; they may also be based on folk orally-transmitted legends. Some of these transformations are presented in the article, e.g. the reduction of written texts to short episodes, a selection of literary hagiographic motifs, a description, containing folk terms, of events from the saint’s life, etc.

3

Фольклорный концепт святости: свои или чужие?

72%

Мороз А. Б.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

|

2007

|

vol. 19

143-152

PL

Kim są święci w tradycyjnym folklorze rosyjskim, swoi czy obcy? Autor wychodząc z założenia, że granice między sferą swojskości i obcości są ruchome i zależą nie tylko od charakteryzowanego obiektu, ale też od subiektywnego punktu widzenia, odpowiada na postawione pytanie, analizując materiał zebrany w obwodzie archangielskim (a znajdujący się w archiwum Państwowego Rosyjskiego Uniwersytetu Humanistycznego, RGGU). Przyjmuje, że kategoria SWÓJ może być pojmowana dwojako, relatywnie (swój to ktoś należący do tej samej grupy co my; odpowiednie zaimki to mój, nasz) i posesywne (swój, swoje to ktoś lub coś, należące do podmiotu) i rozważa, jak w rozumieniu tradycyjnym ma się świętość i święci do opozycji swój / obcy? Odpowiedź nie jest jednoznaczna. Święci pozostają bowiem w bliskim związku z takimi kategoriami świata pozaludzkiego, jak Bóg, postaci mitologiczne i demoniczne, zmarli, i wykazują nadludzkie zdolności, ale równocześnie są traktowani jak ludzie, przynależni do określonych społeczności, swoi (por określenie russkij bog). Wniosek końcowy: Święci zajmują miejsce pośrednie między światem ludzi i zaświatami, dokładniej: są równocześnie reprezentantami jednego i drugiego, a to w rozumieniu ludowym nadaje kontaktom z nimi szczególną wartość.

EN

Who are saints in the traditional Russian folklore, do they belong to us or to them? With the assumption that the boundaries between what is familiar and what is foreign are unstable and depend not only on the object but also on the subjective point of view, the author answers the question with an analysis of the material collected in the Arkhangelsk region (now in the archives of the Russian National Humanist University). He assumes that the category of “us” may be understood in two ways: relatively (somebody who belongs to the same group as we do; the relevant pronouns: my, our) and possessively (someone or something that belongs to the subject). The author further investigates how saints and sainthood relate to the “us them” opposition. There is no unambiguous answer. Saints are closely connected to categories of afterlife, such as God, mythological and demonic figures, the dead; they exhibit superhumam powers. At the same time, they are treated as humans, belonging to specific communities (cf. russkiy bog ‘Russian God’). Thus, saints occupy a middle position between the world of humans and the world beyond; more exactly, they are representatives of both, which in folk understanding makes relations with them valuable in a peculiar way.

4

Агіологія поетичної збірки Лазаря Барановича Żywoty świętych (1670)

72%

Ruda O.

Studia Ucrainica Varsoviensia

|

2020

|

vol. 8

249-258

PL

The purpose of the article is the analysis of hagiology in Lazar Baranovych’s poetry collection entitled Żywoty świętych (1670). This includes the fulfi lment of such tasks: 1) To enumerate the saints mentioned in the poetry collection; 2) To determine to which church/epoch/place of worship or order of sainthood they belong; 3) To determine how full the saints’ details of biography are refl ected in the poetry collection mentioned above; 4) To understand Lazar Baranovych’s view on the topic of diff erent kinds of sainthood clearly; 5) To measure the actuality of his views given the context of the 18th century Ukraine. The results of the research are shared in the given article, showing how exactly Lazar Baranovych defi ned for himself the concept of the sainthood at the fi rst place. They also tell us about his views on the call for monkhood and family life and help us to reconstruct the images of the ideal spiritual shepherd, female Christian etc.

5

Wstęp. Promieniowanie Świętości

72%

Urban J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2010

|

vol. 15

EN

Poles beatified and canonized by Pope John Paul II.

PL

Polacy beatyfikowani i kanonizowani przez papieża Jana Pawła II.

6

Metoda kerygmatyczna a epistolografia – rozpoznania

72%

Cwenk M.

|

2015

|

vol. 63

|

issue 1: Literatura Polska

125-134

PL

Tekst jest próbą odpowiedzi nad pytania: czy metoda kerygmatyczna jest/może być narzędziem podczas badania epistolografii, stanowiącej dział piśmiennictwa, do którego najczęściej jej bliżej aniżeli do literatury pięknej? Czy słusznie profesor Maciejewski uważał, że każde dzieło zdradzi swój status usytuowania w Słowie Bożym, gdy zmusi się je do udzielenia odpowiedzi na pytania wypływające z kerygmatu apostolskiego i czy takie przymuszenie możliwe jest podczas badania epistolografii? Artykuł uzasadnia tezę, że jest to możliwe, choć z uwzględnieniem kilku ograniczeń. Po pierwsze – epistolografia może być kerygmatem, ale to świadectwo bardzo elitarne: nadawca i wybrany przezeń najczęściej zaledwie jeden odbiorca--adresat. Tylko w przypadku listów ogłaszanych drukiem ów kerygmat zyskuje większą moc oddziaływania. Po drugie − refleksja nad kerygmatem epistolografii musi zostać ograniczona do listów, które mają charakter konfesyjny, listów − wyznań, eliminując te, którym właściwa jest pierwotna utylitarność. Przedmiotem badawczej refleksji autorka uczyniła zbiór listów Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, zatytułowany Listy Świętego do Matki. Ich analiza pozwoliła dostrzec w całym zbiorze obecność kerygmatu rozumianego jako pierwsze głoszenie rodzące wiarę. Listy Szczęsnego daje się więc czytać jako listy apostoła, listy świadka, ale też człowieka, który odsłania swą mądrość; mądrość, która zawiodła go do świętości. Nadawca „przymusza” czytelników--odbiorców do otwarcia się na Chrystusa, swą świętością świadcząc o skuteczności drogi. To „przymuszenie” to swoista pedagogika, propozycja wkroczenia na szlak, który stał się traktem do świętości. Wydaje się więc, że można podczas badania dokumentów epistolarnych posłużyć się kerygmatyczną metodą interpretacji − rzecz jasna z zastrzeżeniami, o których mówiłam na początku. Wówczas można, może nie tyle lepiej, ale z całą pewnością głębiej odczytać ich przesłanie.

EN

The text is an attempt at an answer to the questions: Is the kerygmatic method (or: can it be) a tool for studying epistolography that is a branch of writing, to which it is closer than to literature? Was Prof. Maciejewski right when he thought that each and every work will betray its status of being situated in God's Word when it is forced to give answers to questions arising out of the apostolic kerygma, and is such a coercion possible when researching epistolography? The article justifies the thesis that this is possible, albeit one has to consider some limitations here. Firstly, epistolography may be a kerygma, but it is quite an elite testimony: there is one sender and only one addressee, usually selected by the sender. Only in the case of letters published in print the kerygma has a more powerful influence. Secondly, a reflection on the kerygma of epistolography has to be limited to letters that have a confessional character, letters-confessions, and it has to eliminate the ones that are characterized by primary utilitarianism. The author has made a collection of letters by Zygmunt Szczęsny Feliński entitled “A Saint's Letters to His Mother” the subject of her reflection. An analysis of them has allowed her to notice the presence of the kerygma understood as the first preaching that produces faith. Hence Szczęsny's letters may be interpreted as letters written by an apostle, by a witness, but also by a man who reveals his wisdom; wisdom that brought him to sainthood. The sender “coerces” the readers-recipients to open themselves to Christ, testifying about the efficiency of this way with his sainthood. This “coercion” is a peculiar sort of pedagogy, a proposal to enter the road that has become the road to sainthood. So it seems that when studying epistolary documents one may use the kerygmatic method of interpretation - certainly with the reservations mentioned at the beginning. Then one may, perhaps not better, but surely, understand their message more deeply.

7

Kapłaństwo jako droga do świętości. Życie Ewangelią ks. Jana Ziei. Zarys

51%

Olszewska M. J.

Język - Szkoła - Religia

|

2014

|

vol. 9

|

issue 1

55-67

PL

Długie, bogate w różnorodne wydarzenia życie ks. Jan Ziei (1897–1991) miało kilka wymiarów: modlitewny, duszpasterski, kaznodziejski oraz społeczny. Było ono całkowicie podporządkowane prawdom Ewangelii i tylko w niej ks. Zieja szukał wskazówek i natchnienia. Za swego mistrza uznał św. Franciszka z Asyżu. Ten skromny człowiek nigdy nie pełnił żadnych wysokich funkcji w kościele, krótko był proboszczem, ale wywarł ogromny wpływ na kształtowanie się postaw ludzi Kościoła i polskiej inteligencji. Za podstawę życia chrześcijańskiego uważał parafię zorganizowaną na wzór życia apostolskiego.

EN

Life of Priest John Zieja (1897–1991), long and rich in a variety of events, had several dimensions: prayer, pastoral, homiletic, and social. It was completely subordinated to the truths of the Gospel and only in the Gospel he sought guidance and inspiration. Priest John Zieja regarded St. Francis of Assisi as his master. This modest man never held any high end features in the church; he was briefly a vicar but had a huge impact on the attitudes of the people of the Church and the Polish intelligentsia. For the basis of Christian life he considered a parish which is organized in the model of apostolic life.

Refine search results

2 Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

1 Folia Historica Cracoviensia

1 Język - Szkoła - Religia

1 Roczniki Humanistyczne

1 Studia Ucrainica Varsoviensia

1 The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

1 2020

1 2016

1 2015

1 2014

1 2010

1 2009

1 2007

1 Cwenk M.

1 Olszewska M. J.

1 Ostrowski M.

1 Ruda O.

1 Urban J.

1 Мороз А.