Search results

1

Postawy młodzieży wobec Sakramentu Pokuty i Pojednania. Badania empiryczne maturzystów z diecezji siedleckiej

100%

Stepulak M.

Teologia Praktyczna

|

2009

|

issue 10

125-146

PL

.

2

Spowiedź mężczyzn. Wprowadzenie do badań

75%

Derdziuk A.

Roczniki Teologiczne

|

2017

|

vol. 64

|

issue 3: Teologia moralna

35-50

EN

The issue of men's confession is very little developed, although it is seen as an important research problem. To the contemporary conditions of living of masculinity are changing civilization and the development of various types of therapies that revealing injury, do not always help to overcome them. Interdisciplinary research confession men show that their motivation to join the sacrament of penance is the desire to meet the understanding confessor that will help them regain confidence and self-reliance. The desire to overcome the weakness underlies seek help in mastering their lusts and sins. Disparate treatment of moral problems by men lies in their willingness to quickly solve the problem, or overcoming it finds the illusory form of escape from the difficulties lived. It is important to show the theological dimension of confession, as an encounter with Christ defeated sin and death in the mystery of the cross and resurrection.

PL

Zagadnienie spowiedzi mężczyzn jest bardzo mało opracowane, choć jawi się jako ważny problem badawczy. Do współczesnych uwarunkowań przeżywania męskości należą zmiany cywilizacyjne oraz rozwój różnego rodzaju terapii, które ujawniając zranienia, nie zawsze pomagają je przezwyciężyć. Interdyscyplinarne badania nad spowiedzią mężczyzn ukazują, że ich motywacją przystępowania do sakramentu pokuty jest pragnienie spotkania z rozumiejącym spowiednikiem, który pomoże im odzyskać pewność i zaufanie do samego siebie. Chęć pokonania słabości leży u podstaw szukania pomocy w opanowaniu swych pożądliwości i grzechów. Odmienność traktowania trudności moralnych przez mężczyzn polega na chęci ich szybkiego rozwiązania lub pokonywaniu znalezionej złudnej formy ucieczki od przeżywanych trudności. Istotne jest ukazanie teologicznego wymiaru spowiedzi jako spotkania z Chrystusem pokonującym grzech i śmierć w tajemnicy krzyża i zmartwychwstania.

3

Scena sakramentu pokuty w koronie drzewa sakramentów w Jasionej

75%

Kliś Z.

Folia Historica Cracoviensia

|

1998

|

vol. 4

EN

A painting depicting the biblical Tree of Life and the Tree of Sacraments adorns the chancel arch on the side of the former choir in Mary Magdalene's Church in Jasiona (currently in the church's side chapel). The painting dates back to the turn of the 15th century. The article discusses the subject matter of the painting in a broad contest of symbolism, theology etc.

PL

W kościele parafialnym p.w. Marii Magdaleny w Jasionej, na łuku tęczowym od strony dawnego chóru (obecnie w kaplicy bocznej kościoła), na przełomie XV i XVI w. namalowana została scena ukazująca drzewo rajskie i drzewo sakramentów. Artykuł omawia tematykę tego malowidła w szerokim kontekście symboliki, teologii, etc.

4

Przystąpienie do sakramentu pokuty i Najświętszej Eucharystii warunkiem owocnego przyjęcia sakramentu małżeństwa

71%

Adamczyk J.

Ius Matrimoniale

|

2009

|

vol. 20

|

issue 14

39-59

EN

Der Artikel stellt die Problematik des Beitritts der Bräutigame zum Sakrament der Buße und der Heiligsten Eucharistie vor als Bedingung der fruchtbringenden Annahme des Ehesakraments. Zuerst stellte man die enge Verbindung von Buße und Eucharistie mit der Annahme des Ehesakraments vor. Wiederum zeigte man die dringende Empfehlung des Beitritts der Brautleute zur Beichte und zum Heiligen Abendmahl im Kodex des Kanonischen Rechtes aus dem Jahre 1983, um sich endlich auf der besprochenen Problematik zu konzentrieren, wie sie sich in den Vorschriften polnischer Kirchenversammlungen offenbart, die nach dem Jahre 1983 stattgefunden haben.

5

Jungowska koncepcja poczucia winy a świadomość grzechu

63%

Pietryja J. M.

Roczniki Teologii Duchowości

|

2010

|

vol. 2(57)

231-244

DE

In seiner Untersuchungen, die einen Interdisziplinären Charakter haben, versucht der Verfasser das Schuldgefühl und das Sündenbewusstsein kritisch z behandeln. Die Untersuchungen gehen in zwei Richtungen, zunächst weis der Verfasser auf die wichtigste Elementen der analytischen Psychologie v. G. C. Jung hin, die mit dem Problem des Schuldgefühles eng verbunden sind, danach analisiert der Verfasser das Sündenbewusstsein im Lichte der Theologie. Die kritische Gegenstellung des Schuldgefühles und des Sündenbewusstseins ist sehr interessant dargestellt worden. Die Pastoraltheologische Schlussfolgerungen so wie auch die Pastoraltheologische Reflexionen schlissen die Untersuchungen.

6

Problematyka dopuszczenia do Komunii św. osób żyjących w tzw. sytuacjach nieregularnych

63%

Przygoda D.

Kościół i Prawo

|

2018

|

issue 7 (20) nr 2

125-139

PL

Artykuł przedstawia szeroką analizę zagadnienia duszpasterskiej opieki nad członkami Kościoła, którzy rozwiedli się i wstąpili w nowy związek lub znajdują się w innej „nieregularnej sytuacji”. Synody rodziny w latach 2014 i 2015 rozważały możliwość dopuszczenia do sakramentu pokuty i Eucharystii osób rozwiedzionych, które zawarły nowy związek. Większość biskupów nalegała na utrzymanie dotychczasowej dyscypliny ze względu na konstytutywny związek między uczestnictwem w Eucharystii i komunii z Kościołem, a także jego nauczaniem o nierozerwalności małżeństwa.

EN

This article offers a broad analysis on the theme pastoral care of Church members who got divorced and entered into new unions, or their situation is “irregular” in some way. The 2014 and 2015 Synods on the Family considered the possibility of granting the divorced and remarried access to the sacraments of penance and the Eucharist. Most bishops insisted on maintaining the present discipline because of the constitutive relationship between participation in the Eucharist and communion with the Church as well as her teaching on the indissolubility of marriage.

7

Tajemnica spowiedzi świętej

63%

Derdziuk A.

Teologia i Moralność

|

2016

|

vol. 11

|

issue 1(19)

179-191

EN

The article discusses the secret of confession from the point of view of its serving to spiritual welfare of a penitent and principles which should be respected by confessors. The reason of the secret of confession is good name of a penitent and his sense of security in the confessional and keeping the Canon Law protecting the holiness of this sacrament. The secret of confession includes both sins and circumstances which are the subject of confession in the sacramental encounter. Betrayal of the secret of confession may occur directly or indirectly and in both forms harms a penitent and an ecclesial community. New theological and moral issue is a danger of a breach of secrecy in a confession at a distance, especially with the use of electronic media.

PL

Artykuł podejmuje kwestię tajemnicy spowiedzi rozpatrywanej od strony jej służenia dobru duchowemu penitenta oraz zasad, którymi powinien kierować się spowiednik. Motywem zachowywania tajemnicy spowiedzi jest dobre imię penitenta i jego poczucie bezpieczeństwa w konfesjonale oraz zachowanie prawa kościelnego stojącego na straży świętości sakramentu. Zakres treści tajemnicy spowiedzi obejmuje zarówno grzechy, jak i okoliczności będące przedmiotem wyznania w sakramentalnym spotkaniu. Zdrada tajemnicy spowiedzi może zachodzić wprost lub pośrednio i w obu formach wyrządza krzywdę penitentowi i społeczności eklezjalnej. Nowym zagadnieniem teologicznomoralnym jest niebezpieczeństwo naruszenia tajemnicy w spowiedzi na odległość, szczególnie z użyciem mediów elektronicznych.

8

Nadużycia wobec Eucharystii w świetle średniowiecznych ksiąg pokutnych („Libri poenitentiales”)

63%

Pałęcki W.

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne (Liturgical and Homiletic Annals)

|

2012

|

vol. 3(59)

127-155

EN

The Church’s penitential practice has been changing over the centuries and it assumed various forms. One of the interesting issues in this field is showing the attitudes assumed by the clergy and the faithful towards the Eucharist, and presenting the misuses that they could commit. The misuses concerned both the conditions one had to meet in order to properly celebrate the Holy Mass, the very celebration, and storing the Eucharist. In most penitentials it was stressed that the Holy Mass should be celebrated in one’s own community, and outside it – only with the bishop’s permission. It was also emphasized that a priest was allowed to celebrate a definite number of masses on a given day and on one altar (about five). It was impermissible for a priest to offer a Holy Mass for suicides or for persons who were sentenced to death. Priests had to take care of the proper form of celebration. According to penitential books it was a sin if a priest lost the corporal, if he celebrated the Mass while being intoxicated, or if he said the texts of the Mass —especially the Mass canon—carelessly. Medieval penitential books allow learning about the care with which the Eucharist was treated, and what misuses could be committed by the Christians of those times. Numerous canons presenting irregularities and the penances corresponding to them allow showing the timeless value and beauty of the Eucharist as the source and the peak in the life of the Church.

9

Nadzwyczajna forma sprawowania sakramentu pokuty i okoliczności jej celebracji

63%

Krych R.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2019

|

vol. 28

|

issue 3

135-147

EN

In the last century the Church enabled priests to grant collective absolution mainly due to warfare. After the Second Vatican Council previously issued norms were collected and adapted to current needs. In the Code of Canon Law promulgated in 1983 in canons 961-963 there are binding norms regarding general absolution. The legislator limits the application of collective absolution to two main circumstances, namely the danger of death and the case of serious necessity. In the event of the danger of death the Church law allows for absolution after a prudent assessment of the situation by a confessor. On the other hand, the determination of the case of seriousness is on the side of the diocesan Bishop, who is to base his assessment of the situation on the criteria agreed with the other members of the Episcopal conference. The general absolution standards are to be interpreted strictly.

10

Zdrada tajemnicy sakramentalnej i sekretu spowiedzi w prawodawstwie kościelnym

63%

Kamiński K.

Kościół i Prawo

|

2019

|

issue 8 (21) nr 1

101-123

PL

W niniejszym artykule, wychodząc od pojęcia przestępstwa, rozwinięto zagadnienie bezpośredniego lub pośredniego naruszenia tajemnicy sakramentalnej, o czym mowa w kan. 1388 § 1 KPK/83. Omówione również zostało przestępstwo polegające na nagrywaniu za pomocą jakichkolwiek urządzeń technicznych albo na rozpowszechnianiu w złych zamiarach w środkach społecznego przekazu tego, co zostało powiedziane przez spowiednika lub penitenta w spowiedzi sakramentalnej, prawdziwej lub fałszywej.

EN

This paper, using the concept of offence as a starting point, elaborates on the issue of direct or indirect violation of the sacramental seal, as referred to in can. 1388 § 1 CIC/83. The author also discusses an offence consisting in the recording with any technical device or dissemination to the media of what was communicated by a confessor or penitent in a sacramental confession, real or false, with malicious intent.

11

Miłosierdzie Boga a duch skuruchy i przebaczenia w życiu człowieka

63%

Wejman H.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2016

|

issue 2

185-200

PL

Istotna kwestia, jaka została zawarta w sformułowaniu tematu, sprowadza się do ukazania postawy przebaczenia człowieka względem tego, który wobec niego zawinił, i wskazania jej skutków w życiu ludzkim. Tak określony cel wymagał odsłonięcia wpierw natury miłosierdzia Boga. Głębia i pełnia Jego miłosierdzia względem człowieka ujawnia się w przebaczeniu mu jego nieposłuszeństwa przez ofiarowanie przez Boga Ojca Syna Jednorodzonego, który przyjmując naturę ludzką, stał się człowiekiem i jako Bóg-człowiek złożył siebie w ofierze na kalwaryjskim krzyżu. Skoro Bóg w Chrystusie okazał człowiekowi przebaczenie, to tym samym zaprosił go do świadczenia przebaczenia innym ludziom i określił sposób jego okazywania. W tym względzie przebaczenie drugiemu człowiekowi ze strony człowieka staje się nie tyle zachętą, ile zadaniem. Wprawdzie człowiek jest wolny i w ramach swej wolności może tego aktu nie okazać winowajcy, ale tym samym sytuuje siebie w ostatecznym rozrachunku w płaszczyźnie sprawiedliwości. Ostateczną konkluzją analiz jest stwierdzenie, że okazane przez Boga w Chrystusie przebaczenie człowiekowi jego przewinień stanowi dla niego niejako zobowiązanie do świadczenia przebaczenia względem jego winowajców. Tak okazywane przebaczenie, choć jest trudne, to jednak staje się owocne zarówno dla przebaczającego, jak i tego, komu się przebacza. Pierwszemu pozwala zachować godność dziecka Bożego, trwać w pokoju ze wspólnotą ludzką i zaświadczyć o Bogu miłosierdzia, a uzyskującemu przebaczenie umożliwia osobistą odnowę i wejście na drogę międzyludzkiej solidarności.

EN

Important issue that has been included in the wording of the theme is down to show the basics attitude of forgiveness of man from the one who sinned against him and indicate its effects in human life. Such a goal required the first unveiling of the nature of God’s mercy. The depth and fullness of His mercy to man is revealed in forgiving him his disobedience by the sacrifice of God the Father, only begotten Son, that assuming a human nature became a man and as God-man sacrificed himself on the Calvary cross. Since God in Christ showed forgiveness to man, he is thus invited him to provide forgiveness of others and determined way of showing it. In this regard, the forgiveness of another person from the man is not as much incentive, it is task. While man is free, and in the context of their freedom to act can not be the culprit, but thus situates himself in the end in the plane of justice. The final conclusion of the analysis is that shown by God in Christ forgive man his trespasses, for him, as it were an obligation to provide forgiveness to the culprits. Yes produced forgiveness, although it is difficult, it becomes fruitful for both forgiving and to whom to forgive. First to preserve the dignity of a child of God abide in peace with the human community and testify to God’s mercy, and – forgiveness that accesses allows a personal renewal and entering the path of human solidarity.

12

Duties of the penitent and confessor in the light of 21 Constitution of the Fourth Lateran Council

63%

Dohnalik J.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2023

|

vol. 32

|

issue 3

141-150

PL

Na początku XIII w. nastąpił kryzys Kościoła instytucjonalnego. Papież Innocenty III podczas Soboru Laterańskiego IV, w odpowiedzi na kryzys, wprowadził obowiązek corocznej spowiedzi i podkreślił znaczenie tej praktyki sakramentalnej. Konstytucja Omnis utriusque sexus zawierała zobowiązanie każdego wiernego do spowiedzi przynajmniej raz w roku oraz do przyjmowania Eucharystii w okresie wielkanocnym. Obowiązek ten dotyczył każdego ochrzczonego mężczyzny i kobiety po osiągnięciu wieku rozeznania, który ówcześni komentatorzy Soboru określali na około siedem lat. Choć według średniowiecznych kanonistów obowiązek ten odnosił się do spowiedzi z grzechów śmiertelnych, w praktyce wszyscy wierni byli zachęcani do corocznej spowiedzi. Własny proboszcz miał obowiązek dopilnować wypełnienia tego przykazania przez wiernych powierzonych jego duszpasterskiej pieczy. W odpowiedzi na poważne zobowiązanie wiernych Konstytucja Omnis utriusque sexus nakładała istotne obowiązki także na spowiedników. Spowiednik miał być roztropny wobec spowiedzi penitenta, był porównywany do lekarza, który musi wybrać leczenie odpowiednie dla danej choroby. Wreszcie 21 Konstytucja Soboru Laterańskiego IV podkreśla obowiązek zachowania tajemnicy spowiedzi ze strony spowiednika i jednocześnie wprowadza surowe kary dla kapłana, który ją złamie. Wiele z opisanych przepisów jest nadal aktualnych we współczesnym ustawodawstwie kościelnym. Również dzisiaj, w obliczu kryzysu Kościoła, wydaje się wskazane, aby powrócić do owocnego sprawowania sakramentu pokty, co dotyczy zarówno spowiedników, jak i penitentów.

EN

At the beginning of the 13th century there was a crisis in the institutional Church, in response to which Pope Innocent III during the Fourth Lateran Council introduced the obligation of annual confession and emphasised the importance of this sacramental practice. The 21st Council Constitution obliged every believer to go to Confession at least once a year and to receive the Eucharist during the Easter season. This obligation applied to every baptised man and woman upon reaching the age of discernment, which the Council’s commentators at the time put at around seven years. Although, according to the medieval canonists, this obligation referred to confession of mortal sins, in practice all the faithful were encouraged to go to confession annually. The own parish priest had the duty to see that this commandment was fulfilled by the faithful entrusted to his pastoral care. In response to the serious obligation of the faithful, the Constitution Omnis utriusque sexus also imposed important duties on confessors. The confessor was to be prudent towards the confession of the penitent; he was compared to a doctor who must choose the treatment appropriate to the illness. Finally, the 21st Constitution of the Fourth Lateran Council emphasises the obligation of confessional secrecy on the part of the confessor and at the same time introduces severe penalties for a priest who breaks it. Many of the provisions described are still relevant in contemporary Church legislation. Even today, in the face of the Church’s crisis, it seems advisable to return to the fruitful celebration of the sacrament of Penance, which concerns both confessors and penitents.

13

PRZESTĘPSTWA DE SEXTO POPEŁNIONE PRZEZ SZAFARZA SAKRAMENTU POKUTY WEDŁUG KODEKSU PRAWA KANONICZNEGO Z 1983 ROKU

63%

Kamiński K.

Forum Teologiczne

|

2019

|

vol. 20

179-190

PL

Niniejszy artykuł dotyczy przestępstw de sexto, dokonanych przez szafarza sakramentu pokuty, a zdefiniowanych przez Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 roku i inne dokumenty papieskie. Aby móc sprawcę przestępstwa rozgrzeszenia wspólnika przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu pociągnąć do odpowiedzialności karnej, muszą zaistnieć dwa elementy. Pierwszym jest warunek dotyczący dwóch konkretnych osób, a więc penitenta i spowiednika, dokonujących wspólnie przestępstwa przeciwko czystości. Drugim zaś jest udzielenie penitentowi przez spowiednika absolucji sakramentalnej z grzechu wspólnie popełnionego. Ustawodawca za popełnienie tego przestępstwa przewidział ekskomunikę latae sententiae zastrzeżoną Stolicy Apostolskiej. Przestępstwo solicytacji zaś polega na nakłanianiu penitenta przez szafarza sakramentu pokuty do grzechu przeciw szóstemu przykazaniu Dekalogu. Kara za to przestępstwo jest obligatoryjna w formie kar ferendae sententiae i w gestii sędziego lub ordynariusza leży zadecydowanie, jaki to ma być rodzaj kary. Z przestępstwem solicytacji ściśle związana jest również kwestia fałszywego doniesienia na spowiednika, że doszło do jej popełnienia. Ustawodawca kościelny broni w ten sposób spowiednika przed fałszywym oskarżeniem. Przewidziana sankcja karna za popełnienie przestępstwa fałszywego oskarżenia spowiednika o solicytację, to popadnięcie w interdykt z mocy samego prawa, co w konsekwencji skutkuje zakazem korzystania ze wszystkich sakramentów, w tym również z sakramentu pokuty. Gdy sprawcą jest duchowny, obok kary interdyktu będzie podlegał on karze suspensy latae sententiae.

EN

This article refers to de sexto crimes committed by the minister of the sacrament of Penance and defined by the Code of Canon Law of 1983 and other papal documents. In order to be able to prosecute the perpetrator of the crime of the absolution of a partner against the sixth commandment of the Decalogue, there must be two elements. The first is the condition of two specific persons, the penitent and the confessor, committing jointly a crime against chastity. The second is that the confessor gives the penitent a sacramental absolution from the sin committed jointly. The legislator for committing this crime provided excommunication latae sententiae reserved for the Holy See. The crime of solicitation consists in persuading the penitent by the minister of the sacrament of penance to sin against the sixth commandment of the Decalogue. The punishment for this crime is obligatory in the form of penalties ferendae sententiae and it is up to the judge or ordinand to decide what kind of punishment it is to be. The crime of solicitation is also closely connected with the issue of false allegations of the confessor that it was committed. The Church legislator thus defends the confessor against false accusations. The penal sanction for committing a crime of false accusation that the confessor has been accused of solicitation is an interdict by law, which results in a ban on all sacraments, including penance. When the perpetrator is a clergyman, apart from the punishment of the interdict, he will be subject to the penalty of suspension latae sententiae.

14

Posługa spowiednika wobec penitentów obarczonych nałogami

63%

Krepel K.

Studia Gdańskie

|

2017

|

issue 41

157-170

PL

Sakrament pokuty jako miejsce doświadczania uzdrawiającej i wyzwalającej łaski Bożej, stanowi odpowiedź Kościoła na dramat osób obarczonych nałogami oraz propozycję jednej z dróg wyzwolenia z sideł różnych uzależnień. Szafarz tego sakramentu, działając in persona Christi, jest często pierwszą osobą, której penitent „nałogowy” – przeżywający rozmaite trudności – powierza swoją historię. Implikuje to konieczność odpowiedniego przygotowania spowiednika zarówno w sferze intelektualnej, jak i osobowościowej. Punktem wyjścia artykułu jest ukazanie cech penitenta „nałogowego” oraz specyficznych trudności, jakie mogą mu towarzyszyć podczas sakramentu pokuty. Na gruncie tych analiz autor skupił się na kompetencjach spowiednika osób dotkniętych nałogami oraz na uzdrawiającym wymiarze jego posługi. Ostatnia część poświęcona jest konieczności współpracy kapłana z różnego rodzaju środowiskami zajmującymi się profilaktyką i leczeniem osób dotkniętych nałogami.

EN

The Sacrament of Penance is the Church’s solution to the personal tragedies of people suffering from addictions and a way of fighting with various vices. It serves as a place to experience the healing and liberating grace of God. The minister of this Sacrament, acting in persona Christi, is frequently the first person to be trusted to hear stories of addicted penitents who struggle with various difficulties. This implies the necessity of proper intellectual and psychological preparation of confessors. The starting point of the article is a specification of the common features of addicted penitents, along with particular difficulties which may accompany them during the Sacrament of Penance. The author concentrates on the competencies of confessors who minister to addicts and on the healing aspect of the confessor’s ministry. The final part is dedicated to the importance of cooperation between confessors and various social groups working to rehabilitate addicts and prevent the emergence of addictions.

15

Przebaczenie w optyce miłosierdzia

51%

Lekan J.

Teologia w Polsce

|

2016

|

vol. 10

|

issue 2

59-77

EN

Undertaking the problem of forgiveness as something which every man needs from God, it is necessary to look upon it in the perspective of God’s Mercy as one of the elements of the process of salvation. Without doubt, we have to consider a man as the greatest fruit of God’s creation (not forgetting about ontological abyss), invited to friendship with God from the very moment of creation. Also, the original sin and its effects, as well as God’s Mercy revealed in the gift of the Only Son, cannot be forgotten. In Him we reach forgiveness – all of us who ask for it with faith and open heart. This forgiveness is realized in the framework of the New Covenant. It is accessible in the Church both in a regular (sacramental) and an extraordinary way. It leads to the creation of the new heart in us and it enables us to forgive each other in order to build the Civilization of Love. In that way, it reveals the truth that creation and redemption are correlated because redemption does not destroy the work of the Creator but the work of the tempter.

PL

W refleksji nad przebaczeniem widzianym w świetle Bożego miłosierdzia zechcemy, by pójść następującą drogą: Był taki moment w dziejach człowieka, że przebaczenie nie było potrzebne (harmonia stworzenia). Człowiek zburzył tę relację przez złe wykorzystanie swej wolności (grzech pierworodny). Bóg nie pozostawił jednak człowieka samego i wyszedł ku niemu (przebaczenie w Chrystusie). Przebaczenie to jest dostępne (w Kościele) w sposób zwyczajny, sakramentalny (sakrament pokuty i pojednania) i nadzwyczajny (pozasakramentalny). Posiada konkretne skutki antropologiczne (nowy człowiek). Boże przebaczenie jest niezbędne, aby dokonało się przebaczenie w relacjach międzyludzkich (jedno serce).

16

Zapłodnienie in vitro w kontekście sakramentu pojednania i pokuty

51%

Bryl D.

Teologia i Moralność

|

2011

|

vol. 6

|

issue 2(10)

69-90

EN

The practice of extracorporeal „in vitro" fertilization is spreading faster and faster. Persons who participate in many different ways in these procedures and at the same time are unable to evaluate them properly, benefit from the sacrament of reconciliation and penance. What is the way in which the confessor should receive these persons, what conditions have to be accomplished so that an authentic reconciliation with God could take place? The present article is the attempt to show and analyze some fundamental issues relating to the problems connected with „in vitro" fertilization in the context of the sacrament of reconciliation and penance. The analyses pertain to three points. The first one concerns the validity of the sacrament and discusses two main conditions of the sacrament: contrition and atonement; at the same time the need of taking into consideration the moment when the penitent asks for the sacrament with reference to the course of the „in vitro" process is discussed. The second point shows the need of taking into account different determinants on the penitent's part and the influence of these determinants on the awareness and voluntariness of activities undertaken; the author discusses also the problem of the responsibility of different persons involved in artificial fertilization. Last but not least the significance of the confessor's attitude is highlighted

PL

Praktyka pozaustrojowego zapłodnienia "in vitro"rozprzestrzenia się coraz szybciej. Osoby, które uczestniczą w różny sposobów w tych procedurach nie są w stanie ocenić ich prawidałwo w konteście sakramentu pokuty i pojdenania. Jaka jest droga podczas której spowiednik powinien poczyć to osoby, jakie warunki muszą zostać spełnione, aby autentyczne pojednanie z Bogiem mogło mieć miejsce? Niniejszy artykuł jest próbą pokazania i przeanalizować kilka podstawowych kwestii odnoszących się do problemów związanych z zapłodnieniem "in vitro" w kontekście sakramentu pojednania i pokuty.

17

„Zwyczajne” działanie Boga w sakramentach w kontekście kontrowersyjnych koncepcji teologiczno-pastoralnych

51%

Jagodziński M.

Studia Teologii Dogmatycznej

|

2017

|

vol. 3

EN

God acts “ordinary” through the sacraments of the Church and saves us from sin, however always remains open for us a question about the way of salvation. In the space of theological researches and their pastoral applications, however, controversial concepts have emerged, raising a number of questions and doubts that demand a critical assessment. These include concepts of “generational sin”, “intergenerational forgiveness” and “wicket’s confession”. Theological reflection and the involvement of the pastors of the Church in Poland brought with them concrete results in the form of competent theological opinions and disciplinary regulations, and this whole process has become an opportunity to deepen the awareness of God’s action in the sacraments of baptism and penance, as well as the theological-pastoral challenge.

18

Godność sakramentu pokuty a jego ochrona w prawie kanonicznym oraz w systemie prawa polskiego

51%

Adamczewski K.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2016

|

vol. 25

|

issue 2

7-25

EN

The issue was discussed primarily on the grounds of the legal acts and documents of the Magisterium and the legislation of the Republic of Poland. Additionally, there were presented theological and canonical views, as well as those referring to the doctrine of the Polish law. At first, the theological and canonical aspect of the Sacrament of Penance was presented within the said issue. Then, there were discussed problems relating to the protection of the sanctity of the Sacrament of Penance on the basis of the canon law. With this respect, the essence of the mystery and secrecy of confession was explained in the beginning, then there were shown forms of its infringement. Furthermore, we presented crimes which might be committed in the administration and reception of the Sacrament of Penance and canonical sanctions resulting from such commission. In the context of the presented issue, it was also essential to emphasize the protection of secrecy of confession in the Polish law, particularly on the grounds of the Polish procedural law, mainly with respect to the existing inadmissibility of evidence relating to information received under the seal of confession in the criminal, civil and administrative procedures. The paper also addressed the possibility of taking a legal responsibility before Church Court for violating the seal of confession in the Polish law.

19

Duchowość eucharystyczna jako duchowość komunii

51%

Krakowiak C.

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne (Liturgical and Homiletic Annals)

|

2013

|

vol. 4(60)

79-96

EN

The author discusses the problem of conditional administering of two sacraments: of Penance and of the Anointing of the Sick. On the basis of the teaching of the Church—lex credendi (mainly the Catechism of the Catholic Church and Codex Iuris Canonici) and lex orandi (past rituals and currently valid liturgical texts)—the author claims that the Catholic Church has only recognized two sacraments as conditionally administered: of Baptism and of Anointing of the Sick. The idea of conditional administering of Penance has only been discussed in handbooks of moral theology, whose authors not only pondered upon the issue, but also admitted it as an option which they often encouraged. Contemporary theology of sacred sacraments strongly highlights the fact that they are sacraments of faith. Hence, they can only be accepted by believers who are expected to participate in them with awareness. The Sacrament of Penance, in particular, requires such acts like penitence and confession as prerequisite to absolution. Hence, there can be no conditional absolution or conditional Anointing of the Sick. These sacraments are either administered to those who have the required dispositions, or they are not administered at all.

PL

Autor podejmuje problem warunkowego udzielania głównie dwóch sakramentów: pokuty i pojednania oraz namaszczenia chorych. Na podstawie analizy nauczania Kościoła: lex credendi i (głównie Katechizmu Kościoła katolickiego i Codex Iuris canonici i Kodeksu prawa kanonicznego) i lex orandi (dawne rytuały i obowiązujące księgi liturgiczne) uzasadnia, że w Kościele katolickim była możliwość warunkowego udzielania tylko dwóch sakramentów: chrztu i namaszczenia chorych. Jedynie w podręcznikach teologii moralnej ich autorzy nie tylko rozważali problem warunkowego udzielania rozgrzeszenia, ale także dopuszczali taką możliwość, a nawet ją zalecali. We współczesnej teologii sakramentów świętych mocno akcentuje się prawdę, że są one sakramentami wiary, dlatego mogą je przyjmować jedynie ludzie wierzący oraz wymaga się świadomego w nich uczestnictwa. Zwłaszcza w sakramencie pokuty akty penitenta takie jak żal za grzechy i spowiedź wymagane są do tego, aby otrzymać rozgrzeszenie. Nie ma więc warunkowego rozgrzeszenia, ani warunkowego namaszczenia chorych. Sakramentów udziela się tylko tym, którzy są odpowiednio dysponowani, albo nie udziela się ich wcale.

20

Duch pokuty i wezwanie do nawrócenia

51%

Sobolewski Z.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2014

|

issue XI/11

75-99

EN

The need of being purified of sins, reconciled with Got and willingness of having the wrongs committed repaired, has always been present not only in Judaism and Christianity but also in all other religions. The Old Testament shows the Chosen Nation’s sinfulness, the mystery of its iniquity as well as the ability to do penance and be converted. Various peniten-tial practices are its expression. Among them a distinctive place is given to fasting, prayer and almsgiving. The Old Testament speaks about Got who is full of mercy and forgives those who repent and shows them His love. Jesus began his teaching with the call to repentance and penance. Christianity has accepted penitential legacy of the New Testament and that of the first Christians, creating numerous pious practices and devotions for the benefit of the spiritual revival. In the course of the ages the spirit of penance in the Church has developed and in various ways enlivened hearts of the faithful. This article deals with the spirit of penance in the Old and New Testament. It also analyses penitential liturgy and ascetic practices that were in support of spiritual revival. The final part points to the most popular contemporary penitential acts and devotions that prompt repentance among the faithful.

Refine search results

Postawy młodzieży wobec Sakramentu Pokuty i Pojednania. Badania empiryczne maturzystów z diecezji siedleckiej

Spowiedź mężczyzn. Wprowadzenie do badań

Scena sakramentu pokuty w koronie drzewa sakramentów w Jasionej

Przystąpienie do sakramentu pokuty i Najświętszej Eucharystii warunkiem owocnego przyjęcia sakramentu małżeństwa

Jungowska koncepcja poczucia winy a świadomość grzechu

Problematyka dopuszczenia do Komunii św. osób żyjących w tzw. sytuacjach nieregularnych

Tajemnica spowiedzi świętej

Nadużycia wobec Eucharystii w świetle średniowiecznych ksiąg pokutnych („Libri poenitentiales”)

Nadzwyczajna forma sprawowania sakramentu pokuty i okoliczności jej celebracji

Zdrada tajemnicy sakramentalnej i sekretu spowiedzi w prawodawstwie kościelnym

Miłosierdzie Boga a duch skuruchy i przebaczenia w życiu człowieka

Duties of the penitent and confessor in the light of 21 Constitution of the Fourth Lateran Council

PRZESTĘPSTWA DE SEXTO POPEŁNIONE PRZEZ SZAFARZA SAKRAMENTU POKUTY WEDŁUG KODEKSU PRAWA KANONICZNEGO Z 1983 ROKU

Posługa spowiednika wobec penitentów obarczonych nałogami

Przebaczenie w optyce miłosierdzia

Zapłodnienie in vitro w kontekście sakramentu pojednania i pokuty

„Zwyczajne” działanie Boga w sakramentach w kontekście kontrowersyjnych koncepcji teologiczno-pastoralnych

Godność sakramentu pokuty a jego ochrona w prawie kanonicznym oraz w systemie prawa polskiego

Duchowość eucharystyczna jako duchowość komunii

Duch pokuty i wezwanie do nawrócenia