Search results

1

„Dynamiczna wierność” – Ksiądz Michał Rua. Pierwszy następca zakonodawcy salezjanów

100%

Żurek W. W.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2010

|

vol. 94

407-414

2

Uwarunkowania funkcjonowania drużyny harcerskiej na terenie gimnazjum salezjańskiego w Sokołowie Podlaskim w okresie Drugiej Rzeczypospolitej

100%

Jurczyszyn M.

Forum Pedagogiczne

|

2019

|

vol. 9

|

issue 1

113-124

PL

Praktyczna realizacja harcerskiego systemu wychowawczego w drużynie im. Tadeusza Kościuszki w okresie międzywojennym była różna w poszczególnych okresach. Najpierw praca przebiegała w podniosłym klimacie pierwszych lat niepodległości. Wkrótce nadszedł rok 1920 – wojna z bolszewicką Rosją, kiedy za wierność ideałom i wartościom harcerskim kilku młodych gimnazjalistów zapłaciło najwyższą cenę – swoje życie. Później nastąpił okres systematycznej pracy w drużynie i zastępach, której celem było integralne kształtowanie osobowości harcerzy. Podejmowano próby uatrakcyjnienia tematyki i formy organizacyjnej zajęć harcerskich, aby dostosować je do potrzeb kolejnych roczników młodzieży gimnazjalnej.

3

Misje salezjańskie w latach 1875-1995

100%

Pietrzykowski J.

Roczniki Historii Kosciola (Annals of Church History)

|

2009

|

vol. 1(56)

163-176

EN

Saint John Bosco founded The Society of Saint Francis de Sales in 1859 in Turin, whose Constitutions were finally accepted by The Holy See on 3rd April 1874. The first group of Salesian missionaries left for Argentine on 11th November 1875. For a start they began working among the Italian emigrants, and then initiated evangelization of the local inhabitants. After the first expedition, Salesians made their way to other countries of South and Middle America. The Vatican Congregation of Faith recommended Salesians to take over further work in some Apostolic Prefectures and vicarages. Due to lack of Salesian personnel, Salesian missions in India started in 1905, and the year after in China as well. During the first Salesian mission expedition to China, two Salesian priest were killed by bandits on 2nd March 1930: Bishop Aloysius Versiglia and Father Callistus Caravario; who were canonized on 1st October 2000. The first Salesians were sent to Australia in 1922. First Salesian establishments for educating the young in Africa were opened in the year 1891. In fact, they were meant for the European citizens but later also for the African people. After the pilgrimage of the pope John Paul II onto the African continent in 1980, Salesians went ahead with the project called „Project Africa”.

4

Salezjanie polscy – kapelani wojskowi i duszpasterze na obczyźnie

89%

Pietrzykowski J.

Studia Polonijne

|

2020

|

vol. 41

179-195

EN

Polish Salesians regarded field priesthood as a seasonal charitable activity performed for the sake of neighbours. It was mostly a rank-and-file initiative of particular priests, which was tolerated by monastic superiors. During the First World War the work of the Salesians staying in Western Europe basically consisted in taking care of their compatriots in POW’s camps or hospitals. During the Second World War the priests staying away from Poland already worked as army chaplains both among the interned Polish people in Hungary and on a wandering and combat trail leading from the Soviet Union through Italy to Great Britain. Most of those priests stayed among combatant soldiers in England or the United States.

PL

Salezjanie polscy duszpasterstwo polowe traktowali jako sezonową działalność dobroczynną świadczoną bliźnim. W zdecydowanej większości była to inicjatywa oddolna poszczególnych księży, którą tolerowali przełożeni zakonni. Podczas pierwszej wojny światowej praca salezjanów przebywających w Europie Zachodniej ograniczała się zasadniczo do opieki nad rodakami przebywającymi w obozach jenieckich czy szpitalach. W czasie drugiej wojny światowej księża poza krajem byli już na etatach kapelanów wojskowych zarówno wśród internowanych Polaków na Węgrzech, jak i na bojowym i tułaczym szlaku od Związku Sowieckiego, poprzez Włochy, do Wielkiej Brytanii. Większość z tych księży pozostała wśród żołnierzy kombatantów: w Anglii i w Stanach Zjednoczonych.

5

[Recenzja]: Zakład Salezjański im. Księdza Bosko w Oświęcimiu 1926-1940. Kronika tom 4, oprac. i wyd. Waldemar Witold Żurek SDB, Lublin 2020, ss. 381 + 71 fotografii

88%

Leśniak A.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2021

|

vol. 116

593-600

6

Likwidacja Zasadniczej Szkoły Metalowo-Odlewniczej Towarzystwa Salezjańskiego w Łodzi przy ul. Wodnej 34. Wybór tekstów źródłowych

88%

Kolasa K., Jarosław W.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2007

|

vol. 24

511-523

EN

In this publisher assembled materials bearing upon of the liquidation of the Salesian Technical School in Łódź at Wodna Street 34 which took place in the year of 1962. All presented documents issue from the supply of the State-Archives in Łódź. Publishers expect, that the present choice of sources will contribute to the supplement and the development of research over history of the Salesian Technical School in Łódź at Wodna Street 34 and consequently with history of Salesians in Poland. All the more that only since a short time is possible to use the records produced by the party apparatus of different levels, the Office responsi- ble for Confessions or the Service of the Safety.

7

Obecność salezjanów na Wołyniu

75%

Żurek W. W.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2011

|

vol. 96

251-306

EN

Wanda Mamertyna Jasieńska from Tudorów (poviat Równe in Volhynia) died of cancer 22 January 1935 in Warsaw. Three months before her death she bequeathed her landed estate of over 200 hectares in Tudorów to the Salesians of St Jacek Province, whose provincial superior was the Rev. Tomasz Kopa. In return, the Salesians were supposed to organise an educational institution which could run gardening courses for young people. Wanda lived with her mother in Żytomierz. When she was 16 - in 1886, she married Władysław Konstanty Wincenty Jasieński, the landowner from Tudorów, whose land estate she inherited after his death and after paying off the incurred debts. They had no children. After the death of her mother Alina in 1914 in Żytomierz, Wanda did not divide her mother’s inheritance to give one part of it to her sister Wieńczysława Regina, who repeatedly claimed her part of the property. At that time Józef Bronikowski from Równe started visiting Wanda. He became her and her husband’s confidant. In 1926 Wanda endowed his family with a land of about 20 hectares along with a house and outbuildings, and when her husband Władysław died in 1929, Bronikowski took control of Wanda’s landed estate in Tudorów. During Wanda’s incurable disease, Bronikowski isolated her on purpose and he not only managed the property, but also decided about Wanda’s treatment excluding her family or anybody whom she knew. Finally, a few months before she died, he influenced sick Wanda, whose sanity was doubtful, to make a will. According to Wanda’s family, Bronikowski terrorised the sick woman in the last months of her life. He did not let anyone visit her and he controlled her private correspondence for his own purposes. The departed Wanda Jesieńska was buried in her land in Tudorów, where according to her wish, a chapel for Salesian pastoral work was to have been built. The Salesians could take over the land that was given to them by Wanda only after the death of the land agent, Józef Bronikowski, who was to manage it at his own discretion without any intervention from both the family and the Salesians who were inheritors. He was not even obliged to submit any reports and accounts of the property management It is interesting that the departed Wanda did not bequeath anything to her only sister, Wieńczysława. She made a small bequest to her sister’s children, servants in the manor house, charitable purposes and the National Museum in Krakow. A privileged position of Bronikowski and humiliating position of the inheritors who did not have the right to make use of the property bequeathed to them during Bronikowski’s life indicates that the will was made to bring advantages to Bronikowski whose property management made a substantial contribution to his income. When Wanda’s will became legally binding, the family took measures to invalidate it. The case was first examined in Równem, then in the Court Appeal in Lublin and finally in the Supreme Court in Warsaw. The Salesians in the person of provincial superior from Krakow, who were endowed with a doubtful bequest, did not support the family’s endeavours. The Second World War prevented Wanda’s family from pursuing further claims concerning the inheritance. Also, Brokikowski was deprived of the right to the property income when Volhynia became a part of the Soviet Union after the Second World War.

8

Wierność charyzmatowi a lojalność wobec państwa – – posłannictwo salezjańskie pod rządami ks. generała Michele Rua

75%

Zimniak S.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2012

|

vol. 98

427-455

EN

The intervention intends to analyze how the Salesian works have joined fi delity to the Salesian charism with the need to respect the different political frameworks in which they find themselves, documenting how the educational mission has never lacked loyalty towards those States in which they exist or those into which it intended to expand. The historical survey suggested here, is limited to the Old Continent and more precisely to the Central European basin, for various reasons. The issue set is not becoming the subject of a monographic study. Through the analysis of some facts they will try to present the attitude and conduct of the Rector Major of the Salesian Congregation, Fr Michele Rua, and of the Salesians and in this respect, focusing attention primarily on external evaluations of their apostolate. This setting attempts to answer basic questions: Can a religious institution, although driven by determination to remain faithful to the charism and despite its declared apolitical attitude, operate without being involved in the political dimension? Doesn’t it seem utopian to think that a religious congregation, all the more so with the size of the Salesians, can avoid being perceived in terms of its political signifi cance?

9

[Recenzja]: Salezjańskie Szkoły Rzemieślnicze w Oświęcimiu 1914-1971. Kronika, oprac. i wyd. Waldemar Witold Żurek SDB, Lublin 2018, ss. 200

75%

Leśniak A.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2019

|

vol. 111

475-477

EN

-

10

Początki pracy salezjanów w warszawie na Powiślu

75%

Pietrzykowski J. K.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2019

|

vol. 40

|

issue 2

191-200

EN

At the end of the 19th century, Reverend Jan Siemiec initiated caretaking and didactic activities among the children and the youth in the Warsaw borough of Powiśle. In a previously purchased square, he erected a building housing a school, a dormitory, workshops and a Holy Family rectoral church. In 1919, the board management of the Foundation was taken over by Salesians. They enlarged the facility in which they placed the province management, the Salesian Publishing House and the Central Office of Salesian Assistants, previously seated in Oświęcim. In 1923, they also started the Graphic Section at the Salesian Craft School. Printing and bookbinding workshops at the same time fulfilled the tasks of a Salesian printing house.

PL

Pod koniec XIX wieku ks. Jan Siemiec rozpoczął działalność opiekuńczo-dydaktyczną wśród dzieci i młodzieży na Powiślu w Warszawie. Na zakupionym placu zbudował gmach mieszczący szkołę, internat, warsztaty i kościół rektoralny pod wezwaniem Świętej Rodziny. W 1919 roku zarząd Fundacji przejęli salezjanie, którzy rozbudowali zakład, przenieśli zarząd inspektorii z Oświęcimia, Wydawnictwo Salezjańskie i Centralne Biuro Pomocników Salezjańskich. Od 1923 roku w Salezjańskiej Szkole Rzemieślniczej wprowadzili Dział Graficzny. Warsztaty drukarskie i introligatorskie pełniły jednocześnie zadania drukarni salezjańskiej.

11

[Recenzja]: "Salezjańscy męczennicy Wschodu", Waldemar Witold Żurek, Lublin 2003

75%

Pietrzykowski J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2003

|

vol. 80

413-416

12

[Recenzja]: "Jeńcy na wolności : Salezjanie na terenach byłego ZSRR po II wojnie światowej", Waldemar Witold Żurek, Kraków 1998

75%

Korzeniowski I.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1999

|

vol. 72

493-495

PL

-

13

SALEZJANIE A MEDIA

63%

KUŁAK W.

Forum Pedagogiczne

|

2015

|

issue 2

235-238

PL

Salezjanie traktują środki komunikacji społecznej jako narzędzia służące pomocą w szeroko rozumianym wychowaniu i duszpasterstwie. Dlatego też umieszczają je w kontekście wypracowanego przez siebie i jasno sformułowanego systemu komunikacji społecznej, który nawiązuje w sposób bezpośredni do stylu komunikacji wprowadzonego przez księdza Bosko na Valdocco. Apostoł młodzieży, który był także pisarzem, publicystą, wydawcą oraz dystrybutorem, bardzo cenił tradycyjne i dostępne mu środki społecznej komunikacji – teatr, akademie, muzykę. Nie wyobrażał sobie wychowania bez wprowadzania młodych w kulturę, którą współtworzyli wychowankowie. Szeroko rozumianą komunikację społeczną wykorzystywał również w zabawach i rywalizacji sportowej. To wszystko tworzyło echosystem, czyli taki sposób komunikacji, w której nadawca jest jednocześnie odbiorcą, odbiorca – nadawcą, a dialog i wzajemne słuchanie jest podstawową formą nawiązywania kontaktu i wymiany idei.

EN

The means of social communication are the tools that help in the wider education and pastoral Salesian service for young people. Therefore it is placed in the context of the Salesian Social Communication System that continuous communication style introduced by Don Bosco in Valdocco. The Apostle of Young People, who was also a writer, publicist, publisher, and distributor, appreciated the traditional means of social communication – theatre and music. The social communication instruments were also used in games and competitive sports. This became the foundation for modern communication system that translates the range of involvement and personal attitudes of those who agree to create an environment which is a real community of sharing ideals, values, relationships at the level of daily living in a community and a neighbourhood, understood either as ‘real’ or ‘virtual’.

14

Praca salezjańska z dziećmi ulicy: Specyfika oddziaływań w perspektywie międzynarodowej – badania własne na podstawie stron internetowych

63%

Stańkowski B.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2019

|

vol. 40

|

issue 1

79-89

PL

Zaangażowanie salezjanów w pracy z dziećmi ulicy jest wyraźnym przykładem kontynuacji dzieła ks. Bosko w stosunku do dzieci i młodzieży ubogiej materialnie, bez dachu nad głową oraz tej bez perspektyw na przyszłość. W artykule autor stara się przyjrzeć specyfice oddziaływań wychowawców salezjańskich na dzieci i młodzież (metody działania, założone cele). Część teoretyczna będzie wzbogacona o badania o nachyleniu jakościowym przeprowadzone w maju 2017 roku. Wyniki badań sporządzone zostały w oparciu o analizę treści dostępnych stron internetowych prowadzonych w kilkudziesięciu krajach świata.

EN

Salesian educational work with street children has its origins in the educational practice of Fr. Bosco. Currently, hundreds of Salesians around the world are involved in education of street children. Salesians’ commitment to working with street children is a clear example of the continuation of Fr. Bosco’s practice of working with the poor and homeless children and with those without prospects for the future. In this article, the author seeks to look at the specificities of Salesian educators’ influence on children and adolescents (methods of action while working with street children, goals). The theoretical part will be enriched with qualitative research conducted in May 2017. The research results are based on an analysis of the content of the available websites in dozens of countries in the world.

15

Z wizytą w Muzeum II Wojny Światowej

63%

Wąsowicz J.

Rocznik Skrzatuski

|

2021

|

vol. 9

259-264

16

Salezjańska Szkoła Organistowska w Przemyślu 1915-1963

63%

Żurek W. W.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2006

|

vol. 86

379-391

DE

Die von Bischof Józef Sebastian Pelczar eingeladenen Salesianer übernahmen ab November 1907 die Seelsorge in Zasanie, dem auf der linken Flussseite gelegenen Stadteil von Przemyśl. Bald darauf eröffneten sie für die Berufsschuljugend das salesianische Oratorium. In den Räumlichkeiten dieses Oratoriums wurde 1915 ein Internat für obdachlose Knaben eingerichtet, d.h. für die Waisen des 1. Weltkrieges. Um ihren Zöglingen eine Berufsausbildung zu ermöglichen, wurde für sie eine vierjährige Handwerksberufsschule organisiert. Auf Bitten des Diözesanbischofs übernahmen die Salesianer auch die Ausbildung der Kirchenorganisten. Zum Organisator der Organistenklasse im Rahmen der bestehenden Berufsschule wurde 1916 der schon damals bekannte Komponist P. Antoni Hlond (Chlondowski) ernannt. Diese Organistenklasse verselbständigte sich 1921 und funktionierte ab diesem Jahr als Salesianische Organistenschule. Gleichzeitig wurden einige Berufsklassen (für Schuhmacher, Schneider und Gärtner) aufgelöst. Diese Organisten ausbildende Przemyśler Bildungsstätte existierte bis 1963, mit einer Pause während des 2. Weltkrieges (1939-1946). Die Organistenschule war die einzige salesianische Bildungseinrichtung dieser Art auf der ganzen Welt. Sie gewährleistete den künftigen Organisten eine musikalische Ausbildung und gründliche liturgische Formation. Anfang Oktober 1963 wurde sie auf Beschluss der staatlichen Behörden geschlossen. Im Verlauf ihrer jahrzehntelangen Geschichte bildete sie 1075 Organisten aus, von denen 853 mit Diplomen als Organisten, in Musikschulen oder in Kultur- und Bildungseinrichtungen arbeiteten.

17

[Recenzja]: Zakład Salezjański im. Księdza Bosko w Oświęcimiu 1946-1947. Kronika tom 7, oprac. i wyd. Waldemar Witold Żurek SDB, Lublin 2018, ss. 260 + 43 fot.

63%

Leśniak A.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2020

|

vol. 113

535-541

18

Sesja naukowa: „Bł. August Czartoryski, salezjanin (1858-1893). Powołanie do służby w Kościele wczoraj i dziś (w pierwszą rocznicę beatyfikacji)”, Katolicki Uniwersytet Lubelski, Lublin 25 kwietnia 2005 r.

63%

Januszek A., Sieradzki P.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2006

|

vol. 85

453-454

19

SZKOŁY SALEZJAŃSKIE

63%

LOREK P.

Forum Pedagogiczne

|

2015

|

issue 2

223-228

PL

Artykuł prezentuje refleksje płynące z doświadczenia pracy w szkole salezjańskiej. W Polsce działa około 70 takich szkół, realizujących wychowawcze zadania państwa i ewangelizacyjne Kościoła. Są one bardzo zróżnicowane. Posiadają wiele atutów, wśród których szczególnie cenne są charyzmatyczne dziedzictwo zawarte w systemie prewencyjnym, wysoki poziom nauczania, bezpieczeństwo i rodzinna atmosfera. Mają też swoje trudności, z którymi muszą sobie radzić na co dzień. Przed szkołami salezjańskimi w Polsce stoją ogromne wyzwania wychowawcze i duszpasterskie. Kryterium ich oceny pod kątem wierności idei ks. Bosko stanowi pierwsze oratorium na Valdocco, które dla młodzieży było domem, parafią, szkołą i podwórkiem.

EN

The article contains a reflection flowing from the experience of working at a Salesian school. There are around 70 such schools in Poland that fulfil educational duties to the country and carry the mission of evangelization for the Church. They vary very much from each other due to the conditions listed in the first part. They have many advantages, among which particularly valuable are the charismatic heritage of the Preventive System, high education level, safety, and family spirit. There are also difficulties to deal with every day. There are great educational and pastoral challenges that the Salesian schools in Poland have to face. The criterion for assessing those schools from the point of view of the faithfulness to the idea of Don Bosco is the first Oratory at Valdocco, that was a home, parish, school, and playground for the young.

20

Duszpasterska i szkolno- -wychowawcza praca salezjanów na Dolnym Śląsku w latach 1945–2017

63%

Pietrzykowski SDB k. J.

Pamięć i Sprawiedliwość

|

2023

|

vol. 41

|

issue 1

245-266

EN

After World War II, the priorities of the Salesian Inspectorate of Cracow were: reincorporating the brothers living outside the structures of the Salesian Society into the order’s communities and launching didactic and educational institutions for boys and young men. Then, to compensate for properties left behind in the former eastern territories of Poland, the priority became the opening of new Salesian centres in the Recovered Territories. An important challenge for the province was assigning priests to new pastoral work, especially in Lower Silesia. The first school (which was also a pastoral and pilgrimage centre), was organized by the Salesians in Twardogóra in 1945. Some priests settled near vacant village churches in Wrocław Voivodeship, in time forming new communities of their order. In this way they established three parishes / monastic houses in Wrocław and three others, following the example of the first in Twardogóra): in Lubin, Środa Śląska and Sułów. Due to the liquidation of Catholic education by the communist state authorities, more priests were systematically assigned to work in general pastoral ministry. Thanks to the dedicated work of these post WWII Salesian pioneers, many damaged churches were rebuilt, abandoned Protestant churches were adapted to the needs of Catholic worship and a few new churches were built. After the collapse of communism in Poland, the Salesians in Lower Silesia resumed activities connected with their traditional Salesian vocation, namely the running of various types of schools and dormitories. The Salesian Society is continuing to grow in the described area, now known as the Inspectorate of Don Bosco, with its base in Wrocław.

PL

W powojennej rzeczywistości do priorytetów salezjanów inspektorii krakowskiej należały następujące zadania: powrót współbraci żyjących poza strukturami Towarzystwa Salezjańskiego do wspólnot zakonnych oraz uruchomienie placówek dydaktyczno-wychowawczych dla młodzieży męskiej. Następnym zadaniem było otwarcie nowych ośrodków na tzw. Ziemiach Odzyskanych, traktowanych jako rekompensata za mienie pozostawione za nową wschodnią granicą Polski. Ważnym wyzwaniem dla inspektorii krakowskiej było także oddelegowanie księży do pracy duszpasterskiej, szczególnie na Dolnym Śląsku. Pierwszy ośrodek szkolno-wychowawczy, duszpasterski i pielgrzymkowy salezjanie zorganizowali w Twardogórze w 1945 r. Księża osiedlali się także przy wolnych kościołach wiejskich w województwie wrocławskim i również w ten sposób tworzyli wspólnoty zakonne. W rezultacie we Wrocławiu powstały kolejne trzy parafie-domy zakonne, a w Lubinie, Środzie Śląskiej i Sułowie – ośrodki na wzór twardogórskiego. Z powodu likwidacji szkolnictwa katolickiego przez komunistyczne władze państwowe, systematycznie oddelegowywano więcej członków zgromadzenia do pracy w duszpasterstwie ogólnym. Dzięki ofiarnej pracy pionierów salezjańskich odbudowano wiele zniszczonych kościołów, przystosowano i zaadaptowano na potrzeby kultu katolickiego opuszczone zbory protestanckie, zbudowano także kilka nowych świątyń. Po upadku komunizmu w Polsce salezjanie na Dolnym Śląsku na nowo podjęli realizację tradycyjnego charyzmatu zakonnego poprzez prowadzenie różnego typu szkół i burs. Obserwuje się rozwój Towarzystwa Salezjańskiego na omawianym terenie, czego znakiem jest istniejąca od 1980 r. nowa Inspektoria św. Jana Bosko z siedzibą we Wrocławiu.

Refine search results

„Dynamiczna wierność” – Ksiądz Michał Rua. Pierwszy następca zakonodawcy salezjanów

Uwarunkowania funkcjonowania drużyny harcerskiej na terenie gimnazjum salezjańskiego w Sokołowie Podlaskim w okresie Drugiej Rzeczypospolitej

Misje salezjańskie w latach 1875-1995

Salezjanie polscy – kapelani wojskowi i duszpasterze na obczyźnie

[Recenzja]: Zakład Salezjański im. Księdza Bosko w Oświęcimiu 1926-1940. Kronika tom 4, oprac. i wyd. Waldemar Witold Żurek SDB, Lublin 2020, ss. 381 + 71 fotografii

Likwidacja Zasadniczej Szkoły Metalowo-Odlewniczej Towarzystwa Salezjańskiego w Łodzi przy ul. Wodnej 34. Wybór tekstów źródłowych

Obecność salezjanów na Wołyniu

Wierność charyzmatowi a lojalność wobec państwa – – posłannictwo salezjańskie pod rządami ks. generała Michele Rua

[Recenzja]: Salezjańskie Szkoły Rzemieślnicze w Oświęcimiu 1914-1971. Kronika, oprac. i wyd. Waldemar Witold Żurek SDB, Lublin 2018, ss. 200

Początki pracy salezjanów w warszawie na Powiślu

[Recenzja]: "Salezjańscy męczennicy Wschodu", Waldemar Witold Żurek, Lublin 2003

[Recenzja]: "Jeńcy na wolności : Salezjanie na terenach byłego ZSRR po II wojnie światowej", Waldemar Witold Żurek, Kraków 1998

SALEZJANIE A MEDIA

Praca salezjańska z dziećmi ulicy: Specyfika oddziaływań w perspektywie międzynarodowej – badania własne na podstawie stron internetowych

Z wizytą w Muzeum II Wojny Światowej

Salezjańska Szkoła Organistowska w Przemyślu 1915-1963

[Recenzja]: Zakład Salezjański im. Księdza Bosko w Oświęcimiu 1946-1947. Kronika tom 7, oprac. i wyd. Waldemar Witold Żurek SDB, Lublin 2018, ss. 260 + 43 fot.

Sesja naukowa: „Bł. August Czartoryski, salezjanin (1858-1893). Powołanie do służby w Kościele wczoraj i dziś (w pierwszą rocznicę beatyfikacji)”, Katolicki Uniwersytet Lubelski, Lublin 25 kwietnia 2005 r.

SZKOŁY SALEZJAŃSKIE

Duszpasterska i szkolno- -wychowawcza praca salezjanów na Dolnym Śląsku w latach 1945–2017