Search results

1

Eutanazja, pod red. Marka Mozgawy, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa 2015, ss. 407

100%

Felczak J.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2015

|

vol. 24

|

issue 4

2

Dwa paradygmaty samobójstwa czy dwa akty wolnej śmierci? Heinrich von Kleist i Jean Améry

100%

Kuczyńska-Koshany K.

Przestrzenie Teorii

|

2012

|

issue 18

11-26

EN

I compare the suicide deaths of Heinrich von Kleist and Jean Améry (Hans Mayer). I discuss the issue of suicide, considering it as a category of the German language and distinguish the difference between the terms ‘Selbstmord’ [self-annihilation] and ‘Freitod’ [self-inflicted death, voluntary death]. By comparing the two suicides committed on the two verges of modernity (the beginning of 19th century in Berlin and 20th century after Auschwitz), I try to describe them as an experience of the imagination (in the words of Stefan Chwin) and as a specific act of creation: a choice of a voluntary death. Suicide, comprehended as a confirmation of our existential freedom, was a deviation from what was considered the norm in Prussia in 1811 and did not seem possible as anything else than an act of despair, when committed by a death camp survivor. However, Heinrich von Kleist and Jean Améry have set a precedent in the existing cultural and historical paradigms of suicide.

3

Porównanie samobójczych zatruć substancjami chemicznymi i lekami w latach 1930–1939 oraz 2010–2019 w materiale Zakładu Medycyny Sądowej w Krakowie

100%

Koziołek W., Komisarz M., Szypuła G., Szczepaniak P., Kanclerz G., Hapkiewicz K., Konopka T.

Kwartalnik Historii Nauki i Techniki

|

2021

|

vol. 66

|

issue 4

215–230

EN

The study aims to compare suicide poisoning and poisons used to commit suicide in the 1930s and today. The focus is on autopsy protocols from 1930–1939 and 2010–2019 collected at the Forensic Medicine Institute in Krakow. In the years 1930–1939, there were 184 cases, 65 of which were among men and 119 among women. The most common poisons were corrosives, accounting for 69 cases, 43 were carbon monoxide, 24 were drugs and narcotics, 17 were heavy metals, and the remaining 31 were other substances. Of the 138 suicide poisonings in modern times, 96 were committed by men and 42 by women. The most common poisoning was multi-drug poisoning – 62 cases. Opioids, benzodiazepines, neuroleptics and antidepressants were the most frequently chosen substances today. Fatal intoxications with drugs/new psychoactive substances (NCAs) were observed in 28 cases, while other substances were used in the remaining 17. The conducted analysis showed a significant decrease in suicidal poisoning with the use of corrosive substances and gases, while the percentage of drug overdoses is systematically growing. Poisons used for suicide purposes in the 1930s left macroscopic changes that could be instantly noticed during the autopsy. The fact that drugs that are currently used most often do not leave such changes may justify the dynamic development of forensic toxicology.

4

Komunikacja w sytuacji leczenia - biały personel a pacjent – ujęcie suicydologiczne

88%

Stradomska M. W.

Journal of Modern Science

|

2020

|

issue 1/44/2020

29-42

PL

Cel pracy: Głównym celem realizowanych badań było wskazanie najważniejszych elementów dotyczących komunikacji w sytuacji leczenia z uwzględnieniem relacji biały personel-pacjent. Uwzględniając w szczególności sytuację suicydalną, która dalej jest traktowana jako temat tabu. Materiał i metody: W niniejszym artykule przedstawione zostaną doniesienia z badań własnych realizowanych od 2016 roku do chwili obecnej w ramach działalności Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego – Oddział Lublin. Badani to osoby z zaburzeniami natury psychicznej, którzy zgłaszali się do Towarzystwa w celu konsultacji psychologicznych. Grupę badawczą stanowią grupy równoliczne - kobiety i mężczyźni (n=100), pochodzący głównie z województwa lubelskiego i małopolskiego. Wyniki: Na podstawie analizy materiału badawczego oraz zebranej literatury można sformułować następujące wnioski praktyczne: - istnieje potrzeba kierowania większej ilości kampanii społecznych dotyczących problematyki komunikacji w sytuacji hospitalizacji, - zbyt mało akcji społecznych skierowanych jest bezpośrednio do pacjentów, ich najbliższych oraz personelu medycznego, które powinny być realizowane w celu poszerzenia wiedzy na temat elementarnych aspektów związanych z hospitalizacją, - biały personel nie ma odpowiedniej wiedzy (lub ma jej za mało), - personel medyczny ma nieodpowiednie umiejętności do pracy z osobami z tendencjami samobójczymi, - na studiach medycznych, pielęgniarskich i innych powinien być położony nacisk na aspekt przygotowania psychologicznego, który ułatwiłby pracę personelu medycznego. Wnioski: Praca ma zatem wymiar teoretyczno-praktyczny w związku z załączonymi elementami dotyczącymi metod projekcyjnych, za pomocą, których można uzyskać więcej informacji od grupy badawczej. Komunikacja w sytuacji hospitalizacji, leczenia jest bardzo złożonym aspektem.

5

Case Study of 13-year-old Boy Suffering from Depression and Stuttering

88%

Lajos P.

Logopedia Silesiana

|

2012

|

issue Logopedia Silesiana nr 1

19-29

PL

Studium przypadku trzynastolatka cierpiącego na depresję i jąkającego się. Przyczyną zaburzeń emocjonalnych, niepłynności mowy i depresji chłopca są jego przeżycia z wczesnego dzieciństwa – chłopiec w wieku trzech lat został oddzielony od matki.

6

Zachowania samobójcze młodzieży w kontekście trudności adaptacyjnych

88%

Urbanek A.

Szkoła Specjalna

|

2019

|

vol. LXXX(5)

325-339

PL

W artykule podejmuję zagadnienie okoliczności prób samobójczych, podejmowanych przez młodzież w wieku 14–21 lat, rozważając tę problematykę w kontekście czynników ryzyka i uwarunkowań teoretycznych. Samobójstwo poddaję analizie w ujęciu epidemiologicznym i funkcjonalnym. Obrazuję częstotliwość statystyczną zdarzeń, czynniki ryzyka oraz mechanizmy, jakie współwystępują z samobójczą śmiercią dzieci i młodzieży. W tym zakresie dokonałem przeglądu wyników badań brytyjskich, amerykańskich i polskich, wskazując podobieństwa zmian poznawczych, wolicjonalnych i emocjonalnych nastoletnich samobójców. W warstwie teoretycznej artykułu rozważania koncentruję na teorii dysregulacji emocjonalnej (Linehan, 1993) oraz interpersonalnej teorii samobójstw (Van Orden i in., 2010), wyznaczając dwie przestrzenie, w jakich narasta zagrożenie samobójstwem nastolatków. Badaniom poddaję sferę emocji i relacji interpersonalnych. Pokazuję ich związki z trudnościami adaptacyjnymi, zmianami nastroju oraz usposobieniem. Procedura badań zakładała analizę materiału źródłowego, obejmującego listy pożegnalne zmarłych nastolatków oraz wypowiedzi ich bliskich (rodziców, znajomych), pozwalającą zrekonstruować okres poprzedzający zamach samobójczy. Teksty źródłowe, stanowiące materiał archiwalny prokuratur, poddaję analizie metodą pól semantycznych. Prezentacja wyników badań koncentruje się na sposobach opisywania doświadczanych emocji oraz interpretowania relacji interpersonalnych. Poszukiwałem słów kluczy używanych do tych opisów, częstotliwości ich używania oraz kontekstu interpretacji fragmentów wypowiedzi. Przeprowadzona analiza semantyczna pozwoliła mi sformułować istotne dla pedagogów wnioski, wskazujące obszary, w których młodzież informuje o swoich niekorzystnych doświadczeniach adaptacyjnych. Umiejętność tworzenia przestrzeni wypowiedzi i odczytywania przekazu staje się jedną z możliwości pedagogicznych działań profilaktycznych. Równocześnie proces interpretowania znaczeń, jakie wyłaniają się z listów samobójczych dzieci i młodzieży, dostarczył cennych informacji, które wyjaśniają trudności w komunikowaniu dorosłym swego cierpienia i odczuwanej presji.

7

Wykluczenie z życia.

75%

Jarosz M.

Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja

|

2015

|

vol. 26

59-86

PL

Istnieją rozmaite rodzaje wykluczenia społecznego odnoszące się do życia poza nawiasem społeczeństwa. Procesu ukształtowanego przez miejsce w strukturze społecznej, przez przeszłe doświadczenia życiowe i oczekiwania. Koresponduje z nimi to najbardziej dramatyczne: wykluczenie z życia, czyli śmierć samobójcza. Jest ona dla socjologa (od czasów Emila Durkheima) najlepszym miernikiem integracji i kondycji społeczeństwa. Analiza trendów śmierci samobójczej w latach 1951–2013 wskazuje na ich systematyczny wzrost w tym czasie (o 400%) z wyjątkiem roku 1981 i przełomu 1989/1990, kiedy spadły one o 1/3. Było to niewątpliwie skutkiem nadziei związanych z Solidarnością i zmianą politycznego ustroju kraju. W latach 90. współczynniki śmierci samobójczych wykazują stabilizację z niewielkim wzrostem. Od roku 2009 nastąpił gwałtowny wzrost: z około 5000 do ponad 6000 rocznie. Uderzająca jest dysproporcja w zakresie płci. Polska jest jedynym na świecie krajem, w którym śmiercią samobójczą umiera aż sześciu mężczyzn na jedną kobietę. Skutkuje to określaniem Polski jako kraju silnych kobiet i coraz słabszych mężczyzn.

EN

There are several types of social exclusion which describe the fact of living on the margin of the society. Social exclusion process is shaped by the position in the social structure, past life experiences and expectations, and relates also to exclusion from life - the most dramatic of all, and manifested by suicide. For a sociologist (since the time of Emile Durkheim) this is the best measure of social integration and the condition of the society itself. The analysis of suicide tendencies in 1951–2013 shows a systematic increase (by 400%), except for 1981 and the transition of 1989–1990, when there was a drop by 1/3. Undoubtedly, this drop was due to hopes brought by the Solidarity movement and the political transition in the country. In the 1990s, suicide ratios were generally stable, with some slight increases. Since 2009, there has been a sharp growth: from around 5,000 to 6,000 cases per year. Gender disparities are most striking here. Poland is the only country in the world where the female/male suicide ratio is one to six. This data gives rise to the assumption that Poland is the country of strong women and ever weaker men.

8

Profilaktyka samobójstw a formy wsparcia osób potrzebujących pomocy – ujęcie integralne

75%

Stradomska M.

Pieniądze i Więź

|

2019

|

vol. 22

|

issue 1(82)

132-138

PL

Artykuł ma stanowić konkluzję rozważań dotyczących specyfiki pracy z osobami z zaburzeniami natury psychicznej. W artykule przedstawione zostaną dane z przeprowadzonych autorskich badań na grupie n=100, w wieku średniej dorosłości wg. Levinsona. Dodatkowo zostały zrealizowane wywiady z osobami, które chorują psychicznie i przebywały w klinikach i szpitalach psychiatrycznych. Samobójstwo jest aspektem wielowymiarowym, może dotyczyć wielu osób. Próba samobójcza może mieć miejsce w każdym środowisku życia człowieka: dom rodzinny, praca czy miejsce publiczne. Konieczna jest profilaktyka, psychoedukacja oraz działania mające na celu zweryfikowanie czynników ryzyka i sygnałów ostrzegawczych. Badania przedstawiają sytuację osób, które na co dzień doświadczają problemów natury psychicznej. Artykuł ma wymiar teoretyczno-praktyczny, ze względu na możliwość stworzenia implikacji praktycznych. Praca stanowi wartościowy element do wykorzystania z osobami cierpiącymi na zaburzenia psychiczne, który może pomóc w kompleksowym oddziaływaniu w sytuacji kryzysowej.

EN

The article constitutes a conclusion of considerations regarding the specifics of working with people with mental disorders. The paper shows the data from research on the group n=100, in the middle adult age by Levinson. In addition, interviews were conducted with people who were mentally ill and in psychiatric clinics and hospitals. Suicide is a multidimensional aspect, it can affect many people. An attempt to commit suicide can take place in every environment of human life: a family home, a workplace, or a public place. Prevention, psychoeducation and actions to verify risk factors and warning signals are necessary. The research presents the situation of people who experience psychological problems on a daily basis. The paper has a theoretical and practical dimensions, due to the possibility of creating practical implications. Work is a valuable element to be used with people suffering from mental disorders, which can help in the complete treatment in a crisis situation.

9

Projekt „Dobre Życie” realizowany na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie jako przykład projektowania uniwersalnego

75%

Skalska K. E.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2019

|

vol. 38

|

issue 4

EN

This article presents the experience of the Marie Curie-Skłodowska University in the field of universal design at the higher education level. Universal design in education assumes creating programs, materials, but also an environment accessible to students with different needs arising from the style of learning, age, health status, language skills, life and cultural experiences. The idea of universal design has been used in the preventive project "Good Life". The primary goal of the project was preventing suicidal behavior among academic youth. The activities undertaken in accordance with the idea of universal design were addressed to the entire academic community and were based on a four-link operation model: student, peer group, academic teachers, disabled persons' support team.

PL

Artykuł przedstawia doświadczenia Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej z zakresu projektowania uniwersalnego na poziomie edukacji wyższej. Projektowanie uniwersalne w edukacji zakłada tworzenie programów, materiałów, ale również otoczenia dostępnego dla studentów o różnych potrzebach wynikających ze stylu uczenia się, wieku, stanu zdrowia, znajomości języka, doświadczeń życiowych i kulturowych. W projekcie o charakterze profilaktycznym Dobre życie została wykorzystana idea projektowania uniwersalnego. Głównym celem projektu było przeciwdziałanie zachowaniom samobójczym wśród młodzieży akademickiej. Podjęte działania zgodnie z ideą projektowania uniwersalnego zostały skierowane do całej społeczności akademickiej i zostały oparte na modelu działania składającym się z czterech ogniw: student, grupa rówieśnicza, nauczyciele akademiccy, Zespół ds. Osób Niepełnosprawnych.

10

Poza śmierć, ku Niemożliwemu. Kiriłłow vs. Nietzsche

75%

Kruszelnicki W.

Przestrzenie Teorii

|

2014

|

issue 21

221-245

EN

The aim of this paper is to critically analyze and evaluate the commonly held belief in philosophy and literary studies that suicidal Kirillov – a relentlessly intriguing character featured in Dostoevsky’s The Devils – voices and embodies the same ideas that were later to become characteristic of Friedrich Nietzsche’s thought. This analysis begins with a critical reading of Boris Evlampiev’s essay: Dostoevsky and Nietzsche: Toward a New Metaphysics of Man. Evlampiev’s presents Kirillov as an individual who showed the way to the full affirmation of earthly life, much earlier than Nietzsche’s Zarathustra, without resorting to religious faith or visions of paradise and salvation in the afterlife. The author of this article presents arguments against the view that Kirillov is the forerunner of Zarathustra. As this staged confrontation between Kirillov and Nietzsche/ Zarathustra unfolds and Kirillov’s would-be “Nietzschean” conduct and ideology are reviewed, numerous problems and doubts arise. As the analysis of Nietzsche’s and Kirillov’s approaches to the issue of death and the transience of human existence progresses, it reveals contradictions in Nietzsche’s thought which show that there is a need to re-evaluate Kirillov’s character. Eventually, the author reaches the conclusion that Kirillov’s dilemmas are much closer to those of Nietzsche than one would initially think.

11

Profilaktyka zachowań suicydalnych u dzieci i młodzieży szkolnej

75%

Orłowska B. A.

Acta Iuris Stetinensis

|

2021

|

vol. 35

65-83

EN

The article aims to present a broad and diverse meaning of suicidal behaviour prevention. Based on the relevant academic literature, the importance of prevention has been shown as well as the application of its assumptions at various levels. Notable attention is given to suicidal behaviours among increasingly young students. Groups of factors influencing suicidal behaviour are identified, with particular emphasis on family, school, biopsychosocial factors as well as addictions. The role of various groups in the process of preventing suicidal behaviour is additionally determined. Finally, the author presents a proposal of actions intended to reduce young people’s negative reactions to difficult situations. The main thesis is to show the key role of preventive care in the process of prevention and minimising suicidal behaviour. For this purpose, the method of document examination is used. The author tries to shed light on the problem in question by means of a literature review, material selection and an analysis of reports and statistics, both national and international.

PL

Celem artykułu jest próba pokazania szerokiego i zróżnicowanego znaczenia profilaktyki zachowań suicydalnych. Bazując na literaturze przedmiotu, ukazano rangę profilaktyki i stosowania jej założeń na różnych poziomach. Zwrócono uwagę na problem zachowań suicydalnych u coraz młodszych uczniów. Wskazano grupy czynników mających wpływ na zachowania samobójcze ze szczególnym uwzględnieniem rodziny, szkoły, czynników biopsychospołecznych czy uzależnień. Wykazano rolę różnych grup w procesie zapobiegania zachowaniom samobójczym. Przedstawiono propozycję koniecznych działań w celu zmniejszenia niepożądanych reakcji młodych ludzi na sytuacje trudne. Główną tezą pracy jest ukazanie istotnej roli profilaktyki zachowań suicydalnych w procesie zapobiegania i minimalizowania tego typu zachowań. Do tego celu wykorzystano metodę badania dokumentów. Na podstawie kwerendy literatury przedmiotu, selekcji materiału, analizy raportów i statystyk, zarówno krajowych, jak i międzynarodowych, starano się przybliżyć omawiany w artykule problem.

12

Postawa człowieka wobec śmierci na podstawie uwag Seneki w Epistulae morales ad Lucilium

75%

Dreikopel tomasz. T.

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

|

2016

|

issue 22

269-276

PL

Listy moralne do Lucyliusza Seneki Młodszego stanowią wartościowe świadectwo głębokiej refleksji ich autora nad zagadnieniem śmierci jako krańcowym momentem doczesnego życia człowieka. Jednocześnie pozostają swoistą próbą wskazania czytelnikowi możliwości właściwego ustosunkowania się wobec tego, co nieuchronne i ostateczne. Analiza będących przedmiotem mojego zainteresowania w niniejszym artykule listów 24, 26, 30, 70, 77 i 82 nie pozostawia wątpliwości, że najistotniejszym czynnikiem, który w przekonaniu starożytnego filozofa warunkuje odpowiedni stosunek człowieka do śmierci, jest jego życie. W tym kontekście definiuje Seneka śmierć jako szczególne dopełnienie życia aktywnego, tj. wartościowego zarówno pod względem moralnym, jak i intelektualnym. Takie podejście pozwala także zrozumieć jego specyficzną interpretację śmierci, która chociaż w św ietle poglądów stoickich pozostaje jedną z rzeczy obojętnych, to w ujęciu Seneki jest zbliżona do dobra, posiada wartość i pod pewnymi warunkami może stać się przedmiotem ludzkich starań.

13

Stosunek do samobójstwa w wypowiedziach autorów biblijnych i ich kontekst narratywno-kulturowy

75%

Lemański J.

Collectanea Theologica

|

2024

|

vol. 94

|

issue 1

5-42

EN

The topic of suicide in the Bible, if we look at it superficially, seems to be treated with a certain amount of understanding, even as an acceptable solution to a “dead end” situation. It is often treated, especially in Deuteronomistic texts, as a choice of lesser evil – to avoid humiliation, torture or “public death.” In texts from the Hellenistic era (1–2 Macc), the decision to commit suicide is even an example of heroism or an honourable solution. Some text from the turn of the Persian and Hellenistic eras (the books of Tobit and Jonah), however, point to alternative solutions and greater trust in God. The Gospel account of Judas’s suicide should also be perceived in this way.

PL

Temat samobójstwa w Biblii, jeśli spojrzymy na niego powierzchownie, wydaje się być traktowany z pewną dozą zrozumienia, a nawet jako akceptowalne rozwiązanie w sytuacjach „bez wyjścia”. Często jest ono przedstawiane, zwłaszcza w tekstach deuteronomistycznych, jako wybór mniejszego zła – by uniknąć poniżenia, tortur lub sytuacji określanych mianem „śmierci publicznej”. W tekstach z epoki hellenistycznej (1–2 Mch) decyzja o popełnieniu samobójstwa jest nawet przykładem bohaterstwa lub honorowego rozwiązania. Niektóre wypowiedzi z przełomu epok perskiej i hellenistycznej (Księgi Tobiasza i Jonasza) wykazują jednak tendencje do pokazania alternatywnych rozwiązań i potrzeby większego zaufania wobec Boga. W ten sposób trzeba rozumieć również ewangelijny opis samobójczej śmierci Judasza.

14

ANALIZA PRZESTĘPSTWA STYPIZOWANEGO W ART. 151 K.K.

71%

Rosiak Ł.

Zeszyty Prawnicze

|

2019

|

vol. 19

|

issue 3

115-130

EN

This article describes the history of the penalisation of persuasion or assistance in suicide in various legal systems including the Polish penal codes. This crime was listed in the 1932 Criminal Code, the 1969 Criminal Code, and the 1997 Criminal Code. Currently the maximum penalty for this oﬀence in terms of duration is the same as in the 1932 and 1969 Criminal Codes. Penalties should always be applied as a last resort, but in the case of a legally protected good as important as human life, it seems the criminal liability of oﬀenders should be a punishment they will recognise as adequately severe with respect to the oﬀence.

PL

Niniejszy artykuł opisuje historię penalizacji przestępstwa namowy lub udzielenia pomocy w samobójstwie w ramach m.in. polskich kodeksów karnych. Wyżej wymienione przestępstwo zostało ujęte w kodeksie karnym z 1932 r., kodeksie karnym z 1969 r. oraz w kodeksie karnym z 1997 r. Aktualna maksymalna sankcja z tytułu tego występku – w zakresie czasu jej trwania - jest tożsama z tą występującą w kodeksie karnym z 1932 r. oraz w kodeksie karnym z 1969 r. Sankcje karne zawsze powinny być stosowane w ostateczności, niemniej w przypadku tak ważkiego dobra chronionego prawem jak ludzkie życie wydaje się, iż istnieć winna możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności karnej danego sprawcy w zakresie kary będącej dla niego realną dolegliwością.

15

Kryminalistyczna analiza przyczyn śmierci Marilyn Monroe

71%

Jarecka J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2018

|

vol. 83

91-101

EN

In the article, the author has analysed the mistakes and omissions in the investigation of Marilyn Monroe’s death. How did she die? Was she murdered or was it a suicide? The paper is also the analysis of the psychological profile of the actress. The author has tried to recreate the circumstances of the actress’s last life moments. The answers to the above questions are not the main purpose of the work. It is rather an attempt to induce an analysis by its recipient.

PL

Autorka przeanalizowała błędy i zaniedbania popełnione w śledztwie dotyczącym śmierci Marilyn Monroe. W jaki sposób zmarła artystka? Czy było to zabójstwo czy samobójstwo? Badaczka odtworzyła okoliczności jej ostatnich chwil życia. Referat stanowi również analizę profilu psychologicznego aktorki. Praca nie zawiera gotowych odpowiedzi na postawione wyżej pytania, a raczej ma na celu skłonić odbiorcę do analizy.

16

Zachowania samobójcze wśród dzieci i młodzieży – charakterystyka ryzyka i proﬁlaktyka

63%

Rzadkowska M.

Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

|

2016

|

issue 1(18)

161-179

EN

Suicide behavior in children and adolescents is a leading cause of injury and death in the paediatric age group. Recent statistics indicate that the number of suicides and suicide-related events in adolescents has risen in past few years. Boys succeed in their suicide attempts more frequently than girls, mainly because they use more lethal methods, such as firearms or hanging. Girls generally attempt suicide by ingesting pills and are more frequently resuscitated. According to the literature, there are following risk factors of suicide: demographic, psychological, psychiatric, economic, bilogical. Information about the epidemiology and risk factors of such behavior is important for policy-making and prevention. The method of suicide prevention found to be most effective is a systematic, direct-screening procedure, early identification and cooperation of different institutions with high risk groups and families.

PL

Samobójstwa dzieci i młodzieży to jedna z najczęstszych przyczyn zgonów w tej grupie wiekowej. Dane epidemiologiczne pokazują, że zarówno w Polsce, jak i na świecie zjawisko samobójstw i zachowań parasuicydalnych wzrasta w grupach młodzieżowych. Dziewczęta częściej popełniają próby samobójcze poprzez zażycie tabletek, natomiast chłopcy częściej dokonują skutecznych zamachów poprzez powieszenie lub użycie broni palnej. Na podstawie literatury przedmiotu można wskazać czynniki ryzyka: demograficzne, psychologiczne, psychiatryczne, ekonomiczne, biologiczne. Rozpoznanie czynników ryzyka i przyczyn zachowań suicydalnych pozwala na tworzenie skutecznych programów profilaktycznych. Wśród najbardziej skutecznych strategii zapobiegania samobójstwom wyróżnia się współpracę wielu służb z grupami i rodzinami wysokiego ryzyka, wczesne wykrywanie problemu i monitorowanie.

17

Wybrane aspekty opiniowania biegłych w postępowaniu karnym związanym z samobójstwem małoletniego

63%

Flis-Świeczkowska M.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2018

|

vol. 17

|

issue 3

86-102

PL

Jak wskazują statystyki, samobójstwo stanowi szeroki problem społeczny. W związku z tym jego rozwiązaniem powinni zająć się specjaliści z różnych dziedzin nauki, w tym również szeroko pojętego prawa karnego. Zainteresowanie organów procesu karnego samobójstwem – z uwagi na to, że nie stanowi ono przestępstwa – następuje dopiero w momencie, kiedy w związku z samobójstwem zachodzi uzasadnione podejrzenie, że zostało popełnione przestępstwo, a tym samym powstaje konieczność zweryfikowania, czy faktycznie doszło do samobójstwa czy też śmierć nastąpiła wskutek popełnienia przestępstwa. Z uwagi na specyfikę postępowania mającego na celu weryfikację, czy w istocie doszło do samobójstwa i jakie były jego przyczyny, częstokroć w tego typu sprawach niezbędne będzie zasięgnięcie opinii biegłych różnych specjalności. Niniejszy artykuł przedstawia wybrane aspekty opiniowania w sprawach związanych z samobójstwami, w szczególności przez biegłych specjalistów z zakresu badania pisma i psychologii. Poruszona problematyka została omówiona z uwzględnieniem sytuacji dzieci i młodzieży jako osób szczególnie narażonych na to autodestrukcyjne zachowanie, a jednocześnie stanowiących potencjalne ofiary przestępstw mogących skutkować popełnieniem samobójstwa.

EN

As the statistics show, suicide constitutes a widespread social issue. Therefore its solution should be taken care of by specialists from different fields of science, including the widely understood criminal law. Due to the fact that taking one’s own life is not a crime, the authorities in the criminal proceedings only become interested in suicide when, in relation to it, there is a reasonable suspicion that a crime has been committed. Thereby, it becomes necessary to verify if the suicide has actually been committed or if death is in fact the result of a crime. Due to the character of the proceedings aimed at verifying if the suicide has actually been committed and what were its causes, in such cases it will be often necessary to consult expert witnesses in different fields. This article presents the chosen aspects of assessing opinions in cases connected to suicides, particularly by expert witnesses in handwriting and psychology. The raised issue has been discussed taking into account the situation of children and youths as persons particularly exposed to this autodestructive behaviour and, at the same time, being the potential victims of crimes that can result in committing a suicide.

18

Nowe możliwości efektywnego zapobiegania samobójstwom

63%

Pawłowski L.

Państwo i Społeczeństwo

|

2020

|

issue 2

91-111

EN

Although more than 120 years have passed since the first scientific work on suicide was published, humanity is still struggling with the problem of effectively reducing their number and counteracting self-destructive behavior. The WHO reports from 2010 and 2014 indicate that suicide prevention, directions and areas of preventive actions, but at the same time stipulate that – with a few exceptions – they are unable to define unequivocally proven preventive methods. This work, based on the analysis of the latest literature, shows the upcoming changes in the way of looking at the possibilities of such prevention. The data suggest that the problem of suicide prevention cannot be effectively solved without changing the paradigm and focusing on new technologies. The current paradigm, based on the so-called causal modeling, does not work when diagnosing the threat of suicide, because this problem is too complex. Hence, it is proposed to use a large amount of data (mainly from biological material) and based on them, using machine learning, to create appropriate diagnostic algorithms. In the future, appropriate smartphone applications should be used to guide patients at risk of suicide. The described program “Zero Suicide” draws attention to the organizational needs of preventive therapy and appropriate motivation of people participating in it. The summary of the thesis contains the idea that, unfortunately, as in many other health issues, also on the prevention of suicide, success will depend not on the effort of researchers and clinicians as to the good will and common sense of political decision makers.

PL

Mimo że od ukazania się pierwszej naukowej pracy na temat samobójstw minęło już ponad 120 lat, ludzkość nadal boryka się z problemem skutecznego zmniejszenia ich liczby i przeciwdziałania zachowaniom autodestrukcyjnym. Raporty WHO z 2010 i 2014 r. na temat prewencji samobójstw wskazują kierunki i obszary działań prewencyjnych, ale jednocześnie zastrzegają, że – z nielicznymi wyjątkami – nie potrafią określić jednoznacznie sprawdzonych metod zapobiegawczych. Niniejsza praca, na podstawie analizy najnowszego piśmiennictwa, ukazuje nadchodzące zmiany w sposobie patrzenia na możliwości takiej prewencji. Dane sugerują, że nie da się skutecznie rozwiązać problemu prewencji samobójstw bez zmiany paradygmatu i postawienia na nowe technologie. Dotychczasowy paradygmat opierający się na tzw. modelowaniu przyczynowym, nie zdaje egzaminu przy diagnozie zagrożenia samobójstwem, gdyż problem ten jest zbyt złożony. Stąd proponowane jest wykorzystanie dużej ilości danych (głównie z materiału biologicznego) i na ich podstawie, przy pomocy uczenia maszynowego, tworzenie odpowiednich algorytmów diagnostycznych. Do prowadzenia zagrożonych samobójstwem pacjentów w przyszłości powinny służyć odpowiednie aplikacje na smartfony. Opisany program Zero Suicide („Zero Samobójstwa”) zwraca uwagę na potrzeby organizacyjne terapii prewencyjnej i odpowiednie zmotywowanie osób w niej uczestniczących. W podsumowaniu pracy zawarta jest myśl, że niestety, tak jak w przypadku wielu innych kwestii dotyczących ochrony zdrowia, również w sprawie zapobiegania samobójstwom sukces będzie zależał nie tyle od wysiłku badaczy i klinicystów, co od dobrej woli i zdrowego rozsądku politycznych decydentów.

19

Profilaktyka czy zagrożenie suicydalne – aspekt społeczny

63%

Stradomska M.

Pieniądze i Więź

|

2018

|

vol. 21

|

issue 4(81)

138-143

PL

Niniejszy artykuł stanowi konkluzję na temat doniesień medialnych w sprawie prezentowania tematyki samobójstw w przestrzeni miejskiej. Prawidłowa komunikacja dotycząca samobójstw to niewątpliwie wyzwanie XXI wieku. Dziś, w zrutynizowanej codzienności trudno o to, aby odbiorcę w jakikolwiek sposób zaskoczyć, zainteresować czy wzbudzić w nim refleksję. Pomysłów jest wiele, podobnie jak tematów, na które warto zwrócić uwagę: bieda, bezrobocie, inność czy samobójstwa, a to tylko kilka z nich. Czasami jednak warto zadać pytanie, czy dane działania mogą wpłynąć pozytywnie na odbiorców, przechodniów czy laików nieznających problematyki. Tematyka samobójstw jest problemem bardzo delikatnym. Aby prezentować ten aspekt należy przestrzegać co najmniej kilkunastu zasad, które w perspektywie nie zaszkodzą odbiorcy. Według danych WHO w 2020 roku co 4 osoba będzie miała trudności natury psychicznej. Nie wiadomo, jak w danym momencie taka osoba może zareagować na otaczającą ją rzeczywistość. Często wystarczy jedynie czynnik zapalny do tego, aby – nawet nieświadomie – spowodować, tragedię.

EN

The article is a conclusion about media reports on the subject of suicides in urban space. Correct communication regarding suicides is undoubtedly a challenge for the 21st century. Today, in a routinized everyday life, it is difficult to surprise or interest the viewer in any way, or to invoke a reflection in him or her. There are many ideas, as well as topics worth attention: poverty, unemployment, distinctness or suicides are only some of them. Sometimes, however, it is worth asking whether given activities may have a positive impact on recipients, passers-by or laypersons who do not know the issue. The subject of suicides is a very delicate problem. In order to present this aspect, at least a dozen or so principles should be observed, which will not harm the recipient. According to the WHO data, in 2020 every 4th person will have mental difficulties. It is not known how such a person can react to the surrounding reality at a given moment. Often, only an inflammatory factor is enough to – even accidentally – cause a tragedy.

20

Czy człowiek ma prawo do samobójstwa?

63%

Tekliński J.

humanistica 21

|

2018

|

vol. 2

97-128

PL

Śmierć towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów, podobnie jak i problematyka samobójstwa, które de facto stanowi istotę śmierci. Z formalnego punktu widzenia każdy człowiek ma prawo do samounicestwienia, wszak na pytanie: „kto mi zabroni?”, w każdym przypadku odpowiedź brzmieć musi: „nikt”. Poza sporem zatem pozostaje fakt, że jednostka ma faktyczną wolność do podjęcia decyzji o czasie i miejscu odejścia. Czy więc człowiek ma prawo do samobójstwa? Niniejsza publikacja stanowi próbę interdyscyplinarnego spojrzenia na prawo człowieka do autodestrukcji i jest podzielona na dwie części, aczkolwiek autor nie wyodrębnia ich podtytułami. Pierwsza poświęcona jest prezentacji poglądów, które mogą przemawiać za istnieniem prawa jednostki do samounicestwienia. Druga zaś koncentruje się na przedstawieniu tych racji, które zdaniem autora mogą prowadzić do wniosków przeciwnych. Przedstawione w opracowaniu rozważania kończy autor prezentacją krótkiej syntezy własnych poglądów na temat prawa człowieka do zadania sobie śmierci, jednak, zdając sobie sprawę ze złożoności poddanej analizie problematyki, kwestię udzielenia odpowiedzi na zadane w tytule pytanie, pozostawia otwartą.

EN

Death has accompanied man since time immemorial, as well as the problem of suicide, which is, in fact, the essence of death. From a formal point of view, every person has the right to self-annihilation, after all the answer to the question: "who will forbid me?" is, in each case "no one". In addition to the dispute, the fact remains that the individual has the actual freedom to decide on the time and place of departure. So, is a man entitled to suicide? The article is an attempt to present an interdisciplinary view on human right to self-destruction and is divided into two parts, although the author does not separate them with subtitles. The first is devoted to the presentation of views that may speak for the existence of the right of the individual to self-annihilation. The second focuses on presenting the reasons which, according to the author, may lead to the opposite conclusions. The article ends with a presentation of a short synthesis of the author’s own views on human right to terminate his life, however, being aware of the complexity of the issue analyzed, the issue of answering the question asked in the title has been leaft open.

Refine search results

Eutanazja, pod red. Marka Mozgawy, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa 2015, ss. 407