Search results

1

Samorządy zawodowe i zakres ich samodzielności, w świetle doktryny oraz orzecznictwa

100%

Karcz-Kaczmarek M., Maciejewski M.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2015

|

vol. XCV (95)

57-76

PL

Samorządy zawodowe stanowią istotną formę decentralizacji administracji publicznej w Polsce. Zgodnie z Konstytucją RP sprawują one pieczę nad należytym wykonywaniem zawodów zaufania publicznego w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Powierzone im zadania publiczne samorządy realizują w sposób samodzielny, pozostając pod nadzorem państwa. Z punktu widzenia prawnego samorząd jest kategorią jednolitą. Ustawodawca nie ustanowił jednak, w odróżnieniu od jednostek samorządu terytorialnego, sądowych gwarancji ochrony samodzielności jednostek samorządu zawodowego. Kwestią problematyczną zarówno w literaturze, jak i orzecznictwie sądowym, pozostaje określenie zakresu i granic przysługującej zrzeszeniom zawodowym samodzielności i niezależności w wykonywaniu zadań publicznych. Wątpliwości dotyczą w szczególności uchwalania korporacyjnych kodeksów etycznych, stanowiących podstawę odpowiedzialności dyscyplinarnej członków samorządów zawodowych. W artykule przedstawiono kształtowanie się podglądów doktryny i orzecznictwa, dotyczących istoty i ustrojowej roli samorządów zawodowych oraz podstaw prawnych podejmowanych przez tego rodzaju zrzeszenia działalności.

EN

The professional autonomies (self-governments) are an essential form of decentralization of public administration in Poland. According to The Constitution of the Republic of Poland of 2nd April, 1997 professional self-governments shall concern a profession in which the public repose confidence, with the proper practice of such professions in accordance with, and for the purpose of protecting, the public interest. Self-governments perform entrusted public task independently, under supervision of state. From the legal point of view self-government is homogeneous category. It was not established, as in case of the units of local government, that the independence of professional autonomies shall be protected by the courts. In literature, as well as in judicial jurisdiction, it is problematic to determine of range and borders of professional independence in performance of public task. The doubt concern especially corporate ethical code. The paper presents research and jurisdiction points of view concerning nature and structural role of professional self-governments in Poland.

2

Samorząd zawodowy i gospodarczy w Polsce po 1989 roku

100%

KMIECIAK R.

Przegląd Politologiczny

|

2011

|

issue 4

49-58

EN

One of the greatest achievements of the socio-political transformation process in Poland is the profound decentralization of public governance. In administrative law, decentralization is perceived as a system with a larger number of independent hubs, vested with competences in terms of public law, and a single center. Therefore, decentralization is a process of delegating certain public functions which formerly were reserved for the central government to groups of citizens organized in corporations. Although local government exemplifies decentralization it is not a one-dimensional no- tion that refers exclusively to territorial relations. In the system of representation specialized self-government bodies, formed with different criteria, play a highly significant role represen- ting the interests of various groups. They are divided into self-governing bodies focused on the economy and the professions. Formal and legal homogeneity, though, does not translate into the appropriate political position of these two forms of self-governing bodies in Poland. While the professional self-governing body is clearly an association governed by public law, the so-called economic self-governing body is based on concepts that emphasize the volunta- ry nature of the ties between entrepreneurs, associated in chambers of commerce. The differences in their legal status and the resulting powers bear no influence on the fact that both economic and professional self-governing bodies are now facing equally serious threats in Poland. In both cases these are related to how the state approaches the extra-territo- rial form of decentralization. We can speak of different motivations here. The state, or rather the state administration, is excessively interested in the professional self-governing bodies and is curbing the autonomy they have traditionally been vested with. The situation is quite different with respect to the economic self-governing bodies, where the public authorities are scarcely interested in becoming involved in supporting them. It should be realized then, that the success of Polish decentralization reform will only be complete when all forms of self-government develop harmoniously irrespective of the rela- tions between their members, whose empowerment will serve democracy and strengthen civic society.

3

Rozwój samorządu zawodowego w okresie II Rzeczypospolitej

100%

Kliczek-Paśnicka A.

Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

|

2020

|

issue 10

s. 111-124

PL

Samorząd zawodowy jest jedną z form decentralizacji administracji publicznej. Ma on na celu ochronę określonych zawodów, które ze względu na interes społeczny wymagają najwyższych kwalifikacji merytorycznych oraz moralnych. Choć instytucje samorządu zawodowego swoje prawne funkcjonowanie na ziemiach polskich rozpoczęły podczas zaborów, ich znaczący rozwój nastąpił w okresie II Rzeczypospolitej. Powstał wówczas samorząd adwokacki, notarialny, lekarski, lekarsko-dentystyczny oraz aptekarski. W latach 1918–1939 instytucje samorządu zawodowego stanowiły istotny element struktury administracyjnej państwa. Korporacje zawodowe uznawane były za związki publicznoprawne, działające poprzez własne organy i posiadające jasno określone kompetencje. Rozwój samorządu zawodowego przerwał wybuch II wojny światowej, zaś jego rzeczywista odbudowa nastąpiła dopiero w okresie transformacji ustrojowej w 1989 r. Niewątpliwie regulacje prawne obowiązujące w II Rzeczypospolitej stanowiły podstawę prawną restytucji korporacji zawodowych.

EN

Professional self-government is one of the forms of decentralization of public administration. It aims at protecting certain professions which require the highest level of substantive and moral qualifications because of public interest. Although professional self-government institutions started their legal functioning in the area of Poland during the partitions, their significant development took place during the Second Polish Republic. At that time legal, notarial, medical, dental and pharmaceutical self-governments were established. In the years 1918-1939, professional self-government bodies were an important element of the state administrative structure. Professional associations were considered public associations, operating through their own bodies and having clearly defined capacities. The development of professional self-government was interrupted by the outbreak of World War II and its actual reconstruction took place only during the political transformation in the year 1989. Undoubtedly, the legal regulations in force in the Second Polish Republic constituted the legal basis for the restoration of professional associations.

4

O statusie samorządu gospodarczego i zawodowego w Polsce - polemicznie

100%

Dąbrowski K.

|

2013

|

vol. 23

|

issue 3

165-177

EN

The reviewer gets involved in a polemic with the authors of "The Economic and Professional Self-Government in the Political System of Poland" by Robert Kmieciak, Paweł Antkowiak, and Katarzyna Walkowiak. The editorial aspect of the work evokes a positive response, but the reviewer has doubts concerning the concepts presented by the authors, believing that the publication gathers and repeats ideas that have previously been discussed in the literature of the subject. What is more, the book does not take into account the literature which critically evaluates professional self-government. The authors use a definition of economic self-government that is inadequate in the 21st century, and they suggest entrusting the operation of the Commercial Register to the Chamber of Commerce, a solution which the reviewer perceives as possibly anachronistic.

5

Fizjoterapeuta jako wolny zawód i zawód zaufania publicznego

84%

Kłusek P.

Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

|

2016

|

vol. 53

44-56

EN

On 26th October 2015, the President of Poland signed The Physiotherapist Profession Act, which regulates the legal status of this profession. It normalizes numerous issues including pursuing the profession of a physiotherapist, educational requirements, professional liability, the functioning of professional self-government, etc. Therefore, we need to figure out if, in the current situation, the physiotherapist profession has the features that allow its recognition as a liberal profession and the profession of public trust. It is all the more important because in the course of the work on the bill of the physiotherapist profession, the opinions on this issue varied.

6

Charakter członkostwa w samorządach zawodowych w świetle artykułu 17 ustęp 1 Konstytucji RP

84%

Smarż J.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2023

|

issue 4(74)

193-205

PL

Charakter obowiązkowego członkostwa w samorządach zawodowych zrzeszających osoby wykonujące zawód zaufania publicznego jest faktem, który próbuje się co jakiś czas kwestionować. Przeciwnikom obligatoryjnego członkostwa trudno jednak wskazać argumenty przemawiające za dobrowolnym członkostwem. Zgodnie bowiem z art. 17 ust. 1 Konstytucji RP, podstawowym zdaniem samorządów jest sprawowanie pieczy nad należytym wykonywaniem zawodu przez swoich członków, co czynią w imieniu państwa, w interesie publicznym. Zatem, aby móc w pełni wykonywać ten nadzór samorządy muszą być wyposażone w uprawnienia władcze w stosunku do wszystkich osób wykonujących określony zawód na równych zasadach. Celem artykułu jest uzasadnienie obligatoryjnego członkostwa w samorządzie zawodowym, przy wykorzystaniu metody dogmatyczno-prawnej.

EN

The nature of compulsory membership in professional self-governments associating persons covered by the obligation of public trust is a fact that is questioned from time to time. Opponents of obligatory membership, however, find it difficult to argue for the identification of membership. According to art. 17 sec. 1 of the Constitution of the Republic of Poland, the basic opinion of professional self-governments is to supervise the proper performance of the profession by their members, which they do on behalf of the state, in the public interest. Therefore, in order to be able to fully perform this supervision, professional self-governments should be equipped with an authoritative function in relation to all persons covered by the profession on equal terms. The aim of the article is to justify the obligatory membership in the professional self-government using dogmatic and legal methods.

7

Zawód radcy prawnego jako zawód zaufania publicznego

84%

Kliczek-Paśnicka A.

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

|

2021

|

vol. 16

|

issue 18 (2)

125-141

EN

The aim of the activities of attorneys at law is to provide legal services and legal assistance particular by providing legal advice, drafting legislative proposals, preparing legal opinions and representing clients before courts and public bodies as a legal representative or a defence counsel. The aim of the profession is to protect public interest. Attorneys at law are obliged to respect the rules of professional conduct adopted by the National Assembly of Attorneys at law and protecting the core values of the profession, such as independence, protection of professional secrecy, avoidance of conflicts of interest, protection of the dignity of the profession in professional, public and private life, as well as loyalty to clients. The profession of an attorney at law is a profession of public trust, referred to in Article 17 of the Constitution of the Republic of Poland. The subject of the article is to explain what the profession of public trust is and why attorneys at law are referred to as professions of public trust.

PL

Zawód radcy prawnego polega na obsłudze osobistych interesów jednostek, niejednokrotnie łącząc się z pozyskiwaniem informacji na temat ich życia prywatnego. Wykonywanie tegoż zawodu wymaga wysokich umiejętności fachowych, w szczególności ukończenia wyższych studiów prawniczych oraz odpowiedniej aplikacji. Radca prawny obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe rzetelnie i uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami. Niewątpliwie zawód radcy prawnego jest zawodem zaufania publicznego w rozumieniu art. 17 ust. 1 Konstytucji RP. Ustawa zasadnicza odwołując się do tego pojęcia, lecz w żaden sposób go nie definiując, nastręcza wiele wątpliwości interpretacyjnych. Celem niniejszej publikacji jest zdefiniowanie terminu „zawodu zaufania publicznego”, a także określenie, jakie cechy zawodu radcy prawnego przesądzają, iż jest on powszechnie zaliczany do kategorii zawodów zaufania publicznego.

8

Doradca podatkowy w państwach UE i OECD – przegląd wybranych zagadnień

84%

Chowaniec J. A.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2022

|

vol. 4(308)

63-71

EN

This paper provides an overview of the crucial solutions in the field of tax advisory regulation and the profession of tax adviser in selected EU and OECD countries. From among the EU Member States, only 11 of them have decided to formally regulate the profession of tax adviser, but in most of the others this profession is also being performed, albeit under a slightly different legal framework. Up to five basic models of tax advisory can be distinguished, although the limits between them are mutable, and in most countries there are many proprietary solutions, characteristic only for a given jurisdiction. A noticeable tendency, however, is the separation of the profession of tax adviser and the progressive specialization of the same.

PL

Niniejszy artykuł zawiera przegląd najistotniejszych rozwiązań w zakresie regulacji doradztwa podatkowego oraz zawodu doradcy podatkowego w wybranych państwach członkowskich Unii Europejskiej (UE) i Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (Organisation for Economic Co-operation and Development – OECD). Spośród państw członkowskich UE tylko 11 z nich zdecydowało się na formalne uregulowanie zawodu doradcy podatkowego, niemniej w większości pozostałych ta profesja również jest wykonywana, aczkolwiek w nieco innych ramach prawnych. Wyodrębnić można do pięciu zasadniczych modeli funkcjonowania doradztwa podatkowego, chociaż granica między nimi jest płynna, a większość państw wprowadziła sporo rozwiązań własnych, charakterystycznych wyłącznie dla danej jurysdykcji. Zauważalną tendencją jest jednak wyodrębnianie się zawodu doradcy podatkowego oraz postępująca specjalizacja.

9

Niedopełnienie obowiązku regulowania składek członkowskich na rzecz samorządu jako podstawa odpowiedzialności zawodowej lekarza

83%

Dąbek A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2019

|

vol. 86

73-90

EN

The article presents considerations about the physician’s obligation to pay membership fees for the professional self-government and the consequences of failure to fulfill the obligation that a representative of this profession may suffer in the sphere of professional liability. The analysis of the legal grounds for conducting proceedings in terms of professional liability for this type of the offence was presented against the Supreme Court order of February 11, 2016 (SDI 71/15) and in relation to similar solutions operating in other (selected) groups of public trust professions, performance of which is connected with an obligatory membership in a self-government and participation in its financing.

PL

W opracowaniu przedstawione zostały rozważania na temat ciążącego na lekarzu obowiązku opłacania składek członkowskich na rzecz samorządu zawodowego oraz konsekwencji niedopełnienia wskazanej powinności, jakie może ponieść przedstawiciel tej profesji w sferze odpowiedzialności zawodowej. Analiza podstaw prawnych prowadzenia postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej za tego rodzaju przewinienie ukazana została na tle postanowienia SN z dnia 11 lutego 2016 r. (SDI 71/15) oraz w odniesieniu do zbliżonych rozwiązań, funkcjonujących na gruncie innych (wybranych) zawodów zaufania publicznego, których wykonywanie wiąże się z obligatoryjną przynależnością do samorządu i partycypowaniem w jego finansowaniu.

10

Implementacja dyrektywy o dystrybucji ubezpieczeń a praktyka działalności brokerskiej – uwagi de lege ferenda

67%

Zoń Ł.

Prawo Asekuracyjne

|

2016

|

vol. 2(87)

21-32

PL

Dyrektywa z 20 stycznia 2016 r. w sprawie dystrybucji ubezpieczeń wprowadziła szereg nowych rozwiązań pod kątem zabezpieczenia interesów konsumenta. Przyjęto w niej zasadę postulowaną m.in. przez pośredników ubezpieczeniowych – równego potraktowania wszystkich kanałów dystrybucji w zakresie ich zobowiązań wobec konsumentów. Zgodnie z preambułą dyrektywy główną rolę w dystrybucji tych produktów odgrywają pośrednicy ubezpieczeniowi i reasekuracyjni. W artykule omówiono rozbudowane w dyrektywie obowiązki informacyjne dystrybutorów ubezpieczeń w zakresie przekazywania konsumentom wielu informacji, w tym dotyczących produktów inwestycyjnych. Podkreślając odrębności polskiego porządku prawnego autor opowiada się za harmonizacją minimalną dyrektywy. Wymagane obowiązki powinny być tak ukształtowane, aby były użyteczne dla klienta. W artykule poruszono również kwestie dotyczące doskonalenia zawodowego brokera, jego statusu oraz roli samorządu zawodowego.

EN

The Directive of 20 January 2016 on insurance distribution has introduced a number of new solutions to protect the interests of consumers. The principle of the equal treatment of all distribution channels in terms of their obligations towards consumers, postulated by insurance intermediaries inter alia, has been adopted. In accordance with the preamble to the directive, a major role in the distribution of these products is played by insurance and reinsurance intermediaries. Besides, the article discusses the extensive information requirements imposed by the directive on insurance distributors in the field of information provided to consumers, including investment products. Emphasizing the special features of Polish legal regime, the author advocates a minimum harmonisation of the directive. The required obligations should be designed to be useful for the client. In addition, the issues relating to the professional development of brokers, their status and the role of professional self-government have been discussed in this text.

11

Samorząd zawodowy a pojęcie administracji publicznej

67%

Mrożek J.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2019

|

vol. 81

|

issue 2

127-140

EN

The article addresses the issue of the legal and political position of Polish professional self-government, referred to in Article 17(1) of the Constitution. It causes problems which, although they have been noticed for a long time, have yet to be solved. Previous studies on this subject failed to provide a clear answer to the following question: are professional self-governments, which exercise custody of the profession of public trust, one of the two types of self-government administration (in addition to local government) which are part of public administration? Furthermore, does their implementation of constitutional tasks constitute the exercise of public authority? In answering the above questions, the point of reference is Article 184 of the Constitution, which by the general decree of cognizance of administrative courts also sets limits on the concept of ‘public administration’. In addition, reference is also made to Article 17, which provides for professional self-government and economic self-government. By these means it was possible to indicate the differences between the two self-governments; however, these differences do not affect the final thesis.

PL

Artykuł porusza zagadnienie ustrojowoprawnej pozycji (charakteru) polskiego samorządu zawodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 Konstytucji. Sprawia ono problemy, które – mimo że są dostrzegane już od dłuższego czasu – nie zostały jak dotąd rozwiązane. Dotychczasowe opracowania na ten temat nie dały jednoznacznej odpowiedzi na pytanie: czy samorządy zawodowe, które sprawują pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu zaufania publicznego, są w znaczeniu podmiotowym jednym z dwóch – obok samorządu terytorialnego – rodzajów (typów) administracji samorządowej, będącej częścią administracji publicznej? A także czy realizacja przez nie konstytucyjnych zadań jest sprawowaniem władzy publicznej? Odpowiadając na powyższe pytania, za punkt odniesienia przyjęto art. 184 Konstytucji, który przez generalne zadekretowanie kognicji sądów administracyjnych wyznacza również granice terminu „administracja publiczna”. Ponadto odwołano się do art. 17, który konstytuuje samorząd zawodowy i samorząd gospodarczy. Dzięki temu było możliwe wskazanie różnic pomiędzy oboma samorządami, które to różnice nie pozostają bez wpływu na końcową tezę badawczą.

12

Decentralizacja władzy publicznej jako efekt przemian ustrojowych w Polsce

67%

Antkowiak P.

Przegląd Politologiczny

|

2015

|

issue 2

161-170

EN

The main aim of this paper is to answer the following questions: does the present model of local government, professional associations and self-regulatory business associations fulfil the idea of decentralisation? Does it meet the expectations of the authors of the 1989 system reform? The currently functioning model of administration assumes the execution of administrative tasks by both the centralised governmental administration and a multifarious system of independent bodies and institutions which carry out public tasks vested in them by legislation. Apart from some obligatory units, like the units of local government, there are some other entities which have a significant role in the public sphere: professional associations and self-regulatory business associations.

PL

Przedmiotem tego opracowania jest próba udzielenia odpowiedzi na pytanie: Czy obecnie funkcjonujący model samorządu terytorialnego, zawodowego i gospodarczego jest urzeczywistnieniem idei decentralizacji i spełnieniem oczekiwań twórców reformy systemowej z roku 1989? Obecnie funkcjonujący model administracji zakłada jej wykonywanie zarówno przez aparat scentralizowanej administracji rządowej, jak również wieloraki układ organów czy instytucji działających samodzielnie i wykonujących powierzone im w drodze ustaw zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Oprócz jednostek obligatoryjnych o podstawowym znaczeniu, jak na przykład jednostki samorządu terytorialnego, równie istotną role w sferze publicznej odgrywa samorząd zawodowy i gospodarczy.

13

Kodeks Etyki Prawników Europejskich (CCBE) w polskim systemie prawa

67%

Jaroszyński T.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2023

|

issue 1(71)

217-228

PL

Kodeks Etyki Prawników Europejskich, przyjęty przez Radę Adwokatur i Stowarzyszeń Prawniczych Europy, zakłada związanie nim prawników prowadzących działalność transgraniczną. Przedmiotem artykułu jest zbadanie tego, czy Kodeks jest aktem wiążącym radców prawnych i adwokatów. Samorządy zawodowe tych prawników uznały Kodeks za akt wiążący ich członków, jednak analiza prowadzi do wniosku, że w polskim prawie nie ma do tego podstaw. Co więcej, Kodeks nie jest aktem wewnętrznym w rozumieniu art. 93 Konstytucji RP. Oznacza to, że radcowie prawni ani adwokaci nie mogą odpowiadać dyscyplinarnie za naruszenie Kodeksu. Aby zapewnić skuteczność przepisom tego aktu, powinny one zostać uwzględnione w kodeksach etyki zawodowej wskazanych samorządów.

EN

The Code of Conduct for European Lawyers, adopted by the Council of Bars and Law Societies of Europe (CCBE), purports to be adopted as enforceable rules in relation to the cross-border activities of the lawyers. The object of this article is to examine whether the Code is a binding act for attorneys at law and attorneys. The professional self-governments have recognised the Code as a binding act for their members, but the analysis leads to the conclusion that there is no basis for this in Polish law. Furthermore, the Code is not an internal act within the meaning of Article 93 of the Polish Constitution. This means that neither attorneys at law nor attorneys can be held disciplinarily liable for breaches of the Code. In order to ensure the effectiveness of the provisions of the Code, they should be included in the professional codes of ethics of these professional self-governments.

14

Zmiany w systemie wymiaru sprawiedliwości a wykonalność orzeczeń sądów dyscyplinarnych samorządu radców prawnych – uwagi na tle art. 17 ust. 1 Konstytucji

67%

Koksanowicz G.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2022

|

issue 6(70)

101-114

PL

Celem niniejszego opracowania jest analiza problemu prawnego związanego z działalnością sądów dyscyplinarnych samorządu zawodowego radców prawnych, w związku z uchwalonymi w 2017 r. zmianami w obszarze wymiaru sprawiedliwości. Zagadnienie to immanentnie łączy się z kwestionowaniem, zarówno przez orzecznictwo polskie, jak i międzynarodowe, statusu istniejącej do 14 lipca 2022 r. Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego jako sądu o cechach konstytucyjnych. W związku z tym faktem, istotnego znaczenia nabiera odpowiedź na pytanie, czy orzeczenia sądów dyscyplinarnych samorządu zawodowego radców prawych, które przeszły kontrolę kasacyjną w Sądzie Najwyższym, w obecnym stanie prawnym wywołują skutki prawne i winny być wykonywane przez organy samorządu radców prawnych? Poruszona problematyka ma zasadnicze znaczenie dla praktyki funkcjonowania samorządu zawodowego radców prawnych, albowiem od udzielenia odpowiedzi na postawione pytanie w dużej mierze zależy zdolność tego samorządu do realizacji konstytucyjnej funkcji sprawowania pieczy nad należytym wykonywaniem zawodu radcy prawnego.

EN

The purpose of this paper is to analyse the legal problem related to the activity of the disciplinary courts of the National Bar of Attorneys at Law in connection with the amendments enacted in 2017 in the area of the justice system. This issue is immanently connected with the questioning, both by Polish and international jurisprudence, of the status of the Disciplinary Chamber of the Supreme Court that existed until 14 July 2022 as a court with constitutional features. Therefore, it is significant to answer the question whether the rulings of the disciplinary courts of the National Bar of Attorneys at Law, which have undergone cassation review in the Supreme Court, produce legal effects in the current legal state and should be enforced by the organs of the National Bar of Attorneys at Law. This issue is of fundamental importance for the activity of the National Bar of Attorneys at Law since the Bar’s ability to fulfil the constitutional function of concerning itself with the proper practice of the profession of an attorney at law largely depends on the answer to this question.

15

Zasada równości w wyborach do organów samorządów zawodów zaufania publicznego

67%

Jaroszyński T.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2022

|

issue 5(69)

81-92

PL

Celem artykułu jest wykazanie, że konstytucyjne zasady odnoszące się do wyborów do organów władz publicznych powinny mutatis mutandis być wzorcem dla wyborów do organów samorządów zawodowych. Szczególną wagę w tym obszarze należy przypisać zasadzie równości prawa wyborczego. Analiza tematu została przeprowadzona na gruncie przepisów Konstytucji RP, orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego oraz ustaw i aktów wewnętrznych normujących funkcjonowanie samorządów zawodowych. Wynika z niej, ze naruszenie zasady równości w aktach wewnętrznych samorządu zawodowego może być przesłanką stwierdzenia ich niezgodności z prawem, natomiast ustawy dotyczące tych samorządów powinny umożliwiać przeprowadzenie kontroli przebiegu wyborów. Przedstawione rozważania prowadzą do wniosku, że tematy łączące pozycję samorządów zawodowych oraz demokratyczne standardy prawa wyborczego mogą być polem interesujących badań w dziedzinie prawa konstytucyjnego.

EN

The aim of this article is to demonstrate that the constitutional principles relating to elections to public authorities should mutatis mutandis be the benchmark for elections to the bodies of self-government of public trust professions. The principle of equality of the electoral law is of particular importance in this area. The analysis has been carried out on the basis of the Polish Constitution, the case law of the Constitutional Tribunal and the laws and internal acts regarding professional self-governments. It follows that a breach of the principle of equality in the internal acts of a professional self-government may be grounds for declaring them unlawful. Whereas, laws concerning these self-governments should enable the scrutiny of elections. The considerations lead to the conclusion that topics combining the position of professional self-governments and democratic standards of the election law can be a field of interesting research in the domain of constitutional law.

16

Right to the Court in Legal Advisors Disciplinary Case

59%

Pilipiec S.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 3

EN

Self-governments of legal advisors represent legal advisors practice profession in which the public repose confidence, and such self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions in accordance with, and for the purpose of protecting, the public interest. Legal advisors self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions is formal in the disciplinary case. Disciplinary case is repressive and extrajudicial. Legal advisors right to the court is also a similar right to the state court but is guided by the disciplinary prosecutor and disciplinary court The right to the court, as a personal right of each individual, is defined in Article 45, § 1 of the Constitution which states “Everyone shall have the right to a fair and public hearing of his case, without undue delay, before a competent, impartial and independent court”. Thus, the right to the court consists of a few inseparable elements: 1) the right to access the court, that is the right to initiate court proceedings in the case of infringing the protected rights of an individual; the access has to be genuine due to, among others, the right territorial organization of courts and reasonable fees, 2) the right to fair proceedings, that is the proper shaping of the court proceedings (based on the proper procedure, honest and public trial, participation of the suing individual in the proceedings which guarantee their rights), 3) the right to court judgement (receiving a court decision solving the issue within reasonable time), 4) the right to defence, 5) the right to be heard (the right to information, taking positions, considering actual statements and legal demands). It seems that the right to court judgement, the right to defence and to be heard are all included in the widely interpreted right to fair proceedings. A complementary item to the right to sue is Article 77, § 2 of the Constitution of the Republic of Poland according to which “Statutes shall not bar the recourse by any person to the courts in pursuit of claims alleging infringement of freedoms or rights”.

PL

Samorząd zawodowy radców prawnych reprezentuje radców prawnych wykonujących zawód zaufania publicznego i sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu radcy prawnego w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Piecza sprawowana przez samorząd zawodowy ma charakter formalny i jest realizowana w postępowaniu dyscyplinarnym. Prawo do sądu w sprawach dyscyplinarnych radców prawnych jest zatem realizowane w ramach postępowania dyscyplinarnego, które ma charakter postępowania represyjnego, tj. takiego, które ma na celu poddanie jednostki jakiejś formie dolegliwości, najczęściej w postaci określonej sankcji. Postępowanie dyscyplinarne ma charakter postępowania pozasądowego (w sensie rozumienia sądów powszechnych), gdyż jest prowadzone przez organy dyscyplinarne samorządu radców prawnych, którymi są rzecznik dyscyplinarny i sądy dyscyplinarne. Prawo radcy prawnego do sądu dyscyplinarnego w postępowaniu dyscyplinarnym w swej treści jest podobne do prawa do sądu powszechnego. Gwarancje prawa do sądu odnoszą się do postępowania dyscyplinarnego z uwagi na jego represyjny charakter, ale również dlatego, że w postępowaniu takim dochodzi do orzekania o sytuacji prawnej jednostki. Prawo do sądu, jako prawo osobiste każdego człowieka, jest określone w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, zgodnie z którym „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd”. Prawo do sądu składa się z kilku nierozerwalnych elementów: 1) prawa dostępu do sądu, 2) prawa do rzetelnego postępowania, czyli odpowiedniego ukształtowania postępowania przed sądem (opartego o właściwą procedurę, uczciwego i publicznego procesu, z uczestnictwem podmiotu w gwarantującym jego prawa postępowaniu), 3) prawa do wyroku sądowego (uzyskania w rozsądnym terminie rozstrzygnięcia sprawy orzeczeniem sądu), 4) prawa do obrony, 5) prawa do wysłuchania (prawa do informacji, zajęcia stanowiska, rozważenia faktycznych twierdzeń i prawnych roszczeń). Wydaje się, że prawo do wyroku sądowego, prawo do obrony i prawo do wysłuchania mieszczą się w szeroko pojętym prawie do rzetelnego postępowania. Uzupełnieniem treści prawa do sądu jest art. 77 ust. 2 Konstytucji RP, zgodnie z którym ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw. Artykuł ten normuje prawo do sądu rozumiane jako środek ochrony wolności i praw. Prawo do sądu należy rozumieć jako konstytucyjną zasadę prawa. Prawo do sądu jest zasadą prawa, gdyż jest prawem człowieka, a jednocześnie jest środkiem ochrony wolności praw człowieka i obywatela.

Refine search results

Samorządy zawodowe i zakres ich samodzielności, w świetle doktryny oraz orzecznictwa

Samorząd zawodowy i gospodarczy w Polsce po 1989 roku

Rozwój samorządu zawodowego w okresie II Rzeczypospolitej

O statusie samorządu gospodarczego i zawodowego w Polsce - polemicznie

Fizjoterapeuta jako wolny zawód i zawód zaufania publicznego

Charakter członkostwa w samorządach zawodowych w świetle artykułu 17 ustęp 1 Konstytucji RP

Zawód radcy prawnego jako zawód zaufania publicznego

Doradca podatkowy w państwach UE i OECD – przegląd wybranych zagadnień

Niedopełnienie obowiązku regulowania składek członkowskich na rzecz samorządu jako podstawa odpowiedzialności zawodowej lekarza

Implementacja dyrektywy o dystrybucji ubezpieczeń a praktyka działalności brokerskiej – uwagi de lege ferenda

Samorząd zawodowy a pojęcie administracji publicznej

Decentralizacja władzy publicznej jako efekt przemian ustrojowych w Polsce

Kodeks Etyki Prawników Europejskich (CCBE) w polskim systemie prawa

Zmiany w systemie wymiaru sprawiedliwości a wykonalność orzeczeń sądów dyscyplinarnych samorządu radców prawnych – uwagi na tle art. 17 ust. 1 Konstytucji

Zasada równości w wyborach do organów samorządów zawodów zaufania publicznego

Right to the Court in Legal Advisors Disciplinary Case