Search results

1

Strategia banku po kryzysie finansowym

100%

Włodarczyk B.

Zarządzanie i Finanse

|

2013

|

vol. 4

|

issue 4

227-238

PL

W artykule zaprezentowano ocenę strategii rozwoju dwóch największych banków Polsce w kontekście zgodności z teoriami zarządzania klasycznego. Z badań wynika, że w sektorze bankowym nie ma jednolitej szkoły planowania strategicznego. Badane jednostki posiadają zbliżone parametry działalności, każda jednak wybrała własną ścieżkę rozwoju strategicznego. Przyjęta hipoteza została zweryfikowana pozytywnie. Strategie rozwoju w sektorze bankowym są dostosowane do indywidualnych potrzeb jednostek i zgodne ze współczesnymi modelami zarządzania strategicznego.

2

Problematyka globalizacji działalności sektora bankowego w edukacji szkolnej

80%

Nowak K.

Przedsiębiorczość - Edukacja

|

2006

|

vol. 2

256-261

EN

In the era when economy is acquiring more international character, the world market, so far a collection of national and international markets, is becoming a global market of particular products. Individual countries are becoming less important, whereas international companies are gaining more significance, being more difficult to control including the control of the national public authorities. Globalisation, understood as a progressing internalisation of economic activity or as a closer uniting of national economies, consists of various and complex processes and issues. The development of globalisation is influenced by various factors: the growing mobility of the capital, goods and services, technological progress, especially quick introduction of all the innovations, considerable reductions of the prices of transport and communication. Owing to the computer revolution, the borders between the countries stop to be an obstacle to the transfer of the goods and production factors, especially of the financial capital. The transfer can be done directly by the financial institutions or through their officers, this especially concerns banks. As a result of globalisation, banks have lost their leading position of financial agents, which has forced these institutions to engage themselves in investing. What is more, the non-banking institutions have become more active in gaining the savings available on the market. These institutions (mostly insurance companies and investment funds) are very inventive in offering various forms of lodging financial means, which constitute an alternative to the bank deposits. It is especially important for big international companies which search for considerable means to finance their current activity and investments. Their financial needs are connected to the dynamic development of the process of fusion and overtaking of the companies in individual countries and on an international scale.

3

Jakość polityki wynagradzania kadry kierowniczej banków w Polsce – analiza jakościowa

80%

Słomka-Gołębiowska A., Urbanek P.

Zarządzanie i Finanse

|

2015

|

vol. 1

241-263

PL

Celem artykułu jest ocena jakości polityki wynagradzania członków kadry zarządzającej banków w Polsce. Badanie zostało przeprowadzone dla okresu 2005–2013 na próbie 16 banków notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. W badaniu została podjęta próba identyfikacji czynników determinujących jakość polityki. W tym celu został skonstruowany indeks jakości polityki w oparciu o informacje odnoszące się do: wysokości i struktury uposażenia członka zarządu banku, polityki zmiennych składników wynagrodzenia, funkcjonowania komitetu radu nadzorczej ds. wynagradzania oraz długoterminowych programów motywacyjnych opartych na własności. Wyniki badań pokazują, że banki stopniowo poprawiają jakość polityki wynagradzania kadry zarządzającej. Największe zmiany miały miejsce od roku 2012, co wynika z nowych regulacji prawnych. Zgodnie z przewidywaniami pozytywny wpływ na jakość polityki wynagradzania kadry zarządzającej mają takie standardy nadzoru korporacyjnego, jak aktywność komitetu ds. wynagrodzeń oraz udział w akcjonariacie banku inwestorów instytucjonalnych. Najwyższej jakości polityka wynagradzania występuje w bankach kontrolowanych przez inwestorów z krajów anglosaskich, które charakteryzują się największą dywersyfikacją własności. Większy od przeciętnego poziom ujawnień polityki wynagradzania został zaobserwowany w dużych bankach oraz w tych bankach, w których prezesi zarządu otrzymują relatywnie wyższe wynagrodzenia

4

Komitet ds. ryzyka w polskim sektorze bankowym

80%

Wieczorek A.

Zarządzanie i Finanse

|

2015

|

vol. 1

59-78

PL

Kryzys finansowy z 2008 roku ukazał braki w odpowiednim nadzorze nad ryzykiem, w szczególności w sektorze bankowym. Kadry zarządzające za pomocą nieodpowiedniej polityki wynagradzania były zachęcane do podejmowania nadmiernego ryzyka, które miało przynieść wysokie zyski w krótkim okresie, kosztem wyników spółki w dłuższej perspektywie czasowej. Taka sytuacja zrodziła wiele pytań dotyczących skuteczności działań rad nadzorczych i ich komitetów, do których należał nadzór nad ryzykiem. Zaczęto zastanawiać się nad koniecznością powołania odrębnego komitetu, komitetu ds. ryzyka, który zająłby się tym obszarem działalności rady nadzorczej. Celem artykułu jest zbadanie, czy banki notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie posiadają taki komitet. Analizie zostanie także objęty poziom transparentności w zakresie komitetów ds. ryzyka i ich członków. W analizie zostanie sprawdzone, jakie przepisy dotyczące komitetu ds. ryzyka znajdują się w regulacjach wewnętrznych spółek z sektora bankowego.

5

Polityka wynagradzania kadry kierowniczej w sektorze bankowym w świetle wyników badań empirycznych

80%

Urbanek P.

Zarządzanie i Finanse

|

2013

|

vol. 2

|

issue 6

260-273

PL

W artykule została podjęta próba reasumpcji wyników badań empirycznych poświęconych problematyce polityki wynagradzania kadry menedżerskiej w sektorze finansowym. Obecny kryzys finansowy stanowi znaczącą cezurę, jeśli chodzi o podejście do badania wynagrodzeń w sektorze bankowym. Porównanie badań prowadzonych przez wybuchem kryzysu z badaniami prowadzonymi w okresie, kiedy ujawnione zostały dysfunkcjonalności polityki wynagradzania, wskazuje na znaczącą reorientację zainteresowań badaczy zajmujących się tą problematyką. Kluczowy z punktu widzenia identyfikacji przyczyn kryzysu problem ryzyka generowanego przez politykę wynagradzania stał się najważniejszym zagadnieniem poruszanym w badaniach prowadzonych po wybuchu kryzysu.

6

Wpływ agencji ratingowych na bezpieczeństwo systemu bankowego

80%

Koleśnik J.

Zarządzanie i Finanse

|

2013

|

vol. 2

|

issue 1

295-307

PL

Celem artykułu jest przedstawienie agencji ratingowych jako jednych z najważniejszych podmiotów sektora bankowego, niebędących bankami, których działalność ma istotny wpływ na bezpieczeństwo całego systemu bankowego. W opracowaniu zostały przybliżone obowiązujące obecnie w Unii Europejskiej zasady licencjonowania działalności agencji ratingowych i oczekiwane zmiany w tym zakresie, a także zaproponowane zostały zmiany w zakresie roli ocen nadawanych przez agencje ratingowe w rachunku adekwatności kapitałowej banków. Zdaniem autora pomimo pewnych zastrzeżeń można stwierdzić, iż obecne regulacje w zakresie licencjonowania i nadzoru agencji ratingowych, które obowiązują (lub zaczną obowiązywać) w Unii Europejskiej mają pozy-tywny wpływ na bezpieczeństwo sektora bankowego. Zwiększają one bowiem stopień odpowiedzialności agencji za nadawane ratingi oraz istotnie ograniczają możliwość powstania konfliktów interesów. Autor zwraca jednak uwagę, iż nawet te regulacje nie eliminują najważniejszego problemu jakim jest nadmierne oparcie na ratingach bankowych systemów wyznaczania wymogów kapitałowych z tytułu ryzyka kredytowego. Rozwiązaniem mogłoby być ograniczenie znaczenia ratingów i traktowanie ich co najwyżej jako elementów in-formacyjnych, uzupełniających wobec takich parametrów jak ceny CDS, czy oceny publikowane cyklicznie przez właściwy organ nadzoru bankowego.

7

Wynagrodzenie kadry kierowniczej w polskich i amerykańskich bankach – analiza porównawcza

80%

Wieczorek A.

Zarządzanie i Finanse

|

2013

|

vol. 2

|

issue 6

274-289

PL

Przyjmuje się, że jednym ze źródeł kryzysu finansowego był zbyt wysoki poziom wynagrodzenia najwyższej kadry kierowniczej i nieodpowiednia jego struktura w latach poprzedzających kryzys. Polski sektor bankowy nie odczuł zbyt mocno negatywnych skutków tego zdarzenia. W przypadku amerykańskich banków zaś wywołane przez niego problemy finansowe były znacznie poważniejsze. Celem artykułu jest porównanie polityki wynagradzania menedżerów w trzech polskich i trzech amerykańskich bankach w latach 2005–2007, poprzedzających kryzys finansowy.

8

Znaczenie zasad rachunkowości w raportowaniu niefinansowym na przykładzie spółek z sektora bankowego

80%

Górecka P.

Przedsiębiorstwo & Finanse

|

2020

|

issue 2

21-33

PL

Celem artykułu jest ustalenie, w jakim stopniu raporty niefinansowe spółek są tworzone zgodnie z zasadami rachunkowości. Badanie zostało przeprowadzone metodą pogłębionej analizy raportów na przykładzie pięciu wybranych spółek z sektora bankowego, działających na polskim rynku. Rezultaty dokonanej oceny jednoznacznie wskazały, że im większą wagę jednostki przykładają do przestrzegania podstawowych założeń rachunkowości, tym wyższa jest jakość ich raportów. Świadczy o tym rzetelność danych zawartych w dokumencie, jego intuicyjna i przejrzysta forma. Ujawnione zostały również niedostosowania raportów do zasad rachunkowości: powszechne braki danych ilościowych, sposobów obliczeń oraz szacowań wyników z działalności, a także nieporównywalność danych jednej spółki na przestrzeni lat oraz między spółkami. Analiza pozwala wyodrębnić obszary, w których należałoby wprowadzić zmiany, aby raporty niefinansowe nie tylko pełniły funkcję wizerunkową, ale stanowiły rzetelne źródło wiedzy na temat sytuacji niefinansowej przedsiębiorstwa. To właśnie większe dostosowanie raportów CSR do zasad rachunkowości mogłoby wpłynąć na wzrost wiarygodności obrazu prezentowanego przez spółki, co jest kluczowe dla przedsiębiorstw i ich interesariuszy.

9

Koniunktura gospodarcza a jakość portfeli kredytowych banków komercyjnych oraz banków spółdzielczych w Polsce

80%

Rachuba J.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2018

|

issue 521

153-162

PL

Celem artykułu jest analiza porównawcza jakości portfeli kredytowych banków spółdzielczych oraz banków komercyjnych w Polsce w latach 2010-2016, ze szczególnym uwzględnieniem kształtowania się poziomu wskaźników makroekonomicznych (wzrost PKB, stopa bezrobocia oraz poziom inflacji) określających stan koniunktury gospodarczej w Polsce. Na podstawie badań wykazano, iż banki spółdzielcze charakteryzowały się niezmiennie lepszą jakością kredytów w latach 2010-2015, natomiast w 2016 roku osiągnęły wyższy niż banki komercyjne udział kredytów zagrożonych w kredytach ogółem. W analizowanym okresie wzrostowi PKB towarzyszyła poprawa jakości portfeli kredytowych w bankach komercyjnych. Od roku 2014 do roku 2016 pozytywne zmiany sytuacji na rynku pracy w większym stopniu znalazły odzwierciedlenie w zmniejszeniu udziału zagrożonych ekspozycji kredytowych w kredytach ogółem w bankach komercyjnych niż w bankach spółdzielczych. Z kolei wyniki analizy jakości portfeli kredytowych sektora bankowego na tle dynamiki cen w gospodarce mają charakter niejednoznaczny.

10

Modele bankowości równoległej (shadow banking)

80%

Ślązak E.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2017

|

issue 488

266-273

PL

W artykule scharakteryzowano funkcjonowanie równoległego systemu bankowego (shadow banking) jako zróżnicowanego zbioru wysoce wyspecjalizowanych podmiotów rynkowego pośrednictwa finansowego funkcjonujących poza nadzorem bankowym. Celem artykułu jest usystematyzowanie modeli systemów bankowości równoległej poprzez zaproponowanie autorskiej koncepcji ich klasyfikacji ze względu na sposób funkcjonowania, tj.: model endogeniczny, egzogeniczny i publiczny. Najbardziej rozwiniętym systemem pod względem stopnia skomplikowania procesów jest model endogeniczny, który jest efektem transformacji tradycyjnej działalności depozytowo-kredytowej banków z udziałem podmiotów inwestycyjnych. Model publiczny jest bardzo specyficzny, a jego funkcjonowanie zależy od organizacji systemu bankowego w danym kraju. Ze względu na inicjatywy regulatorów mające na celu niwelowanie ryzyka związanego z bankowością równoległą szczególnego znaczenia nabiera system egzogeniczny.

11

Piaskownica regulacyjna jako akcelerator innowacyjności w polskim systemie bankowym

80%

Koleśnik J.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2017

|

issue 475

90-99

PL

W artykule dokonano syntetycznej analizy współczesnych regulacji nadzorczych jako istotnej bariery we wdrażaniu innowacji w systemie bankowym oraz wskazano ideę piaskownicy regulacyjnej jako rozwiązania pozwalającego na bezpieczne testowanie innowacji w sektorze bankowym. Przeanalizowane zostały konstrukcje piaskownic regulacyjnych wdrożone dotychczas na świecie oraz zaproponowano pożądane cechy polskiej piaskownicy regulacyjnej. Zdaniem autora budowa piaskownic regulacyjnych tworzących bezpieczne środowisko testowania najbardziej zaawansowanych i nowatorskich technologii wykorzystywanych w sektorze finansowym jest naturalną odpowiedzią na charakter współczesnych regulacji nadzorczych stanowiących barierę dla wdrażania innowacji w sektorze bankowym. Dodatkowo tworzenie piaskownic regulacyjnych może sprawić, iż innowacje finansowe będą w pierwszej kolejności testowane i wdrażane w krajach, gdzie takie piaskownice już istnieją.

12

Koncentracja ryzyka w działalności bankowej – obszary występowania i metody pomiaru

80%

Kozak S.

Zeszyty Naukowe UPH seria Administracja i Zarządzanie

|

2016

|

vol. 35

|

issue 108

75-86

PL

Ryzyko kredytowe stanowi największe zagrożenie dla prawidłowej działalności banku, a dla zabezpieczenia się przed jego materializacją banki przeznaczają blisko 90% całkowitego wymo-gu kapitałowego. Koncentracja ekspozycji kredytowych wobec pojedynczych podmiotów, a także wobec jednego sektora gospodarczego może być źródłem dodatkowego ryzyka. W badaniach oszacowano stopień podmiotowej i sektorowej koncentracji portfela kredytowego w wybranych bankach w Polsce w latach 2008-2013. Wyniki wskazują, że wszystkie banki lepiej dywersyfikują ryzyko ze względu na strukturę podmiotową niż sektorową portfela kredytowego. Duże uniwersalne banki posiadają bardziej zdywersyfikowany portfel kredytowy niż banki korporacyjne. W okresach pogorszenia się koniunktury większość banków ogranicza kredytowanie do dochodowych podmiotów i sektorów gospodarczych, co prowadzi jednak do wzrostu koncentracji ryzyka kredytowego i zagrożenia sytuacji finansowej banków.

13

Zarys modelu sektora bankowego w gospodarce zamkniętej

80%

Gadomski J., PAN I. B. S.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

|

2003

|

vol. 166

EN

The model is aimed at the analysis of the influence exerted by the behavior of the depositors and borrowers on the banking system.

PL

Celem modelu jest badanie wpływu zachowania deponentów i kredytobiorców na funkcjonowanie systemu bankowego. Analizowane zachowania są reprezentowane Przez przeciętne okresy: trwania depozytów oraz zaciąganego kredytu. Model ma charakter ynamiczny, co oznacza uwzględnienie nie tylko zmian sald zasobów, ale również natężenia strumieni. Depozyty to zasób, do którego wpływa strumień wpłacanych oszczędności oraz z którego wypływa strumień podejmowanych oszczędności. Strumień ezoszczędności jest określony przez rozkład czasu trwania depozytów. Udzielony kredyt Powiększa dług, który jest pomniejszany przez strumień spłat zadłużenia (kształtowany Przez rozkład okresu kredytu). Stopa procentowa jest funkcją relacji popytu i potencjalnej Podaży kredytu oraz relacji rezerw obowiązkowych i rezerw systemu bankowego.

14

Znaczenie regulacji rynku doradztwa finansowego oraz pośrednictwa finansowego w kontekście ochrony konsumenta i wspierania bezpieczeństwa systemu finansowego

61%

Stawska J.

Optimum. Studia Ekonomiczne

|

2015

|

vol. 6(78)

PL

Celem artykułu jest synteza istniejących na rynku regulacji i rekomendacji w zakresie doradztwa i pośrednictwa finansowego oraz analiza znaczenia tych instytucji dla sektora finansowego. W artykule postawiono hipotezę, że rynek doradztwa finansowego i pośrednictwa finansowego nie jest wystarczająco prawnie uregulowany, co jest istotne w związku ze wzrostem znaczenia tego rynku. Przedstawione w pracy instytucje oraz ich regulacje rynku doradztwa finansowego, będące obiektem badań w niniejszym artykule, wskazują, że istot-na działalność doradców finansowych nie jest dostatecznie uregulowaną dziedziną. Niebankowe instytucje finansowe (NBIF) mają coraz większy wpływ na stabilność sektora bankowego i tym samym systemu finansowego, a w związku z tym, że prowadzą coraz szerszą działalność finansową, ważna pozostaje kwestia regulacji tych instytucji. Ponadto, równowaga w sektorze finansowym powinna opierać się na odpowiednio uregulowanym rynku finansowym. Wobec wzrostu znaczenia rynku doradztwa i pośrednictwa finansowego ważna staje się kwestia regulacji szczególnie dotycząca rynku doradztwa finansowego, która nie jest jeszcze wystarczająco doprecyzowana, co stanowi postawioną w artykule hipotezę badawczą.

EN

The purpose of this paper is to provide a synthesis of the existing market regulations regarding the financial consultancy and financial intermediation markets, and to conduct an analysis of the importance of these institutions for the financial sector. The conclusion is that the markets in question are not sufficiently regulated, which is important in view of their increasing importance. Furthermore, the balance of the financial sector should be based on a properly regulated financial market. However, the issue of regulations of the financial consultancy market has not been yet sufficiently addressed.

15

Wynagrodzenie członków rad nadzorczych na przykładzie sektora bankowego

61%

Wieczorek A.

Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa

|

2016

|

issue 5 (796)

71-83

PL

W ostatnich latach dużo uwagi poświęcono wynagrodzeniu członków zarządu w spółkach, w szczególności z sektora bankowego. Wiele badań wskazało wpływ niewłaściwej polityki wynagradzania na podejmowanie przez menedżerów nadmiernego ryzyka i skupiania się na krótkookresowych wynikach spółki. Niewiele zaś uwagi poświęcono wynagrodzeniom osób pełniących funkcje w organie nadzorującym. A przecież to do ich kompetencji należy określanie zasad wynagradzania i wynagrodzeń menedżerów. Członkowie rady nadzorczej za swoją pracę otrzymują wynagrodzenie. Jednakże ze względu na specyfikę ich pracy – spotykają się tylko kilka bądź kilkanaście razy w roku – procedury ustalania poziomu ich wynagrodzenia różnią się od tych dla członków zarządu, niższej kadry kierowniczej, czy też szeregowych pracowników. Celem artykułu jest ocena transparentności procedur ustalania oraz wysokości wynagrodzenia członków rad nadzorczych w bankach notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Zostanie zbadane jakie czynniki wpływają na wypłacanie przez banki wynagrodzenia członkom rad nadzorczym, a także czy występują różnice w wynagrodzeniach ze względu na pełnione w niej funkcje.

EN

In recent years, much attention was paid to the remuneration of management board members in companies, particularly in the banking sector. Many studies have pointed to the impact of inadequate remuneration policy on excessive risk taking by managers and focusing on short-term results of the company. Little attention, however, has been paid to remuneration of persons performing functions in the supervisory body. Yet, it is their competence to define the principles of managers’ remuneration. Members of the supervisory board receive remuneration for their work. However, due to the nature of their work - they meet only a few or several times a year - the procedures for determining the level of their remuneration are different from those for the members of the board, lower executives or rank and file employees. The aim of this paper is to assess the transparency of the procedures for determining the remuneration and its amount for members of supervisory boards in the banks listed on the Warsaw Stock Exchange. This paper examines what factors influence the remuneration paid by the banks to members of the supervisory council, and whether there are differences in remuneration due to the position held by these members.

16

Kondycja finansowa sektora bankowego jako determinanta ratingów kredytowych banków

61%

Chodnicka-Jaworska P.

Optimum. Studia Ekonomiczne

|

2016

|

vol. 6(84)

PL

Celem artykułu jest analiza wpływu kondycji sektora bankowego na ratingi kredytowe banków. W pracy dokonano przeglądu literaturowego i porównano metodologie stosowane przez Standard&Poor’s (S&P) oraz Moody’s. Na tej podstawie postawiono hipotezę, iż rozwinięty, stabilny i efektywny sektor bankowy pozytywnie oddziałuje na credit rating nadawany poszczególnym bankom. Dane pozyskano z baz Thomson Reuters oraz Banku Światowego. Jako zmienną zależną wykorzystano długoterminowe ratingi kredytowe nadawane bankom przez S&P i Moody’s. Analizę wykonano na danych rocznych dla lat 2005-2015. W badaniach posłużono się modelem regresji panelowej.

EN

The aim of the paper is to analyse the impact of the financial condition of the banking sector on bank credit ratings. The research involves a literature review and a comparison of the methodologies used by S&P and Moody’s. On this basis, a hypothesis is proposed that a developed, stable and efficient banking sector has a positive effect on credit ratings assigned to individual banks. The data used in the study have been collected from the Thomson Reuters and the World Bank. Long-term issuer credit ratings assigned by S&P and Moody's are used as the dependent variable. The analysis is performed on annual data for the years 2005-2015. The study uses panel data models.

17

Transparentność polityki wynagradzania kadry kierowniczej w grupie kapitałowej – analiza przypadku na przykładzie banku Unicredit

61%

Wieczorek A.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2014

|

vol. XCI (91)/2

411-426

EN

The holding company is one of the ways to strengthen the company’s competitive position in the international market. In addition to financial capital, know-how and human capital, the parent company may opt to unify the standards of corporate governance in all companies in the holding. Transparency is one of the standards. This study will examine the standards of transparency of remuneration policy applied by UniCredit holding company. It will be examined whether the transparency of remuneration of leading executives and the transparency of remuneration committees in subsidiaries (Bank Pekao SA and Bank Austria) is consistent with the requirements of the parent company (UniCredit Bank).

18

Kultura ryzyka w polskim sektorze bankowym na tle tendencji światowych

61%

Kasiewicz S., Kurkliński L.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio H – Oeconomia

|

2018

|

vol. 52

|

issue 3

EN

The article is dedicated to the role of risk culture in the management of banking institutions. Selected research results (generally few) and the attitude of supervisory authorities to this issue are presented both in relation to the international and national (Polish) scale. The authors hypothesize that the diagnosis of risk culture in the banking sector significantly supports the recognition of key problems of risk management, and subsequently (after taking appropriate actions) contributes its effectiveness and efficiency. Paying attention to the risk culture issues may also have an impact on improving the quality of banking sector regulation.

PL

Artykuł jest poświęcony roli kultury ryzyka w zarządzaniu instytucjami bankowymi. Przedstawiono wybrane wyniki badań (generalnie nielicznych) i stosunek władz nadzorczych do tego zagadnienia zarówno w odniesieniu do skali międzynarodowej, jak i krajowej. Autorzy stawiają hipotezę, że diagnoza kultury ryzyka w sektorze bankowym znacząco uzupełnia rozpoznanie kluczowych problemów zarządzania ryzykiem, a w dalszej kolejności (po podjęciu stosownych działań) przyczynia się do poprawy jego skuteczności, efektywności. Uwzględnienie problematyki kultury ryzyka może też mieć wpływ na poprawę jakości regulacji sektora bankowego.

19

Kapitał ludzki jako przewaga konkurencyjna przedsiębiorstwa w usługach bankowości detaliczne

61%

Ilczuk D.

Zeszyty Studenckie Wydziału Ekonomicznego „Nasze Studia”

|

2020

|

issue 10

34-44

PL

Rozważania na temat kapitału ludzkiego zaprezentowane w artykule koncentrują się głównie na ocenie istotności tego zasobu przedsiębiorstwa mogącego być kluczowym źródłem osiągnięcia przewagi konkurencyjnej na danym rynku. Opisane aspekty kapitału ludzkiego zostały omówione w odniesieniu do charakterystyki sektora bankowego. Na polskim rynku usług bankowości detalicznej największe podmioty odnotowują stały wzrost liczby nowych klientów. Banki prowadzą działalność w zmiennym otoczeniu, wymagającym ciągłej rywalizacji z konkurentami. Dodatkowo, rosnąca świadomość zarządzania własnymi finansami wśród społeczeństwa, wiąże się z dostarczaniem nowych produktów i usług, które będą na tyle atrakcyjne, aby spełniać coraz większe oczekiwania klientów. Głównym celem artykułu jest ocena tego, czy kapitał ludzki może stanowić istotny zasób przedsiębiorstwa na rynku usług bankowości detalicznej, przyczyniający się do osiągnięcia przewagi konkurencyjnej. Metodą badawczą zastosowaną w niniejszym artykule był zogniskowany wywiad grupowy przeprowadzony wśród użytkowników usług bankowych.

20

The role of regulatory risk in the concept of banking sector’s self-regulation

61%

Kasiewicz S.

Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie

|

2017

|

vol. 42

|

issue 1

39-46

PL

Celem artykułu jest pokazanie roli ryzyka regulacyjnego w procesie samoregulacji sektora bankowego. Koncepcja ta jest bardzo rzadko stosowana przez instytucje funkcjonujące na europejskim rynku usług bankowych. Autor stawia hipotezę, że popularyzacja tej koncepcji oraz zapewnienie jej efektywności i skuteczności wymaga spełnienia specyficznych warunków, dotyczących w szczególności doboru odpowiednich metod pomiaru ryzyka regulacyjnego. Ryzyko regulacyjne dotyczy zagrożeń i możliwości związanych tylko z wdrożeniem konkretnej regulacji do praktyki funkcjonowania instytucji bankowych.

EN

Self-regulation is one of the concepts of regulatory implementation. The purpose of the article is to show the role of regulatory risk in the process of regulating the banking sector through self-regulation. This concept is quite rarely used in the practice of regulating the European banking services market. In the article a hypothesis is put forward that the popularization of this concept and ensuring of its effectiveness and efficiency require specific conditions to be met, in particular, adequate regulatory risk measurement method to be used. Regulatory risk covers threats or opportunities attributable only to the regulator in connection with the implementation of a specific regulation into the practice of the functioning of banking institutions.

Refine search results

Strategia banku po kryzysie finansowym

Problematyka globalizacji działalności sektora bankowego w edukacji szkolnej

Jakość polityki wynagradzania kadry kierowniczej banków w Polsce – analiza jakościowa

Komitet ds. ryzyka w polskim sektorze bankowym

Polityka wynagradzania kadry kierowniczej w sektorze bankowym w świetle wyników badań empirycznych

Wpływ agencji ratingowych na bezpieczeństwo systemu bankowego

Wynagrodzenie kadry kierowniczej w polskich i amerykańskich bankach – analiza porównawcza

Znaczenie zasad rachunkowości w raportowaniu niefinansowym na przykładzie spółek z sektora bankowego