Search results

1

Zmienne osobowościowo-motywacyjne warunkujące zachowania twórcze muzyków i tancerzy

100%

Bartnicka-Michalska A.

Aspekty Muzyki

|

2016

|

vol. 6

111-130

EN

The objective of the paper is to examine the specific nature of factors determining the cre-ative behaviour of interpretive artists (interpreters). Referring to the premises of the concept of efficacious personality (Strzałecki, 2003), Campbell’s concept of self-efficacy structure (1996) and the concept of psycho-transgression by Józef Kozielecki (2007), the author of the paper verified whether the examined artists differed with respect to the profile of factors described in the Creative Behaviour Style model, level of consistency of the self-structure and two types of mo-tivation: hubristic and the feeling of self-efficacy. The author also examined the degree in which the consistency of the self-structure and the polymorphic motivation conditioned creative behaviour in the examined groups of artists. For the purpose of verifying the proposed hypotheses, a group of interpretors was studied: thirty-eight dancers (63.3%) and twenty-two musicians (36.7%) (N=60), employed in the renowned operatic theatres in Warsaw (the National Opera, the Chamber Opera) and in Kraków (the Kraków Opera). All the examined artists completed a Power Motivation Scale questionnaire (PMS) (Tokarz, Trzebińska, 2011), a Generalised Efficacy Scale questionnaire (Juczyński, 2000), Self-Concept Clarity Scale (SCC) (Campbell et al., 1996) and Behaviour Styles (Strzałecki, 2003). The obtained results partially confirmed the fact that dan-cers and musicians differ with respect to consistency of the self-structure and the profile of factors conditioning their creative behaviour.

2

Organizacja struktury Ja a zadowolenie z życia i związków partnerskich

63%

Hempolińska-Nowik E.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Studia Sociologica

|

2011

|

issue 21

85-112

PL

Artykuł prezentuje badania nad związkiem złożoności Ja, zróżnicowania Ja i ewaluatywnej organizacji Ja z psychologicznym przystosowaniem. Zaprezentowano trzy miary struktury Ja: złożoności Ja za P. Linville, zróżnicowania Ja za E. Donahue i ewaluatywnej organizacji Ja za C. Showers. W drugiej części artykułu prezentowane są badania oparte na własnej metodzie pobierania danych o Ja. Sprawdzano w nich hipotezę, zakładającą, że ludzie z niską złożonością Ja, niższym zróżnicowaniem Ja i zintegrowaną ewaluatywnie strukturą Ja są bardziej zadowoleni z życia oraz mają większe poczucie trwałości i satysfakcji ze związku. Wyniki sugerują, że z badanymi zmiennymi przystosowania najbardziej wiązała się złożoność Ja, która korelowała negatywnie zarówno z zadowoleniem z życia, jak i poczuciem trwałości i satysfakcji ze związku. Natomiast zróżnicowanie Ja nie korelowało z żadnymi zmiennymi przystosowania. Ewaluatywna organizacja Ja korelowała negatywnie z zadowoleniem z życia. Osoby ze zintegrowaną ewaluatywnie strukturą Ja były bardziej zadowolone z życia niż osoby z przedziałową organizacją Ja. Odkryto także, że wszystkie trzy miary struktury Ja korelowały ze sobą.

EN

This article presents research on the relation between self-complexity, self-differentiation, evaluative organization of self-structure (compartmentalized or integrative) and psychological adjustment (life satisfaction, stability and satisfaction with partner relationship). Three measures of self-structure organization are presented, namely: self-complexity by Linville, self-differentiation by Donahue and evaluative organization of self by Showers. In the second part of this article, research based on the measurement method elaborated by the author is presented. A hypothesis that people with lower self-complexity and self-differentiation and integrative evaluative organization of self will be more satisfied with their life and more stable and satisfied in partner relationship is tested. The findings suggest that self-complexity is negatively correlated with life satisfaction and stability and satisfaction with partner relationship, self-differentiation is not correlated with any adjustment measures, and evaluative organization of self is correlated only with life satisfaction. People with integrative organization of self are more satisfied with life than people with compartmentalized organization of self. In addition, it was found that all self-structure measures are correlated to one another.

3

Integracja struktury „ja” a przystosowanie

63%

Hempolińska-Nowik E.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Studia Sociologica

|

2009

|

issue 19

9-33

PL

Artykuł zawiera przegląd koncepcji „ja” pod względem rozumienia integracji struktury „ja” oraz jej znaczenia w życiu człowieka. Przegląd rozpoczyna się od koncepcji Jamesa, poprzez koncepcje psychoanalityczne, teorie cech i podejście fenomenologiczne, kończąc na teoriach społeczno-poznawczych. W drugiej części artykułu przedstawiono dwie współczesne miary integracji struktury „ja” i ich związki z przystosowaniem. Pierwszą z nich jest miara zróżnicowania struktury „ja” (SCD), opracowana przez Donahue. Miara ta wskazuje na ogromne zróżnicowanie i wielorakość struktury „ja”, a badania pokazały, że wysokie zróżnicowanie (duże zróżnicowanie cech wokół różnych ról społecznych) wiąże się z brakiem spójności i integracji struktury „ja” oraz z mniejszym przystosowaniem. Drugą miarą struktury „ja” jest phi-Showers, odzwierciedlające ewaluatywną organizację „ja”, która może być przedziałowa lub zintegrowana. Prezentowane badania sugerują, że przedziałowa organizacja struktury „ja”, chociaż jest związana z wyższą samooceną, może być niestabilna. Przeciwnie, zintegrowana struktura „ja” wiąże się z większą stabilnością, odpornością i radzeniem sobie ze stresem. Przegląd teorii i badań wskazuje na istotną zależność między integracją struktury „ja” a przystosowaniem.

EN

The article presents a review of self-concept theories on understanding self-structure integration and its functions in human life. The review starts with James’ theory, discusses psychoanalytic theories, traits theories, and fi nally addresses the phenomenological approach to social-cognitive theories. In the second part of the article, two modern measures of self-structure integration are presented. The fi rst one, the Self-Concept Differentiation (SCD) measure was developed and studied by Donahue. The SCD approach provided a slightly varying view of self-concept, arguing that a higher differentiation (a greater variability of one’s attributes across different social roles) refers to the lack of coherence and integration and is associated with lower adjustment. The other measure of self-structure addressed in the paper is the phi-Showers – reflecting evaluative organization of the self which can be compartmentalized or integrative. The research and findings suggest that compartmentalized self-structures, typically associated with the highest levels of self-esteem, may be vulnerable to instability. In contrast, the more moderate self-views of individuals with integrative self-structures may offer greater stability, increased resilience, and a means of coping with extreme stress. The review of theories and research shows a signifi cant dependence between integration of self-structure and adjustment.

4

Zmiany w Ja w toku psychoterapii.

63%

Huflejt-Łukasik M., Bąk W., Styła R., Klajs K.

Roczniki Psychologiczne

|

2015

|

vol. 18

|

issue 3

433-464

PL

Artykuł poświęcony jest temu, jak proces i efekty psychoterapii mogą być analizowane i rozumiane z punktu widzenia badań nad pojęciem Ja. Na podstawie przeglądu literatury oraz własnego klinicznego doświadczenia autorzy starają się odpowiedzieć na następujące cztery pytania: (1) Na czym polega zmiana w toku psychoterapii w obrazie samego siebie? (2) Co zmienia się w obrazie Ja: struktura czy treść, czy i jedno, i drugie? Jakie są tu mechanizmy zmiany i warunki jej zachodzenia? (3) Jakie skutki dla funkcjonowania klienta przynoszą zmiany w Ja? (4) Czy możliwa jest zmiana w psychoterapii, której nie towarzyszyłaby zmiana w Ja? Aby odpowiedzieć na te pytania, dokonano przeglądu badań empirycznych dotyczących zmian w treści i strukturze Ja. Autorzy prezentują wyniki badań, odnosząc się np. do koncepcji takich, jak przedziałowość (Showers), złożoność Ja (Linville), przedmiotowa samoświadomość (Duval), możliwe Ja (Markus) czy klarowność obrazu Ja (Campbell). Ostatnia część artykułu prezentuje konkluzje dla praktyki. Wśród poruszonych kwestii jest znaczenie budowania pełnego i generalnie pozytywnego obrazu Ja – z tymi negatywnymi elementami, które przyczyniają się do pełnej i trafnej samowiedzy oraz wyznaczają kierunki rozwoju. Zauważono, że zmiana w treści Ja niesie z sobą zmianę w strukturze Ja, a ta ostatnia jest mocniej związana z przystosowaniem i zdrowiem psychicznym niż zmiana w tre ści Ja. Autorzy podkreślają ochronną rolę pozytywnych przyszłych obrazów Ja oraz zauważają, że warunkiem zdrowia psychicznego i efektywnej samoregulacji jest aktualna i szeroka samowiedza, a zatem psychoterapia z definicji zawiera zmianę w Ja.

XX

The article is devoted to how the process and effects of psychotherapy may be analyzed and understood from the point of view of research on self-concept. Based on an analysis of the literature and their own clinical experience, the authors try to answer the following four research questions: (1) What does the change in self-concept in the course of psychotherapy consist in? (2) What is it that changes in self-concept: the structure, the content, or both? What are the mechanisms of the change? (3) What effects do changes in the self bring for the client’s functioning? (4) Is it possible or a change to occur in the course of psychotherapy without being accompanied by a change in the self? In order to answer these questions, a review of empirical research on changes in the content and structure of the self is carried out. The authors present the findings of studies referring, for example, to concepts such as: compartmentalization (Showers), self-complexity (Linville), objective self-awareness (Duval), possible selves (Markus), or self-concept clarity (Campbell). The final part of the article presents conclusions for practitioners. The highlighted issues include the building of a complete and generally positive self-concept, with those negative elements that bring more complete self-knowledge and give a direction to a person’s development. It is remarked that a change in the content of the self carries with it a change in self-structure, the latter being more strongly linked to adjustment and mental health than content change itself. The authors emphasize the protective role of positive future self-concept and point out that if the precondition of mental health and effective self-regulation is up-to-date and extensive self-knowledge, then psychotherapy by definition involves change in the self.

5

Terapia przez twórczość plastyczną w procesie wspomagania i wspierania rozwoju dzieci z problemami internalizacyjnymi, czyli o tym, jak można pomóc dziecku być „tym samym”, ale nie „takim samym”?

51%

Krauze-Sikorska H.

Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce

|

2016

|

vol. 11

|

issue 3(41)

13-30

PL

Czasami rzeczywistość zmusza dziecko do tłumienia naturalnej potrzeby, jaką jest wyrażanie siebie, kumulują się destruktywne siły mogące przejawiać się obojętnością, agresją, apatią, ucieczką od rzeczywistości. W artykule starałam się pokazać sposób, w jaki terapia przez twórczość plastyczną może pomóc dzieciom z problemami natury internalizacyjnej. Należy jednak zdawać sobie sprawę z tego, że na efektywność arteterapii składają się zarówno wiedza terapeuty dotycząca istoty problemów dziecka, jak i przemyślany proces arteterapii, wykorzystujący podstawy teoretyczne związane z wybraną orientacją psychoterapeutyczną (decydujące powinny być tu potrzeby, oczekiwania, możliwości, ale i ograniczenia klienta-dziecka), materiały wykorzystywane w tworzeniu, jak i czynniki natury organizacyjnej (przestrzeń, czas, cisza, swoboda ruchu, swoboda wyboru techniki i materiałów), pozwalające dziecku działać z poczuciem bezpieczeństwa, sprawstwa, autonomii. Tak jak we wszystkich interwencjach terapeuta powinien umieć zbudować bliską, opartą na autentyczności, empatii, syntonii i szacunku relację z dzieckiem. Nigdy nie powinna to być relacja, która prowadzi do emocjonalnego uzależnienia dziecka od terapeuty. Dzięki arteterapii wykorzystującej perspektywę interpretacyjną, magii twórczego działania i powstających wytworów dziecko z problemami internalizacyjnymi może przy pomocy terapeuty, ale też członków grupy terapeutycznej, na nowo odczytywać i „oswajać” świat, uczyć się siebie i innych, poszukiwać, odkrywać i stopniowo budować prawidłową strukturę Ja.

EN

Sometimes reality forces the child to lock up their inner life, to suppress natural urges such as self-expression because of the destructive powers that can manifest themselves when indifference, aggression, apathy and an escape from reality accumulate. In the article I try to show the manner in which art therapy can help children with problems of an internalizing nature. However, we should be aware that the effectiveness of art therapy consists of both the therapists knowledge about the essence of the child’s problems, and the considered process of art therapy utilizing the theoretical base associated with the selected psychotherapy orientation (the needs, expectations, capabilities but also the limitations of the customer – child should be critical here), the materials used in creation as well as organizational factors (space, time, silence, freedom of movement, freedom of choosing techniques and materials), allowing the child to act with a sense of safety, cause and autonomy. As with all interventions, the therapist should be able to build a close, empathic, attuned and respectful relationship with the child which is based on authenticity. It should never be a relationship that leads to the emotional dependence of the child on the therapist. Through art therapy that uses the interpretation perspective, magic of creativity and emerging creations, a child with internalizing problems can, with the help not only of a therapist but also members of the therapeutic group, re-read and “tame” the world, teach himself and others, seek, discover and gradually build a proper self-structure.

Refine search results

2 Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Studia Sociologica

1 Aspekty Muzyki

1 Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce

1 Roczniki Psychologiczne

2 2016

1 2015

1 2011

1 2009

2 Hempolińska-Nowik E.

1 Bartnicka-Michalska A.

1 Bąk W.

1 Huflejt-Łukasik M.

1 Klajs K.

1 Krauze-Sikorska H.

1 Styła R.

Zmienne osobowościowo-motywacyjne warunkujące zachowania twórcze muzyków i tancerzy

Organizacja struktury Ja a zadowolenie z życia i związków partnerskich

Integracja struktury „ja” a przystosowanie

Zmiany w Ja w toku psychoterapii.

Terapia przez twórczość plastyczną w procesie wspomagania i wspierania rozwoju dzieci z problemami internalizacyjnymi, czyli o tym, jak można pomóc dziecku być „tym samym”, ale nie „takim samym”?