Search results

1

Nakłonić a namówić – próba analizy semantycznej

100%

Wołoszyn J.

Prace Językoznawcze

|

2018

|

issue XX/1

119-134

PL

Celem artykułu jest analiza semantyczna pojęć namawiania i nakłaniania. Na początku tekstu zostały wyodrębnione jednostki leksykalne zawierające czasowniki namówić i nakłonić: ktośa nakłonił kogośb do czegośx, ktośa nakłonił kogośb (do tego), żeby_, ktośa namówił kogośb do czegośx, ktośa namówił kogośb (do tego), żeby_ oraz ktośa namówił kogośb na cośx. Następnie omówiono dwie z nich – ktośa nakłonił kogośb, żeby_ i ktośa namówił kogośb, żeby_. Analiza wykazała, że nie są one synonimami – namawiamy, używając wyłącznie słów, zaś do nakłaniania wykorzystujemy również działania innego rodzaju, co sprawia, że nakłanianie jest procesem bardziej złożonym. Rozważania zostały podsumowane próbą zdefiniowania badanych ciągów.

EN

The predominant goal of this article is to perform a semantic analysis of the notions of convincing and persuading. The initial part of the text in question is oriented towards distinguishing lexical items incorporating the nakłonić and namówić verbs. They are as follows: ktośa nakłonił kogośb do czegośx, ktośa nakłonił kogośb (do tego), żeby_, ktośa namówił kogośb do czegośx, ktośa namówił kogośb (do tego), żeby_ and ktośa namówił kogośb na cośx. Afterwards, two of them are discussed in detail, namely – ktośa nakłonił kogośb, żeby_ and ktośa namówił kogośb, żeby_. The conducted analysis has shown that they are not synonymous – we convince others to do something by using only words but persuading often requires different actions (besides talking to somebody) so it is a more complicated process. The aforementioned considerations are proceeded by the attempt of the author to define the examined sequences.

2

Co znaczy straszyć? Próba analizy semantycznej

100%

Wołoszyn J.

Prace Językoznawcze

|

2016

|

issue 18/4

PL

Celem artykułu jest analiza semantyczna pojęcia straszenia. Na początku tekstu zostały wyodrębnione jednostki leksykalne zawierające czasownik straszyć: ktoś/coś straszy czymś, coś straszy gdzieś I, coś straszy gdzieś II, ktoś straszy kogoś czymś oraz ktoś straszy kogoś, że_. Następnie omówiono dwie z nich – ktoś straszy kogoś czymś i ktoś straszy kogoś, że_. Analiza wykazała, że opisują one wywoływanie dwóch różnych rodzajów strachu – uczucie zagrożenia oraz myśl o tym, że może się stać coś złego. Co więcej, okazało się, że pomimo obecności czasownika grozić w definicjach słownikowych wyrażenia straszyć, jednostki ktoś straszy kogoś, że_ i ktoś grozi komuś, że_ nie występują w relacji synonimii, ale hiponimii, przy czym to straszenie jest pojęciem szerszym. Rozważania zostały podsumowane próbą zdefiniowania badanych ciągów.

EN

The predominant goal of this article is to offer a semantic analysis of the concept of frightening/scaring. To begin with, lexical units incorporating the verb straszyć are distinguished and listed as follows: ktoś/coś straszy czymś, coś straszy gdzieś I, coś straszy gdzieś II, ktoś straszy kogoś czymś and ktoś straszy kogoś, że_. Afterwards, two of the selected units are discussed in detail, namely – ktoś straszy kogoś czymś and ktoś straszy kogoś, że_. The conducted analysis has shown that they describe two different types of fear – the literal feeling of being in danger, as well as the thought that something bad may happen. Furthermore, it has been discovered that despite the presence of the verb grozić (threaten) in a dictionary definition of the verb straszyć (scare), phrases ktoś straszy kogoś, że_ and ktoś grozi komuś, że_ are not synonymous but rather hyponymous in nature. The aforementioned considerations are followed by an attempt to define the examined sequences.

3

Co zrobił ktoś, kto przekonał kogoś do czegoś? Próba analizy semantycznej

67%

Wołoszyn J.

Polonica

|

2018

|

vol. 38

219-232

EN

The predominant goal of this articleis to perform a semantic analysis of the notion of convincing. The initial part of the text in question is oriented towards distinguishing lexical items incorporating the przekonać verb. They are as follows: ktośa przekonał kogośb (do tego), żeby_, ktośa przekonał kogośb czymśx do czegośy, cośa przekonało kogoś do czegośb, ktośa przekonał kogośb (o tym), że_, ktośa przekonał kogośb do kogośc and ktoś przekonał się (o tym), że_. Afterwards, one of them is discussed in detail, namely - ktośa przekonał kogośb (do tego), żeby_. The analysis is proceeded by the attempt of the author to define the examined sequences.

4

Causal and Functional Determination vs. Foreknowledge about the Future

67%

JADACKI J. J.

Roczniki Filozoficzne

|

2018

|

vol. 66

|

issue 4

81-98

EN

The author of the paper critically analyzes a quasi-theory of future contingents (PFC) given by Marcin Tkaczyk and proposes his own explication of its theses and terms. The author makes it by introducing operational definitions of temporal and modal concepts, distinguishing between the causal and functional determination, discussing the status of the principle of bivalence, and re¬placing Tkaczyk’s theses by their new formulations. As a result, the author states, among other things, that (contrary to Tkaczyk) there is no contradiction between the thesis about the opened fu¬ture and the thesis about divine omniscience, because it requires the causal (but not functional as it is a case) determination between a true proposition and its determined fact. The author also shows that Tkaczyk’s examples of the retroactive causes are not an accurate solution of the anti-nomy because they are, at most, the examples of the factors which change the picture of the past but not the past itself.

PL

Autor artykułu krytycznie analizuje sformułowaną przez Marcina Tkaczyka pseudoteorię przy¬szłych zdarzeń przygodnych (PFC) oraz proponuje własną eksplikację jej tez i terminów. Czyni to poprzez wprowadzenie operacyjnych definicji pojęć temporalnych i modalnych, roz-różnienie między determinacją kauzalną a determinacją funkcjonalną, rozważenie statusu zasady dwuwartościowości oraz zastąpienie tez Tkaczyka ich nowymi sformułowaniami. W rezultacie au¬tor (przeciwnie niż jego Adwersarz) stwierdza, między innymi, że nie zachodzi sprzeczność między tezą o otwartości przyszłości a tezą o wszechmocy Boga, ponieważ sprzeczność ta zacho¬dziłaby wyłącznie w przypadku kauzalnej, a nie (jak faktycznie jest) funkcjonalnej determinacji między prawdziwym zdaniem a faktem, którego ono dotyczy. Autor pokazuje również, że poda¬wane przez Tkaczyka przykłady retroaktywnej przyczynowości nie stanowią właściwego rozwią¬zania tytułowej antynomii, ponieważ są one przykładami czynników, które co najwyżej zmieniają obraz przeszłości, a nie przeszłość samą.

5

On the Representation if States of Affairs in the Antinomy of Future Contingents

67%

GARBACZ P.

Roczniki Filozoficzne

|

2018

|

vol. 66

|

issue 4

55-80

EN

The paper is a comment on the formalization of the antinomy of futura contigentia in the form of a (inconsistent) theory formulated by Marcin Tkaczyk in the language of classical pre-dicate calculus. I argue that some features of the formalization in question are contro¬versial from the viewpoint of formal semantics and ontology, and suggest two ways of removing some of those controversies.

PL

Artykuł jest komentarzem do formalizacji antynomii futura contigentia w postaci (sprzecz-nej) teorii sformułowanej przez Marcina Tkaczyka w języku klasycznej logiki predykatów. Argu¬men¬tuję w nim, że formalizacja ta posiada pewne kontrowersyjne, z punktu widzenia ontologii i semantyki formalnej, własności oraz sugeruję dwa sposoby melioracji niektórych z tych kontrowersji.

Refine search results

2 Prace Językoznawcze

2 Roczniki Filozoficzne

1 Polonica

4 2018

1 2016

3 Wołoszyn J.

1 GARBACZ P.

1 JADACKI J. J.

Nakłonić a namówić – próba analizy semantycznej

Co znaczy straszyć? Próba analizy semantycznej

Co zrobił ktoś, kto przekonał kogoś do czegoś? Próba analizy semantycznej

Causal and Functional Determination vs. Foreknowledge about the Future

On the Representation if States of Affairs in the Antinomy of Future Contingents