Search results

1

Referenda niepodległościowe w Katalonii a reakcja Unii Europejskiej

100%

Lesiewicz E.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2021

|

issue 2 (60)

49-63

PL

W artykule została podjęta problematyka referendów niepodległościowych w Katalonii jak i reakcji na nie Unii Europejskiej. Referenda te zostały przeprowadzone 2014 i 2017 r., przy barku akceptacji ze strony rządu hiszpańskiego. Z początkiem XXI w. w państwach członkowskich Unii Europejskiej nastąpił rozwój ruchów regionalistycznych i nacjona-listycznych. Istotną determinantą tych sił odśrodkowych był kryzys gospodarczy w Eu-ropie, który zaktywizował dążenia separatystyczne w gospodarczo rozwiniętych regio-nach UE. Przykładem takiego secesjonizmu jest Katalonia, gdzie nastąpiło odrodzenie regionalnego nacjonalizmu przejawiające się na fali ruchów separatystycznych. Spory o niepodległość Katalonii nie były i nie są obojętne dla Unii Europejskiej w kontekście m.in. jej integralności. W niniejszym tekście przedstawiono przyczyny, przebieg i kon-sekwencje referendów niepodległościowych w Katalonii oraz ukazano reakcję Unii Eu-ropejskiej na kryzys kataloński.

EN

The article deals with the issues of independence referenda in Catalonia and the reaction of the European Union to them. These referenda were held in 2014 and 2017, with no approv-al from the Spanish government. At the beginning of the 21st century, regionalist and na-tionalist movements have developed in the Member States of the European Union. An im-portant determinant of these centrifugal forces was the economic crisis in Europe, which activated separatist tendencies in the economically developed regions of the EU. An ex-ample of such secessionism is Catalonia, where there was a revival of regional nationalism manifested by the wave of separatist movements. Disputes over the independence of Cata-lonia have been an important topic of consideration in the European Union in the context of its integrity. This text concentrates on the causes, course, and consequences of the inde-pendence referenda in Catalonia as well as on the EU’s reactions to the Catalonian crisis.

2

„Obowiązkiem każdego obywatela jest być najpierw dobrym państwowcem”. Obywatelstwo i/a etniczność czytana w świetle państwa i wychowania państwowego Kazimierza Sośnickiego (aspekty)

86%

Kożyczkowska A., Ellwart J.

Przegląd Pedagogiczny

|

2018

|

issue 2

80-102

PL

Autorzy podejmują próbę przedstawienia – na przykładzie Kaszubów – doświadczeń mniejszości etnicznych w zakresie konstruowanie idei obywatelskich w dwudziestoleciu międzywojennym i po 1989 roku. Artykuł jest też próbą „sprawdzenia” aktualności koncepcji Kazimierza Sośnickiego w badaniu aktualnych problemów społecznych. Relacje mniejszości etnicznych i państwa rozpoznane zostały przez koncepcję państwa i wychowania obywatelskiego Sośnickiego. Znaczące okazały się koncepcje etosu moralnego, społecznego (grupowego) ipaństwowego, i relacje/konflikty między nimi (kolizje). Pozwoliło to zrekonstruować idee obywatelskości kolejnych formacjach intelektualnych Kaszubów. Doświadczenia kaszubskie, jako egzemplifikacja doświadczeń etnicznych, pozwoliły rozpoznać kondycję mniejszości w państwie polskim. Szczególnie interesujące okazało się pojęcie „separatyzm”, które w świadomości mniejszości jest narzędziem ograniczającym prawo do praw, szczególnie tych związanych z różnicą etniczną.

3

Separatyzm islamski w regionie autonomicznym Sinciang-Ujgur

72%

Romańczuk M.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

issue 2

143-160

EN

In the mid-80s. the sepa ratist group, acting individually so far, have joined forces. This move made it clear to the authorities that the PRC are a huge threat pose to the integrity of the Chinese state. One of such organization is the Islamic Movement of Eastern Turkestan. It is an organization of Muslim separatist militants. The aim of the Islamic Movement of Eastern Turkestan is the separation from the PRC and creation of an independent state called East Turkestan. Its area would cover a large part of western China, as well as some regions lying in post-Soviet Central Asia republics. PRC authorities accuse Uighur separatists for the bombing buses, buildings, government institutions, and in public places such as markets, squares.

PL

W połowie lat 80. XX w. grupy separatystyczne, działające dotąd indywidualnie, połączyły swoje siły. Posunięcie to uświadomiło władzom ChRL, jak ogromne zagrożenie stanowią one dla integralności państwa chińskiego. Jedną z takich organizacji jest Islamski Ruch Wschodniego Turkiestanu, organizacja separatystycznych bojowników muzułmańskich. Celem Islamskiego Ruchu Wschodniego Turkiestanu jest odłączenie się od ChRL i stworzenie niepodległego państwa zwanego Wschodnim Turkiestanem. Jego obszar miałby obejmować dużą część zachodnich Chin, a także tureckojęzyczne regiony w Azji Centralnej. Władze ChRL oskarżają ujgurskich separatystów o podkładanie bomb pod autobusy, budynki instytucji rządowych oraz w miejscach publicznych, jak rynki i place.

4

Federacja Rosyjska i Chińska Republika Ludowa wobec fundamentalizmu, separatyzmu i terroryzmu islamskiego

72%

Borkowski R.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

issue 2

91-104

EN

The article reflects on the security issues of Russia, China and Central Asia in the context of Islamic separatism and terrorism, which Moscow and Beijing face. Following the Afghan Wars, all Islamic countries have developed Islamic fundamentalist movements that proclaim the ideology of a religious state. Both the authorities of the Russian Federation and the authorities of the People’s Republic of China see the activities of Jihadist organizations as a threat of destabilization throughout the region. The common policy of the Russian Federation and the PRC towards Islamic extremism and terrorism is a necessity for both powers, and they have undertaken a joint effort for regional stability and security policy in 2001 and establishing a Regional Counterterrorism Structure (RATS) under the Shanghai Convention on the Fight against Terrorism, Separatism and Extremism from June 15, 2001

PL

W artykule podjęto refleksję nad problematyką bezpieczeństwa Rosji, Chin i Azji Środkowej w kontekście separatyzmu i terroryzmu islamskiego, z którymi borykają się Moskwa i Pekin. W następstwie wojen afgańskich we wszystkich krajach Azji Środkowej rozwinęły się ruchy fundamentalizmu islamskiego, głoszące ideologię państwa religijnego. Zarówno władze Federacji Rosyjskiej, jak i władze Chińskiej Republiki Ludowej postrzegają działalność organizacji dżihadystycznych jako zagrożenie destabilizacją całego regionu. Wspólna polityka FR i ChRL wobec ekstremizmu i terroryzmu islamskiego jest dla obu mocarstw koniecznością, państwa te podjęły zatem wspólny wysiłek na rzecz polityki stabilizacji i bezpieczeństwa regionalnego, powołując w 2001 r., na mocy zapisów Szanghajskiej Konwencji o Walce z Terroryzmem, Separatyzmem i Ekstremizmem z 15 czerwca 2001 r., Regionalną Strukturę Antyterrorystyczną (RATS).

5

ROSYJSKA WOJNA ZASTĘPCZA W DONBASIE

72%

Bryjka F.

Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem

|

2016

|

vol. 1(6) Kryzys ukraiński i jego znaczenie dla bezpieczeństwa międzynarodowego: aspekty militarno-polityczne

201-217

PL

Konflikt zbrojny na wschodzie Ukrainy przez jednych jest postrzegany jako konflikt wewnętrzny, w którym siły rządowe walczą z separatystami. Dla innych, jest to międzynarodowy konflikt rosyjsko-ukraiński. Głównym problemem badawczym tego artykułu jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób Federacja Rosyjska jest zaangażowana w konflikt zbrojny w Donbasie? Celem niniejszego artykułu jest próba wyjaśnienia konfliktu na wschodzie Ukrainy w oparciu o teorię wojny zastępczej, oraz ukazanie praktycznego zastosowania tej strategii przez Federację Rosyjską.

EN

For some, armed conflict in eastern Ukraine is considering as a civil war where government fights against separatists. For others, it is an inter-state war between Ukraine and Russia. The main question of this research is how Russia is involved in armed conflict in Donbass? The aim of this paper is attempt to explain situation in eastern Ukraine base on proxy war theory and to present practical adoption of this strategy by Russia.

6

Imperium bez państwa, państwo bez granic – koncepcja Països Catalans we współczesnej myśli społeczno-politycznej Katalonii

72%

Pobóg-Lenartowicz M.

Border and Regional Studies

|

2016

|

vol. 4

|

issue 2

301-319

PL

Dążenia niepodległościowe Katalonii coraz silniej zwracają uwagę badaczy i obserwatorów europejskiej sceny politycznej. Ewentualny podział Hiszpanii może mieć konsekwencje dla całej Europy i Unii Europejskiej. Jednakże mówiąc o ewentualnym przyszłym państwie katalońskim, sprowadza się na ogół jego wyobrażenie do obszaru obecnej Wspólnoty Autonomicznej Katalonii. Tymczasem zarówno korzenie historyczno-kulturowe Katalonii, jak i aspiracje katalońskich nacjonalistów sięgają o wiele dalej. Katalońska doktryna narodowa, opierająca się na kulturowej koncepcji tzw. Krajów Katalońskich zakłada bowiem zjednoczenie wszystkich ziem katalońskojęzycznych. Choć nie należy spodziewać się realizacji tego postulatu w ciągu najbliższych dziesięcioleci, warto przeanalizować, w jaki sposób te podstawy doktrynalne wpływają na obecną politykę władz regionu oraz postawy społeczne. Tym bardziej, iż Katalonia pozostaje interesującym przykładem wykorzystania możliwości, jakie daje współpraca transgraniczna w zjednoczonej Europie oraz przyczynkiem do refleksji na temat tego, w jaki sposób polityka regionalna Unii Europejskiej już doprowadziła do zmiany ról poszczególnych aktorów na europejskiej scenie politycznej. W niniejszym artykule autorka przedstawi źródła koncepcji Krajów Katalońskich oraz jej współczesne konotacje, a także przeanalizuje obecne powiązania pomiędzy regionami, wchodzącymi w skład Països Catalans ze szczególnym uwzględnieniem Wspólnoty Autonomicznej Katalonii oraz departamentu Pyrénées Orientales.

EN

Aspirations dor independence of Catalonia are increasingly draw the attention of researchers and observers of the European political scene. Possibly division of Spain could have consequences for all of Europe and the European Union. However, visions of a possible future Catalan state, comes down generally the idea to the area of the current Autonomous Community of Catalonia. Meanwhile, both the historical and cultural roots of Catalonia and the Catalan nationalist aspirations date back much deeper. Catalan national doctrine, which is based on the cultural concept of so-called Catalan Countries, presupposes the unification of all the catalan-speaking lands. Although we should not expect to comply with this requirement in the coming decades, it is worth to consider how these doctrinal foundations influence the current policy of the regional authorities and social attitudes. What is more, Catalonia remains an interesting example of the use of the opportunities offered by cross-border cooperation in a united Europe and a contribution to the reflection on how the European Union regional policy has already led to changes in the role of different actors on the European political scene. In this article, the author will present the source of the concept of the Catalan Countries and its contemporary connotations, as well as analyze the current relationship between the regions belonging to the Països Catalans with particular emphasis on the Autonomous Community of Catalonia and the department of Pyrénées Orientales.

7

Jewish problem in the Polish Communist Party

72%

Cimek H.

Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities

|

2016

|

issue 6

91–96

EN

Jews accounted for approx. 8-10% of the population of the Second Republic and in the communist movement (Polish Communist Party and Polish Communist Youth Union) the rate was approx, 30%, while in subsequent years it much fluctuated. The percentage of Jews was the highest in the authorities of the party and in the KZMP. This had a negative impact on the position of the KPP on many issues, especially in its relation to the Second Republic.

PL

Żydzi stanowili ok 8-10% ludności II Rzeczypospolitej, a w ruchu komunistycznym (Komunistyczna Partia Polski i Komunistyczny Związek Młodzieży Polski) odsetek ten wynosił ok 30%, przy czym w poszczególnych latach znacznie on się wahał Odsetek Żydów był najwyższy we władzach partii i w KZMP Odbijało się to negatywnie na stanowisku KPP w wielu kwestiach, zwłaszcza na jej stosunku do II Rzeczypospolitej

8

A Fresh Perception of the Local and National Policies in 1918–2008: Making Georgia Known in the World

72%

Alatalu T.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2014

|

vol. 44

63-88

PL

Dzisiejsza dominująca po zimnej wojnie geopolityka zachodnia musi brać pod uwagę rywalizującą z nią geopolitykę wschodnią. Niniejszy artykuł dotyczy gruzińskich zagranicznych baz wojskowych i ich wykorzystania w celu wspierania separatyzmu w krajach sąsiednich. W stosunkach pomiędzy Abchazją, Osetią Południową, Gruzją i Rosją w latach 1918–2008 szczególną uwagę przywiązuje się do okresów przestoju politycznego, kiedy konflikty kontynuowane były jedynie w formie „wojny słów i wypowiedzi”, w co zaangażowana była również Rada Bezpieczeństwa ONZ. Artykuł skupia się również na zmianie geopolitycznej wizji Gruzji w wyniku rewolucji róż czy też polityki zagranicznej E. Szewardnadze i Rosji.

EN

Today, the (Western) geopolitics dominant in the decade following the Cold War must consider the rivalling (Eastern) geopolitics. The present article deals with the use of the military bases situated abroad to support separatism in neighbouring countries. In the relations between Abkhazia, Southern Ossetia, Georgia and Russia in 1989 – 2008, special attention is paid to the periods of political standstill when the war was continued as the war of statements conducted by representative bodies in which even the UN Security Council came to be included. The article also focuses on the change of geopolitical visions of Georgia following the Rose Revolution or the waning of the myths of Shevardnadze and Russia’s foreign policy intentions.

9

Separatyzm w Ambazonii

72%

Nędza A., Wiejaczka D.

Przegląd Geopolityczny

|

2021

|

vol. 35

78-95

PL

Celem opracowania jest wyjaśnienie genezy oraz przedstawienie przebiegu konfliktu o podłożu językowym w zachodniej części Kamerunu. Podjęto próbę wyjaśnienia wpływu kolonializmu, a zwłaszcza polityki prowadzonej przez kolonizatorów na obszarze Ambazonii. Jej konsekwencją są m.in. niestabilna sytuacja kraju spowodowana m.in. współczesnymi ruchami separatystycznymi, które w artykule zostały ukazane. Sytuacja ta ma dalsze konsekwencje, wpływając negatywnie na stosunki narodowościowe i sytuację międzynarodową. W opracowaniu przedstawiono także trudności z jakimi musi mierzyć się kameruński rząd oraz zaprezentowano możliwe sposoby rozwiązania konfliktu w przyszłości.

EN

The aim of the study is to explain the origins and present the course of the linguistic conflict in the Ambasonia. An attempt was made to explain the influence of colonialism, especially the policies pursued by the colonizers in this area. The consequence of this policy is the unstable situation of the country related to, inter alia, contemporary separatist movements presented in the article. They have a negative impact on interethnic relations and the international situation. The study also presents the difficulties faced by the Cameroonian government and presents possible ways to resolve the conflict in the future.

10

"Ruski mir" jako narzędzie rosyjskiej ekspansji geopolitycznej na terytorium Ukrainy

72%

Delong M.

Przegląd Geopolityczny

|

2020

|

vol. 33

50-64

PL

Federacja Rosyjska jest zainteresowana destabilizacją państw, które uznaje za swoją strefę wpływów. Dotyczy to w największym stopniu przestrzeni tzw. Świętej Rusi, czyli Ukrainy i Białorusi. Inspiruje więc działania mające na celu tzw. „wtórną nacjonalizację”, czego przykładem jest koncepcja „ruskiego miru” (Русский мир), która opiera się na integracji narodowo-kulturowej i historyczno-politycznej wspólnoty rosyjskojęzycznej. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie roli tej koncepcji w polityce Federacji Rosyjskiej wobec Ukrainy. „Ruski mir” stanowi narzędzie rosyjskiej ekspansji geopolitycznej na terytorium tego państwa, chociaż projekt stracił zdecydowanie na znaczeniu po nadaniu Cerkwi Ukraińskiej statusu autokefalicznego 6 stycznia 2019 roku. Realizacja koncepcji wiąże się dążeniem do odzyskania statusu imperium, opierając się na przekonaniu o odrębności rosyjskiego świata cywilizacyjnego i rosyjskiej duchowości, szczególnej mesjańskiej roli rosyjskiego prawosławia oraz prawie do ekspansji politycznej i kulturowej. Wpisuje się w to także prawo do zbrojnej interwencji humanitarnej w obronie „ruskiego miru”.

EN

The Russian Federation is interested in destabilizing the states that it recognizes as its sphere of influence. This applies to the greatest extent to the so-called Holy Rus, that is, Ukraine and Belarus. So it inspires activities aimed at the so-called „Secondary nationalization”, as exemplified by the concept of „Russkiy mir”, which is based on the pursuit of national-cultural and historical-political integration of the Russian-speaking community. The purpose of this article is to show the role of this concept in the policy of the Russian Federation towards Ukraine. "Russkiy mir" is a tool of Russian geopolitical expansion on the territory of this country, although the project lost its significance after the autocephalous status of the Ukrainian Church was granted on January 6, 2019. The implementation of the concept is associated with the desire to regain the status of an empire, based on the conviction of the exclusivity of the Russian civilization and Russian spirituality, the special messianic role of Russian Orthodoxy, and the right to political and cultural expansionism. This also includes the right to armed humanitarian intervention in defense of the "Russian world".

11

Gospodarcze konsekwencje separatystycznych działań Katalonii w 2017 roku

72%

Ślusarczyk K., Sowa B., Bem A.

Przegląd Geopolityczny

|

2021

|

vol. 35

114-125

PL

Od ponad 200 lat Katalonia sygnalizowała aspiracje uzyskania niezależnej państwowości. Dążenia niepodległościowe Katalonii mają charakter patriotyczny oraz są prowadzone już od wielu lat w wielu segmentach życia. Wydarzenia mające miejsce w Katalonii w 2017 r., w związku z referendum niepodległościowym, stanowiły kulminację dążeń niepodległościowych tego regionu na przestrzeni ostatnich stu lat. Referendum z 2017 roku i ogłoszenie przez Katalonię niepodległości wpłynęło negatywnie na stabilność polityczną i społeczno-gospodarczą regionu. W artykule dokonano analizy ekonomicznych skutków działań separatystycznych w 2017 roku.

EN

For over 200 years, Catalonia has signaled its aspirations to gain an independent state. Catalonia's efforts for independence are patriotic and have been carried out for many years in many segments of life. The events that took place in Catalonia in 2017, in connection with the independence referendum, were the culmination of the region's independence efforts over the past hundred years. The 2017 referendum and the declaration of independence by Catalonia had a negative impact on the political and socio-economic stability of the region. The article analyzes the economic effects of the separatist activities in 2017.

12

Idee separatystyczne i ich wpływ na życie jednostki na przykładzie Katalonii

72%

Mawer A., Ratajczak A.

Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

|

2017

|

issue Numer Specjalny

87-102

PL

We współczesnej Europie łatwo dostrzec powszechność tendencji separatystycznych. Pojawiają się one w różnych regionach kontynentu, w tym na Półwyspie Iberyjskim, a konkretnie w Hiszpanii. Autorzy tekstu pragną przybliżyć problematykę jednego z największych ruchów separatystycznych, który w tym kraju rozwija się od kilkudziesięciu lat w Katalonii. Autorzy wymieniają racje zwolenników niepodległości regionu, które wywodzone są z historii. Podnoszona jest również kwestia innego języka, którym posługują się Katalończycy. Spór ten nabrał już charakteru politycznego. W ostatnich wyborach przeprowadzonych w Katalonii większość mandatów uzyskały ugrupowania otwarcie opowiadające się za niepodległością tego regionu. Tekst porusza również problematykę aktualnej sytuacji prawnej i politycznej Katalonii, która obecnie cieszy się znacznym zakresem autonomii, co ma wpływ na wolność mieszkających tam osób. Autorzy zauważają, że nie wszyscy Katalończycy chcą zmiany obecnej sytuacji. Mają oni przecież prawo do posługiwania się odrębnym językiem, mogą z niego korzystać w szkołach czy urzędach. Mogą też posługiwać się własną flagą, promować swą własną, niezależną kulturę.

EN

Nowadays, in Europe it is easy to see commonness of separatist tendency. It appears in different parts of the continent, including the Iberian Peninsula, Spain exactly. The authors of the article desire to thoroughly present one of the biggest separatist groups which has been developing for many years in Catalonia. The authors explain ideas of independence of the region supporters which are connected with the history. Another problem is a different language being used by the inhabitants of Catalonia. The conflict is already on political level since in previous elections majority was taken by political parties which are declaring independence of this region. The article also shows problems related with legal and political situation of Catalonia currently gaining wide range of autonomy which translates into liberty of its inhabitants. The authors also indicate that not all Catalonians opt for a change of this situation. They have a right to use different language also at schools or in public institutions. They may use their own flag and can promote their own independent culture.

13

Krajobraz historyczno-polityczny separatystycznej Katalonii

72%

Kozłowska-Socha Z., Instytut Cervantesa W.

Studia z Geografii Politycznej i Historycznej

|

2014

|

vol. 3

EN

This paper presents the political and cultural spectrum and an outline of the history of Catalonia. The work covers the period from the eighth century to the present times, highlighting 300 years of continuous efforts from part of Catalan citizens to become an independent state. The second part is mostly focused on explaining the modern nationalist movement by sketching its political and social stage out. It also contains cultural implications and the outcome of the recent referendum. The aim of the study was to present the roots and causes of the development of a separatist movement in Catalonia to help better understand the separatist processes that are currently intensifying worldwide. Catalan nationalist always stress that their way to achieve the goal is the way of peace. It is interesting to see how involved the people are and how many creative social movements exist on the territory of Catalonia that are fighting for, what they call, their land in peaceful and legal way.

PL

W artykule przedstawiono spektrum polityczne i kulturowe oraz zarys historii Katalonii w okresie od VIII w. aż do czasów obecnych. Celem pracy było przedstawienie korzeni i przyczyn rozwoju ruchu separatystycznego w Katalonii.

14

Regional Identity, Separatism, and War in Eastern Europe: Donbass and Pridnestrovie

58%

Oleksy P., Studenna-Skrukwa M.

Kultura i Społeczeństwo

|

2019

|

vol. 63

|

issue 2

227-252

EN

The authors of this article use the examples of the Donbass and Pridnestrovie regions to examine the relationship between regional identity, separatism, and armed conflict. On the basis of comparative methods of analysis, they describe the historical and sociological processes and political conditions that, over the course of history, produced the formation of a specific sense of regional separateness among the inhabitants of those regions. They prove that regional identity need not rest on centuries of tradition and that Soviet modernization could be a key component of that identity.This analysis of the relation between regional identity and war indicates that the popular explanation of the underpinnings of separatism in Eastern Europe by reference to identity is insufficient in the case of these two regions. In contemporary Donbass and in Pridnestrovie both, identity is constructed on the basis of a war narrative but has become a foundation for effective separatism only in connection with the interests of the local elites and/or external political and cultural factors.

15

Identity Factor in Terms of the Ukrainian Crisis (the Example of The Donbas Region)

58%

Pakhomenko S.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2015

|

issue 3

95-102

EN

The article proposes the thesis of propaganda techniques used to force the amorphous term “Novorossia” as well as absence of ethnic background in the Donbas conflict. Russian propaganda machine is working towards promotion of the three major contents: 1) oppression of Russian and Russian-speaking people by new Kiev authorities; 2) the historical arguments to prove that Ukraine’s south-eastern regions belong to Russia; 3) creation of new separatist formation united by a common name «Novorossia» as the realization of self-determination of people under new non-Ukrainian identity (meaning Russian identity). The internal precondition providing success for propaganda message is strongly developed regional identity that does not coincide with Ukrainian national-state project and is stimulated by local regional elites as an argument in the election campaigns for years. Its components are the following: Ukrainian-Russian dual ethnicity, dominance of Russian language, industrial culture type, sincere veneration of Soviet past, sympathy to Russian history and state. Propaganda techniques and lack of separating ethnic identity of «Novorossia» is shown in the following: 1) no ethnic sides in the conflict; 2) in formal notation as well as in slang Donbas separatists are never called “Russian” or “Novorossia people” (novorosy). The names of self-proclaimed republics contain territorial content – Donetsk People’s Republic, Lugansk People’s Republic – derived from toponyms, not ethnonyms. 3) «Novorossia» flag does not have any sort of roots in the history of the region. Local separatism is based not on ethnic contradictions, but on specific regional identity of Donbas with cultural, ideological, and civilization characteristics of the “Russian world”, forced by Russian propaganda efforts. At the same time, in case of prolongation of the conflict, its freezing and existence of separatist territories in a different (nonUkrainian) political, informational, humanitarian reality, the process of constructing new Donbas identity (civil, political, and then, perhaps, ethnicity – “Russian”, “Novorossian”) might not be so long.

PL

Artykuł wysuwa tezę technik propagandy wykorzystywanych w celu narzucenia amorficznego terminu „Noworosja”, jak również braku podłoża etnicznego konfliktu w Donbasie. Rosyjska machina propagandy usiłuje promować trzy następujące treści: 1) ucisk Rosjan i ludności rosyjskojęzycznej przez nowe władze w Kijowie; 2) historyczne argumenty dowodzące, że południowo-wschodnie regiony Ukrainy należą do Rosji; 3) utworzenie nowej formacji separatystycznej połączonej wspólną nazwą „Noworosja” jako realizacji samookreślenia ludności o nowej, nieukraińskiej tożsamości (co oznacza tożsamość rosyjską). Wewnętrznym warunkiem wstępnym zapewniającym sukces przekazu propagandowego jest silnie rozwinięta tożsamość regionalna, która nie zbiega się z ukraińskim projektem państwa narodowego i przez lata pobudzana jest przez miejscowe elity, które wykorzystują ją jako argument w kampaniach wyborczych. Jej składowe są następujące: podwójna narodowość ukraińsko-rosyjska, dominacja języka rosyjskiego, typ kultury przemysłowej, szczery szacunek dla przeszłości sowieckiej, poczucie solidarności z historią i państwem rosyjskim. Przejawami technik propagandy i braku odrębnej tożsamości etnicznej „Noworosji” są: 1) brak etnicznych stron konfliktu; 2) ani w języku formalnym, ani w slangu separatyści z Donbasu nie są nigdy nazywani „Rosjanami” czy „Noworosjanami”, a nazwy samozwańczych republik zawierają komponent terytorialny – Doniecka Republika Ludowa, Ługańska Republika Ludowa – pochodzące od toponimów, a nie etnonimów; 3) flaga „Noworosji” nie zawiera żadnych nawiązań do historii regionu. Miejscowy separatyzm oparty jest nie na sprzecznościach etnicznych, lecz na specyficznej tożsamości regionalnej Donbasu wraz z jej cechami kulturowymi, ideologicznymi i cywilizacyjnymi „świata rosyjskiego”, narzuconymi przez rosyjską propagandę. Z drugiej strony, w przypadku przedłużania się konfliktu, jego zamrożenia i istnienia obszarów separatystycznych w innej (nieukraińskiej) rzeczywistości politycznej, informacyjnej i humanitarnej, proces konstruowania nowej tożsamości Donbasu (obywatelskiej, politycznej, a następnie, być może, etniczności – „Rosjanin”, „Norowosjanin”) mógłby nie być tak długotrwały.

16

Rosja i Chiny – walka z terroryzmem

58%

Kraj K.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

issue 2

105-123

EN

The article presents Russian and Chinese experiences in the fight against terrorism and a joint venture, which is the Regional Anti-Terrorist Structure of the Shanghai Cooperation Organization. The article has been divided into several thematic parts in which I analyzed terrorism in Russia, as well as legal and organizational regulations for its control. Then I characterized terrorism in China and their legal solutions. Two subsequent parts of the article present the issue of combating terrorism within the SCO and the functioning of the Regional Anti-Terrorist Structure of the SOC.

PL

W artykule przedstawiono rosyjskie i chińskie doświadczenia w walce z terroryzmem oraz wspólne przedsięwzięcie, jakim jest Regionalna Struktura Antyterrorystyczna Szanghajskiej Organizacji Współpracy. Artykuł został podzielony na kilka tematycznych części, w których kolejno analizowano terroryzm w Rosji oraz regulacje prawne i organizacyjne jego zwalczania. Następnie scharakteryzowano terroryzm w Chinach oraz rozwiązania prawne zaproponowane przez to państwo. Dwie kolejne części artykułu przedstawiają problematykę zwalczania terroryzmu w ramach SOW oraz funkcjonowanie Regionalnej Struktury Antyterrorystycznej SOC.

17

Ekumenizm polskiego środowiska ewangelikalnego

58%

Jańczuk L.

Roczniki Teologiczne

|

2016

|

vol. 63

|

issue 7: Teologia ekumeniczna

171-189

EN

Polish neo-evangelical churches manifest stronger feeling of individuality than the historical churches and nurture the conviction that they are the only biblical churches. This way of thinking generates anti-ecumenical attitude against historical churches which in neo-evangelical assessment are not biblical in a strict sense of the term. In the interwar period ecumenical cooperation of the churches in question was limited to the family of neo-evangelical congregations. After World War II, this cooperation was extended to Protestant churches. After the Second Vatican Council some limited forms of cooperation with the Catholic Church came into practice.

PL

Polskie Kościoły neoewangelikalne manifestują większe poczucie indywidualności niż Kościoły historyczne, pielęgnując jednocześnie przekonanie, że są jedynymi Kościołami biblijnymi. Taki sposób myślenia implikuje antyekumeniczną postawę wobec Kościołów historycznych, które w ocenie Kościołów neoewangelikalnych nie są biblijne w ścisłym tego słowa znaczeniu. W okresie międzywojennym współpraca ekumeniczna była ograniczona do rodziny kongregacji neoewangelikalnych. Po II wojnie światowej współpraca ta rozszerzona została na Kościoły protestanckie. Po Soborze Watykańskim II doszło do nawiązania pewnych, choć ograniczonych, form współpracy z Kościołem katolickim.

18

Demokracja bezpośrednia wobec dążeń separatystycznych. Rozważania nad kategorią referendum niepodległościowego

58%

Czapiewski T.

Przegląd Politologiczny

|

2017

|

issue 2

99-112

EN

The aim of this article was to present the referendum on independence within the framework of the current definitions and typologies of referendum, and to present the main doubts concerning the political conditions and the function of the independence referendum. The referendum on independence in most cases is considered to be a particular instrument of direct democracy and a key step in the process of gaining statehood by the ethno-regional movements. Such a type of referendum should be defined as popular vote in which citizens (with voting rights) of a certain territory may declare their will to establish a new state through secession. The independence referendum is a concept in relation to which there is a significant disproportion between the number of empirical studies in the form of a case study and the number of studies of more general character and theoretical ambitions. The key issues concerning the analysis of this category of referenda are: the referendum procedure - the way of referendum initiative, the preconditions, the persons entitled, the content of the question or the interpretation of the results. It is important to remember about the possibility of a constitutional regulations of referendum, although its implementation is influenced by current factors and tactical political decisions by actors, just like ordinary public votes.

PL

Celem niniejszego artykułu było ujęcie referendum niepodległościowego w ramach obecnych w nauce definicji i typologii oraz ukazanie głównych wątpliwości dotyczących politologicznych uwarunkowań oraz funkcji referendum niepodległościowego. Referendum niepodległościowe w większości przypadków uchodzi za szczególny instrument demokracji bezpośredniej i kluczowy etap procesu uzyskiwania własnej państwowości przez ruchy etnoregionalistyczne. Należy je zdefiniować jako głosowanie o charakterze powszechnym, w którym obywatele danego terytorium posiadający czynne prawo wyborcze mogą zadeklarować wolę utworzenia nowego państwa poprzez secesję. Referendum niepodległościowe jest pojęciem, w odniesieniu do którego widoczna jest istotna dysproporcja między liczbą badań empirycznych w formie studium przypadku a liczbą studiów o bardziej generalnym charakterze i teoretycznych ambicjach. Kluczowe problemy dotyczące analizy tej kategorii referendów to: określenie procedury referendum – sposobu inicjacji, warunków wstępnych, osób uprawnionych, treści pytania czy interpretacji wyników. Pamiętać należy o możliwości ustrojowego umocowania instytucji referendum, choć jej realizacja podlega wpływowi czynników bieżących oraz taktycznych decyzji politycznych aktorów, tak jak zwykłe głosowania powszechne.

19

Role of North Caucasus in the security of Russian Federation

58%

Sieradzan P.

Cywilizacja i Polityka

|

2015

|

vol. 13

219-233

PL

Artykuł poświęcony jest dylematom państwowości postimperialnej w kontekście bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej, ze szczególnym uwzględnieniem fundamentalnej alternatywy: utrzymania modelu państwowości polietnicznej (quasi-imperialnej) lub budowania państwa narodowego. Autor definiuje pojęcie „imperium” z punktu widzenia trzech wyznaczników: koncentrycznej struktury opartej na dychotomii centrum i peryferii, orientacji na misję zewnętrzną oraz idei imperialnej. Z tego punktu widzenia Federacja Rosyjska nie jest państwem imperialnym (w odróżnieniu od Cesarstwa Rosyjskiego i ZSRR), nie jest jednak typowym państwem narodowym. Autor usiłuje wykazać, że rezygnacja z federacyjnego, wielonarodowego modelu państwowości byłaby równoznaczna z utratą przez Rosję strategicznie ważnego Kaukazu Północnego, co pozbawiłoby ją statusu mocarstwa regionalnego. Studium zawiera wielostronną analizę Kaukazu Północnego (który jest regionem niezwykle turbulentnym) jako terytorium kluczowego dla globalnego wymiaru geostrategii. Autor analizuje potencjalne zagrożenia dla północnokaukaskiego bezpieczeństwa oraz działania podejmowane przez Moskwę w celu zapobieżenia im. Zwraca również uwagę na rosnącą popularność haseł o konieczności oddzielenia Kaukazu od Rosji. W jego przekonaniu, region Kaspijsko-Czarnomorski stałby się wówczas strefą globalnej destabilizacji, zagrażając pokojowi na świecie.

EN

The article is dedicated to the dilemmas of post-imperial statehood in the context of Russian Federation security, with the particular emphasis on the fundamental alternative: to maintain the polyethnic (quasi-imperial) model of state or to build a nation state. The Author defines the concept of „empire” from the point of view of three determinants: the concentric structure based on center-periphery dichotomy, orientation towards the external mission and imperial idea. From this point of view, Russia is an imperial state (contrary to Tsarist Empire and USSR), neither is a typical nation state. The Author tries to prove that The author tries to demonstrate that the abandonment of federal, multinational state model would be tantamount to the loss of strategically important North Caucasus, which would deprive it of a regional power status. The study contains a multi-faceted exploration of the North Caucasus (which is a highly turbulent region) as a key territory for the global dimension of geostrategy. The Author analyzes potential threats to North Caucasian security and actions taken by Moscow in order to prevent them. He pays attention to the growing popularity of slogans about the necessity of separation of Caucasus and Russia. In his opinion, Caspian-Black Sea Region would become a zone of global destabilization, posing a threat to the world peace.

20

First Nation Europy Środkowej? Historia i współczesność Rusi Karpackiej w ujęciu Paula Roberta Magocsiego

58%

Stryjek T.

Kwartalnik Historyczny

|

2017

|

vol. 124

|

issue 4

PL

Artykuł recenzyjny zawiera analizę podejścia Paula Roberta Magocsiego do historii i współczesności Rusi Karpackiej w jego pracach na ten temat. Autor rozpatruje sposób opowiadania przez kanadyjskiego historyka o dziejach tego regionu z jednej strony w porównaniu z jego syntezą historii Ukrainy, z drugiej – w odniesieniu do założeń modernizmu i konstruktywizmu w studiach nad narodem i nacjonalizmem. The review article presents an analysis of Paul Robert Magocsi’s approach to the history and present time of Carpathian Rus’ evident in his texts on the subject. The author investigates the ways in which the Canadian historian describes the history of the region in comparison with his synthesis of the history of Ukraine on the one hand, and with premises of modernism and constructivism in his studies on nations and nationalism on the other.

Refine search results

Referenda niepodległościowe w Katalonii a reakcja Unii Europejskiej

„Obowiązkiem każdego obywatela jest być najpierw dobrym państwowcem”. Obywatelstwo i/a etniczność czytana w świetle państwa i wychowania państwowego Kazimierza Sośnickiego (aspekty)

Separatyzm islamski w regionie autonomicznym Sinciang-Ujgur

Federacja Rosyjska i Chińska Republika Ludowa wobec fundamentalizmu, separatyzmu i terroryzmu islamskiego

ROSYJSKA WOJNA ZASTĘPCZA W DONBASIE

Imperium bez państwa, państwo bez granic – koncepcja Països Catalans we współczesnej myśli społeczno-politycznej Katalonii

Jewish problem in the Polish Communist Party

A Fresh Perception of the Local and National Policies in 1918–2008: Making Georgia Known in the World

Separatyzm w Ambazonii

"Ruski mir" jako narzędzie rosyjskiej ekspansji geopolitycznej na terytorium Ukrainy

Gospodarcze konsekwencje separatystycznych działań Katalonii w 2017 roku

Idee separatystyczne i ich wpływ na życie jednostki na przykładzie Katalonii

Krajobraz historyczno-polityczny separatystycznej Katalonii

Regional Identity, Separatism, and War in Eastern Europe: Donbass and Pridnestrovie

Identity Factor in Terms of the Ukrainian Crisis (the Example of The Donbas Region)

Rosja i Chiny – walka z terroryzmem

Ekumenizm polskiego środowiska ewangelikalnego

Demokracja bezpośrednia wobec dążeń separatystycznych. Rozważania nad kategorią referendum niepodległościowego

Role of North Caucasus in the security of Russian Federation

First Nation Europy Środkowej? Historia i współczesność Rusi Karpackiej w ujęciu Paula Roberta Magocsiego