Search results

1

„Dam wam serce nowe” (Ez 36,26). Bóg Starego Testamentu wobec ludzkiego serca

100%

Napora K.

Sympozjum

|

2014

|

issue 2(27)

9-26

EN

As the ancient saying stays „The heart of the human problem is the problem of the human heart”. Biblical authors seem to be aware of true of this proverb and there are several texts in the Bible that deal with it. Human beings in the Bible very often strive in vain trying to improve the condition of their sinful heart. Even God seems to be hopeless when dealing with the iniquity of human heart. However, “God is greater than our hearts” (1Jo 3,20). In this paper we focus on three biblical texts (Gen 6,5; 8,21; Ezek 36,26) in order to show certain evolution in God’s confrontation with the mystery of human heart.

2

Struktura człowieka w "Scivias" Hildegardy z Bingen

38%

Otlewska M.

Studia Philosophiae Christianae

|

2012

|

vol. 48

|

issue 1

69-85

EN

The article presents an attempt to reconstruct the anthropology which is presented in the thought of Hildegard of Bingen. The attempt is based on her visionary trilogy "Scivias", "Liber vitae meritorum", "Liber divinorum operum". The author focuses on an aspect of the structure of the soul and on the way it is connected with the body. This perspective allows for the demonstration not only of the structure and characteristics of the selected elements of the soul, but also the connection between the soul and the body, and between selected powers of the soul. Hildegard presents five powers of the soul through which the soul reveals itself on the outside. These are: intellect, will, mind, reason and senses. The intellect (intellectus) co–works with the rest of the powers of the soul and informs what is good and what is wrong. The will (voluntas) first considers whether to do the deed or not, according to what it perceives as useful; then it decides whether to do it or not. In this way, the will encourages man to do the action. The mind (mens) gives the will the period of time of consideration whether to do deed or not. The reason (ratio) motivates man to do the deed, which was encouraged by the will and accepted by the mind. The senses (sensus) however do the action, ordered by the powers of the soul and they inform about the consequences of the action.

PL

Dusza obdarzona jest władzami, którymi się posługuje. Dwie podstawowe spośród nich to intelekt (intellectus) i wola (voluntas). Hildegarda wymienia jeszcze: umysł (mens), rozum (ratio), władzę uczuciową (animus) oraz zmysłową władzę poznawczą (sensus). Siedzibą władz duszy, tak poznawczych, jak woli i uczuć, jest serce (Hildegarda nazywa je domus animae, domem duszy). W nim one wzrastają, rozwijają się i łączą ze sobą. Dlatego najwyższym rodzajem poznania dostępnym dla człowieka jest to uzyskiwane sercem: poznanie mądrościowe. Ono pozwala widzieć rzeczy (tak wysokie, jak niskie) we właściwej perspektywie i proporcji, ujmować je w relacji do wieczności. Ono pozwala poznać i kochać inne stworzenia, Boga i drugiego człowieka. Tego typu mądrość jest w sposób konieczny powiązana z miłością. Znakiem, że człowiek posiada duchowe predyspozycje do mądrości i poznania jest fakt, iż zdobywa on i gromadzi wiedzę (scientia), co jest rodzajem cienia czy odblasku mądrości Bożej.

3

"Serce Faraona" - odpowiedzialność osobista czy bezwolne poddanie się działaniu Boga?

32%

Lemański J.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2017

|

issue 1

35-58

PL

W artykule przeprowadzona zostaje gruntowna egzegetyczna i teologiczna analiza motywu „serca faraona”, który wielokrotnie pojawia się w kontekście Wj 3–14. W opinii autora jest on kluczowy dla zrozumienia przesłania teologicznego zawartego w tym bloku narracyjnym. Relacja pomiędzy wolną wolą człowieka i suwerenną wolą Jhwh – Boga Izraela, choć obecna w tle opowiadania, nie stanowi tu głównego motywu rozważań. Celem autorów biblijnych było raczej ukazanie tego, w jaki sposób Jhwh działa w ramach historii i jak to Jego działanie odnosi się do historycznych doświadczeń Izraela z wielkimi potęgami tego świata. Ta swoista „teologia polityczna” zawiera niemniej także pouczenie skierowane do jednostek. Każde „uparte” ludzkie serce, prędzej czy później, sprowadzi negatywne konsekwencje na tego, kto nie odczyta w porę znaków danych mu przez Boga i zechce przeciwstawić się Jego woli.

EN

The article is carried out a thorough, exegetical and theological analysis of the theme “the heart of Pharaoh”, which repeatedly appears in the context of Exodus 3–14. In the author’s opinion it is crucial to understand the theological message contained in this narration. The relationship between man’s free will and sovereign will of the Lord – the God of Israel, though present in the background of the story, is not a main theme of consideration. The aim of the biblical authors was rather to show that how God operates within the history and how His action relates to the historical experience of Israel in contact with the great powers of this world. This “political theology” also contains an instruction directed to individuals. Each “stubborn” human heart, sooner or later, will bring negative consequences for those who do not read in time marks given to him by God and for those who wishes to oppose His will.

4

„Serce” a wiara człowieka. Funkcje religijno-moralne człowieka przypisywane ludzkiemu sercu w „Księdze Psalmów”

32%

Woźniak A.

Studia Elbląskie

|

2021

|

vol. 22

477-498

EN

The submitted article is an attempt to describe the way in which the authors of the Psalms perceived the functioning of the religious-moral sphere of the human lēb, lēbāb (Hebrew:'heart') in relations with God, in which it is revealed as the setting of both triumphs and disasters of human freedom. The study presents three images: 1° the nature of the links betweenthe divine-human relationship and the 'heart'; 2° the attitude of man aware of the links of his being with the Most High and the Unknowable, who nevertheless makes himself known tothe hearts of those who faithfully serve him; 3° the sad fate of those who turn away from God with a decision made in the 'heart'.

PL

Przedłożony artykuł jest próbą opisu sposobu, w jaki autorzy psalmów postrzegali funkcjonowanie sfery religijno-moralnej ludzkiego lēb, lēbāb (hebr. serce) w relacjach z Bogiem, w których objawia się ono jako sceneria zarówno tryumfów jak i klęsk ludzkiej wolności. W opracowaniu ukazane zostały trzy obrazy: 1° natura powiązań Bosko ludzkich relacji z ‘sercem’; 2° postawa człowieka świadomego powiązań swego bytu z Najwyższym i Nieodgadnionym, dającym się jednak poznać sercom tych, którzy wiernie mu służą; 3° smutny los tych, którzy odwrócili się od Boga postanowieniem przedsięwziętym w ‘sercu’.

5

Rola "serca" w Nowym Przymierzu (Jr 31,31-34; Ez 36,24-28)

32%

Pikor W.

Verbum Vitae

|

2003

|

vol. 4

53-77

PL

L'articolo affronta la questione della nuova alleanza nella prospettiva del cuore umano. La centralita della trasformazione interna dell'uomo si nota nei testi Ger 31,31-34 ed Ez 36,24-28. Prima di entrare nell'esegesi di questi brani viene presentato l'uso del termine "cuore" nell'antropologia biblica. In seguito si passa all'analisi retorica dei brani scelti che permette di vedere le relazioni semantiche in cui entra il lessema esaminato. La riflessione conclusiva cerca di definire la novita dell'alleanza annunziata da Geremia ed Ezechiele.

6

„Logika serca” – Ebner i Tischner

32%

Hołda M.

Paedagogia Christiana

|

2017

|

vol. 1/39

73-89

PL

W niniejszym artkule proponuję refleksję nad „logiką serca” w myśli Ferdynanda Ebnera i Józefa Tischnera. „Logikę” rozumiem jako porządek czy jednoznacznie wyznaczone kryteria, których należy przestrzegać. Jest więc ona synonimem rozumu, który pracuje wedle ściśle określonych zasad. „Serce” jest synonimem sfery intuicji, które umożliwiają odkrywanie takich prawd, do których sam rozum nie ma dostępu. Gdy mowa o „logice serca”, chodzi o takie rozumienie człowieka, w którym z jednej strony nie ogranicza się go jedynie do rozumu, z drugiej zaś traktuje się jego intuicje jako obszar, który wymaga uporządkowania i który poprawnie działać może jedynie jako uporządkowany. Z wypowiedzi Ebnera i Tischnera rekonstruuję ich rozumienie „logiki serca”. Sądzę, że rekonstrukcja taka jest bardzo przydatna, gdyż ich propozycje nie tylko mają trwałą filozoficzną wartość, ale są właśnie tym, czego szczególnie dzisiaj potrzebujemy, by rozwiązywać filozoficzne i niefilozoficzne problemy.

EN

In this article I propose a reflection on “the logic of the heart” in the thought of Ferdinand Ebner and Józef Tischner. “Logic” I understand as an order or clearly designated criteria that must be followed. It is a synonym of the mind, which works according to some specific rules. “Heart” is synonymous with the sphere of intuition, which allows one to examine truths to which the mind itself has no access. Speaking of “the logic of the heart” is an expression of the understanding of the human being, which on the one hand is not confined to the mind, but on the other hand treats his intuition as an area that can function properly only according to the order. I reconstruct the understanding of “the logic of the heart” by Ebner and Tischner. I think that such reconstruction is very useful because “the logic of the heart” not only has a lasting philosophical value, but it is precisely what we need today to solve philosophical and non-philosophical problems.

7

Serce Jezusa – misterium Miłości uosobionej

26%

Miczyński J. K.

Sympozjum

|

2020

|

vol. 1(38)

51-64

PL

Kult Serca Jezusowego jest oddawaniem czci całej Osobie Wcielonego Bożego Syna. Jezus Chrystus jest uosobioną Miłością, jest Kimś, kto jest tylko miłością. Więź miłości łącząca serce człowieka i Serce Jezusa prowadzi ku spełnieniu osobowemu. Wprowadza w niezwykłą przestrzeń miłości międzyosobowej, w odkupioną społeczność, która tworzy Mistyczne Ciało Chrystusa, ożywiane jednym sercem (por. Dz 4,32), ku chwale majestatu Boga (por. Ef 1,12.14), w Komunii Osób Niestworzonych. Serce Jezusa jest zwierciadłem ukazującym blask miłości Boga, godność i wielkość powołania osób stworzonych na wzór obrazu Bożego Syna (por. Rz 8,29), jak również doniosłość nowego świata (por. Ap 21,5), rozpoczynającego się już tu, na ziemi.

EN

The cult of the Sacred Heart of Jesus is glorification of the Incarnated Person of the Son of God. Jesus Christ is a personification of Love, He is someone, who is exclusively love. The bond of love between Sacred Heart and a human’s heart leads to personal fulfilment. It introduces one into extraordinary space of interpersonal love, also in redeemed community, which creates the Mystical Body of Christ, which is animated by one heart (cf. Acts 4,32), to glorify God’s Majesty (cf. Eph 1,12.14), in Communion of Uncreated Persons. Sacred Heart of Jesus is the mirror which reflects the dazzle of God’s love, dignity and magnitude of vocation of people created as an image of God’s Son (cf. Rom 8,29), and also significance of a new world (cf. Rev 21,5), which has begun here, on earth.

8

Istota prawdziwej religii według św. Augustyna z Hippony i Josepha Ratzingera (Benedykta XVI). Na podstawie X księgi De civitate Dei

26%

Kołodziejczyk M.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2018

|

vol. 27

|

issue 4

211-217

EN

The subject of reflection in this article is the problem of nature of true religion in the theological thought of Saint Augustine and Cardinal Ratzinger. The uniqueness of Christian worship based on a true sacrifice comes down to remaining in closeness with God and to love and mercy which are its wellspring and expression.

9

Zastosowanie Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP®) w opiece pielęg-niarskiej nad pacjentem z niewydolnością serca.

26%

Trzebuniak J., Targos A.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2018

|

issue 1

17-20

PL

Niewydolność serca to stan zaburzeń czynności serca, kiedy dochodzi do zmniejszenia pojemności minutowej serca w stosunku do zapotrzebowania metabolicznego tkanek lub właściwa pojemność minutowa jest utrzymana dzięki podwyższeniu ciśnienia napełniania. Leczenie niewydolności serca w starszej grupie pacjentów jest trudniejsze ze względu na fakt, iż często HF jest fazą końcową cho-rób współistniejących. W pracy został przedstawiony proces pielęgnowania osoby w podeszłym wie-ku z przewlekłą niewydolnością serca na podstawie Międzynarodowej Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP®).

EN

Heart failure is an abnormality of cardiac structure of function leading to failure of the heart to de-liver oxygen at a rate commensurate with the requirements of the metabolizing tissues, despite nor-mal filling pressures or only at the expense of increased filling pressures. Treatment of heart failure of (HF) the elderly patients is more complex because HF is usually the final phase of concomitant diseases. The purpose of the study was to present the nursing process of care the elderly’s patients with Heart failure reservoir based on The International Classification for Nursing Practice (ICNP).

10

Nauka o sercu, jako miejscu spotkania Boga i człowieka w nauczaniu świętego Bazylego Wielkiego

26%

Kuderski K.

ELPIS

|

2016

|

vol. 18

75-80

PL

Serce jest jednym ze słów, które bardzo często pojawia się w pismach świętego Bazylego Wielkiego. W jego ujęciu, serce jest głównym organem w człowieku. Stanowi siedzibę uczuć i fizycznej siły życiowej. Jest symbolem całego wnętrza człowieka. W sercu skupia się pełnia życia duchowego, które ogarnia całego człowieka z jego myślami, słowami oraz działaniami. Według nauki świętego Bazylego, to poprzez serce Bóg wchodzi w duchową relację z człowiekiem.

EN

“Heart” is one of the most common words, which often appears in the writings of St. Basil of Caesarea. In his point of view, the heart is the main organ of the human being. It constitutes the centre of emotions and physical strength of life. It is also a symbol of a person’s entire internal life. The fullness of spiritual life, which encompasses the whole human being with his thoughts, words and actions is found in the heart. According to the teaching of St. Basil, God enters in a spiritual relationship with man through the heart.

11

Wiekopomna zasługa i zakonna pokora – dzieje serca Stanisława Konarskiego

26%

Mączyński R.

Folia Historica Cracoviensia

|

2016

|

vol. 22

265-302

PL

Artykuł zwraca uwagę na interesujący zabytek sprzed 130 lat, znajdujący się w krakowskim kościele pijarów – plastyczną oprawę miejsca złożenia serca Stanisława Konarskiego (1700–1773), zakonnika Szkół Pobożnych z XVIII stulecia, a przy tym wydawcy zbioru praw krajowych Volumina legum, odważnego publicysty domagającego się wzmocnienia władzy królewskiej i zwalczającego liberum veto, reformatora szkolnictwa i założyciela słynącej z nowoczesności uczelni Collegium Nobilium. Kreśli także okoliczności przeniesienia w 1882 roku tej „relikwii” z Warszawy do Krakowa oraz opisuje uroczystość wprowadzenia jej 13 lutego do zakonnej świątyni pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego. Podejmuje również trzy istotne kwestie badawcze. Pierwsza kwestia, która też wielce zajmowała współczesnych – a szczególnie rektora kolegium krakowskiego Adama Słotwińskiego – to problem autentyczności owej pamiątki, która ujawniona została po ponad stu latach od pogrzebu zasłużonego pijara, w prywatnym posiadaniu warszawskiego optyka Jakuba Pika. Zwłaszcza że brakuje jakichkolwiek bezpośrednich świadectw z 1773 roku mówiących o odłączeniu po śmierci Stanisława Konarskiego jego serca od ciała. Jednak zgromadzone przesłanki pozwalają przyjąć z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością, iż jest to autentyczna – i zarazem jedyna po dziś dzień zachowana – cielesna partykuła sławnego zakonnika. Druga kwestia, całkowicie pomijana w ówczesnej refleksji, to przyczyna odłączenia serca od ciała. Ten aspekt rozważań kazał zwrócić uwagę na niezwykle rozpowszechnioną w Rzeczypospolitej – najpierw pośród rodzin monarszych, później także magnaterii i szlachty – nowożytną tradycję osobnych pochówków serc, zazwyczaj składanych w ufundowanej przez zmarłego świątyni. Wskazano, że szczególnie wiele serc oddzielonych od ciał spoczęło w kościołach pijarskich (Rzeszów, Warszawa czy Łowicz). Nie był to jednak obyczaj stosowany wobec zakonników. Casus serca Stanisława Konarskiego dowodzi, że w opozycji wagi wiekopomnych zasług do ślubów zakonnej pokory – zwyciężyły zasługi. Trzecia kwestia, której nie potrafili rozwikłać współcześni, dotyczyła miejsca pierwotnego przeznaczenia puszki z sercem Konarskiego. Konfrontacja skromnych wzmianek z sytuacją warszawskich pijarów w pierwszej połowie XIX wieku pozwoliła ujawnić drogę, jaką ona przebyła. W 1773 roku umieszczono ją w kaplicy konwiktorskiej w pałacu Collegium Nobilium, następnie około 1811 roku została przeniesiona do pijarskiego kościoła przy ulicy Długiej, w roku 1834 zakonnikom zarekwirowano ich świątynię, więc cielesna partykuła Stanisława Konarskiego trafiła do gmachu objętego przez nich kolegium przy ulicy Jezuickiej. Tam znajdowała się do 1866 roku, a po kasacie zakonu znalazła się w rękach Jakuba Pika. Ten starannie ją przechował i ofiarował do krakowskiego kościoła pijarów w Krakowie, gdzie w 1882 roku umieszczono ją w niszy w ścianie prezbiterium. Plastyczną oprawę tego miejsca zaprojektował Tadeusz Łepkowski, ówczesny konserwator zabytków. Zaś popiersie portretowe Stanisława Konarskiego wykonał krakowski rzeźbiarz Tadeusz Błotnicki. Rysy twarzy odwzorował na podstawie konterfektu z czasów Stanisława Augusta – rzeźby André Le Bruna, należącej do pocztu mężów szczególnie dla Rzeczypospolitej zasłużonych, jaki ozdobił otwartą w 1786 roku Salę Rycerską na Zamku Królewskim w Warszawie.

EN

The article concentrates on an interesting 130-year-old artefact located in the Krakow church of Piarists – the decoration of the place where Stanisław Konarski’s (1700–1773) heart was buried. Konarski was a monk of the Pious Schools in the 18th century, as well as publisher of a collection of national laws Volumina legum, a bold commentator calling for strengthening royal power and abolishing liberum veto, reformer of the educational system and founder of the renowned, modern Collegium Nobilium. The circumstances of the discovery and relocation of the relic in 1882 from Warsaw to Krakow and the ceremony of its introduction to the monastic Church of the Transfiguration of Jesus on February 13 are also outlined. Three significant research issues are also discussed. The first one is the problem of the authenticity of the artefact, which was discovered more than a hundred years after Konarski’s death in the possession of a Warsaw optician Jakub Pik. It was then that the question started occupying the minds of researchers, including the rector of the Krakow college Adam Słotwiński. The question is made more relevant by the lack of any direct evidence from 1773 about the removal of Stanisław Konarski’s heart from his body after his death. The information gathered so far allow us to assume, with probability bordering on certainty, that it is authentic and the only surviving part of this famous monk’s body. Another question, totally absent from past reflections on the subject, is the reason why the heart was removed. This particular aspect turns our attention at a strikingly popular early-modern Polish tradition – first in royal families, later also among magnates and nobility – of burying hearts separately, usually by entombing them in a church founded by the deceased. It was found that a considerable number of hearts removed from bodies had been inhumed in Piarist churches (Rzeszów, Warsaw or Łowicz). This tradition, however, did not normally apply to monks. The case of Stanisław Konarski’s heart proves that in the juxtaposition of great merit and monastic vows of humility the merit prevailed. A third question, which contemporaneous researchers could not answer, is the original destination of the box with Konarski’s heart. A confrontation of scant mentions with the situation of Warsaw Piarists in the first half of the 19th century allows us to retrace its route. In 1773 it was placed in the monastic school chapel at Collegium Nobilium, then in 1811 it was relocated to the Piarist church in Długa street; in 1834 the order was deprived of the church, so Konarski’s heart was brought to their college in Jezuicka street. It was held there until 1866, and after the dissolution of the order it was in the possession of Jakub Pik. Pik carefully stored the relic and donated it to the Piarist church in Krakow, where in 1882 it was placed in an alcove in the presbytery. The decoration of the place was designed by Tadeusz Łepkowski, the then restorer. Stanisław Konarski’s bust was sculpted by Tadeusz Błotnicki from Krakow. Facial features were reproduced on the basis of an image from the times of Stanisław August – a sculpture by André Le Brun, displayed in a gallery of people of particular merit to the Republic of Poland opened in the Knights’ Hall at the Royal Castle in Warsaw in 1786.

12

Filozofia jako ćwiczenie duchowe. Coachingowy model uprawiania filozofii

26%

Leśniak P.

Studia Philosophiae Christianae

|

2018

|

vol. 54

|

issue 3

5-36

EN

The claim that philosophy should be cultivated in a coaching style is the main thesis of this article. In the first part of the essay, I explain the distinction between a coaching (Socratic) paradigm and a scholastic (Aristotelian) paradigm of philosophy . In the second part , I present Frankl’s logotherapy as an example of Socratic or coaching philosophy. The coaching model of philosophy, neglected by mainstream philosophy, found its place in humanistic psychotherapy. Finally, the last section of the article contains some practical examples of coaching methods applied to the teaching of philosophy (epistemology).

XX

Główną tezą tekstu jest uznanie tzw. modelu coachingowego za pierwotny i wciąż żywy sposób uprawiania filozofii. Twierdzę, że filozofia akademicka, która od kilku stuleci tkwi w tradycji scholastycznej, może być uprawiana w modelu coachingowym. W drugim paragrafie przedstawiam odróżnienie dwóch rodzajów filozofowania: Sokratejskiego – określonego w tekście mianem „coachingowego” – oraz Arystotelesowskiego, nazywanego tutaj „scholastycznym”. W trzecim paragrafie pokazuję, w jaki sposób Wiktor Frankl nawiązuje do coachingowej tradycji uprawiania filozofii w swojej praktyce terapeutycznej. W czwartym przedstawiam przykłady zastosowania modelu coachingowego w dydaktyce filozofii.

13

„Droga serca” w doświadczeniu i refleksji św. Augustyna

26%

Mejzner M.

Collectanea Theologica

|

2016

|

vol. 86

|

issue 2

85-114

EN

In the writings of St. Augustine, the Latin word cor occurs more than8,000 times, being one of the most important, though ambiguous, terms ofhis anthropology and spirituality. As a synonym for the inner man (homointerior) it encompasses the whole life: affective, intellectual, moral andreligious. In this sense, it is the privileged place for a personal encounterwith God.Analysis of Augustine’s writings reveals a link between the concept ofthe Trinity and indications concerning the spiritual life of man. Reflectionson the “heart” can be put into a kind of triptych: creation “in the imageof God”, enlightenment by Christ, and expansion by the Holy Spirit. Theimpact of God on the human heart should find their completion in a voluntarilyadopted attitude of adoration, humility and love.

14

Wpływ pola magnetycznego niskiej częstotliwości stosowanego w magnetoterapii na zawartość interleukiny 6 (IL-6) w sercu i mózgu szczura

26%

Ciejka E., Skibska B., Gorąca A.

Medycyna Pracy

|

2017

|

vol. 68

|

issue 4

517-523

EN

Background The human population is exposed ever more frequently to magnetic fields (MF). This is due to both technological progress and development of the economy as well as to advances made in medical science. That is why the thorough understanding and systematized knowledge about mechanisms by which MF exerts its effects on living organisms play such an important role. In this context the health of MF-exposed people is the subject of particular concern. The aim of the study was to evaluate the effect of extremely low frequency magnetic field (ELFMF) used in magnetotherapy on the concentration of interleukin 6 (IL-6) in rat heart and brain. Material and Methods The male rats were randomly divided into 3 experimental groups: group I – control, without contact with magnetic field; group II − exposed to bipolar, rectangular magnetic field 40 Hz, induction “peak-to-peak” 7 mT 30 min/day for 2 weeks; and group III − exposed to bipolar, rectangular magnetic field 40 Hz, 7 mT 60 min/day for 2 weeks. Concentration of IL-6 in the heart and brain of animals was measured after MF exposure. Results Exposure to ELFMF: 40 Hz, induction “peak-to-peak” 7 mT 30 min/day for 2 weeks caused a significant IL-6 increase in rat hearts compared to the control group (p < 0.05) and a non-significant IL-6 decrease in rat brain. The magnetic field applied for 60 min resulted in non-significant IL-6 increase in rat hearts compared to the control group and significant IL-6 decrease in rat brain (p < 0.05). Conclusions The influence of magnetic field on inflammation in the body varies depending on the MF parameters and the affected tissues or cells. Med Pr 2017;68(4):517–523

PL

Wstęp Na działanie pól magnetycznych narażona jest coraz większa populacja ludzka. Wynika to zarówno z postępu technicznego i gospodarczego, jak i rozwoju nauk medycznych. Dlatego ważne jest dokładne poznanie i usystematyzowanie wiedzy w zakresie mechanizmów oddziaływania pola magnetycznego na organizmy żywe, dotyczy to zdrowia osób eksponowanych, narażonych na ich działanie. Celem pracy było zbadanie wpływu pola magnetycznego skrajnie niskiej częstotliwości (extremely low frequency magnetic field – ELFMF) na stężenie interleukiny 6 (IL-6) w sercu i mózgu szczura. Materiał i metody Materiał badawczy stanowiły szczury (Sprague-Dawley) podzielone na 3 grupy badawcze: I grupa – kontrolna, bez działania pola magnetycznego; II grupa – poddana działaniu bipolarnego, prostokątnego pola magnetycznego o częstotliwości 40 Hz i indukcji międzyszczytowej 7 mT, czas ekspozycji – 30 min/dzień przez 2 tygodnie; III grupa – poddana działaniu bipolarnego, prostokątnego pola magnetycznego o częstotliwości 40 Hz i indukcji międzyszczytowej 7 mT, czas ekspozycji – 60 min/dzień przez 2 tygodnie. U zwierząt oznaczono stężenia IL-6 po zakończeniu ekspozycji na pole magnetyczne. Wyniki Ekspozycja szczurów w ELFMF o parametrach: częstotliwość 40 Hz, indukcja międzyszczytowa 7 mT, przez 30 min/dzień przez 2 tygodnie spowodowała istotny statystycznie wzrost stężenia IL-6 w sercach w porównaniu z grupą kontrolną (p < 0,05) i nieistotne statystycznie obniżenie stężeń IL-6 w mózgach. Pole magnetyczne stosowane przez 60 min powodowało nieistotny statystycznie wzrost stężeń IL-6 w sercach w porównaniu z grupą kontrolną i istotne statystycznie obniżenie stężeń IL-6 w mózgach (p < 0,05). Wnioski Wpływ pola magnetycznego na stan zapalny w organizmie jest różny w zależności od czasu oddziaływania pola magnetycznego oraz tkanek czy komórek, na które działa. Med. Pr. 2017;68(4):517–523

15

Starotestamentowe, judaistyczne i grecko-rzymskie pojęcie sumienia

26%

Szymik S.

Forum Teologiczne

|

2014

|

vol. 15

7-21

PL

Artykuł przynosi systematyczne omówienie kwestii sumienia w Starym Testamencie, w pismach żydowskich okresu Drugiej Świątyni i literaturze grecko-rzymskiej. Taki jest bowiem literacki i kulturowy kontekst tego terminu przejętego następnie przez chrześcijan. Stary Testament zna rzeczywistość sumienia, choć najczęściej przedstawia je za pomocą metafor. Szczególne miejsce autorzy biblijni przypisują sercu (hebr. lēb lub lēbāb), którego funkcje są analogiczne do aktywności sumienia. Niektóre teksty Septuaginty zdradzają wpływ myśli greckiej (Hi 27,6; Koh 10,20; Mdr 17,10). Również literatura żydowska wczesnego judaizmu zna fenomen sumienia. Obok nawiązań do pojęć biblijnych, w pismach głównie autorów judeo-hellenistycznych pojawiają się terminy greckie. Najpełniejsze studium sumienia przedstawił w swoich pismach Filon Aleksandryjski. Podobnie w literaturze grecko-rzymskiej natrafiamy na obrazowy sposób mówienia o sumieniu (por. Homer, Sofokles). Jednak autorzy greccy i potem łacińscy wypracowali terminologię opisującą wewnętrzną umiejętność ocenienia moralnej wartości czynów (gr. syneidos, syneidēsis; łac. conscientia). Przeprowadzona analiza pozwoliła stwierdzić, iż brak w tekstach biblijnych i pozabiblijnych jednego terminu na nazwanie sumienia. Co więcej, brak jednolitego przedstawienia sumienia zarówno przez autorów żydowskich czy autorów greckich i łacińskich.

EN

The aim of the paper is to analyse the concept of human conscience developed in the Old Testament, in the writings of Early Judaism and in the Greek and Roman literature as literary, religious and cultural background of New Testament theology. The three parts of the article embrace a broad panorama of the notion of conscience and its terminology. In the first part the author discusses the most important texts of the Hebrew Bible and Septuagint, especially the figurative and metaphorical use of the “heart” as conscience (hebr. lēb, lēbāb) as well as the use of Greek terminology in the Septuagint (Job 27:6; Ecc 10:20; Wis 17:10). The Jewish writings of the Second Temple period also reflected the concept of conscience. There are links in their writings either to the Hebrew Bible (cf. Qumran, Pseudepigrapha) or at the same time to biblical and Greek ideas (Philo of Alexandria, Josephus Flavius); the works of Philo contain the best elaboration of conscience. An investigation of the topic in the Greek and Roman literature concludes the analysis. The figurative and metaphorical appearance of conscience is known in the Greek literature (cf. Homer, Sophocles and others). On the other hand, the Greek and Latin authors formed their own special terminology (gr. syneidos, syneidēsis; lat. conscientia) and different opinions on the subject under discussion. However, it must be said, there is among the ancient authors no uniform, constant notion or description (definition) of human conscience.

XX

Der Artikel ist eine systematische Besprechung des Themas des Gewissens im Alten Testament, in jüdischen Schriften aus der Zeit des Zweiten Tempels sowie in der griechisch-römischen Literatur. Dies ist der literarische und kulturelle Kontext dieses Begriffs, der später von den Christen übernommen wurde. Das Alte Testament kennt die Wirklichkeit des Gewissens, wenngleich sie mit Hilfe der Metapher dargelegt wird. Einen besonderen Platz räumen die biblischen Autoren dem Herzen (hebr. lēb lub lēbāb) ein, dessen Funktionen deren des Gewissens analog sind. Einige Texte der Septuaginta verraten schon den Einfluss des griechischen Denkens (Hi 27,6; Eccl 10,20; Weish 17,10). Genauso kennt das Gewissensphänomen die Literatur des frühen Judaismus. Neben den Verweisen auf biblische Begriffe, tauchen vor allem bei den judenhellenistischen Autoren griechische Benennungen auf. Ein überaus ausführliches Studium des Gewissens wurde durch Philo von Alexandrien dargelegt. Zudem treffen wir in der griechisch-römischen Literatur auf eine bildliche Sprechweise über das Gewissen (vgl. Homer, Sophokles). Die griechischen und dann auch die lateinischen Autoren haben jedoch eine Terminologie erarbeitet, welche die innere Urteilsfähigkeit über den moralischen Wert des Handelns beschreibt (gr. syneidos, syneidēsis; lat. conscientia). Die durchgeführten Analysen erlauben die Feststellung, dass in den biblischen und außerbiblischen Texten ein einheitlicher Gewissensbegriff fehlt. Mehr noch, es fehlt eine einheitliche Darstellungsweise und dies sowohl bei jüdischen, als auch bei griechischen und lateinischen Autoren.

16

Filozofia serca Pamfiła Jurkiewicza. Analiza, interpretacja, refleksja

26%

Snopkov P.

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

|

2017

|

issue 23

341-353

XX

Filozofia serca, określana także mianem kordocentryzmu, to stanowisko z pogranicza dyskursu religijnego i filozoficznego. Zgodne z nim ludzkie serce jest rodzajem psychofizycznego centrum, które odgrywa kluczową rolę w procesie samodoskonalenia moralnego i intelektualnego. Kordocentryzm stał się ważnym elementem filozofii ukraińskiej oraz rosyjskiej. Bezpośrednim źródłem kordocentryzmu w kulturze Słowian wschodnich były teksty Starego i Nowego Testamentu. Za jeden z ciekawszych przykładów kordocentrycznego myślenia uznaje się twórczość rosyjsko-ukraińskiego filozofa Pamfiła Jurkiewicza. Odnosił się on sceptycznie do założeń materializmu oraz idealizmu, które krytykował z pozycji teoriopoznawczych. Poszukiwał więc takich stanowisk, które pomogłyby mu zbudować bardziej obiektywny obraz świata i człowieka. Wierzył on, iż szanse takie dawała filozofia serca. Wychodząc od jej założeń, zaczął rozwijać własną etykę oraz teorię poznania. Celem niniejszego artykułu jest prezentacja sylwetki filozofa, a także opis oraz krytyczna analiza jego najważniejszych idei.

EN

The philosophy of the heart, also known as cordocentric, is a position on the fringes of a religious and philosophical discourse. Cordocentrists believe that the human heart is a kind of psychophysical center that plays a key role in the process of self-improvement, both moral and intellectual. Cordocentrism has become an important element of Ukrainian and Russian philosophy. Texts of the Old and New Testaments were a direct source of cordocentrism in the Eastern Slavic culture. One of the most interesting examples of cordocentric thinking is the work of the Russian-Ukrainian philosopher Pamfil Yurkevich. He was sceptical about the assumptions of materialism and idealism, which he criticised from the epistemological point of view. Thus, he sought such positions that would help to achieve a more objective knowledge of the world and man. He believed that such a chancegave the philosophy of heart. Starting from his assumptions, he began to develop his own ethics and the theory of cognition. The purpose of this article is to present the philosopher’s profile, as well as a description and a critical analysis of his most important ideas.

17

„Serca świętych zwrócone ku prawu Bożemu”. Biblijno-filozoficzne podstawy wykładni prawa Bożego w nauce św. Tomasza z Akwinu

26%

Biegaj P.

Rocznik Tomistyczny

|

2016

|

vol. 5

219-234

EN

The purpose of our philosophical research is determination the starting point for attempts to understand the essence of God’s law and its relevance to the human way of life. We use for this purpose an analysis of selected writings of St. Thomas Aquinas. We present own selected aspects that constitute a philosophical interpretation of the law of God. We recognize the meaning and the significance, also the heart and the inside, as the primary concepts in the context of the essence of God’s law. We notice this primordiality in metaphisical aspect. We notions of cause, purpose and movement. Meaning is related to the appropriateness of existence and eternal regularity and order. It is rational order, the Logos. As a result, a person can read the meaning of one’s life and give it your decisions. The meaning as a source of law of God is entered in the human interior. This interior is a human heart. We understand it as the inner reality of human, especially in the intellectual and moral context. The biblical significance of the heart is associated primarily with concealment. What is unseen, involves what externalized, movement and action. Heart in the philosophy of St. Thomas Aquinas is the mind. We discuss the mutual relationship of mind, will and heart. We analyze the differences between the mind, understanding and intellect, which occur in the philosophy of Aquinas. Their common feature is rationality. The heart is what is reasonable. Rational aspect is the original. The will is also rational. Human finds the truth and the law of God not only in the external reality, but primarily in his interior.

18

Пошуки духовного абсолюту в творчості Олександра Олеся та європейських символістів

26%

Tsurkan I.

Roczniki Humanistyczne

|

2017

|

vol. 65

|

issue 7: Slawistyka

37-51

PL

Autor artykułu stawia sobie za cel próbę identyfikacji Absolutu duchowego w poetyckim świecie poetów-modernistów. Szczególne miejsce poświęcono refleksji nad toposem duszy w poezji epoki, będącej, zdaniem autora, wyrazicielem człowieczego dążenia do transcendencji.

EN

The article focuses on the searches of the spiritual Absolute in poetic universe of the modernists. It is considered the topos of the soul, which has become of all the aspirations for people to the Transcendent in the poetry of the epoch.

UK

У статті зосереджується увага на пошуках духовного Абсолюту в поетичній світобудові поетів-модерністів. Розглянуто топос душі, що став виразником усіх поривань людини до Трансценденту в поезії епохи.

19

ТОСКА, czyli jak się mówi o smutku po rosyjsku i po polsku (na wybranych przykładach literackich)

26%

Styrcz-Przebinda L.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica

|

2017

|

issue 12

266-277

EN

The article focuses on ways of expressing sadness in Russian and Polish, particularly on the features of the linguo-cultural concept of ТОСКА, which is difficult to express in translation. Selected translation decisions are analysed of quotations from literary classics from various epochs, such as Maria Dąbrowska, Jarosław Iwaszkiewicz or Aleksander Wat – as translators of Chekhov. Some examples from Old Russian and Romantic epochs are discussed too in Julian Tuwim’s translation into Polish and Wilhelm Lewik’s into Russian. It is confirmed that for some concepts, such as ТОСКА, ДУША, СУДЬБА, no corresponding ones exist in other languages and other linguo-cultural equivalents need to be proposed.

20

Rola interioryzacji w nauczaniu według św. Augustyna

26%

Kowalewska D. A.

Studia Paedagogica Ignatiana

|

2023

|

vol. 26

|

issue 4

159-176

EN

The article presents the role of interiorization in teaching as it appears in the writings of St. Augustine. It is based on an analysis of selected of his works and other sources interpreting his teaching in various contexts. The article defines the concept of interiorization, first referring to the teaching of John Paul II, and then showing the way that St. Augustine understood this issue. Based on the source texts, concepts such as knowledge and wisdom, inner and outer man, and reason and heart are distinguished. The insufficiency of words in the pedagogue’s process of conveying values is also indicated. The analysis made it possible to determine the goal of teaching, which, according to St. Augustine, is to gain wisdom through love. In the final part, the concept of the “Inner Teacher” is presented, which helps to internalize the knowledge of non-sensory things. The article is an attempt to draw attention to the role of interiorization in teaching and it indicates practical implications for the success of the educational process.

PL

Artykuł podejmuje zagadnienie roli interioryzacji w nauczaniu w ujęciu św. Augustyna. Analizie poddano wybrane teksty św. Augustyna oraz inne źródła, interpretujące jego naukę w różnych kontekstach. Pojęcie interioryzacji zostało zdefiniowane w odniesieniu do rozumienia tego terminu przez św. Augustyna oraz do nauki Jana Pawła II. Na podstawie tekstów źródłowych rozróżniono takie pojęcia, jak wiedza i mądrość, człowiek wewnętrzny i zewnętrzny, rozum i serce. Wskazano również na niewystarczalność słów w procesie przekazywania przez pedagoga wartości. Przeprowadzona analiza pozwoliła na określenie celu nauczania, którym według św. Augustyna jest zdobycie mądrości poprzez miłość. W części końcowej przedstawiono koncepcję „Nauczyciela wewnętrznego”, pomagającego zinterioryzować wiedzę o rzeczach niezmysłowych. Tekst jest próbą zwrócenia uwagi na rolę interioryzacji w nauczaniu i wynikające z niej implikacje praktyczne prowadzące do powodzenia procesu kształcenia.

Refine search results

„Dam wam serce nowe” (Ez 36,26). Bóg Starego Testamentu wobec ludzkiego serca

Struktura człowieka w "Scivias" Hildegardy z Bingen

"Serce Faraona" - odpowiedzialność osobista czy bezwolne poddanie się działaniu Boga?

„Serce” a wiara człowieka. Funkcje religijno-moralne człowieka przypisywane ludzkiemu sercu w „Księdze Psalmów”

Rola "serca" w Nowym Przymierzu (Jr 31,31-34; Ez 36,24-28)

„Logika serca” – Ebner i Tischner

Serce Jezusa – misterium Miłości uosobionej

Istota prawdziwej religii według św. Augustyna z Hippony i Josepha Ratzingera (Benedykta XVI). Na podstawie X księgi De civitate Dei

Zastosowanie Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP®) w opiece pielęg-niarskiej nad pacjentem z niewydolnością serca.

Nauka o sercu, jako miejscu spotkania Boga i człowieka w nauczaniu świętego Bazylego Wielkiego

Wiekopomna zasługa i zakonna pokora – dzieje serca Stanisława Konarskiego

Filozofia jako ćwiczenie duchowe. Coachingowy model uprawiania filozofii

„Droga serca” w doświadczeniu i refleksji św. Augustyna

Wpływ pola magnetycznego niskiej częstotliwości stosowanego w magnetoterapii na zawartość interleukiny 6 (IL-6) w sercu i mózgu szczura

Starotestamentowe, judaistyczne i grecko-rzymskie pojęcie sumienia

Filozofia serca Pamfiła Jurkiewicza. Analiza, interpretacja, refleksja

„Serca świętych zwrócone ku prawu Bożemu”. Biblijno-filozoficzne podstawy wykładni prawa Bożego w nauce św. Tomasza z Akwinu

Пошуки духовного абсолюту в творчості Олександра Олеся та європейських символістів

ТОСКА, czyli jak się mówi o smutku po rosyjsku i po polsku (na wybranych przykładach literackich)

Rola interioryzacji w nauczaniu według św. Augustyna