Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: signpost

Sort By:

Limit search:

JEDYNE W POLSCE TAKIE MUZEUM - MUZEUM NEONÓW

100%

Jagodziński Z. K.

Muzealnictwo

2013

vol. 54

146-151

Zapewne niewielu Polaków – głównie warszawiaków, zachowało w pamięci obraz Warszawy z początku lat 60., a szczególnie jej nocnego oblicza. Stolica ze swoimi neonami, które stanowiły niejako jej „wizytówkę”, jawiła się podówczas, jako namiastka europejskiej metropolii. W miastach naszego kraju po wojnie, neony zaczęły pojawiać się we wczesnym PRL-u. Na początku z oporami władzy, gdyż były wyrazem tęsknoty za światem zachodnim z jego stylem życia. Spełniały także wieloraką rolę: doświetlały słabo oświetlone ulice, ubarwiały frontony nowych, zazwyczaj szarych, domów. Starym zaś, ocalałym z pożogi wojennej kamienicom, dodawały pewnego uroku i tajemniczości. Dla ludzi wieczorem powracających z pracy, nocnych seansów filmowych, sztuk teatralnych lub też innych „imprez”, neony były czymś w rodzaju świetlnych drogowskazów, wskazujących przy okazji niezbyt liczne, na dodatek zamykane wcześnie, placówki handlowe, punkty usługowe, czy lokale gastronomiczne.Na przełomie lat 50. i 60., za zgodą ówczesnych włodarzy miasta, przybywało neonów niczym grzybów po deszczu. Wśród nich zdarzały się niekiedy prawdziwe perełki – dzieła sztuki, których twórcami byli doskonali, nierzadko wybitni graficy-projektanci. W ostatnich latach w Warszawie można zaobserwować fakt braku szacunku ze strony władz miasta dla współczesnej jego historii, widoczny chociażby przy podejmowaniu nieodpowiedzialnych, wręcz szkodliwych w skutkach decyzji o likwidacji pamiątkowych, a do niedawna jeszcze istniejących neonów. W stolicy daje się zauważyć szybko zachodzące przemiany: zmieniają się najemcy lokali handlowych i usługowych, zmieniają się ich funkcje, poszczególne instytucje przemieszczają się w inne lokalizacje, bądź ulegają likwidacji. Procesy te w konsekwencji prowadzą do nieodwracalnych strat w „świecie” stołecznych neonów. Jest to najwyższy czas, aby ratować to, co jeszcze z dawnych znaków świetlnych Warszawy pozostało. Należy zatem z niemałą satysfakcją odnotować fakt, iż w Warszawie – dzięki usilnym staraniom Ilony Karwińskiej, polskiej artystki-fotografki, na stałe zamieszkałej w Londynie, przy wsparciu jej męża, anglika Davida Hilla, po latach i wielu czynionych zabiegach udało się powołać do życia Muzeum Neonów. Od 2005 r. bez stałego lokum, dziś z siedzibą przy ul. Mińskiej 25 na Pradze, Muzeum Neonów jest prywatnym przedsięwzięciem, prowadzonym przy skromnej pomocy Fundacji Neon. Nie wspierają go też żadne środki publiczne, funkcjonuje dzięki wolontariuszom, a czynne jest od czwartku do soboty w godz. 12-17 oraz w niedzielę godz. 12-16.

THE ONLY SUCH MUSEUM IN POLAND - THE NEON MUSEUM

100%

Jagodziński Z. K.

Muzealnictwo

2013

vol. 54

146-151

Probably only a few Poles, mainly Varsovians, remember the way Warsaw looked in the early 1960s, and in particular the appearance of the capital at night. Together with its neon lights, which comprised a sui generis “showcase”, Warsaw appeared to be a substitute for a European metropolis. Neon signs started appearing in assorted post-war Polish towns at the onset of People’s Poland. Initially, they encountered the resistance of the authorities, since they expressed a longing for the Western world and its lifestyle. Neon lights also fulfilled numerous functions: they additionally illuminated insufficiently lit streets, enhanced the, as a rule, grey facades of new housing and added allure and an aura of mystery to old town houses, survivors of wartime conflagrations. For people returning in the evening from work, film shows, theatres or other “events”, neon lights acted as special signposts indicating the location of rather scarce shops, service outlets, or restaurants, cafes and bars, which closed early. At the turn of the 1960s the town authorities consented to an upsurge of neon lights. Some proved to be genuine works of art, whose authors included excellent and at times outstanding graphic artists-designers. Recent years have shown a lack of respect on the part of the Warsaw authorities for the modern history of the capital, discernible in irresponsible and outright harmful decisions about the elimination of historical and still existing neon lights. The capital has become the scene of great transformations: leaseholders of trade and service venues are changing, as are the latter’s functions, while particular institutions are moved or outright closed. The consequences of those processes include irreversible losses of neon signs. It is high time to save remnants of the old neon lights of Warsaw. More the reason to note with great satisfaction that the persistent efforts of Ilona Karwińska, a Polish art photographer residing permanently in London, supported by her English husband, David Hill, have resulted in the opening of the Neon Museum after years of numerous initiatives. It 2005 the Museum was still without a permanent gallery, but today it is situated in 25 Mińska Street in the district of Praga. The Neon Museum is a private enterprise, conducted thanks to the modest help of Fundacja Neon. It does not enjoy the support of public funds, functions thanks to volunteers, and is open from Thursday to Saturday (noon - 17 pm) and on Sunday (noon- 16 pm).

Refine search results

2 Muzealnictwo

2 Jagodziński Z. K.

2 2013

Search results

JEDYNE W POLSCE TAKIE MUZEUM - MUZEUM NEONÓW

THE ONLY SUCH MUSEUM IN POLAND - THE NEON MUSEUM