Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: social conduct

Sort By:

Limit search:

Dobre obyczaje i zasady współżycia społecznego w prawie spółek handlowych

100%

Kopaczyńska-Pieczniak K.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

2016

vol. 63

issue 2

Both the general clause of rules of social conduct and the one of good practices apply in corporate relations – both internal and external ones. However, in internal relations of commercial companies, these clauses are accounted for to the same extent the provisions of the civil code are applied due to the nature of the legal relation of a commercial company (Art 2 of the Code of Commercial Companies). The diversity of opinions concerning the essence of both clauses results from the presence of indeterminate phrases in them. What is indicated in both cases is the reference to, primarily, moral and social norms, honesty and decency.The specific concurrence of general rules of social conduct and good practices in the relations of commercial companies occurs when the same aspect is subject to appraisal in different companies, applying one or the other clause. This is the consequence of the civil code applying mainly the clause of rules of social conduct whereas the code of commercial companies – the one of good practices, and the definition of the mutual relation of both codes as the one of lex generalis – lex specialis (Art. 2 of the Code of Commercial Companies). Such a concurrence of both clauses is primarily present on two planes: the appraisal of the scope of the freedom of contract in forming contracts of commercial companies (Art. 3 of the Code of Commercial Companies) and actions against company resolutions.It seems that it needs to be adopted that as regards the code of commercial companies the clause of “good practices” is equivalent to the one of ‘rules of social conduct’ that is present in the Civil Code. Due to the wide scope of application of these clauses, it seems most justified to recognise that they establish a certain model of appropriate honest and decent conduct in human relations. They can be seen as a kind of a conglomerate of social norms of various origin, that is norms that can be justified on moral, social, organisational or even economic grounds.

W stosunkach spółek handlowych – zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych – znajduje zastosowanie klauzula generalna zasad współżycia społecznego i klauzula dobrych obyczajów. W stosunkach wewnętrznych spółek handlowych klauzule te jednak podlegają uwzględnieniu w takim zakresie, w jakim przepisy kodeksu cywilnego stosuje się z uwagi na naturę stosunku prawnego spółki handlowej (art. 2 k.s.h.). Rozbieżności poglądów dotyczących istoty obu klauzul są konsekwencją występowania w nich zwrotów niedookreślonych. W obu przypadkach wskazuje się na odesłanie przede wszystkim do norm moralnych, obyczajowych, uczciwości, przyzwoitości.Specyficzny zbieg (konkurencja) klauzul generalnych zasad współżycia społecznego i dobrych obyczajów w stosunkach spółek handlowych występuje w przypadkach, gdy ten sam ich aspekt podlega ocenie w różnych spółkach przy wykorzystaniu jednej lub drugiej klauzuli. Stanowi to konsekwencję posługiwania się przez kodeks cywilny przede wszystkim klauzulą zasad współżycia społecznego, a przez kodeks spółek handlowych – klauzulą dobrych obyczajów oraz ujęcia wzajemnej relacji tych kodeksów jako lex generalis – lex specialis (art. 2 k.s.h.). Taka konkurencja obu klauzul jest widoczna przede wszystkim w dwóch płaszczyznach: oceny zakresu swobody umów przy kształtowaniu umowy spółki handlowej (art. 3 k.s.h.) oraz zaskarżania uchwał zgromadzeń w spółkach kapitałowych.Wydaje się, że na gruncie kodeksu spółek handlowych należy przyjąć, że klauzula „dobre obyczaje” jest odpowiednikiem klauzuli „zasady współżycia społecznego”, występującej w kodeksie cywilnym. Ze względu na szeroki zakres stosowania tych klauzul najbardziej uzasadnione wydaje się uznanie, że wyznaczają one pewien model właściwego, uczciwego postępowania w stosunkach międzyludzkich. Można je uznać za pewien konglomerat norm społecznych o zróżnicowanej proweniencji, zarówno mających uzasadnienie moralne, jak i obyczajowe, organizacyjne czy nawet ekonomiczne.

Refine search results

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

1 Kopaczyńska-Pieczniak K.

1 2016

Search results

Dobre obyczaje i zasady współżycia społecznego w prawie spółek handlowych