Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  socialist realism in music
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The aesthetic of socialist realism, which was imposed on Polish composers after the conference in Łagów Lubuski (1949), has never been precisely defined. One of the recommended elements of creative activity—apart from intelligibility of musical language—was folk inspiration. Paradoxically, the way the folklore was seized could mean both the compromise with the ideological pressure and confirmation of the artist’s sovereignty (when the artist creatively continued national tradition). Polish composers chose this neutral source of inspiration willingly. Therefore, the turn of the 40s and 50s was the time of multitudinous folkloristic stylizations in Polish music. The purpose of this paper is to recapitulate the attitude of chosen Polish composers to folk music as the source of inspiration, as well as to a general socio-political situation during the Polish socialist realism. Resuming briefly the subject matter of folklore in the Polish socialist realism four categories might be distinguished: it could be a phase of evolution of musical language (in the works of W. Lutosławski, A. Panufnik and G. Bacewicz), a continuation of pre-war idea of popularization of national music (S. Wiechowicz or B. Woytowicz) or a sort of compromise and a factor which was able to withdraw the accusations of formalism, as in the case of Perkowski, Serocki and all the 49’Group. Finally, in its most barest form, folklore was just an instrument of propaganda, quickly and willingly forgotten after the arrival of new artistic trends in 1956.
PL
Estetyka socrealizmu, narzucona polskim kompozytorom po konferencji w Łagowie Lubuskim (1949 r.), nigdy nie została precyzyjnie zdefiniowana. Jednym z promowanych elementów twórczości artystycznej, obok prostoty wypowiedzi, była inspiracja ludowa. Paradoksalnie, sposób ujęcia folkloru mógł oznaczać zarówno kompromis wobec presji ideologicznej, jak i potwierdzenie suwerenności artysty, który odwołując się do narodowej tradycji, twórczo ją kontynuował. Polscy kompozytorzy, wśród których przeważała postawa unikowa, chętnie z owego neutralnego źródła inspiracji korzystali, ze względów politycznych przełom lat 40. i 50. był więc w polskiej muzyce czasem licznych stylizacji folklorystycznych. W artykule podjęto próbę podsumowania stosunku wybranych kompozytorów do muzyki ludowej jako źródła inspiracji oraz do ogólnej sytuacji społeczno-politycznej czasów polskiego socrealizmu. Wyróżniono cztery podstawowe kategorie obecności nurtu folklorystycznego: jako etapu twórczości (u W. Lutosławskiego, A. Panufnika i G. Bacewicz), jako kontynuacji międzywojennej idei upowszechnienia muzyki narodowej (jak to miało miejsce w twórczości S. Wiechowicza czy B. Woytowicza), jako rodzaju kompromisu, czynnika odsuwającego groźbę oskarżenia o formalizm, jak w przypadku P. Perkowskiego, K. Serockiego i całej „Grupy 49” oraz – w najbardziej ogołoconej formie – jako narzędzia propagandy, szybko i chętnie zapomnianego wraz z nadejściem nowych prądów artystycznych.
EN
The purpose of this article is to reconstruct the musical culture of Lublin in the years 1944–1956, based on the documents on social life gathered at the Department of Special Collections of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin, and Lublin’s press. The form and content of the text is conditioned by chronology, which allows to isolate three very-clear (and distinctive) periods in the years 1944–1956: 1944–1948, when the musical culture of the city emerged contrary to the common view emanating directly from pre-War traditions; 1949–1953, when attempts were made to introduce top-down endorsed socialist realism in the music of Lublin; and 1954–1956, a period in which a gamut of changes liberalising the musical life of Lublin can be observed, crowned by the Polish October Revolution of 1956.
RU
Целью статьи является реконструкция музыкальной культуры Люблина в 1944–1956 годах на основе документов общественной жизни, хранящихся в отделе специальных коллекций Люблинской Воеводской Публичной Библиотеки им. Иеронима Лопацинского, а также люблинской прессы. Форма и содержание текста определяются хронологией, которая позволяет выделить в музыкальной жизни Люблина 1944–1956 годов три очень отчетливых (и отличных друг от друга) периода: 1944–1948 годы, в которых музыкальная культура города вырастала – вопреки распространенному мнению – прямо из довоенных традиций; 1949–1953 годы, когда в музыке Люблина были предприняты попытки воплощения навязанного свыше социалистического реализма, а также 1954–1956 годы, когда в музыкальной жизни Люблина можно наблюдать ряд либерализационных изменений, увенчавшихся переломом «Oктября ’56».
PL
Celem artykułu jest rekonstrukcja kultury muzycznej Lublina z lat 1944–1956 w oparciu o dokumenty życia społecznego, zgromadzone w Dziale Zbiorów Specjalnych Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie oraz lubelską prasę. Formę i treść tekstu warunkuje chronologia, która pozwala wyodrębnić w życiu muzycznym Lublina z lat 1944–1956 trzy bardzo wyraźne (i odmienne od siebie) okresy: lata 1944–1948, w których kultura muzyczna miasta wyrastała – wbrew utartemu przekonaniu – wprost z tradycji przedwojennych; lata 1949–1953, kiedy w muzyce lubelskiej próbowano wprowadzić odgórnie zadekretowany socrealizm oraz lata 1954–1956, gdy w życiu muzycznym Lublina można zaobserwować szereg liberalizujących je zmian zwieńczonych przełomem Października ‘56.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.