Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  somatic criticism
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Tekst ciała, ciało tekstu

100%
Skrendo A.
Śląskie Studia Polonistyczne
|
2015
|
issue 2(7)
235-239
EN
A review of Adam Dziadek’s Projekt krytyki somatycznej (2014) [Plan for a Somatic Criricism]. The author emphasises originality of Dziadek’s conception, which combines certain structuralist and poststructuralist elements. As a result, Dziadek describes the text of a body: its manifestations or traces in the matter of language (above all, rhythm); at the same time he is interested in the body of a text: a mechanism of reading which transcends the aesthetic norm.
2
Publication available in full text mode
Content available

Engramy ciała: poetyka notek bólowych zachowanych w archiwum Aleksandra Wata

81%
Kmiecik M.
Forum Poetyki
|
2020
|
issue 21
74-99
EN
The article focuses on the microanalysis of one of Aleksander Wat’s handwritten “pain notes” (dated December 8, Wat’s archive at the Beinecke Library). I discuss the note’s genological classification, which – due to fragmentation, randomness, and the very nature of the diary entry (and at the same the fact that it eludes this classification) – may not really be considered part of a larger whole. The “non-belonging” of the note and other similar notes seems to influence their poetics. Drawing on the findings of post-structural genology and the theory of fuzzy sets, I propose to see the note as a fuzzy genre that exists in many genological contexts at the same time and also gives rise its own “singular” form. Inspired by Jean-Luc Nancy’s reflections on corporeality and Adam Dziadek’s somatic criticism, I define the note as an “engram of the body.” I analyze an isolated “pain note” as an example and consider the possibility of using this category both in the context of reconstructing the genetics of the text and performing an exemplary rhythmic analysis of prose.
PL
Artykuł skupia się na mikroanalizie jednej z rękopiśmiennych „notek bólowych” Aleksandra Wata (datowanej na 8 grudnia, zachowanej w archiwum pisarza w Beinecke Library). Rozważam zarówno kwestię jej genologicznego przyporządkowania, które – ze względu na fragmentaryczność, wyrywkowość, dziennikowość zapisu (a jednocześnie umieszczenie jej poza ustabilizowaną formą dziennika) – nie zmierza do włączenia jej w żadną większą całość. „Nieprzynależność” notki i innych analogicznych zapisów zdaje się kształtować ich swoistą poetykę. Posiłkując się rozpoznaniami poststrukturalnej genologii i teorią zbiorów rozmytych, proponuję uznać notkę za swoisty gatunek dryfujący, który istnieje w wielu kontekstach genologicznych jednocześnie, tworząc także własną, „pojedynczą” formę. Zainspirowana rozważaniami o cielesności Jean-Luca Nancy’ego oraz krytyką somatyczną Adama Dziadka, chciałabym określić ją mianem „engramu ciała”. Na przykładzie wyizolowanej „notki bólowej” zastanawiam się zatem nad możliwością użycia tej kategorii w kontekście zarówno rekonstruowania genetyki tekstu, jak i dokonywania przykładowej rytmoanalizy prozy.
3
Publication available in full text mode
Content available

Rytm choroby, rytm umierania. Dzienniki z lat osiemdziesiątych Teodora Parnickiego

72%
Gorliński-Kucik P.
Autobiografia. Literatura. Kultura. Media
|
2019
|
vol. 13
|
issue 2
147-166
EN
Teodor Parnicki’s laconic diaries from the 1980s are filled with notes about the progress of his writing and disease, yet conceal much more than would be immediately evident. By considering what the author did not write, a very interesting picture of the final decade of communist Poland emerges. Reflection on the text, its rhythm and the construction of notes, reveals a narrative shaped by malady and senility. With the author’s decline during his final years, the schema of notes and their subject become characterized by a certain arrhythmia. These are the symptoms of the disintegrating narrative of the dying text/body.
PL
Lakoniczne Dzienniki z lat osiemdziesiątych Teodora Parnickiego, wypełnione buchalteryjnymi notkami o postępach pisarskich i chorobach, kryją w sobie znacznie więcej, niż się na pozór wydaje. Jeśli zwrócimy uwagę na to, co przemilcza ich autor, ukaże nam się bardzo ciekawy obraz ostatniej dekady PRL. Z kolei namysł nad tekstem, jego rytmem i budową zapisków odsłoni przed nami narrację maladyczną i senilną. Ostatnie roczniki, w których rozpada się schemat notek, ich tematyka, i pojawia się specyficzna arytmia, to właśnie symptomy rozpadającej się narracji zamierającego podmiotu.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.