Search results

1

МОВНА РЕАЛІЗАЦІЯ ДЕПРЕСІЇ В ПОВІСТІ ОЛЬГИ КОБИЛЯНСЬКОЇ В НЕДІЛЮ РАНО ЗІЛЛЯ КОПАЛА

100%

ПАПІШ В.

Studia Ukrainica Posnaniensia

|

2020

|

vol. 8

|

issue 1

139-146

EN

The research is made in line with modern psycholinguistics. The topicality of work is conditioned by the weak development of linguistic psychoanalysis in Ukraine and by the need of a new reading of Ukrainian classics, including Olga Kobylianska, a representative of modern prose. The purpose of the work is to reveal the linguistic means of realization of hidden depression in the novel by O. Kobylianska U nediliu rano zillia kopala. The vocabulary on the designation of tears, crying, sadness, loneliness is examined in the article. The correlation between linguistic means and the psychological phenomenon of the author herself is determined. The main generalization is that artistic speech retains encoded psychological information. And the thesaurus of sadness revealed by us testifies that at the time of the writing the novel O. Kobylianska was in a state of deep depression, which, however, did not hinder to creatе a masterpiece that the world is fond of.

PL

Badanie przeprowadzono w zakresie współczesnej psycholingwistyki. Jego aktualność warunkuje niedostateczny rozwój psychoanalizy językowej na Ukrainie, a także konieczność nowej recepcji klasyków ukraińskich, do których należy Olga Kobylańska - przedstawicielka prozy epoki modernizmu. Celem artykułu jest prześledzenie środków językowych użytych do przedstawienia motywu depresji w powieści O. Kobylańskiej В неділю рано зілля копала. W artykule przeanalizowano leksykę użytą w opisaniu łez, płaczu, smutku, samotności. Wyznaczono korelację między zasobami lingwistycznymi a fenomenem psychologicznym samej autorki. Rezultaty badań dowodzą, że język w utworze literackim zawiera zakodowaną informację psychologiczną. A zatem prześledzony w artykule bogaty „tezaurus” smutku może wskazywać na fakt, że podczas pisania powieści Olga Kobylańska była w stanie głębokiej depresji, co jednak nie przeszkodziło jej w stworzeniu arcydzieła, którym zachwyca się świat.

2

Słownictwo związane z pojęciem smutku we współczesnej polszczyźnie

81%

Taczkowska K. M.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2021

|

vol. 20

195-211

EN

This study discusses units from the lexical family of sorrow and from the semantic group of ‘sorrow-like’ feelings in the Polish language. Based on the material – the publications of linguists, the dictionaries of the Polish language, the National Corpus of the Polish language, and the utterances of the users of the web portals – the author reconstructed the lexical and semantic field organized around the lexeme sorrow. She also examined the relationships between particular elements in the field, with special emphasis on those that are subject to neo-semantization in contemporary texts of the Polish language.

PL

W pracy omówione zostały jednostki z rodziny leksykalnej smutku oraz z grupy „odczuć w rodzaju” smutku. W oparciu o materiał – publikacje językoznawców, słowniki języka polskiego, Narodowy Korpus Języka Polskiego oraz wypowiedzi użytkowników portali internetowych – autorka zrekonstruowała pole leksykalno-semantyczne zorganizowane wokół leksemu smutek. Zbadała także relacje między poszczególnymi elementami, które znalazły się w polu, ze szczególnym uwzględnieniem tych, które we współczesnych tekstach polszczyzny podlegają neosemantyzacji.

3

Płaszczyzny kształtowania postaw pokuty i pojednania

81%

Offmański A.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2016

|

issue 2

93-110

PL

Kształtowanie postaw pojednania się z Bogiem opiera się na wierze i jej dojrzałości. Im wiara jest dojrzalsza, tym bardziej chrześcijanin odkrywa swój związek z Chrystusem, który pełen miłosierdzia przychodzi i objawia człowiekowi, iż łaska Boga jest umocnieniem jedności z Bogiem Ojcem i prowadzi do jedności miłosiernej z każdym człowiekiem. Ustanawiając sakrament pojednania, Chrystus pragnie, by ta jedność z Bogiem była przez chrześcijanina odczuwana jako stan naturalny, a grzech stanowi naruszenie tego naturalnego stanu człowieka. Stąd sakrament pojednania grzesznika z Bogiem dzięki łasce nawrócenia powinien budzić stan poczucia doskonałego żalu i nawrócenia, prowadzących do przemiany postaw i rozsiewania wokół siebie czynów miłosierdzia. Do odnowy przeżywania pokuty – pojednania należałoby podjąć katechumenat pochrzcielny zanurzony w ewangelizację, ukazującą osobę Jezusa Chrystusa wchodzącego w życie człowieka i zatroskanego jego problemami. To w miłosierdziu świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście.

EN

Shaping the attitudes of reconciliation with God is based on faith and its maturity. The faith is the mature Christian finds his relationship with Christ, which is full of mercy comes in and reveals to man that God’s grace is strengthening the unity with God the Father and leads to unity merciful with each man. In instituting the sacrament of reconciliation, Christ desires this unity with God was felt by Christians as a natural state, while sin is a violation of this natural state of man. Hence the sacrament of reconciliation of the sinner with God through the grace of conversion should arouse a sense of the state of perfect contrition and repentance leading to change attitudes and spread around her acts of charity. To the renewal of experiencing health penance – reconciled should be taken post-baptismal catechumenate immersed in the evangelization of showing the person of Jesus Christ entering into force of man and worried its problems. The world will find peace and human happiness only in the mercy.

4

Humanizm teocentryczny czy chrześcijański personalizm?

41%

Wołoszyn B.

Studia Norwidiana

|

2015

|

vol. 33

269-275

EN

Renata Gadamska-Serafin’s book entitled Imago Dei. Człowiek w myśli i twórczości Cypriana Norwida [Imago Dei. The Man in Cyprian Kamil Norwid’s Thought and Works] is devoted to anthropological issues in the poet’s works. She focuses her studies on two anthropological issues: the essence of the man and the human condition; or in other words, the essence and the existence. These two issues are analyzed in the context of both the 19th century anthropological thought with all its base of theological and philosophical tradition, as well as of selected trends in modern anthropology. As a source context for Norwid’s reflections Biblical and patristic tradition, especially Paul’s theology, as well as Socratic philosophy and Thomism are referred to. The first chapters of the book are devoted to analysis and reconstruction of ontological aspects of Norwid’s anthropology. A lot of space is given to Norwid’s long and fervent polemic with Darwin’s evolutionism. The issue of Christian personalism in the poet’s works is especially meticulously presented. The second part of the deliberations on Norwid’s anthropology is devoted to the poet’s Christian existentialism recognized by the author. Quite a lot of space is taken up by three existential issues: suffering, sorrow and happiness. Another extensive part of the book, entitled Aetates hominum, is devoted to the periods in a human being’s life, from childhood to old age, in the poet’s works. And the final, short subsections deal with inter-human relations, such as love, friendship, politeness and dialogue. Looking for a formula that would describe Norwid’s whole thought about the man, in the conclusion the author reminds Hanna Malewska’s accurate definition: she called Norwid’s anthropology theocentric humanism.

5

Humanizm teocentryczny czy chrześcijański personalizm?

41%

Wołoszyn B.

Studia Norwidiana

|

2015

|

vol. 33

269-275

EN

Renata Gadamska-Serafin’s book entitled Imago Dei. Człowiek w myśli i twórczości Cypriana Norwida [Imago Dei. The Man in Cyprian Kamil Norwid’s Thought and Works] is devoted to anthropological issues in the poet’s works. She focuses her studies on two anthropological issues: the essence of the man and the human condition; or in other words, the essence and the existence. These two issues are analyzed in the context of both the 19th century anthropological thought with all its base of theological and philosophical tradition, as well as of selected trends in modern anthropology. As a source context for Norwid’s reflections Biblical and patristic tradition, especially Paul’s theology, as well as Socratic philosophy and Thomism are referred to. The first chapters of the book are devoted to analysis and reconstruction of ontological aspects of Norwid’s anthropology. A lot of space is given to Norwid’s long and fervent polemic with Darwin’s evolutionism. The issue of Christian personalism in the poet’s works is especially meticulously presented. The second part of the deliberations on Norwid’s anthropology is devoted to the poet’s Christian existentialism recognized by the author. Quite a lot of space is taken up by three existential issues: suffering, sorrow and happiness. Another extensive part of the book, entitled Aetates hominum, is devoted to the periods in a human being’s life, from childhood to old age, in the poet’s works. And the final, short subsections deal with inter-human relations, such as love, friendship, politeness and dialogue. Looking for a formula that would describe Norwid’s whole thought about the man, in the conclusion the author reminds Hanna Malewska’s accurate definition: she called Norwid’s anthropology theocentric humanism.

Refine search results

2 Studia Norwidiana

1 Colloquia Theologica Ottoniana

1 Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

1 Studia Ukrainica Posnaniensia

1 2021

2 2020

1 2016

1 2015

2 Wołoszyn B.

1 Offmański A.

1 Taczkowska K. M.

1 ПАПІШ В.

МОВНА РЕАЛІЗАЦІЯ ДЕПРЕСІЇ В ПОВІСТІ ОЛЬГИ КОБИЛЯНСЬКОЇ В НЕДІЛЮ РАНО ЗІЛЛЯ КОПАЛА

Słownictwo związane z pojęciem smutku we współczesnej polszczyźnie

Płaszczyzny kształtowania postaw pokuty i pojednania

Humanizm teocentryczny czy chrześcijański personalizm?

Humanizm teocentryczny czy chrześcijański personalizm?