Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: sound schema

Sort By:

Limit search:

Sound Symbolism and Meaning Patterns: The Case of Hungarian Verbs

100%

Dimény H.

Roczniki Humanistyczne

2018

vol. 66

issue 11: Anglica

47-57

“Onomatopoeic formations are never organic elements of a linguistic system,” appears in Saussure’s General linguistics, “besides, their number is much smaller than is generally supposed”, he adds (Saussure 1959, 69). Consequently, these linguistic elements have been neglected ever since then in linguistic studies. In my paper, I would like to show that these elements can lead us to detecting basic linguistic phenomena that have not been studied yet, and to present an approach to a linguistic system that does not exclude onomatopoeic formations, but is based on them. The starting point of my research was the large number of Hungarian verbs with an expressive sonority and meaning. In the case of the onomatopoeic verbs we can see a similarity between meaning and form, but not in the case of other verbs whose sound form is expressive and motivated, but the motivation can only be perceived in the light of other verbs with similar sound form and meaning. Since the beginning of the 20th century, Hungarian grammars have referred to these two groups of verbs as differing, but related to each other. However, the relation between sound form and meaning in the two cases differs, and their place in the grammatical system is still unsettled. It is mainly these verbs that are impossible to fit into the traditional morphologies of language, though not only. If we take on a different approach then the traditional one, we can see that the grammar systems prevailing, are by far not the only ones that seem suitable. I will present correlations between elements of the verb structure like the number of syllables, word-ending, sound structure and word meaning, based on a study of Hungarian verbs. These principles only fit into another kind of morphology than the traditional ones, similarly to the verbs that they are based upon.

„Onomatopeje nie są organiczną częścią systemu językowego” – stwierdza de Saussure w Kursie językoznawstwa ogólnego. „Ponadto – dodaje – ich liczba jest znacznie mniejsza niż zwykło się przyjmować” (Saussure 1959, 69). W rezultacie powyższego stwierdzenia, językoznawstwo nie poświęciło wiele uwagi onomatopejom. Niniejszy artykuł demonstruje, iż onomatopeje mogą posłużyć jako punkt wyjścia dla innowacyjnych badań nad podstawowymi zjawiskami językoznawczymi. Ponadto celem artykułu jest zaprezentowanie podejścia do systemu językowego, który nie wyklucza onomatopei, ale traktuje je jako swój podstawowy element. Punktem wyjścia dla badania była grupa węgierskich czasowników o ekspresywnym wydźwięku i znaczeniu. W przypadku onomatopeicznych czasowników możemy zauważyć podobieństwo między ich znaczeniem a formą. Ta cecha odróżnia je od innych motywowanych czasowników, których niearbitralność można zauważyć jedynie w zestawieniu z innymi czasownikami o podobnej formie i znaczeniu. Od początku XX wieku węgierscy gramatycy uznawali te dwie grupy czasowników za odmienne, lecz wzajemnie powiązane. Mimo to w każdym z wymienionych przypadków związek między formą dźwiękową a znaczeniem jest inny, ich zaś miejsce w systemie gramatycznym nadal nie zostało dookreślone. Analizowane czasowniki należą do grupy niedającej się w prosty sposób włączyć do istniejących opisów morfologicznych języka. Jeżeli przyjmiemy podejście odmienne od klasycznego językoznawstwa propagowanego przez F. de Saussure’a, zauważymy, że istniejące systemy gramatyczne nie są jedynymi, które można zastosować przy badaniu onomatopei. Artykuł prezentuje korelację między takimi elementami budowy czasownika, jak liczba sylab, końcówka, struktura dźwiękowa oraz znaczenie. Zaprezentowane reguły, podobnie jak omawiane czasowniki, które posłużyły do ich sformułowania, mogą być opisane jedynie w ramach nietradycyjnych podejść do morfologii.

Terms between Standardization and the Mental Lexicon

100%

ten Hacken P.

Roczniki Humanistyczne

2018

vol. 66

issue 11: Anglica

59-77

Classical terminology, as reflected in the works of Eugen Wüster, assumes that the meaning of terms should be delimited precisely. Prototype theory can be seen as an existential threat to this approach, because it assumes that there is a gradual transition from clear instances of a concept to non-instances, without a natural cut-off point. The discussion of terms from a variety of different domains suggests that we should distinguish two types, called here terms in the narrow sense (TiNS) and specialized vocabulary. For specialized vocabulary, it is not a problem that concepts have a prototype structure. For TiNS, a clear delimitation of the meaning is required. The introduction of TiNS as a special kind of term raises the question of their status as linguistic objects. For a word, there is no purely empirical basis to determine whether it exists as a word of English (or any other language), because neither English as a language nor any of its words are empirical entities. They exist as theoretical generalizations about speakers’ competence. TiNS are different. They are argued to exist as abstract entities in the same way as pieces of music.

Według klasycznej terminologii, odzwierciedlonej w pracach Eugena Wüstera, znaczenie wyrazów powinno być precyzyjne. Kognitywna teoria prototypu stwarza egzystencjalne zagrożenie dla tego podejścia, zakładając istnienie stopniowego przejścia od klarownych przykładów danego pojęcia do jednostek leksykalnych niebędących tegoż pojęcia egzemplifikacją, wykluczając możliwość wytyczenia granicy oddzielającej jedne od drugich. Analiza terminów z różnych dziedzin sugeruje, że powinniśmy rozgraniczyć dwa rodzaje pojęć: terminy w znaczeniu zawężonym (TiNS) oraz terminy wyspecjalizowane. W przypadku terminów wyspecjalizowanych nie jest problemem, że struktura konceptów oparta jest na prototypie. W przypadku TiNS konieczne jest klarowne sformułowanie znaczenia. Uznanie, że terminy w znaczeniu zawężonym są specyficzną grupą pojęć, stawia nas przed pytaniem o ich status jako jednostek językowych. Nie istnieje empiryczna podstawa umożliwiająca stwierdzenie istnienia jakiegoś wyrazu w języku angielskim (czy też w innym języku), ponieważ ani język angielski, ani żadne z angielskich słów nie są empirycznie doświadczalne. Istnieją jako teoretyczne uogólnienia na temat kompetencji mówcy. TiNS są inne. Istnieją jako jednostki abstrakcyjne w ten sam sposób co utwory muzyczne.

Refine search results

2 Roczniki Humanistyczne

1 Dimény H.

1 ten Hacken P.

2 2018

Search results

Sound Symbolism and Meaning Patterns: The Case of Hungarian Verbs

Terms between Standardization and the Mental Lexicon