Search results

1

Instytucja kuratora spadku nieobjętego, jego prawa i obowiązki w polskim systemie prawa cywilnego

100%

Mazurek P.

Studenckie Prace Prawnicze, Administratywistyczne i Ekonomiczne

|

2017

|

vol. 22

71-80

EN

One of the few institutions of inheritance law, which so far has not been widely elaborated in the literature on the subject, is the institution of the curator of an inheritance not included. The institution of the curator of the inheritance dates back to Roman law and to this day in its assumptions fulfills the same role that we find on this subject in the literature of ancient Roman lawyers. Judicial practice does not fully use the institution of a probation officer. The article is to bring this institution closer.

2

Specific Bequest as a New Polish Law Institution

100%

Chała P. K.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 2

EN

Since 23rd October 2011 we have had a new inheritance law institution to reckon with, which is specific bequest (legatum per vindicationem). The amendment of 18th March 2011 introduced changes to the Polish Civil Code and a few other acts. Deliberations – mainly on the changes that were introduced to the Book 4 of the Polish Civil Code entitled Inherited estate – shall be the subject of this article, so it is mainly focused on issues such as: ability to establish a specific bequest, form of its establishment and capacity to be a legatee. Legislator’s objective was, among others, to widen freedom of testing by the possibility to bequeath a specific item to the particular person in the will. This need was arising from the tendencies that practically took place before the amendment. Many testators wanted to bequeath their specific items to the particular people. They did that mainly by including simple entries in their wills and testaments, however this did not result in fulfilment of the testators’ wills. Legislator responded to that need. Since the amendment we have had two kinds of bequests to reckon with: normal and specific, that differ widely. Demonstration and explanation of those differences will also be a subject of this article.

PL

Od 23 października 2011 r. mamy do czynienia z nową instytucją prawa spadkowego, którą jest zapis windykacyjny (legatum per vindicationem). Nowelizacja z 18 marca 2011 r. (Dz.U., nr 85, poz. 458) wprowadziła zmiany w Kodeksie cywilnym i w kilku innych ustawach. Przedmiotem niniejszego artykułu będą rozważania głównie na temat zmian, jakie zaszły w IV księdze Kodeksu cywilnego pt. Spadki. Niniejszy artykuł został poświęcony takim zagadnieniom, jak: możliwość ustanowienia zapisu windykacyjnego, forma jego ustanowienia, zdolność do bycia zapisobiercą, zakres odpowiedzialności za długi spadkowe. Celem ustawodawcy było między innymi poszerzenie swobody testowania przez możliwość zapisania w testamencie określonej osobie konkretnego przedmiotu. Potrzeba wynikała z tendencji, jaka miała miejsce w praktyce przed nowelizacją. Wielu spadkodawców chciało pozostawiać po swojej śmierci konkretne przedmioty swojego majątku określonym osobom. Głównie czynili to przez sporządzanie zwykłych zapisów w testamentach, co jednak nie wypełniało intencji testatorów. Ustawodawca wyszedł naprzeciw temu zapotrzebowaniu. Od momentu nowelizacji mamy do czynienia z dwoma rodzajami zapisów: zwykłym i windykacyjnym. Oba zdecydowanie się od siebie różnią. Kwestia wykazania i omówienia tych różnic jest również przedmiotem niniejszego opracowania.

3

Gloss to the Decision of the Supreme Court of 15 January 2017 (V CSK 298/18)

100%

Pastuszko R.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2019

|

vol. 28

|

issue 4

EN

The decision deals with the issue of the use of the institution of witness exclusion in relation to a person referred to a notarial act (drawing up a will) as a trusted person pursuant to Article 87 § 1 (3) of the Law on Notary. The author presented the legal situation of the witness of the will and the person trusted in the preparation of the notarial deed, as well as the legal character of the documentation in the notarial testament of the presence of the trusted person.

PL

Postanowienie dotyczy zagadnienia stosowania instytucji wyłączenia świadka w odniesieniu do osoby przywołanej do czynności notarialnej (sporządzenia testamentu) jako osoby zaufanej na podstawie art. 87 § 1 pkt 3 ustawy Prawo o notariacie. Autor glosy przedstawił sytuację prawną świadka testamentu oraz osoby zaufanej przy sporządzaniu aktu notarialnego, jak również charakter prawny dokumentowania w testamencie notarialnym obecności osoby zaufanej.

4

Koszty pogrzebu wójtowej malborskiej Katarzyny Zawadzkiej (1682). Z dziejów prawa ziemskiego oraz kultury funeralnej w Polsce XVII w.

100%

Kitowski P.

Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego

|

2015

|

vol. 18

37-44

EN

One of the most important stages of inheritance proceedings was the inventory of the legacy. When completed, an inventory gave the successors a chance to assess if they were interested in the acquisition of inheritance and to settle testators debts and claims. When an estate was highly indebted relatives had the right to opt out from it. Th is was the case with the inventory of the legacy of Samuel and Katarzyna Zawadzki from 1682. Th eir document is unique as it also contains a detailed list of the amounts spent on the funeral – costs of the ceremony, the wake, and ad pias causae. It is not only an example of source material but also an insight into the spiritual culture of nobility living in Royal Prussia, the more so as such information is not common in other similar inventories from the Middle Ages and the early modern period.

PL

Jednym z najważniejszych etapów postępowania spadkowego stanowiła inwentaryzacja spadku. Gotowy inwentarz pozwalał spadkobiercom na zapoznanie się ze składem masy spadkowej oraz regulację kwestii związanych z wierzytelnościami i długami denata. W przypadku rejestru pośmiertnego małżeństwa Samuela i Katarzyny Zawadzkich z 1682 r. jest to również źródło informujące o poczynionych względem pogrzebu wydatkach. Zawiera on dokładne wyliczenie sum przeznaczonych na organizacje ceremonii, stypę i realizacje pobożnych zapisów jakie, przynajmniej częściowo, znalazły się zapewne w testamencie wdowy. Podobne, szczegółowe informacje spotykane są w inwentarzach szlacheckich tylko sporadycznie. Czyni to rejestr Zawadzkich ciekawym i wartym uwagi nie tylko z punktu widzenia historii, ale z racji funkcji źródła także historii prawa.

5

Wspólność majątku spadkowego od Kodeksu Napoleona do Kodeksu cywilnego

100%

Kłos M.

Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego

|

2014

|

vol. 17

75-87

EN

The roots of indivisum, currently regulated in Art. 1035 and Art. 1036 of the Civil Code reach Roman law, where it was treated as one of the forms of fractional joint ownership. The tradition of so defined commonality found its expression in the French law, and also in other similar legislations (e.g. Austrian). Its characteristic feature is the shares that the successors hold (jointly) in individual property rights that belong to the body of succession, which they can freely dispose of. In turn, a characteristic feature of Germanic legislations is the shaping of relations between the successors based on the principles of commonality of the indivisum. A constitutive feature of this version is lack of shares in individual constituents of the body of succession. It is a property that is separate from those of the successors until the moment of division of the succession. Governed by the Law on Inheritance and also Civil Code, the commonality of succession property is largely of mixed character. On the one hand, it certainly has the form of fractional joint ownership (Art. 1035 of the code), yet on the other, as far as the successors can freely dispose of their share in the entire body of succession (Art. 1050 of the code), the shares in individual rights to succession they can freely dispose of only with the consent of the remaining successors. Disposing a share of a part of succession performed without the consent of even one of the inheritors is valid, yet in certain circumstances it can be considered ineffective (Art. 1036 of the code). Despite lack of clarity, the regulations of the articles 1035 and 1036 of the Civil Code have earned a plethora of judgements and doctrinal statements, which greatly help their application. Thus, they provide a good argument in support of the claim that a remedy for an imperfect law does not need to be its immediate change.

PL

Instytucja wspólności majątku spadkowego, obecnie uregulowana w art. 1035 i 1036 k.c. korzeniami sięga prawa rzymskiego, w którym traktowana była jako jedna z postaci współwłasności w częściach ułamkowych. Tradycja tak unormowanej wspólności, określana również jako romańska, znalazła wyraz w prawie francuskim, a także w innych ustawodawstwach romańskich (np. austriackim). Charakteryzuje się posiadaniem przez współspadkobierców udziałów w poszczególnych prawach majątkowych, należących do spadku, którymi mogą oni swobodnie rozporządzać. Dla ustawodawstw germańskich charakterystyczne jest z kolei ukształtowanie stosunków pomiędzy współspadkobiercami na zasadach wspólności do niepodzielnej ręki. Konstytutywną cechą tej instytucji jest brak udziałów w poszczególnych składnikach należących do spadku. Jest on majątkiem odrębnym od majątków spadkobierców do momentu działu spadku. Wspólność majątku spadkowego pod rządem dekretu Prawo spadkowe, a także pod rządem Kodeksu cywilnego w dużej mierze ma charakter mieszany. Z jednej strony stanowi bez wątpienia postać współwłasności w częściach ułamkowych (art. 1035 k.c.). Z drugiej jednak strony, o ile współspadkobiercy mogą swobodnie rozporządzać udziałem w całym spadku (art. 1050 k.c.), o tyle rozporządzić udziałami w poszczególnych prawach do spadku mogą swobodnie jedynie za zgodą pozostałych współspadkobierców. Rozporządzenie udziałem w przedmiocie należącym do spadku dokonane bez zgody chociażby jednego ze spadkobierców jest ważne, może natomiast w pewnych sytuacjach zostać uznane za bezskuteczne w stosunku do niego (art. 1036 k.c.). Przepisy art. 1035 i 1036 k.c., pomimo swojej niejasności doczekały się bogatego orzecznictwa i wypowiedzi doktryny, które w dużej mierze ułatwiają ich stosowanie. Stanowią zatem dobry przykład tezy, że receptą braku doskonałości prawa nie musi być natychmiastowa jego zmiana.

6

Powołanie się na fakt nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych w toku czynności sprawdzających jako przesłanka zastosowania sankcyjnej stawki podatku od spadków i darowizn

100%

Wojna M.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2015

|

issue 5

111-115

PL

Przedmiotem opracowania jest udzielenie odpowiedzi na pytanie – czy w czasie czynności sprawdzających podatnik może powołać się na fakt nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze darowizny lub polecenia darczyńcy ? Ustawodawca w art. 272 ustawy z dn. 29 VIII 1997 roku (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 749) wskazał, że czynności sprawdzające powinny ograniczyć się do czynności formalnych związanych m.in. ze sprawdzeniem terminowości składania deklaracji. Poprzestając na analizie powyższego artykułu, stwierdzić należy, iż w czasie czynności sprawdzających nie istnieje możliwość powołania się przez podatnika na fakt otrzymania darowizny. Jednakże z art. 274a O.p. wynika, iż organ podatkowy może żądać złożenia wyjaśnień w sprawie przyczyn niezłożenia deklaracji lub wezwać do jej złożenia, jeśli deklaracja nie została złożona mimo takiego obowiązku. Z kolei w paragrafie 2 ustawodawca stwierdził, że w razie wątpliwości organ podatkowy może wezwać do udzielenia, w wyznaczonym terminie, niezbędnych wyjaśnień. Z powyższych względów może powstać wątpliwość, czy w trakcie składania wyjaśnień w toku czynności sprawdzających można powołać się na fakt otrzymania darowiznach. Na szczególną uwagę zasługuje także brak odesłania w sprawach nieuregulowanych w przepisach dotyczących czynności sprawdzających do rozdziału 11 o dowodach w Ordynacji podatkowej. Taki sposób legislacji powoduje, że pozycja podatnika składającego wyjaśnienia w toku czynności sprawdzających jest słabsza aniżeli podatnika, który jest przesłuchiwany na podstawie art. 199 O.p. W artykule poza propozycjami zmian poszczególnych przepisów ustawy – o Ordynacja podatkowa zostanie także przedstawiony dorobek doktryny i judykatury w omawianym zakresie.

EN

The subject of this article is to answer the question - whether at the time of verification, the taxpayer may rely on the fact of the acquisition of property or property rights in the case of donation or grantor’s order? In the Article. 272 of the Act of 29 August 1997 (consolidated text .: Dz. U. of 2012., Pos. 749 - hereinafter referred to as: Op) legislator pointed out that the verification proceedings should confine itself to formal activities related to, among others, checking the timeliness of submitting declaration. On the basis of the analysis of the above article, it should be noted that it is not possible for the taxpayer to rely on the fact of donation grant during the checking proceedings. However, the art. 274a O.P. shows that the tax authority may require a clarification of the grounds of failure to submit the declaration or may summon to submit it if no declaration has been made in spite of such an obligation. On the other hand, it is stated in the paragraph 2 of the legislature that in case of doubt, the tax authority may call upon to provide, within the prescribed period, the necessary explanations. On the grounds stated above, the question may arise whether in the course of explanations during the verification proceedings one can rely on the fact of receiving donations. Particularly noteworthy is the lack of reference to Section IV of Chapter 11 of the Tax Code. The legislator deprives the taxpayer the possibility to refuse to testify, which significantly affects its legal situation. This way of legislation makes the position of the taxpayer, who is submitting the explanations in the course of verification proceedings, weaker than the position of the taxpayer who is being questioned on the basis of Art. 199 O.P. The article presents not only the proposals to amend various provisions of the Tax Ordinance Act but also the doctrine and judicial decisions in the discussed area.

7

The evolution of the balanced synthetic indicators

100%

YAROVA O., YELEYKO Y., DZIEKAŃSKI P.

Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne

|

2016

|

issue 7(1)/2016

11-19

EN

The evolution of the synthetic indicators is explored. We calculate the values of the synthetic indicators. For this we built the matrix of the transition probabilities. The purpose of this work is to predict the values of the synthetic indicators for the next year.

PL

Zbadana została ewolucja wskaźników syntetycznych. Obliczamy wartości wskaźników syntetycznych. W tym celu stworzona została macierz prawdopodobieństw przejścia. Celem niniejszej pracy jest przewidywanie wartości wskaźników syntetycznych na następny rok.

8

LEGAL STATUS OF THE SUCCESSION MANAGER

100%

Rogacka-Łukasik A.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2020

|

vol. 1

|

issue XX

265-279

PL

Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie pozycji prawnej zarządcy sukcesyjnego, wprowadzonego do polskiego porządku prawnego ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw. W artykule przedstawiono sposoby powołania zarządcy sukcesyjnego, zakres jego kompetencji oraz charakter prawny jego działań. Uwagę poświęcono także zagadnieniu odpowiedzialności zarządcy sukcesyjnego oraz sytuacjom, w których dochodzi do ustania pełnienia funkcji przez zarządcę sukcesyjnego.

EN

The purpose of this publication is to present the legal status of the succession manager introduced to the Polish legal order by the Act of 5 July 2018 on the succession management of a natural person’s enterprise and other facilities related to the succession of enterprises. The publication presents the methods of appointing a succession manager, the scope of his competences and the legal nature of his activities. Attention was also paid to the issue of succession manager liability and situations in which the succession manager ceases to perform his function.

9

Czy oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku może być złożone przez kuratora z art. 143.147 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. bądź przez kuratora z art. 184 k.r.o.?

100%

Wolak G.

Rejent

|

2022

|

issue 9 (377)

57-81

EN

Based on art. 143.147 of the Polish Code of Civil Procedure for the part of the civil proceedings that is unknown from the place of stay appointed is a curator that commonly is called .procedural.. In turn the provision of art. 184 § 1 of the Family and Guardianship Code provides that a curator is appointed for a person who due to being absent Carnot run his matters and has no representative. The same applies to the case when an absentee’s representative is unable to perform his actions or performs them inadequately. Such curator, called curator absentis, above all should try to determine the whereabouts of the absent person and inform him on the state of his affairs (art. 184 § 1 of the Family and Guardianship Code). The issue of the admissibility of appointing both of this curators for an heir unknown from the place of stay for the purpose of making a statement on his behalf accepting or rejecting of the inheritance was discussed in this paper. This issue, though relevant for civil law transactions, seems to have not been so far the subject of interest either in literature or jurisprudence.

10

Gospodarstwo rodzinne jako podstawa ustroju rolnego państwa a dziedziczenie gospodarstw rolnych. Założenia konstytucyjne a ustawodawstwo

80%

Szponar-Seroka J.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2021

|

issue 5 (63)

407-418

EN

The article concerns the relationship between two constitutionally protected titles – the family farm and the right of succession. The notion of the family farm was analysed and the restrictions to its protection which the right of succession is subjected to were traced. The thesis that there are no valid provisions effectively reconciling these constitutional values was verified. Attention was drawn both to the historical regulation and the current law on the subject matter.

PL

Artykuł dotyczy relacji dwóch konstytucyjnie chronionych instytucji – gospodarstwa rodzinnego i prawa dziedziczenia. Przeanalizowano pojęcie gospodarstwa rodzinnego i prześledzono ograniczenia, jakim w celu jego ochrony poddane zostało prawo dziedziczenia. Zweryfikowano tezę o braku w obowiązującym ustawodawstwie przepisów skutecznie godzących ze sobą te konstytucyjne wartości. Zwrócono uwagę zarówno na regulację historyczną, jak i aktualnie obowiązujące prawo w przedmiotowym zakresie.

11

Ius caducum w Lublinie w pierwszej ćwierci XVII w.

80%

Seroka K.

Miscellanea Historico-Iuridica

|

2022

|

vol. 21

|

issue 2

77-90

EN

The research objective of the study focuses on the functioning of the escheat law within cities. The research, although undertaken in a limited chronological scope, may contribute to the introduction of an issue that has not yet been recognized. The subject of the findings are the detailed issues of the functioning of the escheat law in former Poland, in particular the implementation of the monarch’s prerogative in the light of its limitations imposed in the parliamentary constitutions, the property scope of the escheat law and the issue of the participation of local royal state authorities, i.e. the starost’s office and local (municipal) government authorities, in the execution of the monarch’s decisions. Apart from persons appointed to the inheritance by virtue of law or will, the monarch could also participate in the inheritance proceedings. A heirless or testamentless inheritance fell to the king who, under the law of the escheat (ius caducum), embraced such an inheritance, which was then known in Poland as the “puścizna”. The ruler’s powers in the field of ius caducum were limited by the parliamentary constitutions requiring the king to grant noble goods acquired under the escheat law only to distinguished persons from among the nobility. These restrictions did not apply to the king’s administration and disposal of the bourgeois escheat goods. The process of granting by the king the caduceus estates of the burghers to the nobility are presented on the basis of royal documents concerning the inheritance of Lublin residents passing down to the nobility in the first quarter of the 17th century. The sources used in the research are eighteen documents found in the books of the Crown Record kept by the royal chancellery. The applied research method relates to research on the sources of law. A feature of the presented findings is reliance on unpublished archival sources, which require taking into account the philological and palaeographic methods related to the preparation of sources for analysis.

PL

Cel badawczy opracowania koncentruje się wokół funkcjonowania prawa kaduka w obrębie miast. Badania, choć podjęte w ograniczonym zakresie chronologicznym, mogą przyczynić się do poznania zagadnienia dotąd bliżej nierozpoznanego. Przedmiotem ustaleń są kwestie szczegółowe funkcjonowania prawa kaduka w dawnej Polsce, w szczególności realizacja prerogatywy monarchy wobec jej ograniczeń nałożonych w konstytucjach sejmowych, zakres majątkowy prawa kaduka oraz zagadnienie udziału w egzekucji postanowień królewskich miejscowych władz państwowych, tj. urzędu starościńskiego oraz władz samorządowych, czyli miejskich. W postępowaniu spadkowym oprócz osób powołanych do spadku z mocy prawa lub testamentu mógł uczestniczyć również monarcha. Bezdziedziczny lub beztestamentowy spadek przypadał królowi, który na podstawie prawa kaduka (ius caducum), obejmował masę spadkową, nazywaną w dawnej Polsce puścizną. Uprawnienia władcy w zakresie ius caducum ograniczały konstytucje sejmowe nakazujące królowi nadawanie szlacheckich dóbr nabytych na podstawie prawa kaduka wyłącznie na rzecz zasłużonych osób spośród stanu szlacheckiego. Ograniczenia znane z konstytucji sejmowych nie obejmowały dysponowania i rozporządzania przez króla mieszczańskimi dobrami kadukowymi. Przedmiotowy proces nadawania przez króla majątków kadukowych po mieszczanach na rzecz szlachty przedstawiony został na podstawie dokumentów królewskich dotyczących spadków po mieszkańcach Lublina w pierwszej ćwierci XVII w. Źródłami wykorzystanymi w badaniach jest osiemnaście dokumentów odnalezionych w księgach Metryki Koronnej prowadzonych przez kancelarię królewską. Zastosowana metoda badawcza odnosi się do badań nad źródłami prawa. Cechą prezentowanych ustaleń jest oparcie się na źródłach archiwalnych niepublikowanych, wymagających uwzględnienia metody filologicznej i paleograficznej związanej z przygotowaniem źródeł do analizy.

12

Protection of the Rights of Necessary Heirs in the Polish Lands in the 19th and 20th Centuries

71%

Szewczak-Daniel M.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 3

EN

The aim of the paper is to review the institutions of the inheritance law regulating the issues of protection of necessary heirs’ rights, that is legitime and reserve, legally binding in the Polish lands in the 19th and 20th centuries. In the context of divergence between the two institutions, their essence is briefly discussed and major differences between their regulations are presented. Moreover, in the summary, the author analyses advantages and disadvantages resulting from the systemic and legal solutions of the presented institutions. A fundamental principle of the modern inheritance law is the rule of free disposition of one’s property in the event of death. However, the rule of free bequeathing has been limited in its material aspect through protection of necessary heirs’ rights, which had its institutional expression in the legal solutions adopted in the inheritance laws of the 19th-century European civil codes. The essence of the protection of necessary heirs’ rights consisted in the fact that they could not be excluded from succession without justification. In modern civil codifications, the institutional expression of legal protection of the closest family members was the system of legitime (known in the Austrian civil code – ABGB and the German civil code – BGB) and the system of reserve (regulated in the Napoleonic Code).

PL

Zasada swobody testowania doznała ograniczeń w aspekcie przedmiotowym przez ochronę praw dziedziców koniecznych, co znalazło wyraz w rozwiązaniach prawnych przyjętych przez prawo spadkowe dziewiętnastowiecznych europejskich kodyfikacji cywilnych. Istota ochrony praw dziedziców koniecznych polegała na tym, iż nie mogli oni bez uzasadnienia zostać wykluczeni przy spadkobraniu. Instytucjonalny wyraz ochrony prawnej najbliższych członków rodziny na gruncie nowożytnych kodyfikacji cywilnych stanowił system zachowku (znany kodyfikacji austriackiej [ABGB] i niemieckiej [BGB]) oraz system rezerwy (uregulowany w Kodeksie Napoleona). Celem artykułu jest dokonanie przeglądu instytucji prawa spadkowego regulujących kwestie ochrony praw dziedziców koniecznych, tj. zachowku i rezerwy, obowiązujących na ziemiach polskich w XIX i XX w. Na tle odmienności wypływających z obu instytucji dokonano krótkiego omówienia ich istoty oraz wskazania zasadniczych różnic, jakie zachodzą w ich uregulowaniu. Ponadto tytułem podsumowania autorka poddała analizie wady i zalety wynikające z rozwiązań ustrojowo-prawnych przedstawianych instytucji.

13

Opodatkowanie nieodpłatnego nabycia własności rzeczy i praw majątkowych w prawie podatkowym Polski i Litwy. Wybrane problemy

61%

Babiarz S.

Kwartalnik Prawa Podatkowego

|

2018

|

issue 2

9-34

EN

The presented comparisons clearly show that the inheritance tax applicable in the Republic of Lithuania is a simple tax, uncomplicated both in legal and financial scope. Therefore, it does not cause serious practical problems in terms of payment or assessment. Its calculation and assessment are friendly for taxpayers. With respect to this, one should particularly note such solutions as lowering the tax base by 30%, non-deductibility of debts and burdens and the complicated procedure for its determination, respect for the principle of avoiding double taxation, or the fact that a new tax obligation may not occur. This cannot be said about the inheritance and donation tax applicable in Poland. The only thing that can be said in favour of the solutions in force in Poland is that the scope of the discussed ta Xis wider, which means a number of obtained items cannot be burdened with higher income tax on natural persons. The author envisages this publication as a first in a series of publications that will inform Polish taxpayers, tax authorities and lawmakers of the legal solutions in force within the scope of taxation of gratuitous acquisition of property and property rights in other selected European countries. The Polish Act on inheritance and donation tax is exceedingly complicated, causes tax disputes, does not facilitate establishing correct relations between taxpayers and tax authorities, and undoubtedly also leads to family conflicts

PL

Z przedstawionych porównań wynika ewidentnie, że obowiązujący w Republice Litewskiej podatek od spadków jest podatkiem prostym, nieskomplikowanym zarówno pod względem prawnym, jak i finansowym. Tym samym nie wywołuje on poważniejszych problemów praktycznych ani w jego płaceniu, ani w wymiarze. Jego obliczenie i wymiar są przyjazne dla podatników. Na szczególną uwagę zasługują takie rozwiązania, jak obniżenie podstawy opodatkowania o 30%, brak odliczania długów i ciężarów oraz skomplikowanej procedury ich ustalania, respektowanie zasady unikania podwójnego opodatkowania czy brak instytucji ponownego powstania obowiązku podatkowego. Tego nie można powiedzieć o obowiązującym w Polsce podatku od spadków i darowizn. Jedyne, co można powiedzieć na korzyść rozwiązań obowiązujących w Polsce, to to, że zakres przedmiotowy tego podatku jest szerszy, co prowadzi do niemożliwości poddania wielu przedmiotów nabycia wyższym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Autor chce tym tekstem rozpocząć cykl publikacji przybliżających polskim podatnikom, organom podatkowym, a także ustawodawcy rozwiązania prawne obowiązujące w zakresie opodatkowania nieodpłatnego nabycia własności rzeczy i praw majątkowych w innych wybranych krajach europejskich. Polska ustawa o podatku od spadków i darowizn jest niezwykle skomplikowana, generująca spory podatkowe, niesprzyjająca nawiązywaniu poprawnych relacji między podatnikami a organami podatkowymi i, niewątpliwie, także rodząca konflikty rodzinne.

Refine search results

Instytucja kuratora spadku nieobjętego, jego prawa i obowiązki w polskim systemie prawa cywilnego

Specific Bequest as a New Polish Law Institution

Gloss to the Decision of the Supreme Court of 15 January 2017 (V CSK 298/18)

Koszty pogrzebu wójtowej malborskiej Katarzyny Zawadzkiej (1682). Z dziejów prawa ziemskiego oraz kultury funeralnej w Polsce XVII w.

Wspólność majątku spadkowego od Kodeksu Napoleona do Kodeksu cywilnego

Powołanie się na fakt nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych w toku czynności sprawdzających jako przesłanka zastosowania sankcyjnej stawki podatku od spadków i darowizn

The evolution of the balanced synthetic indicators

LEGAL STATUS OF THE SUCCESSION MANAGER

Czy oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku może być złożone przez kuratora z art. 143.147 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. bądź przez kuratora z art. 184 k.r.o.?

Gospodarstwo rodzinne jako podstawa ustroju rolnego państwa a dziedziczenie gospodarstw rolnych. Założenia konstytucyjne a ustawodawstwo

Ius caducum w Lublinie w pierwszej ćwierci XVII w.

Protection of the Rights of Necessary Heirs in the Polish Lands in the 19th and 20th Centuries

Opodatkowanie nieodpłatnego nabycia własności rzeczy i praw majątkowych w prawie podatkowym Polski i Litwy. Wybrane problemy