This article presents the results of a study on the doctrinal and institutional binder of ethical infrastructures, developing and ensuring virtuous behaviour of professionals engaged in the financial services sector. The area of research was restricted to the trends in the codification of ethical principles, and the impact of codified ethics on the moral attitudes of individual stockbrokers or investment consultants. Although the code of ethics may not necessarily influence one’s attitudes, it may at least indicate proper conduct. An emphasis was placed on explaining what implementation of ethical infrastructures could mean in practice for the associations of professionals. This issue was explored more fully based on the results of a survey of the common shortcomings accrued around the codification of professional ethics, taking into account some philosophical arguments undermining its role in resolving moral dilemmas. The whole investigation was based on the current achievements of doctrine, complementing the scientific discourse in this area.
PL
Przedmiotem opracowania jest zbadanie doktrynalnych spoiw infrastruktury etycznej, które winny służyć zapewnieniu właściwej postawy moralnej profesjonalistom narażonym na pokusę przeprowadzenia transakcji spekulacyjnych. W szczególny sposób problem ten dotyczy osób zatrudnionych w sektorze usług finansowych na stanowisku maklera papierów wartościowych i doradcy inwestycyjnego. Obszar badawczy został celowo ograniczony do tendencji formalizacyjnych etyki oraz roli procesów kodyfikacyjnych w jej kształtowaniu. Przede wszystkim po to, by wykazać redundantny wpływ unormowań etycznych na wybrane elementy rozwoju moralnego człowieka. Nadto niniejsza praca kładzie akcent na pełniejsze, niż to było dotychczas, wyjaśnienie regularnie występujących niedociągnięć argumentacyjnych narosłych wokół instytucjonalizacji etyki zawodowej z uwypukleniem tych racji, które dezawuują jej znaczenie przy rozstrzyganiu dylematów moralnych. Naszkicowana problematyka została przedstawiona na podstawie aktualnego dorobku doktryny, włączając się w ten sposób w wartki nurt jej rozważań.
The economic and financial crisis of 2007–2008 began with the American mortgage sector, which was highly sensitive to changes in interest rates. Changes in the rules of monetary policy should be sought as early as in 2001. Then the American economy plunged into recession caused by the crack of the so-called internet bank (dot-com bubble) and terrorist attacks on the World Trade Center. From these events, the Federal Reserve System began to conduct a particularly active monetary policy, which undoubtedly contributed to the boom in the housing market. The aim of these activities was, of course, to bring about economic recovery, mainly by increasing consumption expenditure in construction. Low interest rates significantly contributed to the reduction of credit costs, which undoubtedly was an incentive for large-scale debt. Private consumption financed to a large extent by an increase in debt was one of the main drivers of imports, and as a result has also contributed to the widening of the US current account deficit. It should also be noted that in addition to very low nominal interest rates, real rates have started to take negative values. The real federal fund interest rate was negative for 31 months from October 2002 to April 2005. Business entities could read that the Fed’s policy means a lasting improvement in farming conditions and a unique opportunity to grow their business. All this affected the mortgage market, which was and is very sensitive to changes in interest rates. At the same time, the rapid development of modern financial instruments began, which enabled the securitization of receivables from loans for other financial instruments with a very complex structure. They practically prevented inexperienced investors from correctly assessing the risk associated with their purchase.
PL
Kryzys ekonomiczno-finansowy lat 2007–2008 rozpoczął się od amerykańskiego sektora kredytów hipotecznych, który wykazywał dużą wrażliwość na zmian stóp procentowych. Zmiany w regułach prowadzenia polityki monetarnej należy szukać jednak już w 2001 r. Wtedy to gospodarka amerykańska pogrążyła się w recesji spowodowanej pęknięciem tzw. banki internetowej (dot-com bubble) oraz atakami terrorystycznymi na World Trade Center. Od tych wydarzeń System Rezerwy Federalnej zaczął prowadzić szczególnie aktywną politykę pieniężną, która bez wątpienia przyczyniła się do boomu na rynku budownictwa mieszkaniowego. Celem tych działań było oczywiście doprowadzenie do ożywienia gospodarczego, głównie poprzez wzrost wydatków o charakterze konsumpcyjnym w budownictwie. Niskie stopy procentowe w znaczący sposób przyczyniły się do obniżenia kosztów kredytu, co bez wątpienia stanowiło zachętę do zadłużania się na szeroką skalę. Konsumpcja prywatna finansowana w dużym stopniu poprzez wzrost zadłużenia była jednym z głównych czynników napędzających import, a w rezultacie przyczyniła się również do powiększenia się amerykańskiego deficytu bilansu obrotów bieżących. Trzeba także zwrócić uwagę, że oprócz bardzo niskich nominalnych stóp procentowych, stopy realne zaczęły przyjmować wartości ujemne. Realna stopa procentowa funduszy federalnych była ujemna przez 31 miesięcy poczynając od października 2002 r. do kwietnia 2005 r . Podmioty gospodarcze mogły odczytywać, iż polityka FED oznacza trwałą poprawę warunków gospodarowania i niepowtarzalną szansę na rozwój ich działalności. Miało to wszystko przełożenie na rynek kredytów hipotecznych, który był i jest bardzo wrażliwy na zmiany stóp procentowych. Równolegle rozpoczął się szybki rozwój nowoczesnych instrumentów finansowych, które umożliwiły sekurytyzację należności z tytułu kredytów na inne instrumenty finansowe o bardzo skomplikowanej strukturze. Praktycznie uniemożliwiały one niedoświadczonym inwestorom prawidłową ocenę ryzyka związanego z ich zakupem.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.