Search results

1

Inspiracje tradycji chrześcijańskiej duchowości w praktyce kierownictwa duchowego wolontariusza

100%

Sawicki R.

Studia Ełckie

|

2013

|

vol. 15

|

issue 3

335-347

EN

The leading purpose of the spiritual guidance is to deliver a necessary assistance in achieving the sainthood which means the perfection of love. The role of a spiritual director (guide) can be summarized as helping Holy Spirit to form Christ within each member of “Caritas” groups. A spiritual threat, which all volunteers of “Caritas” are exposed to, is an excessive activism which often makes volunteers forget to pray and proceed their spiritual lives. A spiritual director is supposed to control the activeness of a volunteer and make sure that an appropriate balance is maintained. To do volunteering is a chance for the youth to live their lives in a truly Christian way, full of love and care for others. The vocation and mission of volunteers, imbued with the spirit of the Gospel of love, play a special role in building the civilization of love in the modern world.

2

O współczesnej potrzebie kierownictwa duchowego

100%

Konopko D.

Studia Ełckie

|

2020

|

vol. 22

|

issue 3

299-312

EN

In a natural order, man depends on his fellow man because he is a social being. In the order of salvation, God wants the work of redemption to be passed on to other people as well. In the work of the Church, all sacraments and ministries are distributed by his ministers. The Church always cares for the internal development of her spiritual sons and daughters. Spiritual guidance is one of the tools used by the Church. Spiritual guidance is the individual guidance of a Christian on God’s path is a way to teach him to listen to the inspirations of the Holy Spirit and to answer it, and is also a special help in practicing virtues appropriate to the state of life and the current situation. The purpose of this article is to show the value of spiritual direction in the modern world, referring to the history of the church and paying attention to the contemporary context of spiritual direction and certain conditions that are important in undertaking this spir-itual practice.

3

Models of Psycho-Spiritual Care: Responding to the Spiritual Needs of Our Contemporaries

88%

Jastrzębski A.

Studia Ełckie

|

2021

|

vol. 23

|

issue 2

173-188

EN

Spiritual development has been an important issue in the lives of many people since the dawn of humanity. In order to achieve their goal of greater spiritual maturity, they often asked help from a person they considered to be more spiritually advanced than themselves. With the beginnings of Christianity, this human propensity became even more pronounced and formalized, taking the shape of spiritual guidance in some form, which, over periods of both growth and decline, has recently come to resurgence in popularity. Today, there are also a significant number of people who seek professional help from therapists in resolving psychological issues and who, at the same time, would also like to use their personal spiritual resources to help them reach healing. Thus, a growing need for spiritually integrated psychological counseling has arisen. These developments require a better understanding of both the spiritual processes and the manner of helping people grow spiritually through the door of psychological counseling in some form. This article is a survey of the literature that presents a broad range of models to meet spiritual needs of modern people. Presenting such a variety of approaches is an attempt to widen the scope of what is offered as therapeutic assistance for spiritually sensitive individuals. In the conclusion, the author proposes new modalities for the inclusion of spiritual content in the counseling process.

4

Sakrament pokuty pomocą w drodze do małżeńskiej świętości

71%

Pryba A.

Teologia i Moralność

|

2015

|

vol. 10

|

issue 2(18)

153-165

EN

The call to holiness is for the baptized the gift and task. It is a marvelous gift of God's infinite love, by which Christ gave Himself as a sacrifice of expiation for people's sins. Though Him the Church becomes holy. This is manifested in the sanctification of its members. The Church of sinners becomes the Church of saints by the persistent undertaking of conversion.In a particular way, sacramental spouses are participants in the love of Christ. They are invited to participate in this „great mystery". If you truly love and „to the end" - they participate in it and what they become as intended by the Creator himself. The help they get on their way is regular experience of the sacrament of penance combined with spiritual direction.

PL

Powołanie do świętości jest dla ochrzczonych darem i zadaniem. Jest to wspaniały dar nieskończonej miłości Boga, poprzez które Chrystus dał samego siebie jako ofiarę przebłagalną za grzechy ludzi. W Nim Kościół staje się święty. Przejawia się to w uświęceniu jego członków. Kościół grzeszników staje się Kościółem świętych.W sposób szczególny, sakramentalni małżonkowie uczestniczą w miłości Chrystusa. Są Oni zaproszeni do wzięcia udziału w tej "wielkiej tajemnicy" miłości "aż do końca". Uczestniczą w nim i co stają się one w sposób zamierzony przez samego Stwórcę. Pomocą na ich drodze jest regularne doświadczenie sakramentu pokuty w połączeniu z kierownictwem duchowym.

5

Tajemnica zawodowa (duszpasterska) duchownego

63%

Pieron B.

Annales Canonici

|

2016

|

vol. 12

131-153

EN

In the Polish law and justice system, under a special protection comes any information which any priest received as part of sacramental confession. They are not considered dur- ing any trial or criminal investigation as it is the seal of confession that forbids any priest from revealing any part of that confession. Confession alone however, is not the only time when a parishioner comes to the priest and con nes in him, asking him to keep the infor- mation secret. These are most often the most intimate information about that person’s life or that person’s loved ones. That is why a question comes to mind if such information that was requested to be kept secret by any given person, but outside the seal of confes- sion, should not also be granted a legal protection, because they can also be interpreted as being part of professional or pastoral secrecy of clergyman both Catholic, Orthodox and Protestant alike. Certainly this kind of solution is not an absolute novum. In the Polish justice system toward the people who work in various professions a concrete actions were taken, which protect them from unlawful sharing of information which they have obtained through their eld of work. The justi cation for this proposed measure it’s so that the people who seek spiritual council and share secrets with any clergyman will not lose trust in them. Furthermore, it is crucial that any sign of allegation of discrimination toward any religious institution or Church that does not practice sacramental confession will no longer be valid.

PL

W prawie polskim ochroną procesową objęto wszelkie informacje, jakie duchowny powziął w związku ze sprawowaniem sakramentalnej spowiedzi. Stanowią one przedmiot tajemni- cy spowiedzi. Sama jednak spowiedź nie jest jedyną przestrzenią, w której duchownemu powierzane są przez wiernego, z intencją zachowania ich w ścisłej tajemnicy, najintym- niejsze informacje dotyczące życia tego ostatniego, a często również życia jego najbliższych. Stąd powstaje pytanie o możliwość objęcia ochroną prawną innych informacji, które wy- znawane są osobie duchownej w związku z prowadzoną działalnością duszpasterską, a któ- re mogą stanowić przedmiot szeroko rozumianej tajemnicy zawodowej (duszpasterskiej) osób duchownych. Proponowane rozwiązanie nie jest absolutnym novum. W systemie prawa polskiego wobec osób wykonujących różne profesje przyjęto konkretne rozwiązania, które chronią przed bezprawnym wyjawieniem informacji posiadanych w związku z wy- konywanym zawodem. Uzasadnieniem proponowanego rozwiązania jest między innymi potrzeba ochrony zaufania do osoby duchownej. Ponadto należy dążyć do wyłączenia za- rzutu dyskryminacji tych Kościołów i innych związków wyznaniowych, w których nieprak- tykowana jest instytucja spowiedzi.

6

Ojciec Pio jako narzędzie Ducha Świętego

63%

Derdziuk A.

Roczniki Teologiczne

|

2019

|

vol. 66

|

issue 3: Teologia moralna

147-162

PL

Otwarcie na działanie Ducha Świętego przejawia się w postaci życia wypełnionego miłością będącą potwierdzeniem przyjęcia Jego darów oraz obdarzenia nadzwyczajnymi uzdolnieniami duchowymi, które pozwalają chrześcijaninowi objawiać moc Boga w świecie. Przykładem takiej postawy jest zakonnik żyjący w XX wieku, święty ojciec Pio z Pietrelciny, który zasłynął wieloma darami charyzmatycznymi. Obok ukazania jego otwarcia na działanie Ducha Świętego zostały przedstawione przejawy jego kierownictwa duchowego spełnianego wobec penitentów poddających się prowadzeniu Ducha Świętego.

EN

The opening to the action of the Holy Spirit manifests itself in the form of a life filled with love that confirms the acceptance of his gifts and bestows extraordinary spiritual talents that allow the Christian to reveal God's power in the world. An example of this attitude is the monk living in the twentieth century, Saint Father Pio of Pietrelcina who became famous for many charismatic gifts. In addition to the presentation of his opening to the Holy Spirit, were shown the manifestations of his spiritual direction to the penitents who surrender to the Holy Spirit.

7

Gdańskie święte ustronia bł. Doroty Swertfeger

63%

Parcheniak M.

Studia Gdańskie

|

2020

|

vol. 47

197-212

EN

Blessed Dorothy of Montau (1347 – 1394) is venerated as a blessed or a saint. According to the sources cited, blessed Dorothy lived in Gdańsk for almost twenty-eight (28) years, growing organically into recluse hermitage. Blessed Dorothy highly valued the grace of the daily renewal of the spirit (lat. renovatio spiritus, it.: rinnovazione dello spirito). As optimal places, in order to build a space of loneliness (lat. solitude) and conducive to the personal withdrawal (gr. anachoresis), she chose the four temples of Gdańsk: St. Mary's Church, church of St. Catherine, church of Dominicans and in the church of God’s Body. Each of these holy places of secludedness was a place of performing other, clearly dedicated to this place by herself, acts of devotion. Dorothy Swertfeger made haunting these holy places of secludedness as “a golden rule of conduct” in such a purposeful order, thanks to which she was able to perform family duties, save and store the hermit's treasure. In fact, she lived a semi-hermitic life on this path. Analysis of the sources cited showed that due to the stability of the practices and acts of contemplative life performed in these shelters, blessed Dorothy Swertfeger undertook the spiritual direction of Gdańsk’s citizens and of Pomeranians (Kashubians).

PL

Bł. Dorota z Mątów (1347 – 1394) czczona jest jako błogosławiona lub święta. Jak wynika z powołanych źródeł, bł. Dorota zamieszkiwała w Gdańsku przez niemal dwadzieścia osiem (28) lat, organicznie dojrzewając do pustelnictwa w rekluzji. Bł. Dorota wysoce ceniła sobie łaskę codziennego odnowienia ducha (łac. renovatio spiritus, wł. rinnovazione dello spirito). Jako miejsca optymalne, w celu budowania przestrzeni samotności (łac. solitudo) i sprzyjające osobowemu wycofaniu się (gr. anachoresis), obierała zwyczajowo cztery świątynie Gdańska: Kościół Mariacki, kościół św. Katarzyny, kościół Dominikanów i kościół Bożego Ciała. Każde z tych ustroni było miejscem wykonywania innych, temu miejscu wyraźnie dedykowanych przez samą Błogosławioną aktów pobożności. Dorota Swertfeger uczyniła z nawiedzania tych świętych ustroni w takim porządku celowym „złotą regułę postępowania”, dzięki której mogła wykonując obowiązki rodzinne, ocalić i przechować skarb powołania pustelniczego. Na tej drodze w istocie przeżywała życie semi – eremickie. Analiza powołanych źródeł wykazała, że dzięki stałości podejmowanych w tych ustroniach praktyk i aktów życia kontemplacyjnego, bł. Dorota Swertfeger wykonywała kierownictwo duchowe Gdańszczan i Pomorzan (Kaszubów).

8

Rola kierownictwa duchowego w uświęceniu człowieka

63%

Poleszak L.

Sympozjum

|

2018

|

issue 2(35)

115-128

PL

Kierownictwo duchowe oznacza prowadzenie człowieka do doskonałości chrześci-jańskiej. Chociaż rolę kierownika duchowego mogą wypełniać osoby świeckie, jed-nak w sensie ścisłym kierownikami duchowymi mogą być jedynie kapłani ze względu na święcenia prezbiteratu, które otrzymują oraz związaną z nimi funkcję uświęcania człowieka. Do istotnych celów kierownictwa duchowego należą: pogłębienie relacji z Bogiem, troska o rozwój życia duchowego i rozeznawanie duchowe. Kierownictwo duchowe jest niezastąpioną pomocą dla wszystkich, którzy pragną wzrostu duchowego.

EN

The Spiritual direction means leading a human being towards Christian perfection. Even though the role of a spiritual director can be entrusted to a lay person, strictly speaking the spiritual directors are understood to be priests considering their priestly ordination, which should serve as the tool towards one’s holiness. Among the rele-vant objectives of the spiritual direction are the deepening of the relationship with God, taking care of the development of the spiritual life and spiritual discernment. The spiritual direction is an irreplaceable help for all who have the desire for spiritual growth.

9

Praktyka kierownictwa duchowego w świetle „Dzienniczka” św. Faustyny Kowalskiej

51%

Szulc M.

Studia Elbląskie

|

2022

|

vol. 23

355-369

EN

Spiritual direction plays a significant role in Christian formation. Sister Faustina frequently refers to this service in her "Diary". He not only points to the importance of spiritual direction in spiritual development, but also describes his experience by referring to the universal need for such service to souls striving for perfection. This article presents the practice of spiritual direction in the life of the Mystic. It presents short biographies of Sister Faustina’s spiritual directors – Józef Andrasz and Bl. Michał Sopoćko. In addition, the features required by spiritual directors were discussed, and an example of the relationship between St. Faustina and her directors was indicated. The main features of a spiritual director are: theological competence, personal spiritual experience, and the perfection of the Christian life. The last point describes the qualities required of a person receiving spiritual direction. Obedience, honesty and trust are emphasized here. St. Faustina is pointed as a person who makes perfect use of spiritual direction.

PL

Kierownictwo duchowe odgrywa znaczącą rolę w formacji chrześcijańskiej. Siostra Faustyna wielokrotnie odwołuje się w swoim Dzienniczku do tej posługi. Nie tylko wskazuje na znaczenie kierownictwa duchowego w rozwoju duchowym, ale także opisuje swoje doświadczenie, odwołując się do powszechnej potrzeby takiej posługi wobec dusz dążących do doskonałości. W niniejszym artykule przedstawiona jest praktyka kierownictwa duchowego w życiu Mistyczki. Przedstawiono w nim krótkie biografie kierowników duchowych s. Faustyny – ks. Józefa Andrasza i bł. ks. Michała Sopoćki. Ponadto omówione zostały cechy wymagane u kierowników duchowych oraz wskazano przykład relacji między s. Faustyną a jej kierownikami. Główne cechy kierownika duchowego to: kompetencje teologiczne, osobiste doświadczenie duchowe, doskonałość życia chrześcijańskiego. W ostanim punkcie opisano cechy wymagane u osoby korzystającej z kierownictwa duchowego. Podkreślono tu posłuszeństwo, szczerość i zaufanie. Wskazano na przykład św. Faustyny, jako osoby doskonale korzystającej z kierownictwa duchowego.

10

Znaczenie kierownictwa duchowego bł. Ks. Michała Sopoćki dla dynamicznego urzeczywistnienia woli Bożej przez św. s. Faustynę Kowalską

51%

Jaworski B.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 5

89-108

EN

Spiritual direction in the relationship of Bl. Fr. Michael Sopocko and St. S. Faustina is a clear example of the effective cooperation of God, the spiritual director, and the person benefiting form the service. The Saint’s confessor has shown three stages of spiritual development, discovery, and fulfillment of God’s will. The first is to keep external precepts and laws in which God’s will is revealed. The second is to discover, discern, and follow inner inspirations. The third is to put ourself at God’s total and unconditional disposal. At each stage, the desire of self-offering as a sacrifice, like Jesus Christ, increases. The role of the spiritual director is also increasing, who not only supports the discernment of God's will, assists in recognizing the deception of the enemy of the soul, helps to avoid mistakes, supports in difficult experiences and times of trials, but also helps in choosing the best way to implement God’s plans.The purpose of this article is to provide practical guidance and ways to apply them in spiritual direction to the service-giver and the person taking benefits from this form of assistance on the way of sanctification.

PL

Kierownictwo duchowe w relacji bł. ks. Michała Sopoćki i św. s. Faustyny jest klarownym przykładem skutecznej współpracy Boga, kierownika duszy i osoby korzystającej z tej formy posługi. Spowiednik Świętej ukazał trzy etapy rozwoju duchowego, odkrywania i wypełniania woli Bożej. Pierwszy to zachowywanie zewnętrznych nakazów i ustaw, w których wyraża się wola Boża. Drugi polega na odkrywaniu, rozeznawaniu i podążaniu za natchnieniami wewnętrznymi. Trzeci to oddanie się do całkowitej i bezwarunkowej dyspozycji Bogu. Na każdym etapie wzrasta gotowość do coraz pełniejszej ofiary z siebie na wzór Jezusa Chrystusa. Wzrasta też rola kierownika duchowego, który nie tylko wspiera w rozeznawaniu Bożej woli, pomaga rozpoznać zwodzenie nieprzyjaciela duszy, ułatwia unikania błędów, wspiera w trudnych doświadczeniach i chwilach prób, ale także pomaga w doborze najlepszego sposobu realizacji zamiarów Bożych. Artykuł ma na celu dostarczenie praktycznych wskazówek i sposobów ich zastosowania w kierownictwie duchowym dla posługującego i korzystającego z tej formy pomocy na drodze uświęcania.

11

Czyn i cierpienie w służbie Prawdy. Sługa Boży o. Jacek Woroniecki na Uniwersytecie Lubelskim

51%

Wistuba G.

Roczniki Pedagogiczne

|

2020

|

vol. 12(48)

|

issue 1

21-34

EN

Servant of God Father Hiacynth Woroniecki was associated with the University of Lublin for ten years. During that period, he undertook an extraordinary active and many sided engagement which resulted in permanent influence on the existence and shape of the institution; That time had also similar or even fundamental impact on Fr. Woroniecki’s personality and sanctity. The Dominican assumed the duties of lecturer, scientist, administration worker. At the same time, he was taking pastoral care of students, studying priests, consecrated persons, scouts, city citizens and as a vocation director. As a rector he succeeded in convincing the Episcopate and the Polish faithful of the University’s extraordinary significance for both the independent Country and the Catholic Church. He established methods of gaining funds for the maintenance of the University and also took the trouble to carry out its expansion under exceptionally difficult economic circumstances. As a moral authority, he indicated the right direction of engagement and he sustained the hope in the Polish society. However, he was not an activist, nor did he work much outside. While devoting his spirit’s and body’s powers in favour of the university, he was shaping himself too. Nowadays his beatification process is under way. Fr. Woroniecki’s heroic effort of the Lublin period is evidenced by numerous documents left by his co-workers and pupils.

PL

Sługę Bożego o. Jacka Woronieckiego związało z uczelnią lubelską dziesięć lat życia. Były to lata bardzo aktywnego i wszechstronnego zaangażowania. Zostawiły trwałe owoce w istnieniu i kształcie uniwersytetu, ale nie mniejsze, a może bardziej podstawowe – w jego osobowości, w jego świętości. Ojciec Woroniecki pełnił tu obowiązki wykładowcy, naukowca, pracownika administracji, a równocześnie duszpasterza: młodzieży akademickiej, kapłanów studiujących, powołań, osób konsekrowanych, harcerzy, mieszkańców miasta. Jako rektor zasłużył się skutecznymi wysiłkami w przekonywaniu Episkopatu i społeczności wiernych w Polsce o niezwykłym znaczeniu uniwersytetu zarówno dla niepodległej ojczyzny, jak i dla Kościoła powszechnego. Ustanowił trwałe struktury zdobywania środków finansowych na utrzymanie uczelni i podjął trud jej rozbudowania w wyjątkowo niesprzyjających warunkach gospodarczych kraju. Jako autorytet moralny wskazywał kierunki zaangażowania i podtrzymywał nadzieję w społeczeństwie polskim. Nie był jednak aktywistą, działaczem na zewnątrz. Poświęcając siły ducha i ciała uczelni, kształtował także siebie. Dziś trwa jego proces beatyfikacyjny. Heroiczny trud lubelskiej działalności zakonnika potwierdzają liczne dokumenty, dzieła oraz świadectwa pozostawione przez współpracowników i wychowanków.

12

Dlaczego wśród świętych ustroni bł. Doroty z Mątów brak cysterskiej Oliwy i Pelplina?

45%

Parcheniak M.

Studia Pelplińskie

|

2020

|

vol. 54

213-232

EN

The subject of the article is an attempt to interpret the fact of the pilgrim’s absence of bleesed Dorothy of Montau (1347-1394) in relatively close topographically two centers of cistercian spirituality in Oliwa and Pelplin. Blessed Dorothy of Montau in order to renewal of the spirit she visited the holy places of secludedness in Gdańsk every day, and periodically the holy places, where she went on pilgrimage too. In the history of theology of spirituality, the sequence of her pilgrimages to distant sanctuaries of medieval Europe was documented, including to: Koszalin, Piaseczno, Akwizgran (Aachen), Finsterwalde (Einsiedeln), Rome and Kwidzyn. Analysis of the cited sources showed that blessed Dorothy of Montau just never made a pilgrimage to two centers of the Cistercian spirituality in Oliwa and Pelplin, despite the relatively short distance from her place of residence in the so – called the Gdańsk’s period (1363-1391) of her life. This fact is surprising and raises the question of the reasons for this decision. This article is an attempt to answer the question, that was posed in the title of the study, based on the analyzed Cistercian and Dorothean’s sources. However, the issue remains open.

PL

Przedmiotem artykułu jest próba interpretacji faktu pielgrzymiej nieobecności bł. Doroty z Mątów (1347-1394) w stosunkowo bliskich topograficznie dwóch ośrodkach duchowości cysterskiej w Oliwie i Pelplinie. Bł. Dorota z Mątów w celu odnowienia ducha codziennie nawiedzała „święte ustronia” w Gdańsku, a okresowo również „święte ustronia” w miejscowościach, do których pielgrzymowała. W historii teologii duchowości udokumentowano sekwencję, odbytych przez nią pielgrzymek do odległych sanktuariów średniowiecznej Europy, w tym m.in. do: Koszalina, Piaseczna, Akwizgranu, Finsterwalde (Einsiedeln), Rzymu i Kwidzyna. Analiza powołanych źródeł wykazała, że bł. Dorota z Mątów nigdy nie podjęła pielgrzymki do dwóch ośrodków duchowości cysterskiej w Oliwie i w Pelplinie pomimo stosunkowo niewielkiej odległości od miejsca jej zamieszkania w tzw. okresie gdańskim (1363-1391) jej życia. Fakt ten zaskakuje i rodzi pytanie o przyczyny takiej decyzji. Artykuł ten stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, które zostało postawione w tytule opracowania, na podstawie zanalizowanych źródeł cysterskich i dorotańskich. Niemniej, zagadnienie pozostaje nadal otwarte.

13

Udział wiernych świeckich w funkcjach współcześnie zastrzeżonych kapłanom urzędowym oraz w strukturach instytucjonalnych Kościoła w ujęciu Orygenesa

45%

Szram M.

Vox Patrum

|

2002

|

vol. 42

141-149

FR

L'auteur d'article analyse quelques textes d'Origene concernants la participation eventuelle des laics aux fonctions suivantes reservees aujourd'hui au clerge: la proclamation publique des commentaires de la Bibie pendant la liturgie; l'absolution des peches, l'imposition de la penitence et la direction spirituelle; le ministere des prophetesses et de diaconesses.

Refine search results

Inspiracje tradycji chrześcijańskiej duchowości w praktyce kierownictwa duchowego wolontariusza

O współczesnej potrzebie kierownictwa duchowego

Models of Psycho-Spiritual Care: Responding to the Spiritual Needs of Our Contemporaries

Sakrament pokuty pomocą w drodze do małżeńskiej świętości

Tajemnica zawodowa (duszpasterska) duchownego

Ojciec Pio jako narzędzie Ducha Świętego

Gdańskie święte ustronia bł. Doroty Swertfeger

Rola kierownictwa duchowego w uświęceniu człowieka

Praktyka kierownictwa duchowego w świetle „Dzienniczka” św. Faustyny Kowalskiej

Znaczenie kierownictwa duchowego bł. Ks. Michała Sopoćki dla dynamicznego urzeczywistnienia woli Bożej przez św. s. Faustynę Kowalską

Czyn i cierpienie w służbie Prawdy. Sługa Boży o. Jacek Woroniecki na Uniwersytecie Lubelskim

Dlaczego wśród świętych ustroni bł. Doroty z Mątów brak cysterskiej Oliwy i Pelplina?

Udział wiernych świeckich w funkcjach współcześnie zastrzeżonych kapłanom urzędowym oraz w strukturach instytucjonalnych Kościoła w ujęciu Orygenesa