Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  spiritual warfare
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Mnisi jako „żołnierze” Chrystusa w nauczaniu Jana Chryzostoma. Analiza 69. i 70. homilii z cyklu "Homilie na Ewangelię według św. Mateusza"

100%
Szczur P.
Vox Patrum
|
2015
|
vol. 63
375-388
EN
This article considers the subject of spiritual warfare led by monks as the “sol­diers” of Christ. Author of the article analyzed two John Chrysostom’ homilies (69 and 70) from the series Homily on the Gospel according to St. Matthew. First, he emphasizes the important role of the monasticism in the life and thought of John Chrysostom already from the beginning of his literary activity. Then, on the basis of sources, he shows the monks as a “spiritual army” of Christ, who are stay­ing at the hermitage instead of at a military camp, and instead of arms have ascetic practices. This spiritual army of Christ refers more splendid victory than the crack troops of the Roman Empire army, because the battle with the demons is far more difficult than fighting with people. In the final part of the article pointed out the profile of pastoral teaching of John Chrysostom, who encouraged all Christians to take spiritual warfare as the monks.
2
Publication available in full text mode
Content available

Czy dusza walczy z ciałem? Wybrane aspekty antropologii św. Jana Chryzostoma

100%
Szczur P.
Vox Patrum
|
2015
|
vol. 63
129-141
EN
This article takes the theme of the fight of the soul with the body and presents selected items of anthropology of St. John Chrysostom. John Chrysostom examines the human situation after original sin in the eschatological aspect and indicates that the body is not the cause of evil, because sin is the consequence of free choice man. Then presents the relationship between the body and the soul, and stresses that the body is subordinate to the soul, to whom falls the responsibility for the deeds of the body. The soul is immortal by the will of God and his dignity tran­scends the body. The Preacher explains that the worldly biological life doesn’t mean real life. John Chrysostom in teaching on man understands the word „spirit” not as a living soul, that is to say, the spiritual element of the man, but as the „Holy Spirit”, of course, without the recognition of the role of anything of the soul. Con­sequently, the struggle between body and spirit means the fight between earthy concern resulting from the inappropriate desires of the soul caused by an evil spirit, and the Holy Spirit, who is the giver of life. This is not the ontological fight between body and soul, but the moral struggle of life and death. In this respect, John Chrysostom says, that the hostility of the soul to the body is simply hostility of evil to the virtues, which in fact means the fight between the living (which aims to virtue) and the dead (in the broad people’s iniquity) soul.
3
Publication available in full text mode
Content available

Wacława Potockiego Rozbój duchowny. Komentowana edycja krytyczna

100%
Czerniak N.
Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura
|
2020
|
vol. 1 (12)
67-103
EN
This paper presents the second critical edition of the poem “Rozbój duchowny” (“Spiritual warfare”) written by Polish poet from 17th century Wacław Potocki. The first edition, published in 1980, prepared by Jan Malicki, has some editorial mistakes, hence the poem was edited again. The commentaries explain biblical and mythological references, the meaning of Old-Polish words as well as the proverbs. The author also points out to the relationship between the text of the poem and work “Spirituale Christiani militis certamen” by Antwerp engraver Hieronymus Wierix and describes the theme of the knight of Christ as a leitmotiv in Potocki’s poems.
4
Publication available in full text mode
Content available

Św. Augustyn, jego życie moralne i duchowe w autowypowiedziach w "Enarrationes in psalmos"

80%
Wojda J.
Vox Patrum
|
2013
|
vol. 60
473-486
EN
St. Augustine, beside his typically autobiographical work – Confessiones, left a number of statements about himself in his many writings, among which the outstanding place is taken by his Enarrationes in Psalmos. By reflecting on the person of St. Augustine, through the prism of his statements in Enarrationes in Psalmos, one can reveal and realize the great richness of what regards his moral and spiritual life. Augustine, being a priest, then a bishop, and fulfilling the office of preacher, refers to his life from before his conversion, recalls his baptism, and analyzes his commitment to the new way of life. His conversion and baptism are of particular importance by driving him from one stage of life to the other. This second phase of his biography, however, does not cancel out some struggles with worldly temptations and various adversities in pastoral ministry. The leading of „perfect” life is embodied in the work of God’s mercy. Confessiones efficiently assist to discover Augustine of Enarrationes in Psalmos, who reveals his heart and his person for the benefit of people entrusted to his pastoral care.
5
Publication available in full text mode
Content available

Honorackie ujęcie koncepcji wynagradzania jako walki o odzyskanie człowieka

80%
Brandenburg B.
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
|
2020
|
vol. 27
287-307
EN
The visible secularization of the contemporary world prompts the rediscovery of the Honorat`s concept of reparation. It’s the spiritual fight of Christians for human souls, in which love is most important thing. Reparation spirituality has been present in the Church since its inception. It finds its expression in the teaching of the Popes, who clearly indicate its importance. Its value comes from union with Christ – the Redeemer of man. Bl. Fr. Honorat Koźmiński emphasizes the response of love to God’s love – redamatio. This attitude is led by the experience of God’s love and recognition of one’s sin. It’s expressed in the sacrificial aspect of life, including for the sincere intention of serving God and an active love of God and neighbor. Mary is the model of such a life. The consecrated life is a special expression of the spirituality of reparation. The Congregation of the Daughters of Mary Immaculate joins the trend of reparation spirituality. As guardian angels of people of the city, they continue the Franciscan mission of rebuilding the Church.
PL
Widoczna sekularyzacja współczesnego świata skłania do odkrycia na nowo honorackiej koncepcji wynagradzania. Jest ona duchową walką chrześcijan o ludzkie dusze, w której najważniejsza jest miłość. Duchowość wynagradzania jest obecna w Kościele od początku jego istnienia. Znajduje swój wyraz w nauczaniu papieży, którzy jednoznacznie podkreślają jej doniosłe znaczenie. Jej wartość wynika ze zjednoczenia z Chrystusem – Odkupicielem człowieka. Bł. Honorat podkreśla odpowiedź miłości na miłość Boga – redamatio. Do takiej postawy prowadzi doświadczenie Bożej miłości i uznanie własnego grzechu. Wyraża się ona w ofiarniczym aspekcie życia, m.in. w szczerej intencji służenia Bogu oraz czynnej miłości Boga i bliźniego. Wzorem takiego życia jest Maryja. Szczególnym wyrazem duchowości wynagradzania jest życie konsekrowane. Zgromadzenie Córek Maryi Niepokalanej, realizując zadanie zlecone przez założyciela, włącza się w nurt duchowości wynagradzającej w ujęciu honorackim. Jako aniołowie opiekuńczy ludzi miast niepokalanki kontynuują franciszkańską misję odbudowy Kościoła.
6
Publication available in full text mode
Content available

Źli chrześcijanie w Kościele w świetle nauczania św. Augustyna

71%
Terka M.
Vox Patrum
|
2013
|
vol. 60
417-448
EN
The main perspective from which St. Augustine describes the Church, is the category of good and evil. It is included in the image of the heavenly Jerusalem understood as a community of saints in heaven, Zion as a symbol of the pilgrim Church and the metaphor of Babylon, which is the kingdom of evil and persecu­tor of the followers of Christ. The Church on earth exists between Jerusalem and Babylon, and for this reason there are both good and bad people. That confusion is an important feature of Augustine’s Church in its earthly dimension. Saints Christians are trying to improve the bad members of the Body of Christ, but they are also forced to tolerate the evil that they cannot change, and bad Christians can persecute the good ones. Augustine calls their mutual relationship the spiritual battle. The judgment of them, and their final separation belongs to God only, and it will be done during the Final Judgement.
7
Publication available in full text mode
Content available

Człowiek i jego powołanie w ujęciu Księgi Proroka Jeremiasza

71%
Niestrój J. P.
Scriptura Sacra
|
2022
|
issue 26
363-408
EN
The context of the study was the experience that in the modern world there is less and less recognition of the need to fulfill life’s vocation, to which God calls. Man at the turn of the 20th and 21st centuries often tries to drown out the voice he hears inside his heart in favor of the shallow and imitative happiness of this world’s goods. Attempts are made to live from day to day, without deeper reflection on the use of all gifts and talents according to God’s plan. This is often due to fear of the future and the suffering that can be encountered on the path the Creator has chosen for man. The aim became to study how people in ancient times responded to being called by God. It was limited to the Book of Jeremiah. The study used selected texts from this Book. The prophet from Anatot is among the great prophets. He was chosen already in his mother’s womb. God called and “consecrated” him to a very difficult mission to save Israel. The prophet had the courage to proclaim God’s Word, disregarding the danger that threatened him. He sought to eradicate every form of idolatry, oppression and harlotry that took place in his native land. Inherent in his vocation were hardships and suffering. Jeremiah’s life was a sign to his people so that God’s saving plan could be revealed in their existence. For this reason, the prophet did not enter into any marital relationship. His daily life was subordinated to the proclamation of the prophecies given to him by the Creator. Jeremiah was able to trust God in any difficult situation only because of his conversation with God, which was sincere and deep and flowed from love for the Creator. In this regard, Jeremiah can be a model of one who trusted God unreservedly despite the constant threats and dangers. He thus became a man who perfectly fulfilled his vocation, relying only on the grace of God. So research questions should be asked: How can one trust God unreservedly in this day and age? How to deal with the obstacles inherent in the path of vocation? What can be done to fully carry out what God has planned for man? The subject of the study will be an attempt to find answers to the above questions. The research used the method of theological exegesis, advocated by Pope Benedict XVI, with elements of philological analysis, as well as the historical-critical method based on literary and historical analysis of the text.
PL
Kontekstem przeprowadzonych badań było doświadczenie, że we współczesnym świecie coraz mniej dostrzega się potrzebę spełniania życiowego powołania, do którego wzywa Bóg. Człowiek przełomu XX i XXI w. często próbuje zagłuszyć głos, który słyszy we wnętrzu swojego serca, na rzecz płytkich i imitujących szczęście dóbr tego świata. Podejmowane są próby życia z dnia na dzień, bez głębszej refleksji nad wykorzystaniem wszystkich darów i talentów według planu Boga. Często spowodowane jest to strachem przed przyszłością oraz cierpieniem, które można spotkać na drodze, jaką wybrał dla człowieka Stwórca. Celem stało się zbadanie, jak w starożytności ludzie odpowiadali na powołanie przez Boga. Ograniczono się do Księgi Jeremiasza. W badaniu wykorzystano wybrane teksty z tej Księgi. Prorok z Anatot należy do proroków wielkich. Został wybrany już w łonie swojej matki. Bóg powołał go i „konsekrował” do bardzo trudnej misji, która miała na celu zbawienie Izraela. Prorok miał odwagę głosić Boże Słowo, nie zważając na grożące mu niebezpieczeństwo. Starał się wykorzenić każdą formę bałwochwalstwa, ucisku i nierządu, które miały miejsce w jego ojczystym kraju. Nieodłącznymi elementami jego powołania były trudności i cierpienia. Życie Jeremiasza było znakiem dla jego narodu, by w jego egzystencji mógł objawić się zbawczy plan Boga. Dlatego też prorok nie wszedł w żaden związek małżeński. Jego codzienność była podporządkowana głoszeniu proroctw danych mu przez Stwórcę. Jeremiasz potrafił zawierzyć Bogu w każdej trudnej sytuacji tylko dzięki rozmowie z Bogiem, która była szczera i głęboka oraz wypływała z miłości do Stwórcy. W tym zakresie Jeremiasz może być wzorem tego, który bezgranicznie zaufał Bogu mimo nieustannie pojawiających się zagrożeń i niebezpieczeństw. Stał się w ten sposób człowiekiem, który doskonale wypełnił swoje powołanie, zdając się jedynie na łaskę Boga. Zatem należy postawić pytania badawcze: Jak w dzisiejszych czasach można bezgranicznie zaufać Bogu? Jak poradzić sobie z przeszkodami, które są nieodłącznym elementem na drodze powołania? Co zrobić, aby w pełni wykonać to, co zaplanował dla człowieka Bóg? Przedmiotem badań będzie próba znalezienia odpowiedzi na powyższe pytania. W badaniach została wykorzystana metoda egzegezy teologicznej, postulowana poprzez Benedykta XVI, z elementami analizy filologicznej, a także metoda historyczno-krytyczna oparta na analizie literackiej i historycznej tekstu.
8
Publication available in full text mode
Content available

In search of the perfect wilderness. Anchoritism in Cistercian art and spirituality

61%
Tabor D.
Folia Historica Cracoviensia
|
2016
|
vol. 22
513-533
EN
The anchoretic trend in Cistercian spirituality has always been the subject of many studies. Cistercian anchoritism has been analysed by researchers such as George Duby, Terryl Kinder, Janet Burton and Julie Krery, Mette Bruun and Emilia Jamroziak. Exordium parvum and Vita Sancti Bernardi are basic sources containing key information on the origins of the Cistercian order. They describe the departure of Robert of Molesme and his group as a journey to the wilderness (ad eremum) in order to find better conditions for practising the rule of St. Benedict and following forefathers – Egyptian monks. Clairvaux II, Pontigny and Fontenay – first Burgundian churches of the Cistercians took form of a three-nave basilica with a transept (1130–1160). The temples were supposed to provide the best setting for contemplation. The so-called “Bernardine plan” was applied in the second generation of Cistercian churches, e.g. Fossanova, San Galgano, Casamari, Arabona, Haina (1148–1180). However, the plan was not the only architectural solution concerning Cistercian churches. There were also transept churches containing a presbytery culminated with a straight wall, surrounded with an ambulatory: Morimond, Ebrach, Ridaghshausen, Lubiąż; churches with an apsidal enclosure: Altzella, Sittich/Stiĉna,Valbuena, Huerta, Floran, Faleri or churches with multi-sided cathedral presbytery with an ambulatory and a circle of chapels: Ourscamp, Veruela, Poblet in the period from 1140 to 1180, Alcobaça, Vaucelle, Longpont, Royaumont, Varhem or Altenberg in the period from 1180 to 1240. Terryl Kinder and Megan Cassidy noticed the key factor shaping the significance of the Cistercian church space – the light. An important aspect of anchoritism is lectio divina, in which a monk finds himself in a kind of spiritual desert, facing the Word on his own. A consequence of such attitude in spiritual warfare as expressed in a number of miniatures depicting human struggle with a threatening beast in Cistercian codexes – Commantarii in Danielem by St. Hieronymus (Dijon, Bibliothèque Municipale 132), Moralia In Iob by St. Gregory the Great (Dijon, Bibliothèque Municipale, 168), (Dijon, Bibliothèque Municipale, 173). An exceptional message is found in the initial A(d te levavi) on a Cistercian gradual from Kamieniec (Wrocław University Library, IF 411), presenting the biblical figure David playing music and a kneeling monk with his arms raised.
PL
Nurt anachorecki w duchowości cysterskiej był przedmiotem rozważań wielu badaczy. Cysterskiemu pustelnictwu uwagę poświecili George Duby, Terryl Kinder, Janet Burton i Julie Krery, Mette Bruun i Emilia Jamroziak. Podstawowymi źródłami do odczytania początków zakony cysterskiego są Exordium parvum oraz Vita Sancti Bernardi. Opisują one odejście Roberta z Molesme i jego grupy jako udanie się na pustynię (ad eremum) w celu znalezienia lepszych warunków wiernego praktykowania reguły św. Benedykta i naśladowania ojców – mnichów egipskich. Pierwsze, burgundzkie świątynie cystersów – Clairvaux II, Pontigny, Fontenay, przybierały formę trójnawowej bazyliki z transeptem (1130–1160). One miały ustanawiać kształt świątyni najlepiej sprzyjający kontemplacji. Plan, zwany roboczo bernardyńskim, stosowany był w drugiej generacji świątyń cysterskich – Fossanova, San Galgano, Casamari, Arabona, Haina (1148–1180). Jednakże plan ten nie był jedynym architektonicznym rozwiązaniem cysterskim. Pojawiły się również kościoły transeptowe z prostym zamknięciem prezbiterium okalającym obejście – Morimond, Ebrach, Ridaghshausen, Lubiąż, kościoły z zamknięciem absydialnym – Altzella, Sittich/Stiĉna,Valbuena, Huerta, Floran, Faleri, czy kościoły o wielobocznym prezbiterium katedralnym z obejściem i wieńcem kaplic – Ourscamp, Veruela, Poblet w okresie 1140–1180, Alcobaça, Vaucelle, Longpont, Royaumont, Varhem czy Altenbergu w okresie 1180–1240. Terryl Kinder i Megan Cassidy dostrzegły zasadniczy czynnik kształtujący znaczenie cysterskiej przestrzeni kościelnej – światło. Ważnym aspektem anachoretyzmu jest lectio divina, w którym mnich znajduje się na swego rodzaju pustyni duchowej, stając sam na sam wobec Słowa. Konsekwencją tej postawy jest walka duchowa wyrażana w szeregu miniatur ukazujących zmaganie człowieka z zagrażającą bestią w kodeksach cysterskich – Commantarii in Danielem św. Hieronima (Dijon, Bibliothèque Municipale 132), Moralia In Iob św. Grzegorza Wielkiego (Dijon, Bibliothèque Municipale, 168), (Dijon, Bibliothèque Municipale, 173). Wyjątkową treść niesie inicjał A(d te levavi) cysterskiego graduału z Kamieńca (Wrocław, Biblioteka Uniwersytecka IF 411), który przedstawia scenę walki, muzykującego Dawida oraz klęczącego i wznoszącego ręce mnicha.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.