Search results

1

Trybunat ludowy Marka Antoniusza (49 rok przed Chr.)

100%

Rogosz N.

Wieki Stare i Nowe

|

2016

|

vol. 10

|

issue 15

9-34

EN

The author begins his discussion of the problems associated with Marcus Antonius’s exercise of the office of a tribune of the plebs in 49 BC by indicating the peculiar features of his tribunate. For it turned out that Antonius had to hold his plebeian office in a time when the Roman Republic saw events which would determine its future fate. Antonius actively participated in these events and played a decisive role in them due to his political associations. The consequence of his engagement was a delay of many months in his activity associated with this tenure and active participation in the civil war. Antonius resumed his duties as the tribune of the plebs as late as at the end of his term i.e. shortly before 9 December, 49. Then the author describes the problems associated with Antonius’s appointment to the college of tribunes of the plebs for the year 49, especially the support that was expressed to him at that time by C. Scribonius Curio, a former‑year tribune of the plebs who was his friend, and by a protector and at the same time the principal of both men - C. Iulius Caesar. Due to this fact a great deal of attention was devoted to the analysis of source information associated with these issues, especially the ones contained in the Eighth Book of the Bellum Gallicum by Aulus Hirtius. The author begins his discussion of the activities initiated by Antonius after he assumed the office on 10 December, 50 by presenting his expression of support for the defence of Caesar and the activities directed against Pompeius that were realised until the end of this month. Then the author concentrateshis attention on the presentation of the most important and best known manoeuvres of Antonius that he realised in the senate forum during 1-7 January, 49, during the sessions devoted to Pompeius’s conflict with Caesar. The author devoted due attention to the events that happened in the senate room on the first and last day of the sessions. The activity of Antonius away from Rome during the Italic campaign was mentioned only briefly as it is not directly associated with the problem stated in the title of the article. The author’s considerations are concluded by a discussion of Antonius’s resumption of the duty of a tribune of the plebs in the final period of his tenure and an evaluation of his tribunate.

2

Jak rzymski cesarz Trajan zdobył Indie Epizod z historii numizmatyki albo popis nowożytnego erudyty: Adolf Occo i jego dzieło

100%

Kluczek A. A.

Wieki Stare i Nowe

|

2014

|

vol. 7

|

issue 12

24-62

PL

The article opens with a presentation of the figure of Adolph Occo III (1524-1606), the author of Imperatorum Romanorum Numismata. He is one of the most prominent representatives of the numismatic literature, today mostly forgotten. In subsequent parts of the work, Imperatorum Romanorum Numismata serves to present the methods of preserving the memory of Trajan, the ruler of the Roman Empire between 98 and 117AD, in numismatic material. The author analyzed Occo’s records of legends and descriptions of the iconography of numismatics and the emerging image of emperor Trajan, interested in the East and its conqueror. The recognized, designated marks of this image are a common part of the ancient tradition and that stemming from later times, concerned with Trajan as a conqueror. There are, however, other elements, introduced as a novum exclusively by Adolph Occo, who included them within his descriptions of Trajan’s numismatics. Such reading of Imperatorum Romanorum Numismata allows to see the author as an extraordinary erudite.

3

Ku chwale Wiecznego Miasta! Słonie w rzymskich amfiteatrach

100%

Daniluk K.

Wieki Stare i Nowe

|

2014

|

vol. 7

|

issue 12

9-23

PL

Roman experiences with elephants in battle, proving that these “ancient tanks” posed a threat to enemies and friendlies alike, which is why - despite the beliefs of Hellenistic strategists - Roman commanders were reluctant to use war elephants. However, these seemingly useless giants (defeated, but also tamed) became a valuable prize for the Romans, as they constituted a spectacular evidence of their victory. The goal of this article is to present the methods elephants were used outside of the battlefield: as a part of triumph ceremonies and - in some measure as their consequence - at the arenas of Roman amphitheaters; furthermore, it aims to analyze antique texts on the character of the giants’ presentation in the Eternal City, especially in the Republic era. The games organized by Pompey in 55 BC were a significant event in the context of this story - the people protested the killing of elephants at the arena, which was an unprecedented occurrence. The later venations with the participation of these animals resembled more their contemporary circus performances.

4

Rzym i jego mieszkańcy w latach 68-69: „wielkie i nieszczęśliwe miasto”

100%

Ścigała J.

Wieki Stare i Nowe

|

2016

|

vol. 11

|

issue 16

19-33

PL

In the Year of the Four Emperors Rome saw many dramatic events. Despite the fact that in that period the capital of the empire was not the centre stage of events, both the city and its residents did suffer a great deal. Numerous references furnished by source literature enable us to reconstruct the image of Rome of the years 68-69. The subsequent emperors who came to the capital: Galba, Otho and Vitellius, exploited it - each of them during their brief reign - to attain their personal goals, for example by placing numerous representations of themselves in various places in the city. Each subsequent entry of an emperor to the city entailed greater and great. However, it were the gods who were blamed to the greatest extent for destroying Rome. It was them who brought about many disasters in the city by the Tiber by sending numerous mala on the capital.

5

Odczytać obraz, interpretować świat, czyli rozszyfrować treści rzymskich numizmatów

75%

Kluczek A. A.

Roczniki Humanistyczne

|

2018

|

vol. 66

|

issue 3: Filologia klasyczna

111-125

EN

The article constitutes a brief commentary on the value of Roman coins and medallions as sources of historical cognition. Discussion about the question of the cognitive appeal of ancient Roman coins has a long history of its own. In a somehow a priori manner the author sides with the supporters of the considerable significance of Roman coins and medallions in historical research. In this context, she focuses on the message of numismatic sources contained in inscriptions, and especially in the iconography of the obverse and reverse sides of coins and medallions. These representations constitute an inexhaustible source of information for analyses of spheres of Roman history which are distinct from the traditional concept of the political history of the empire. Moreover, a number of ways and methods of interpretation of numismatic material are indicated. These include the following: descriptive analyses, numismatic studies sensu stricto, stylistic analyses, historical studies, ideological studies. The first three procedures remain to be the fundamental means of the cognition of the sense of a numismatic representation, and in many cases they constitute necessary conditions for the transition to in-depth historical or ideological studies in this subject.

PL

Artykuł jest krótkim komentarzem do wartości monet i medalionów rzymskich jako źródła poznania historycznego. Dyskusja nad kwestią atrakcyjności poznawczej numizmatów rzymskich ma swą już długą historię. Autor niejako apriorycznie opowiada się po stronie zwolenników dużego znaczenia monet i medalionów rzymskich w badaniach historycznych. Koncentruje się przy tym na przekazie źródeł numizmatycznych zawartym w inskrypcjach, a zwłaszcza w ikonografii awersów i rewersów monet oraz medalionów. Wyobrażenia te stanowią nieprzebrane bogactwo do analiz innych sfer historii rzymskiej niż tradycyjnie pojmowane dzieje polityczne imperium. Wskazano także kilka sposobów i metod interpretowania materiału numizmatycznego. Są to: analizy deskryptywne, studia stricte numizmatyczne, analizy stylistyczne, studia historyczne, studia ideologiczne. Trzy pierwsze procedury pozostają podstawowym stopniem poznania sensu wyobrażenia monetarnego, a nawet często są niezbędnym warunkiem przejścia do pogłębionych nad nim studiów historycznych czy ideologicznych.

6

Starożytna rodzina grecka i rzymska

75%

Eckmann A.

Vox Patrum

|

1985

|

vol. 8

29-50

EN

Familia Graeca, quae patriarchalis fuit, ex patre, matre, liberis et famulis constabat.

7

Moneta - klucz do świątyni starożytności Uwagi na kanwie książki Roberta Turcana [rec. R. Turcan: L’archéologie dans l’antiquité: tourisme, lucre et découvertes. Paris 2014]

75%

Kluczek A. A.

Wieki Stare i Nowe

|

2016

|

vol. 10

|

issue 15

121-139

PL

Artykuł recenzyjny monografii autorstwa Roberta Turcana pt. L’archéologie dans l’antiquité: tourisme, lucre et découvertes, wydanej w Paryżu w 2014 roku.

8

Age and notions related to it in greek non-legal sources – the contribution to the research of roman law

63%

Kosior W.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2016

|

vol. 16/1

85-96

EN

The age of human is not a subject reserved for demographic or sociological research. It can also be a subject of research performed by the legal pointed of view. In this work, Greek nonlegal sources treating about the division of human life into stages were presented. The analysis of non-juridical Greek sources will enable to determine of the Greek way of thinking about human life and its division influenced legal solutions which functioned in Roman law.

PL

Wiek człowieka nie jest przedmiotem zastrzeżonym dla nauk demograficznych lub socjologicznych. Może on również stanowić przedmiot badań prowadzonych z punktu widzenia prawa. W przedmiotowym artykule poddano analizie greckie źródła nieprawnicze traktujące o podziale ludzkiego życia na fazy. Analiza niejurydycznych źródeł greckich pozwoli na ustalenie, czy grecki sposób myślenia o ludzkim życiu i jego podziale miał wpływ na prawne rozwiązania funkcjonujące w prawie rzymskim.

9

The emperors’ old clothes: Marcus Aurelius’ attiude towards the christianns again

63%

Burliga B.

Studia Elbląskie

|

2011

|

vol. 12

149-168

PL

Artykuł poświęcony został problemowi postawy i polityki cesarza Marka Aureliusza (panował w l. 161–180 po Chr.) wobec chrześcjian, w oparciu o jego słynny duchowy pamiętnik – funkcjonujący w polskiej literaturze naukowej i kulturze pod tytułem "Rozmyślania". Punktem wyjścia rozważań jest uznawana powszechnie słuszna obserwacja, że Marek Aureliusz był jednym z najbardziej wrażliwych, szlachetnych i prawych ludzi, jacy w przeciągu kilkuwiekowej historii Imperium Romanum zasiadali na tronie cesarskim. U wielu badaczy budził jednak zdziwienie fakt, że to właśnie za rządów tego szlachetnego cesarza-filozofa, człowieka łagodnego i hołdującego, mającemu tak wiele na pierwszy rzut oka wspólnego z filozofią chrześcijańską, stoicyzmowi, doszło do poważniejszych prześladowań chrześcijan, głównie w Galii (Lugdunum, dzisiaj: Lyon) – w roku 177. Niniejszy artykuł jest próbą wyjaśnienia sprzeczności, jak możliwe było, aby człowiek o tak ogromnej wrażliwości i kulturze osobistej mógł pozwolić na wspomniane akty represji.

EN

This article is devoted to the problem of Emperor Marcus Aurelius' (reigned 161-180 after Christ) attitude and policy towards Christians, based on his famous spiritual diary - which has been preserved in Polish scholarly and cultural literature under the title of "Meditations". The starting point for the deliberations is the commonly accepted observation that Marcus Aurelius was one of the most sensitive, noble and upright men to have sat on the imperial throne in the history of the Roman Empire for several centuries. However, many scholars have been surprised to learn that it was during the reign of this noble emperor-philosopher, a gentle man who was a proponent of Stoicism, which at first sight had so much in common with Christian philosophy, that major persecutions of Christians took place, mainly in Gaul (Lugdunum, today: Lyon) in 177. This article is an attempt to explain the contradiction of how it was possible for a man of such great sensitivity and personal culture to allow the aforementioned acts of repression.

10

Peut-on parler de constitution à Rome ?

63%

Ducos M.

Roczniki Humanistyczne

|

2015

|

vol. 63

|

issue 8: Lingwistyka Korpusowa i Translatoryka

55-69

EN

This article aims to analyse the notion of constitution in Ancient Rome. The word constitution occurs in many historical and legal studies to describe Roman political system. But there is no constitution in Rome in the present meaning of this word. Constitutio is used for the decisions of the Roman emperors. Some epigraphical documents seem however to contain constitutionnal norms. Besides, at the end of the Republic, the idea of constitution seems to appear slightly in the political thought,

PL

Nawet jeśli w wielu opracowaniach naukowych historycznych i prawniczych używany jest termin konstytucja, aby opisać rzymski system polityczny, to w Rzymie nie ma konstytucji w aktualnym znaczeniu tego terminu. Constitutio odnosi się do aktów normatywnych cesarzy. Analiza politycznego i prawniczego słownictwa wykazuje, że nie ma terminu desygnującego właśnie to pojęcie, jednak wiele dokumentów epigraficznych z okresu pryncypatu (na przykład prawa miejskie) wydaje się zawierać normy konstytucyjne. Pojęcie to pojawia się po raz pierwszy, choć jeszcze w przybliżeniu, w refleksji politycznej u schyłku republiki: chodzi wówczas o gromadzenie, porządkowanie ustaw i czuwanie nad równowagą organizacji politycznej.

11

Pamięć o złej pamięci [Rec. Dario Calomino, Defacing the Past: Damnation and Desecration in Imperial Rome, London 2016]

63%

Anzorge-Potrzebowska A.

Wieki Stare i Nowe

|

2021

|

vol. 16

|

issue 21

205-215

EN

In her review of Dario Calomino’s book Defacing the Past, Anna Anzorge-Potrzebowska presents her reflections on the condemnation of memory inspired by this publication. Calomino’s aim has been to trace the changes introduced to the images of Roman rulers across various media. Those changes could (though not always had to) bear marks of a negative judgment of a given figure for ideological or political reasons. Calomino’s focus is on numismatics. His considerations are supplemented by references to analogous modifications of images of people from the emperors’ entourage and extensive use of sources other than numismatic. This approach places Calomino in a stream of research connected with the condemnation of memory. The way this author conducts the narrative also highlights such issues as the memory culture, the policy of historical memory in the Roman empire. The reviewer deliberately indicates here the area of the empire because Calomino’s book is not devoted exclusively to the Roman perspective.

PL

W artykule omówiono książkę Daria Calomino Defacing the Past: Damnation and Desecration in Imperial Rome. Jej autor prześledził zmiany wizerunku rzymskich władców i osób z ich kręgu nanoszone na różne nośniki, w tym zwłaszcza na numizmaty. Zmiany te mogły być rezultatem negatywnego osądu konkretnej postaci z przyczyn ideologicznych bądź politycznych, można je więc połączyć z procesem potępiania pamięci - damnatio memoriae. W drugiej części artykułu zaprezentowano skrótowo historię badań nad tym zjawiskiem, wskazując przy tym jego aktualność i atrakcyjność poznawczą.

12

Legitymizacja władzy cesarza Hadriana w mennictwie rzymskim

63%

Wierzbicki W.

Wieki Stare i Nowe

|

2023

|

vol. 18

|

issue 23

1-14

EN

The aim of this article is to examine the circumstances of Hadrian’s assumption of power after the death of Trajan. Wojciech Wierzbicki has analysed the numismatic material of the emperor Hadrian dating mainly from the first years of his reign. These contents, the issue of the imperial mint, clearly indicate the desire and need to legitimate the power of the new princeps. Wierzbicki also presents the background to the political events of the period as well as the most important figures involved in sharing power, both supporters and opponents of the emperor.

PL

Celem artykułu jest prześledzenie okoliczności przejęcia władzy przez Hadriana po śmierci Trajana. Tekst opiera się na analizie materiału numizmatycznego pochodzącego przede wszystkim z pierwszych lat rządów cesarza Hadriana. Treści emitowane przez mennicę cesarską jednoznacznie wskazują na potrzebę usankcjonowania władzy nowego princepsa. W artykule przedstawiono ponadto tło wydarzeń politycznych tego okresu, a także postaci w największym stopniu mające udział we władzy, zarówno zwolenników, jak i oponentów cesarza.

13

Początki bazyliki św. Jana na Lateranie (313–455 n.e.)

63%

Łukaszczyk M.

Studia Elbląskie

|

2021

|

vol. 22

207-216

EN

The article provides an account of the building of one of the first Christian churches in ancient Rome – the Basilica of St. John Lateran – up until the year 455. It also presents the process of adapting the building to public use for Christians who came out of hiding after 313, and a description of the first basilica – Basilica Nova – which was used for sacral purposes in ancient Rome. Due to the limited size of the article, it intends to provide a concise presentation of the discussed theme.

PL

Artykuł obejmuje opis powstawania jednej z pierwszych świątyń chrześcijańskich w starożytnym Rzymie – Bazyliki św. Jana na Lateranie do roku 455. Został w nim również zawarty proces adaptacji budynku użyteczności publicznej w Rzymie dla chrześcijaństwa, wychodzącego z ukrycia po roku 313 oraz opis pierwszej bazyliki wykorzystanej do celów sakralnych w starożytnym Rzymie, a była to Basilica Nova. Niniejszy artykuł jest jedynie zarysem podjętego przez autora tematu.

14

Do the Origins of the Constitution Can Be Sought in Roman Law? - A Few Comments on the Side Note of the Cicero’s and Polybius’ Selected Sorks

63%

Świrgoń-Skok R.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2020

|

issue 5 (57)

283-293

EN

In the presented article, I try to answer the question whether in the Roman state there is a possibility to find the roots of the constitution. In Roman state the constitution as a separate normative act did not exist, the separate jurisdiction of public law was not created, and a constitutional law was primarily based on the custom and political practice. However, in the preserved source material, among others, Cicero’s and Polybius’ statements can be found, which refer to the political issues. On the basis of their analyses, I try to prove that the ideas of constitutionalism and constitution, of course in a substantive sense, date back to the ancient Rome.

PL

W niniejszym artykule postaram się odpowiedzieć na pytanie czy w państwie rzymskim można odnaleźć korzenie konstytucji. W starożytnym Rzymie nie występowała wprawdzie konstytucja jako osobny akt normatywny, jak i nie stworzono osobnej jurysprudencji prawa publicznego a prawo konstytucyjne oparte było przede wszystkim na zwyczaju i praktyce ustrojowej. To jednak w zachowanym materiale źródłowym można odnaleźć m.in. wypowiedzi Cycerona i Polibiusza odnoszące się swoją tematyką do kwestii ustrojowych. Właśnie w oparciu o ich analizę postaram się dowieść, że idee konstytucjonalizmu i konstytucji, oczywiście w sensie materialnoprawnym, sięgają aż do starożytnego Rzymu.

15

Propagandowe wykorzystanie w czasach panowania Augusta odzyskania znaków legionowych utraconych pod Carrhae

63%

Jończyk Ł.

Wieki Stare i Nowe

|

2020

|

vol. 15

|

issue 20

26-41

EN

Regaining the legion’s standards (insignia) lost by Crassus as a result of his defeat at Carrhae was widely used in the Roman propaganda during the times of Augustus. The event in question had a rich religious significance in addition to its prestige. Referred to in literature as a factor contributing to the emperor’s glory, as the event was also a prerequisite of and a step towards building the Roman reign without borders. After recovering the standards, the success was celebrated not only in the above-mentioned contexts, but also as a military victory that forced the Parthians into surrendering. The occasion was similarly distinguished in numismatics and iconography, and by means of them promoted the connection of the signa with Mars the Avenger, both due to the character of the god’s veneration and origins thereof. Associating the recovered standards with the god could also involve the fulfilment of Caesar’s obligations and one of his promises.

PL

Marek Licyniusz Krassus w trakcie wyprawy przeciwko imperium Partów poniósł klęskę pod Carrhae, w wyniku której poległ. Wrogowie przejęli wtedy znaki legionowe pokonanej armii. Dążenie do ich odzyskania określiło cele rzymskiej polityki na Wschodzie w następnych latach. Stało się również priorytetem rzymskiej propagandy w czasach Augusta.

16

Kolumna na Placu Vendôme a przemijająca postać świata starożytnego Rzymu w pismach Cypriana Norwida

54%

Kowalska M.

Studia Norwidiana

|

2020

|

vol. 38

111-133

EN

The article presents the image of a triumphal column in Norwid’s Vendôme, Odpowiedź do Włoch (Fraszka), and Szczęsna. Inspiration to ask a question about the role and symbolic power came from Hegel’s Aesthetics and this fragment of Epemenides: “The many columns … many stray columns sought an edifice…” In Norwid’s thought, eternal glory is not for the one who stood atop a triumphal column-such a monument can easily turn into dust, which is shown by the fate of other monuments, such as those of ancient commanders and Napoleon-but the one who comes close to the „Pre-Eternal” upon physical death. The “power” is a value that is irrevocably tied to the triumphal column but has to rise to another dimension, other than physical power. The article recalls the notion of Paris as a “new Rome,” revived in the 19th century.

PL

Artykuł przedstawia motyw kolumny triumfalnej w utworach Norwida: Vendôme, Odpowiedź do Włoch… (Fraszka), Szczesna. Inspiracji do zadania pytania o funkcje kolumny i jej symboliczną siłę nośną dostarczyła Estetyka Georga Wilhelma Friedricha Hegla, a także fragment Epimenidesa: „Kolumn wiele, […] Zbłąkanych kolumn wiele, gmachu gdzieś szukało – ”. W myśli Norwida wieczną chwałę zyskuje nie ten, kto stanął na szczycie kolumny triumfalnej – bo taki posąg łatwo może obrócić się w pył, o czym przekonują dzieje pomników m.in. starożytnych wodzów i Napoleona, lecz ten, kto zbliżył się do „Przedwiecznego” fizyczną śmiercią. „Moc” jest tą wartością, która nieodwołalnie jest związana z kolumną triumfalną, lecz musi wznieść się do innego wymiaru niż tylko siła fizyczna. W artykule przypomniano także koncepcję Paryża jako „nowego Rzymu”, ożywioną w XIX wieku.

17

The stages of human life distinguished in non-legal Roman sources

51%

Kosior W.

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

|

2016

|

vol. 8

|

issue 2

27-46

PL

Wiek człowieka jest popularnym przedmiotem badawczym wielu dziedzin nauki i ich pochodnych. Przedmiot ten wykorzystywany jest również przez naukę prawa. W prawie rzymskim również funkcjonowały kategorie wieku, od przekroczenia których zależała pozycja prawna danej osoby. W artykule poddano badaniu rzymskie źródła nieprawnicze traktujące o podziale życia ludzkiego na etapy. W efekcie przeprowadzonych badań udało się ustalić, iż w starożytnym Rzymie funkcjonowało kilka teorii na ten temat. Popularnymi klasyfikacjami był podział życia człowieka na trzy, cztery, pięć, sześć oraz siedem etapów. U podstaw każdej teorii leży inne uzasadnienie i inne argumenty. Wśród tych można wskazać argumenty medyczne, psychologiczne, numerologiczne a nawet poniekąd wojskowo-administracyjne.

EN

The age of a human being is a common research topic in many branches. This topic is also addressed by the legal theory. Age categories also functioned in Roman law, determining the legal position of a person. In this article, the non-judicial sources which concerned the division of human life are analyzed. Consequently, it has been possible to determine that in ancient Rome, there were several theories concerning this matter. The division of life into three, four, five, six or seven stages was very popular. Each theory has different justifications and various arguments. Among those, we can distinguish medical, psychological, numerical and also military-administrative arguments.

18

O teatrze Pompejusza. Addenda

51%

Iwaszkiewicz-Wronikowska B.

Vox Patrum

|

2008

|

vol. 52

|

issue 1

317-332

EN

Autrice presenta attuale stato di studi sul Teatro di Pompeo, sul quale esiste un articolo di Stanislao Longosz, pubblicato nel „Vox Patrum” 20-23 (1991-1992) 253-278.

19

Gladiator - chrześcijanin - Norwid

51%

Karamucka M.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2014

|

vol. 5

|

issue 3

27-45

EN

The ancient Rome belongs to the most important cultural sources of Norwid’s work. The aim of this article is to analyse the significance of the motif of gladiator in the writings of Norwid. The article examines poems Spowiedź [Confession] and Spartakus [Spartacus] and also fragments from other texts in which appear paraphrases of the well-known words that according to the popular opinions were used by gladiators to greet emperor: Ave, Caesar, morituri te salutant. The poet regarded bloody Roman circus games as a sign of deep depravity of the ancient Rome and a gladiator as an involuntary, heroic and lonely actor of them, who was aware of the moral degradation of the spectators. The motif of gladiator often functions in the works by Norwid as an exemplum used by him to speak about such problems of his time as: the role and status of a poet in the 19th century, Christian attitude towards apostatic civilization and the key issue of the truth. Norwid’s gladiator is often a poet, Christian and simultaneously Norwid himself.

XX

Starożytny Rzym należy do najważniejszych kulturowych źródeł twórczości C. Norwida. Jednym z symboli antycznej, pogańskiej Romy jest gladiator, który jednak nierzadko funkcjonuje też jako jej antyteza. Celem artykułu jest analiza znaczenia motywu gladiatora w pismach Norwida. W artykule omówione zostały wiersze Spowiedź oraz Spartakus, a także fragmenty innych tekstów, w których Norwid zamieścił parafrazy słynnego okrzyku, którym - według popularnego przekonania - gladiatorowie mieli pozdrawiać cesarza: Ave, Caesar, morituri te salutant. Poeta postrzegał krwawe igrzyska gladiatorskie jako wyraz głębokiego zepsucia i zła Rzymu, a gladiatora zazwyczaj jako ich mimowolnego, heroicznego, osamotnionego aktora, świadomego degradacji moralnej swoich widzów. Figura gladiatora to w pismach Norwida zazwyczaj egzemplum wykorzystywane w refleksji nad takimi, aktualnymi dla autora zagadnieniami, jak rola i status poety w rzeczywistości dziewiętnastowiecznej, postawa chrześcijańska wobec uwarunkowań apostatycznej cywilizacji, a także kluczowa dla tych nawiązań problematyka prawdy. Pod postacią Norwidowego gladiatora kryją się najczęściej poeta, chrześcijanin i siłą rzeczy też sam Norwid, łączący dwa wymienione przymioty.

Refine search results

Trybunat ludowy Marka Antoniusza (49 rok przed Chr.)

Jak rzymski cesarz Trajan zdobył Indie Epizod z historii numizmatyki albo popis nowożytnego erudyty: Adolf Occo i jego dzieło

Ku chwale Wiecznego Miasta! Słonie w rzymskich amfiteatrach

Rzym i jego mieszkańcy w latach 68-69: „wielkie i nieszczęśliwe miasto”

Odczytać obraz, interpretować świat, czyli rozszyfrować treści rzymskich numizmatów

Starożytna rodzina grecka i rzymska

Moneta - klucz do świątyni starożytności Uwagi na kanwie książki Roberta Turcana [rec. R. Turcan: L’archéologie dans l’antiquité: tourisme, lucre et découvertes. Paris 2014]

Age and notions related to it in greek non-legal sources – the contribution to the research of roman law

The emperors’ old clothes: Marcus Aurelius’ attiude towards the christianns again

Peut-on parler de constitution à Rome ?

Pamięć o złej pamięci [Rec. Dario Calomino, Defacing the Past: Damnation and Desecration in Imperial Rome, London 2016]

Legitymizacja władzy cesarza Hadriana w mennictwie rzymskim

Początki bazyliki św. Jana na Lateranie (313–455 n.e.)

Do the Origins of the Constitution Can Be Sought in Roman Law? - A Few Comments on the Side Note of the Cicero’s and Polybius’ Selected Sorks

Propagandowe wykorzystanie w czasach panowania Augusta odzyskania znaków legionowych utraconych pod Carrhae

Kolumna na Placu Vendôme a przemijająca postać świata starożytnego Rzymu w pismach Cypriana Norwida

The stages of human life distinguished in non-legal Roman sources

O teatrze Pompejusza. Addenda

Gladiator - chrześcijanin - Norwid