Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: status of the author

Sort By:

Limit search:

Le parti que j’ai pris d’écrire et de me cacher

100%

Louichon B.

Annales Neophilologiarum

2009

issue 3

37-49

“The plan I have adopted of writing and retirement, is what exactly suits me” Rousseau says in Les Confessions. Writing and retirement are two conjugated actions that make up the peculiarity of the lonesome writer. Each of these actions originates from two special moments of Rousseau’s life. He begins to write after “l’illumination de Vincennes” whereas his retirement occurs via the “réforme”, operated by the writer after his fi rst literary successes. This paper analyses Rousseau’s texts in which these two moments are evoked, representing the foundation of his poetics. These four texts are the Lettres à Malesherbes, (1762), the Confessions (1766–1767, fi rst part; 1772–1776, second part), the Dialogues (1772–1776), and the Rêveries (1676–1678).

„Powziąłem postanowienie pisania i przejścia na emeryturę – to dokładnie to, czego mi trzeba”, pisze Rousseau w Les Confessions [Wyznaniach]. Pisanie i przejście na emeryturę to dwie powiązane ze sobą czynności, które składają się na osobliwość tego samotniczego pisarza. Każda z tych czynności ma swoje źródło w dwóch szczególnych momentach w życiu Rousseau. Pisanie rozpoczyna po l’illumination de Vincennes, podczas gdy jego odejście na emeryturę ma miejsce poprzez réforme, wprowadzoną przez pisarza po jego pierwszych sukcesach literackich. W niniejszym artykule przeprowadzono analizę tekstów Rousseau, w których przywołane zostały dwa powyższe momenty, stanowiące podstawę jego poetyki. Te cztery teksty to: Lettres à Malesherbes (1762), Les Confessions [Wyznania] (1766–1767, część pierwsza; 1772–1776, część druga), Dialogues [Dialogi] (1772–1776) i Ręveries (1676–1678).

Refine search results

1 Annales Neophilologiarum

1 2009

1 Louichon B.

Search results

Le parti que j’ai pris d’écrire et de me cacher