Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: statutory representative

Sort By:

Limit search:

Administracyjnoprawny obowiązek szczepienia dzieci a zgoda przedstawiciela ustawowego na badania kwalifikacyjne

100%

Haberko J.

Studia Prawa Publicznego

2017

issue 3 (19)

9-28

The article focuses on the analysis of the parent situation (or statutory representatives) who are under legal requirement to subject their children to preventive vaccination. The main deliberations focus on answering the question of how the parents’ (or statutory representatives’) position should be treated if they, relying on the principle of autonomy and their parental rights, and pointing to their duty to exercise care of a minor and to represent a minor child, fail to take any action intended to implement the obligation imposed by law. Parents refer to the principle of child’s welfare and argue that vaccination constitutes an essential threat to the values they recognise, such as autonomy, freedom to make decisions regarding the actual situation and legal position of a child, or the child’s welfare. The issue of parents’ autonomy and implementation of child’s welfare is raised. Parents often bring up an argument of the harmful eff ects of vaccination and claim that by refusing to agree to vaccination they exercise the principle of child’s welfare. The legal character of the refusal to consent to child vaccination is also analysed. Here, deliberations are set in the context of imprecisely formulated statutory provisions and their mutual relations, especially in the context of the meeting of acts from two branches of law: administrative and civil, and within the latter family law in particular. An attempt has been made to explain doubts whether despite the mandatory requirement and resulting from it obligation threatened with an administrative ﬁ ne statutory representatives still have a right to express or not consent for vaccination of their children or to decide about at any stage of the procedure.

Prawne aspekty ograniczonej decyzyjności rodzica zastępczego wobec dziecka

100%

Wilk A.

Wychowanie w Rodzinie

2020

vol. XXIII

issue (2/2020)

121-139

Introduction. Limiting parental authority by placing a child in a foster family causes, effects in terms of the separation of rights, and obligations, between foster parents and biological parents. Biological parents retain some parental rights in relation to the child. The lack of sufficiently uniform and precise legal regulations defining the scope of rights and obligations of both families may cause real difficulties in the proper fulfilment of parental roles, when there is no agreement between the families. Aim. The subject of considerations in this study is the issue of the legitimacy of limiting the scope of legal decisions of foster parents in matters of a child placed in a foster family. The purpose of the considerations is to indicate the non-uniformity of legal provisions in this area, as well as an attempt to answer the question of whether the legal limitations of the foster parent’s decision-making scope allow for effective protection of the welfare of a child placed in a foster family. It is important that the child is placed in a foster family, among other things, because the biological parents created a situation threatening to his well-being. Therefore, it seems justified to assume that, while maintaining the temporary nature of foster care, foster parents should have a wider range of decision-making powers over a child than is currently provided for by law. This problem is multifaceted, and due to the insufficient regulation of this issue in law, it may be difficult to exercise the rights jointly by biological parents and foster parents, especially if there is no agreement, and willingness, to cooperate between them. Methods. In the adopted methodology of work, theoretical-legal and dogmatic-legal methods were used as the basic research methods, based on the analysis of the substantive material and views of the representatives of the legal doctrine. The considerations were also based on the analysis of the literature and jurisprudence. A problematic analysis of the legal issue being the subject of the study was made. Conclusions. In the Polish legal system, the division of competences between foster parents and biological parents does not guarantee legal protection of the child’s best interests. The noticeable chaos in legal regulations is also not conducive to popularizing the idea of foster parenthood, which is so desirable at present. The postulate to make the applicable legal regulations more flexible, which should limit decision-making for biological parents rather than foster parents, as is the case in the current legal system, seems justified.

Wprowadzenie. Ograniczenie władzy rodzicielskiej poprzez umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej wywołuje m.in. skutki w zakresie rozdzielenia praw i obowiązków między rodzicami zastępczymi a rodzicami biologicznymi. Rodzice biologiczni zachowują bowiem niektóre uprawnienia rodzicielskie. Brak wystarczająco jednolitych i precyzyjnych regulacji prawnych określających zakres praw i obowiązków obu rodzin może powodować realne trudności w prawidłowym wypełnianiu ról rodzicielskich, gdy pomiędzy rodzinami nie ma porozumienia. Cel. Przedmiotem rozważań w niniejszym opracowaniu jest problematyka zasadności ograniczenia w prawie zakresu decyzyjności rodziców zastępczych w sprawach dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej. Celem rozważań jest wskazanie na niejednolitość przepisów prawnych w tym obszarze, a także próba odpowiedzi na pytanie, czy ograniczenia zakresu decyzyjności rodzica zastępczego wynikające z przepisów pozwalają na skuteczną ochronę dobra dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej. Istotne przy tym bowiem jest to, że dziecko umieszcza się w rodzinie zastępczej m.in. z tego powodu, że rodzice biologiczni stworzyli sytuację zagrożenia dla jego dobra. Uzasadnione wydaje się zatem założenie, że przy zachowaniu tymczasowości pieczy zastępczej rodzice zastępczy powinni dysponować szerszym zakresem uprawnień decyzyjnych wobec podopiecznego niż obecnie przewidują to przepisy prawa. Problem ten jest wielowątkowy, a wobec niedostatecznego uregulowania tej kwestii może zaistnieć trudność w realizacji uprawnień wspólnie przez rodziców biologicznych i zastępczych, zwłaszcza jeżeli brak jest między nimi porozumienia i chęci współpracy. Materiały i metody. W przyjętej metodologii pracy zastosowano teoretyczno-prawne i dogmatyczno-prawne metody badawcze, opierające się na analizie materiału merytorycznego oraz poglądach przedstawicieli doktryny prawa. Podstawą rozważań była również analiza piśmiennictwa oraz orzecznictwa. Problemowo przeanalizowano zagadnienie prawne będące przedmiotem opracowania. Wnioski. W polskim systemie prawnym podział kompetencji między rodziców zastępczych a biologicznych nie gwarantuje prawnej ochrony dobra dziecka. Zauważalny chaos w przepisach nie sprzyja też popularyzacji idei rodzicielstwa zastępczego, które jest obecnie tak pożądane. Uzasadniony wydaje się postulat uelastycznienia obowiązujących regulacji, które powinny wyznaczać ograniczenia w decyzyjności raczej dla rodziców biologicznych, a nie zastępczych, jak ma to miejsce obecnie.

Refine search results

1 Studia Prawa Publicznego

1 Wychowanie w Rodzinie

1 Haberko J.

1 Wilk A.

1 2020

1 2019

Search results

Administracyjnoprawny obowiązek szczepienia dzieci a zgoda przedstawiciela ustawowego na badania kwalifikacyjne

Prawne aspekty ograniczonej decyzyjności rodzica zastępczego wobec dziecka