Search results

1

“The Stigmata of Jesus” in Paul’s Body. An Examination of Gal 6:17

100%

Kozłowski J.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2018

|

vol. 31

|

issue 4

96-104

EN

At the end of the Epistle to the Galatians, Paul writes: “From now on, let no one make trouble for me; for I carry in my body the marks (stigmata) of Jesus”. According to most scholars, Paul refers here to scars caused by the wounds he suffered during his apostolic ministry. By calling them the stigmata of Jesus, according to many, Paul was metaphorically thinking about a tattoo or a burn mark – a sign of belonging to Jesus. However, a philological and contextual analysis suggests that by the stigmata of Jesus Paul metaphorically had in mind the wounds of crucifixion, whereas the words “I carry in my body” should not be understood literally.

2

Franciszkańska "mistyka natury" w poezji Tadeusza Micińskiego

67%

Nguyen F.

Literatura Ludowa

|

2017

|

issue 1

EN

Though St. Francis's spirituality had a great impact on many of Tadeusz Miciński's works, it was barely mentioned in previous studies of his works. The most significant characteristic of Franciscan mysticism is finding traces of God by contemplation on nature. We can find similar views on nonmaterial reality in Miciński's poetry.Miciński does not follow the stereotypical representation of St. Francis but evokes his deep spiritual experiences and stigmatization. Those references are always related to images taken from nature. In Miciński's poems nature can lead to finding God. Yet it can also raise doubts and existential dread. However, the observation of the natural world always brings sense of transcendence hidden behind it.While Franciscan themes are more noticeable in poems by Jan Kasprowicz or Leopold and Ludwik Maria Staff, it was not a one-time inspiration in Miciński's literary output. The author of Nietota especially emphasized the mysticism of St. Francis – that what in his spirituality was the deepest. Comparing to other artists of Young Poland who also reflected on Franciscan spirituality, Miciński's reception is unique. The thought of St. Francis strongly influenced his worldview and coexisted in with his other, often opposed influences.

PL

W dotychczasowych badaniach nad twórczością Tadeusza Micińskiego inspiracja duchowością świętego Franciszka była jedynie wzmiankowana, mimo że wycisnęła piętno na wielu utworach poety. Najbardziej charakterystyczną cechą mistyki franciszkańskiej jest odnajdywanie śladów Boga poprzez kontemplację natury. Podobny sposób spojrzenia na rzeczywistość niematerialną jest również obecny w poezji młodopolskiego artysty. Poeta stroni od potocznego wyobrażenia o Asyżaninie, przywołuje przede wszystkim jego głębokie przeżycia duchowe, stygmatyzację. Nawiązaniom do świętego Poverello zawsze towarzyszą obrazy zaczerpnięte z natury. W utworach Micińskiego przyroda może prowadzić do poznania Stwórcy, lecz może także budzić zwątpienie i grozę istnienia. Obserwacja zjawisk przyrody zawsze wiąże się jednak z przeczuciem ukrytej za nimi transcendencji. Chociaż wątki franciszkańskie są u Micińskiego z pozoru mniej widoczne niż w liryce Leopolda i Ludwika Marii Staffów czy Jana Kasprowicza, nie można ich uznać za sporadyczne. Autor Nietoty w swojej recepcji postaci Biedaczyny z Asyżu szczególnie zaakcentował jego mistycyzm, czyli to, co w tej duchowości najgłębsze, a zarazem najtrudniejsze. Dlatego ujęcie Micińskiego należy uznać za wyjątkowe. Nauka Franciszka trwale wpisała się w jego światopogląd, współegzystując z innymi, często przeciwstawnymi wpływami.

3

La sofferenza di padre Pio come partecipazione alla passione di Cristo

51%

Strzechmiński B.

Polonia Sacra

|

2014

|

vol. 18

|

issue 2

EN

The phenomenon of Padre Pio’s active participation in the suffering of Christ shows us its two complementary levels. Even though the exceptional Grace appears in his soul and body in a visible way, it remains for him an inscrutable mystery. In this paper the author focused on the Padre Pio’s sufferings from Christological perspective. Suffering is valuable only if it is offered up in union with the Passion of Jesus. His Redemptive Suffering bestows a new meaning and value on human suffering. P. Pio didn’t comprehend his suffering as a rejection by God but as an invitation to the participation in the Redemptive Mystery accomplished by Passion of Jesus Christ. The author tried to show the P. Pio’s vocation to participation in the Suffering of Jesus and how he fulfilled it by willingly offering himself up and taking upon himself the burden of his cross.

PL

Analizując fenomen cierpienia ojca Pio jako jego aktywnego uczestnictwa w cierpieniach Chrystusa, odkrywamy jego komplementarną dwubiegunowość: z jednej strony mamy do czynienia z rodzajem szczególnej łaski, która manifestuje się poprzez zjawiska fizyczne i duchowe na ciele i duszy zakonnika, a z drugiej strony pozostaje dla niego samego niepojętą tajemnicą. Autor w swym artykule rozważa zagadnienie cierpienia ojca Pio z perspektywy chrystologicznej, to znaczy takiej, która w cierpieniu widzi rzeczywistą wartość o zbawczym znaczeniu, pod warunkiem że ma ona swe odniesienie do Chrystusa, który nadał cierpieniu taki właśni sens i walor. Cierpienie nie jest tu przejawem odrzucenia przez Boga, ale zaproszeniem do uczestnictwa w wielkim misterium odkupienia dokonanym przez Chrystusa. Autor prezentuje dwa poziomy współuczestnictwa ojca Pio w cierpieniach Chrystusa: pierwszy nakreśla ramy jego powołania do tej misji, a drugi ukazuje jej realizację jako programu życiowego, który wypełnia się poprzez dobrowolną ofiarę z samego siebie i przyjęcie krzyża.

Refine search results

1 Literatura Ludowa

1 Polonia Sacra

1 Warszawskie Studia Teologiczne

1 2018

1 2017

1 2014

1 Kozłowski J.

1 Nguyen F.

1 Strzechmiński B.

“The Stigmata of Jesus” in Paul’s Body. An Examination of Gal 6:17

Franciszkańska "mistyka natury" w poezji Tadeusza Micińskiego

La sofferenza di padre Pio come partecipazione alla passione di Cristo