Search results

1

Germany and the Crisis in Transatlantic Relations

100%

Kiwerska J.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2019

|

issue 1

45-60

EN

Donald Trump’s presidency proved to be a great challenge for the transatlantic community. One of the factors of the breakdown in American-European relations was the change of US strategy towards Europe, resulting from Trump’s approach to international relations, in which the narrowly understood American interest counts the most. In this new situation, Germany has lost the position of a close and valuable partner of the USA, and has become a dangerous economic and commercial competitor, or a financial burden in terms of security. Germany’s tactics in the face of increasing tension in mutual relations and the crisis in transatlantic relations consisted of either attempting to settle the dispute or shifting the burden of negotiations with the US on the European Union forum, and finally assertiveness towards some of Trump’s demands. Germany also returned to the concept of building Europe’s strategic autonomy and taking over the role of a global player by the EU, which does not change the fact that European security capabilities will be insufficient and ineffective for a long time without American support.

PL

Prezydentura Donalda Trumpa okazała się wielkim wyzwaniem dla wspólnoty transatlantyckiej. Jednym z czynników załamania w relacjach amerykańsko-europejskich była zmiana strategii USA wobec Europy, wynikająca z podejścia Trumpa do stosunków na arenie międzynarodowej, w którym liczy się przede wszystkim wąsko pojmowany interes amerykański. W tej nowej sytuacji Niemcy straciły pozycję bliskiego i cennego partnera USA, a stały się groźnym konkurentem gospodarczym i handlowym, finansowym obciążeniem w zakresie bezpieczeństwa. Taktyka Niemiec wobec narastającego napięcia we wzajemnych stosunkach oraz kryzysu w relacjach transatlantyckich polegała na albo na próbie łagodzenia sporu, albo przerzucaniu ciężaru negocjacji z USA na forum Unii Europejskiej, wreszcie asertywności wobec niektórych żądań administracji Trumpa. Powrócono też w Niemczech do koncepcji budowy autonomii strategicznej Europy i przejęcia przez UE roli globalnego gracza, co nie zmienia faktu, że długo jeszcze europejskie możliwości w z akresie bezpieczeństwa – bez amerykańskiego wsparcia – będą niewystarczające i nieskuteczne.

2

The Differences between American and European Approaches to Security Policy after the Cold War

100%

Garlicki M.

Przegląd Europejski

|

2014

|

issue 2(32)

70-81

EN

The objective of this paper is to examine whether in the post-Cold War period the European approach to security policy is in fact different than the one of the United States of America, and why it is so. The author tries also to analyse what might be the impact of these differences on the transatlantic relationship and what consequences it might bring in the nearest future. After the description and definition of the term “security”, the author analyses the differences between the two approaches and refers to the arguments and viewpoints of different scholars. In conclusion an attempt to foresee the future of the EU – US security relations is undertaken.

PL

Celem artykułu jest zbadanie czy podejścia Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych Ameryki do polityki bezpieczeństwa są rzeczywiście różne, jakie są tego powody i co z tego wynika. Oprócz samej charakterystyki obu aktorów stosunków międzynarodowych, jakimi są UE i USA, i analizy ich podejść, autor próbuje ustosunkować się do przytoczonych zdań i poglądów różnych znanych naukowców z dziedziny stosunków międzynarodowych. Zbadanie różnicy w podejściach do polityki bezpieczeństwa jest punktem wyjścia do próby oceny ich wpływu na relacje transatlantyckie i refleksji nad najbliższą przyszłością.

3

Postanowienia umowy CETA w sferze biotechnologii rolniczej – wnioski dla rokowań umowy TTIP

100%

Kaliszuk E.

Unia Europejska.pl

|

2016

|

issue 1

7-22

PL

W artykule przeanalizowano wyniki negocjacji unijno-kanadyjskiej Kompleksowej umowy gospo-darczo-handlowej (CETA) w zakresie biotechnologii rolniczej pod kątem unijno-amerykańskich ro-kowań Transatlantyckiego partnerstwa w dziedzinie handlu i inwestycji (TTIP). Stany Zjednoczone są największym, a Kanada piątym na świecie producentem roślin genetycznie zmodyfikowanych (GM). Lepszy dostęp towarów rolno-spożywczych do rynku Unii, największego ich importera na świecie, był jednym z głównych celów negocjacyjnych Kanady. Jest także prioryte-tem Stanów Zjednoczonych. Punktem wyjścia do oceny postanowień umowy CETA i wniosków z niej płynących dla rokowań umowy TTIP jest omówienie rolnictwa Kanady i jej polityki w dziedzinie zielonej biotechnologii. W artykule przeanalizowano także rozbieżności w przepisach UE i Kanady regulujących kwestie or-ganizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO) oraz propozycje strony amerykańskiej dotyczące dostępu do rynku produktów „nowoczesnej technologii rolniczej” w umowie TTIP. Pogodzenie ofen-sywnych interesów Kanady (eksport artykułów rolnych, w większości GMO) z oficjalnym, ostrożno-ściowym podejściem UE nie mogło być łatwe, tym bardziej, że umowę CETA postrzegano jako „przedsionek” do TTIP. W efekcie postanowienia umowy w tej materii są dość lakoniczne, choć za-wierają zapisy otwierające drzwi do dalszych pertraktacji. W przypadku podpisania umowy TTIP kwestie biotechnologii rolniczej nabiorą jeszcze większego znaczenia. Biorąc pod uwagę determinację koncernów agro-biotechnologicznych w promowaniu żywności biotechnologicznej można obawiać się, że strona unijna ulegnie ich presji, a aspekty pozaekonomiczne przegrają z czysto ekonomicznymi.

EN

The article analyses the results of the negotiations of the EU-Canadian Comprehensive Economic and Trade Agreement (CETA) in the field of agricultural biotechnology for the on-going UE-US nego-tiations of Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP). The United States is the biggest and Canada is ranked the fifth biggest producer of genetically modified (GM) plants. Better access of agri-food products to the EU market, the largest importer of the products in the world, was one of the main Canada’s negotiating objectives and a priority for the US. The discussions on Canada’s agriculture and its policy in the field of green biotechnology are the starting point for the evaluation of the provisions of CETA agreement, and resulting conclusions for further TTIP agreement negotiations. The article also examines the disparities between the regulations of the EU and Canada governing genetically modified organisms (GMOs) and the USA’s proposals regarding the access of “modern agricultural technology” products to the market to be included in the TIIP agreement. Reconciling the offensive interests of Canada (export of agricultural products, mostly GMOs) with the official precautionary approach of the EU could not have been an easy task, espe-cially given the fact that the CETA agreement was seen as a specific introduction to the TTIP. As a result, the provisions of the agreement in this matter are rather brief; still, they contain arrangements which create opportunities for further negotiations. If TTIP agreement is signed, the issues of agricul-tural biotechnology will gain in importance. Considering the determination of the agro-biotechnology corporations with regard to promoting biotech foods we may expect that the EU would eventually yield under pressure and purely economic factors will establish supremacy over non-economic aspects.

4

Donald Trump and Difficult Relations with Europe

80%

Kiwerska J.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2018

|

issue 12

83-94

PL

W artykule poddano analizie relacje amerykańsko-europejskie w okresie urzędowania Donalda Trumpa. Zwrócono uwagę na problemy, jakie pojawiły się na linii Ameryka-Europa w efekcie działań nowej administracji, a dotyczące kwestii zasadniczych, takich jak: bezpieczeństwo, stosunki gospodarcze, wzajemne zaufanie, wiarygodność. Zachwianiu uległy także relacje amerykańsko-niemieckie, jeszcze niedawno określane „partnerstwem w przywództwie” i stanowiące ważny komponent układu transatlantyckiego. Brak uznania dla wysiłku integracyjnego Europy także nie służy dobrze wspólnocie euroatlantyckiej.

EN

The paper analyzes European-American relations in the time of Donald Trump’s administration. Attention is drawn to the problems that appeared between the United States and Europe as a result of the actions of the new administration in terms of fundamental issues, such as security, economic relations, trust, and attachment to the values of the West. Trump seems to be the first American President who has no recognition of integration efforts in Europe. Also the American-German relations have been disturbed although they used to be called the “partnership in leadership” and represented an important component of the transatlantic system.

5

Transatlantic Relations in Post-Bipolar Era: Strategy for a “New Europe”

80%

Kandyuk O.

Eastern Review

|

2016

|

vol. 5

39-50

RU

Сегодня регион, который часто называют „Новой Европой” переживает очень сложный и важный период политической истории. Большинство государств этого региона находятся на определенном этапе окончательной трансформации: покончив с геополитическими построениями советского периода, переориентируются на ту или иную форму региональной или глобальной интеграции. Очень похожая ситуация была в Центральной и Восточной Европе в конце ХХ века. В обоих случаях воздействие зарубежных акторов, в первую очередь Объединенной Европы и США, политика которых в основном формирует дальнейшую парадигму развития в этих регионах, имеет первостепенное значение. Эти государства фактически сталкиваются с дилеммой выбора между развитием Атлантического внешнеполитического вектора (позиция Соединенных Штатов традиционно сильна в этом регионе) и углублением интеграционных процессов в Европе, к которой в основном они принадлежат.

PL

Współcześnie region określany mianem Nowej Europy doświadcza złożonego i ważnego okresu rozwoju w swojej historii. Większość państw regionu znajduje się na ostatnim etapie transformacji: zrywają z pozostałościami geopolitycznego porządku z czasów dominacji Związku Radzieckiego i koncentrują się na uczestnictwie w formach regionalnej lub globalnej integracji. Podobny scenariusz miał miejsce w Europie Środkowo-Wschodniej pod koniec XX w. W obu przypadkach kluczowe znaczenie miało oddziaływanie aktorów zewnętrznych, głównie jednoczącej się Europy i Stanów Zjednoczonych, którzy budowali paradygmat rozwoju państw regionu. Stawały one w obliczu dylematu wyboru pomiędzy atlantyckim wektorem polityki zagranicznej (pozycja Stanów Zjednoczonych jest tradycyjnie mocna w regionie) a pogłębianiem współpracy z Unią Europejską, do której większość z nich należy.

6

Multilateralism as Germany’s Response to Change in International Order in the 21st Century

80%

Dobosz-Dobrowolska J.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2019

|

issue 1

87-101

EN

The change of paradigms defining the foreign policy of the main centers of power: the US, Russia and China, along with the subsequent transformation of relations between these powers, determined global relations. They have transformed the political order and, due to the change of the canon of values and norms desirable in international relations, have seriously undermined the foundations of formal and legal order. Article deals with Germany’s attitude to the changes in the international order. The aims of the research process are: Identification of the main assumption of the German policy selected in response to the changes occurring in the world and Assessment of the coherence of the German and EU approach.

PL

Zmiana paradygmatów definiujących politykę zagraniczną głównych ośrodków siły: USA, Rosji i Chin, wraz z następującym po niej przekształceniem stosunków pomiędzy tymi mocarstwami wpłynęły determinująco na układ relacji w skali globalnej. Przekształciły ład polityczny oraz, ze względu na zmianę kanonu pożądanych w międzynarodowych relacjach wartości i norm, poważnie nadwyrężyły podstawy ładu formalnoprawnego. Artykuł traktuje o stosunku Niemiec do zmian w ładzie międzynarodowym. Celem procesu badawczego jest identyfikacja głównego założenia niemieckiej polityki wyłonionego w odpowiedzi na zaistniałe przemiany na świecie oraz ocena koherentności niemieckiego podejścia z koncepcją Unii Europejskiej.

7

Co dalej z amerykańskim przywództwem? Stany Zjednoczone doświadczone prezydenturą Trumpa i pandemią

80%

Kiwerska J.

Przegląd Politologiczny

|

2022

|

issue 2

23-36

EN

The study presents the situation of the United States experienced by the COVID-19 pandemic and the controversial presidency of Donald Trump. Efforts were made to answer the question of how the superpower was coping with an unprecedented challenge and why the US did not work in this clash. Although the internal situation was also analysed, attention was focused on the external aspect. The main conclusion is that the pandemic has exposed the weakness and incompetence of the Trump administration, as evidenced by the rich toll of deaths and sick that the coronavirus has collected in the US. Nor has the Trump team proven itself internationally, abandoning America’s traditional leadership role in such situations, and showing selfishness or pettiness. The Biden administration has attempted to rebuild the U.S. ranks, but faces a difficult task. The new team’s first moves not only brought the US back to the traditional trajectory of US foreign policy, where principles and standards matter, credibility and predictability are important. The process of strengthening the US role has also resulted in the reconstruction of transatlantic relations, which are one of the pillars of America’s strength on the international stage. The article adopts a research strategy based on the tracking of events, their evaluation, qualitative and critical analysis of texts, conducting comparative evaluations.

PL

W opracowaniu przedstawiono kondycję Stanów Zjednoczonych doświadczonych pandemią COVID-19 i kontrowersyjną prezydenturą Donalda Trumpa. Starano się odpowiedzieć na pytanie, jak supermocarstwo radziło sobie z bezprecedensowym wyzwaniem i dlaczego w tym starciu USA się nie sprawdziły. Choć analizowano też sytuację wewnętrzną, to jednak uwaga była skoncentrowana na aspekcie zewnętrznym. Główna konkluzja brzmi następująco: starcie z pandemią obnażyło słabość i niekompetencję administracji Trumpa, czego potwierdzeniem było bogate żniwo ofiar śmiertelnych i chorych, jakie zbierał koronawirus w USA. Ekipa Trumpa nie sprawdziła się również na arenie międzynarodowej, rezygnując z tradycyjnej w takich sytuacjach przywódczej roli Ameryki, a wykazując się egoizmem czy małostkowością. Administracja Bidena podjęła próbę odbudowy rangi USA, stając jednak przed trudnym zadaniem. Pierwsze posunięcia nowej ekipy spowodowały nie tylko powrót USA na tradycyjną trajektorię amerykańskiej polityki zagranicznej, gdzie liczą się zasady i standardy, ważna jest wiarygodność i przewidywalność. Proces wzmacniania roli USA zaowocował także odbudową relacji transatlantyckich, stanowiących jeden z filarów siły Ameryki na arenie międzynarodowej. W artykule przyjęto strategię badawczą opartą na śledzeniu wydarzeń, ich ocenie, jakościowym i krytycznym analizowaniu tekstów, prowadzeniu ocen porównawczych.

8

Współpraca polityczna i w zakresie bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych z Unią Europejską po amerykańskich wyborach prezydenckich 2016 r. – kontynuacja czy zmiana?

80%

Waśko-Owsiejczuk E.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2017

|

issue 1

147-165

PL

Wygrana Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich w 2016 r. zwiastowała diametralny zwrot w polityce zagranicznej i bezpieczeństwa USA. Zmianie miały ulec relacje transatlantyckie, polityka supermocarstwa wobec NATO i Unii Europejskiej. Pomimo że sojusznicy USA w Europie zakładali, że kampania wyborcza rządzi się innymi prawami niż faktycznie rządzenie państwem, więc Donald Trump po przejęciu władzy nie zrealizuje swoich najbardziej kontrowersyjnych obietnic, to wypowiedzi przywódców mocarstw europejskich były pełne obaw. Celem niniejszego artykułu jest analiza współpracy pomiędzy Stanami Zjednoczonymi i Unią Europejską po wyborach prezydenckich w 2016 r. Analizie poddano przy tym współpracę polityczną i w zakresie bezpieczeństwa, odnosząc się do decyzji i działań nie tylko nowego prezydenta USA, ale również poprzednich administracji amerykańskich, w celu pokazania pewnych tendencji, elementów wspólnych i odmiennych.

EN

Donald Trump’s victory in the 2016 presidential election signaled a diametric turn in US foreign and security policy. This change concerns transatlantic relations and the policies of the superpower towards NATO and the European Union. US allies in Europe assumed that during the electoral campaign diff erent rules were being applied than those to be used in governing the nation. They assumed that Donald Trump would not deliver on his most controversial promises. Nevertheless, many of the statements made by the leaders of European nations were full of fear and uncertainty. The purpose of this article is to study the kind of cooperation occurring between the United States and the European Union after the 2016 presidential election. Political and security cooperation has been analyzed in this regard, comparing the decisions and actions of the new US president to those of the previous US administration, in order to highlight certain tendencies, those that are common and those that are not.

9

Komplizierte deutsch-amerikanische Beziehungen im 21. Jahrhundert

61%

Larres K.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2021

|

vol. XLII

|

issue 1

43-57

EN

Since the end of the Cold War German-American relations have gone downhill. Nevertheless, the two countries are still very closely allied and will continue to be so despite all the political crises of the day. The profound difficulties during the reign of George W. Bush (2001–2009) and especially in the Trump era (2017–2021) must be viewed as highly exceptional years. In all likelihood, cooperation with the Joe Biden administration, which has been in office since January 2021, will be significantly better and much more constructive. Back to normalcy could be the slogan for Biden’s foreign policy, though this will include the usual transatlantic crises and difficulties that are also likely to arise during the Biden years.

PL

Od końca zimnej wojny stosunki niemiecko-amerykańskie ulegały stałemu pogorszeniu. Jednakże oba państwa są wciąż ściśle ze sobą powiązane sojuszniczo i ten stan rzeczy utrzyma się pomimo licznych współczesnych kryzysów politycznych. Kadencje George’a W. Busha (2001–2009), a zwłaszcza prezydenturę Donalda Trumpa (2017– 2021), podczas których pojawiły się głębokie różnice między sojusznikami, należy postrzegać w kategoriach wyjątkowych lat. Bardzo prawdopodobne jest, że współpraca z administracją Joe Bidena, który objął urząd prezydenta w styczniu 2021 r., będzie znacząco lepsza i o wiele bardziej konstruktywna. Idea powrotu do normalności to możliwe hasło polityki zagranicznej Bidena, chociaż nie obejdzie się zapewne bez typowych kryzysów transatlantyckich i trudności, które bez wątpienia pojawią się za prezydentury Bidena.

DE

Seit dem Ende des Kalten Krieges ist es mit den deutsch-amerikanischen Beziehungen bergab gegangen. Dennoch sind beide Länder nach wie vor recht eng verbündet und werden dies trotz aller tagespolitischen Krisen auch weiterhin bleiben. Die starken Differenzen während der Regierungszeit George W. Bushs (2001–2009) und vor allem in der Trump-Ära (2017–2021) müssen als überaus schwierige Ausnahmejahre angesehen werden. Aller Voraussicht nach wird die Zusammenarbeit mit der sich seit dem Januar 2021 im Amt befindenden Joe Biden-Regierung erheblich besser und konstruktiver sein. Zurück zur Normalität könnte der Slogan für seine Außenpolitik heißen, einschließlich der üblichen transatlantischen Differenzen und Krisen, die sich auch während der Biden- -Jahre einstellen dürften.

Refine search results

3 Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

1 Eastern Review

1 Krakowskie Studia Międzynarodowe

1 Przegląd Europejski

1 Przegląd Politologiczny

1 Rocznik Integracji Europejskiej

1 Unia Europejska.pl

3 Kiwerska J.

1 Dobosz-Dobrowolska J.

1 Garlicki M.

1 Kaliszuk E.

1 Kandyuk O.

1 Larres K.

1 Waśko-Owsiejczuk E.

1 2022

1 2021

2 2019

1 2018

1 2017

2 2016

1 2014

Germany and the Crisis in Transatlantic Relations

The Differences between American and European Approaches to Security Policy after the Cold War

Postanowienia umowy CETA w sferze biotechnologii rolniczej – wnioski dla rokowań umowy TTIP

Donald Trump and Difficult Relations with Europe

Transatlantic Relations in Post-Bipolar Era: Strategy for a “New Europe”

Multilateralism as Germany’s Response to Change in International Order in the 21st Century

Co dalej z amerykańskim przywództwem? Stany Zjednoczone doświadczone prezydenturą Trumpa i pandemią

Współpraca polityczna i w zakresie bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych z Unią Europejską po amerykańskich wyborach prezydenckich 2016 r. – kontynuacja czy zmiana?

Komplizierte deutsch-amerikanische Beziehungen im 21. Jahrhundert