Search results

1

„Modnej nagości brzydkie niedostatki”. Performowanie ciała w „Theatrum życia ludzkiego” Piotra Kwiatkowskiego

100%

Olechnowicz E.

Pamiętnik Literacki

|

2021

|

vol. 112

|

issue 2

23-41

PL

Artykuł jest próbą interpretacji "Theatrum życia ludzkiego", XVIII-wiecznego zbioru egzemplów jezuity Piotra Kwiatkowskiego, i reprezentowanej w nim ludzkiej cielesności. Kwiatkowski prezentuje radykalną, steatralizowaną wizję życia jako nieuchronnego dążenia do wiecznego potępienia. Świat przedstawiony nieustannie się przeobraża, ale też jawi się jako pułapka. Choć Kwiatkowski chętnie sięga po obrazowanie przywołujące naturę i jej żywioły, szczególny niepokój budzi w nim raczej kultura. Jako najgroźniejszą pułapkę – więzienie dla duszy – traktuje ludzkie ciało, nagość zaś konsekwentnie kojarzy ze śmiercią. W "Theatrum życia ludzkiego" granica między życiem a śmiercią jest krucha i przenikalna, a człowiek znajduje się w stanie ciągłego zagrożenia – przy czym tutaj niebezpieczeństwo tkwi w tym, co stanowi fundament ziemskiej tożsamości: w jego własnym ciele.

EN

The article is an attempt at interpreting "Theatrum życia ludzkiego" ("Theatre of Human Life"), an 18th century collection of exempla, didactic moral book of poems, written by a Polish Jesuit Piotr Kwiatkowski. He offers a radical vision of life, both as a theatre and as a trap. The presented world is constantly transforming and the people who inhabit it are subordinated to the inescapable drive for eternal damnation. Though Kwiatkowski eagerly employs poetic images referring to the dangers of nature and its elements, he is particularly disquieted by culture. The most dangerous trap, however, is the human body, perceived as a prison for the soul. Hence, nudity consistently evokes in the author associations with death. In "Theatre of Human Life" the boundary between life and death is fragile and penetrable, and man finds himself in a state of constant danger which lies in that which is the foundation of earthly identity—in his own body.

2

Ubiór, strój i kostium w kontekście ubieralnej elektroniki (wearable electronic)

100%

Gruchoła M.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2018

|

vol. 61

|

issue 4

375-392

EN

The aim of the paper was an attempt to describe clothing of the wearable electronics domain, defined as smartmode, techmode, e-confection, equipment togs, dresstronics, electronic clothes or electronic fancy goods, constituing a symptom of the accomplishment of socio-cultural and technological transformation in the sphere of dress, attire and costume. Three questions were formulated in the research process: first, regarding the methodological status in the domain of wearable electronics; second, whether it is methodologically acceptable to define it as dress, attire or costume; third, which of the three afore-mentioned expressions may and ought to be used in referring to wearable electronics. The thesis was accepted that, despite semantic similarity, it is methodologically unwarranted to define clothing, which fulfils the function of dress, as wearable electronics. The thesis was confirmed. The historical and analytical descriptive methods were applied.

PL

Celem publikacji jest próba opisu odzieży z zakresu ubieralnej elektroniki, określanej jako: smart clothing, smartmoda, techmoda, e-konfekcja, sprzętciuchy, ubiorotronika, elektrodzież czy galanteria elektroniczna jako przejawu dokonujących się przeobrażeń społeczno-kulturowych oraz technologicznych w zakresie ubioru, stroju i kostiumu. W procesie badawczym sformułowano trzy pytania: jaki jest status metodologiczny odzieży z zakresu ubieranej elektroniki? czy zasadne jest metodologicznie określanie jej jako ubiór, strój lub kostium? który z trzech powyżej wymienionych terminów można i należy stosować w odniesieniu do wearable electronic? Przyjęto tezę, że wbrew semantycznemu podobieństwu nieuprawnione metodologicznie jest określanie ubieralnej elektroniki jako „ubiór”. Teza została potwierdzona. Zastosowano metodę historyczną oraz analityczno-opisową.

3

Etykieta wizerunkowa w urzędach samorządu terytorialnego

100%

Maruszewska M.

|

2018

|

vol. 14

|

issue 1

120-133

EN

This paper attempts to analyze how an employee’s actual dress code influences the image of the local government. Further, it has been indicated how a local government official should dress for work; what accessories should be avoided. Regulations possible to be implemented by an employer for obliging the employees to abide by the dress code typical for daily work have been presented.

PL

W niniejszym opracowaniu podjęta została próba przeanalizowania jak ubiór urzędnika wpływa na wizerunek instytucji samorządowej. W dalszej części artykułu wskazano jak urzędnik samorządowy powinien ubierać się do pracy, jakie stosować dodatki, czego powinien się wystrzegać. Przedstawiono, jakie regulacje pracodawca może wprowadzić chcąc wymóc na pracownikach obowiązek stosowania stroju noszonego w codziennej pracy.

4

Szata zdobi władcę, czyli jak ubiór pomaga odgrywać rolę bizantyjskiego basileusa?

80%

Stanios E.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

|

2013

|

vol. 31

EN

The apparel functions in culture in many ways. One of the most popular functions is the manifestation of power. The author analyses this problem discussing the texts concerning the Byzantine Empire written in the 20th century such as (Krzyżowcy i Puszkarz Orbano of Z. Kossak, Srebrne orły of T. Parnicki, Bizantyjska noc of S. Sierecki). The main elements of the apparel of the Emperorsuch as a round crown, sandals, purple colour and jewels were not only the symbols of the unlimited power of the basileus but also increased his authority and were a tool of creating a myth of power.Finally, the apparel of the basileus took part in making the “theater of power” and was the element of the spectacle which aimed at sustaining the illusion about the role and power of the ByzantineEmpire.

PL

Strój w kulturze pełni wiele istotnych funkcji komunikacyjnych, m.in. pozwala na manifestowanie i wizualizację władzy. Problem ten autorka omawia na przykładzie dwudziestowiecznych tekstów literackich dotyczących Bizancjum (Krzyżowcy i Puszkarz Orbano Z. Kossak, Srebrne orły T. Parnickiego, Bizantyjska noc S. Siereckiego). Najważniejsze elementy cesarskiego stroju: okrągła korona, sandały, purpura i klejnoty stanowiły nie tylko symbole nieograniczonej władzy basileusa i bogactwa państwa, ale również podnosiły w oczach innych jego autorytet i prestiż, byłynarzędziem mitologizacji władzy. Wreszcie, odzienie basileusa było nieodłącznym elementem „teatru władzy”, elementem widowiska rozgrywanego na dworze bizantyjskim, którego celem byłopodtrzymywanie iluzji znaczenia i potęgi Cesarstwa Wschodniego.

Refine search results

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

1 Pamiętnik Literacki

1 Zeszyty Naukowe KUL

1 Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne

1 2021

2 2018

1 2013

1 Gruchoła M.

1 Maruszewska M.

1 Olechnowicz E.

1 Stanios E.

„Modnej nagości brzydkie niedostatki”. Performowanie ciała w „Theatrum życia ludzkiego” Piotra Kwiatkowskiego

Ubiór, strój i kostium w kontekście ubieralnej elektroniki (wearable electronic)

Etykieta wizerunkowa w urzędach samorządu terytorialnego

Szata zdobi władcę, czyli jak ubiór pomaga odgrywać rolę bizantyjskiego basileusa?