Search results

1

Czy Polska potrzebuje Narodowej Strategii Rozwoju Regionalnego?

100%

Grosse T. G.

Studia Regionalne i Lokalne

|

2007

|

issue 4(30)

31-47

PL

Podstawowym celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy Narodowa Strategia Rozwoju Regionalnego może być skutecznym instrumentem planowania strategicznego polityki regionalnej rządu? W celu odpowiedzi na to pytanie zaprezentowano najpierw analizę dotychczas obowiązującej Strategii (NSRR) na lata 2001–2006. Szczególnie istotna była ocena tego, w jaki sposób kształtowała ona działania praktyczne polityki regionalnej państwa. Jakie było powiązanie NSRR z głównym krajowym instrumentem polityki regionalnej państwa, tj. kontraktami wojewódzkimi? Czy Strategia pozwalała lepiej zaprojektować rządowe wsparcie dla poszczególnych województw z uwagi na specyficzne uwarunkowania regionalne? Czy priorytety NSRR wpływały na działania merytoryczne podejmowane w kontraktach? Badanie wskazuje na niską efektywność praktycznego realizowania NSRR poprzez kontrakty wojewódzkie. Na zakończenie przedstawiono najważniejsze rekomendacje dla polityki regionalnej rządu na przyszłość.

EN

The main question of this paper is a problem of importance of the National Strategy of Regional Development (NSRD), as a leading instrument for strategic planning of regional policy in Poland. I present the main characteristic of recent NSRD arranged for period 2001–2006. My basic interest is focused on structure of this document, its main priorities and basic implementation instruments. Particularly important is the analysis of effectiveness of the main NSRD priorities in practice. It is crucial problem, especially for Polish central-government regional policy which was implemented basically by voivodship contracts. My research proves that effectiveness of the NSRD implementation by the voivodship contracts was low. Recommendation for future Polish government regional policy is given.

2

Kultura w regionach - analiza dokumentów strategicznych polskich województw oraz piśmiennictwa przedmiotu

100%

Kościelecki P.

Studia Regionalne i Lokalne

|

2007

|

issue 3(29)

32-52

PL

Niniejszy artykuł ma stanowić krótki przegląd strategii rozwoju polskich województw pod kątem umiejscowienia w nich roli kultury i zdefiniowania jej jako czynnika rozwoju regionalnego. Zostały ze sobą porównane strategie generacji starej (obowiązujące do 2005/2006 r.) i nowej (przygotowane na okres programowania 2007–2013). Rola regionów w rozwoju kultury jest niebagatelna, gdyż w wyniku reformy administracyjnej w 1998 r. prowadzenie polityki kulturalnej stało się domeną jednostek samorządów terytorialnych. Przegląd ten poprzedzono omówieniem komponentów polityki kulturalnej: 1) przemysłów kultury jako sektora kreacji kultury i wytwarzania produktów kulturowych, 2) instytucji kultury, 3) dziedzictwa kulturowego jako swoistej bazy zasobów do wykorzystania w procesie kreacji kulturowej oraz promocji za pośrednictwem sieci instytucji kultury. Przy analizie każdego komponentu zamieszczono również skrótowy przegląd spostrzeżeń i poglądów na jego temat, obecnych w piśmiennictwie przedmiotu autorstwa badaczy z kręgu instytucji kultury i z ośrodków akademickich zajmujących się kulturą. Zaproponowano również własny pomysł na opis elementów polityki kulturalnej. Efektem tego jest zestawienie sposobu postrzegania kultury w dostępnym piśmiennictwie z kierunkami działań i filozofią jej rozwoju w województwach. W konsekwencji ocenie została poddana przydatność powszechnie dostępnej, przekrojowej literatury na temat kultury w Polsce dla budowania filozofii rozwoju kultury w regionach.

EN

The article is an attempt at a brief overview of the development strategies of Polish voivodeships in terms of the role of culture as a factor in regional development. The author compares the ‘old-generation’ strategies (applicable until 2005/2006) and the ‘new-generation’ ones (developed for the programming period of 2007–2013). Culture plays an important role in the development of regions as after the administrative reform of 1998 cultural policy became an element of the local government activities. The overview is preceded by a description of the constituents of cultural policy such as 1) the cultural industry as a sector of culture creation and development of cultural products, 2) cultural institutions, and 3) cultural heritage as a pool of resources to be used in the cultural creation process and promotion through the cultural institutions network. Each component analysis is accompanied by a brief discussion of the related ideas and opinions expressed in academic literature by experts from cultural institutions and culture-related academic centres. The author also offers his own concept of describing elements of cultural policy. He juxtaposes the perception of culture as presented in the available publications with the aims of cultural activity and the philosophy of cultural development in voivodeships. Consequently, the author assesses the usefulness of the widely available cross-sectional literature on culture in Poland for the building of the cultural development philosophy in the Polish regions.

3

Turkey’s National Strategy on Regional Development (2014-2023) and a critical view of development corridors

100%

Özbek O.

Biblioteka Regionalisty

|

2019

|

issue 19

161-167

EN

This paper draws attention to various critical issues on new development corridors introduced in Turkey’s National Strategy on Regional Development for 2014-2023 (BGUS) in reference to the debate on functional and normative regions. The synthetic and normative treatment of development corridors in BGUS seems problematic in terms of the conceptualization of functional regions in a dynamic and realistic manner. The structural problems of development planning in Turkey since the 1950s signify the need for redefining development corridors as functional regions addressing the concerns of governance, functional linkages, core and hinterland interactions and the modifiable areal unit problem. What is suggested in this paper is that a holistic and multi-layer approach is more suitable for delineating the development corridors in Turkey rather than a threefold classification in BGUS (development, transportation and tourism corridors).

PL

W niniejszym artykule zwrócono uwagę na wiele istotnych kwestii dotyczących nowych korytarzy rozwojowych wprowadzonych w Tureckiej Narodowej Strategii Rozwoju Regionalnego na lata 2014-2023 (BGUS) w nawiązaniu do debaty na temat regionów funkcjonalnych i normatywnych. Syntetyczne i normatywne traktowanie korytarzy rozwojowych w BGUS wydaje się problematyczne pod względem konceptualizacji rozwoju regionów funkcjonalnych w sposób dynamiczny i realistyczny. Problemy strukturalne planowania rozwoju w Turcji od lat 50. XX wieku wskazują na potrzebę ponownego zdefiniowania korytarzy rozwoju jako regionów funkcjonalnych, odpowiadających na problemy związane z zarządzaniem, powiązaniami funkcjonalnymi, interakcjami rdzeni ośrodków miejskich z ich strefami zewnętrznymi, a także na problemy związane z modyfikowalną jednostką powierzchniową. W niniejszym artykule zaproponowano holistyczne, wielowarstwowe podejście do wyznaczenia korytarzy rozwoju w Turcji, bardziej właściwe niż trzykrotna klasyfikacja zaproponowana w BGUS (korytarze rozwoju, transportu i turystyki).

Refine search results

2 Studia Regionalne i Lokalne

1 Biblioteka Regionalisty

1 2019

2 2007

1 Grosse T. G.

1 Kościelecki P.

1 Özbek O.

Czy Polska potrzebuje Narodowej Strategii Rozwoju Regionalnego?

Kultura w regionach - analiza dokumentów strategicznych polskich województw oraz piśmiennictwa przedmiotu

Turkey’s National Strategy on Regional Development (2014-2023) and a critical view of development corridors