Search results

1

Między słowem, obrazem a muzyką, czyli o integralności sztuk w Dziennikach Marii Dąbrowskiej

100%

Bieńkowska D., Umińska-Tytoń E.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2016

|

vol. 15

40-50

PL

Podstawą rozważań jest materiał językowy zaczerpnięty z Dzienników Marii Dąbrowskiej, zawierający wypowiedzi pisarki o jej wrażliwości na muzykę i sztuki plastyczne oraz przykłady świadczące o wpływie tych sztuk na sposób kształtowania wypowiedzi literackiej. Analiza materiału ujawniła, że kształt językowy Dzienników ilustruje wpływ znajomości dzieł malarskich na technikę obrazowania; w mniejszym zakresie pokazuje inspiracje muzyczne.

EN

The analysis has been based on the linguistic material taken from the Diaries of Maria Dąbrowska containing statements of the writer about her sensitivity to music and the fine arts, and examples testifying the influence of those arts on the way the writer shaped her literary expression. The analysis has revealed that the linguistic form of the Diaries illustrates the influence of Dąbrowska’s familiarisation with some paintings on her technique of depiction; to a lesser degree it reveals her inspiration caused by music.

2

АПОЗИТИВНА СИНТАКСЕМА ЯК ВИРАЗНИК ТРОПЕЇЧНИХ ЗНАЧЕНЬ У ХУДОЖНЬОМУ ТЕКСТІ

67%

Рабчук І.

Studia Ukrainica Posnaniensia

|

2020

|

vol. 8

|

issue 2

57-69

PL

Autorka artykułu skupia uwagę na funkcjonowaniu apozytywnych epitetów składniowych i metafor w poetyckiej różnorodności artystycznego stylu wypowiedzi. W niniejszym badaniu podjęto próbę całościowej analizy spektrum tropicznych znaczeń pozytywnej i półpredykatywnej składni w prozie i w poetyckich tekstach literackich charakteryzujących się pewnym obciążeniem stylistycznym. Często apozytywy funkcjonują jako epitety, porównania i metafory. Możemy też zauważyć, że w tekście literackim apozytywny syntaksem zarówno w pozycji izolowanej, jak i nieprzydzielonej można wyrazić za pomocą personifikacji, oksymoronu, paronomii, antytezy, amplifikacji. Potrafi także działać jako wyraz ironii, sarkazmu. Zdarzały się przypadki zastosowania półprzewidywalnego apozytywnego syntaksemu synekdochy, peryfrazy i hiperboli. W rezultaciebadania stwierdza się, że wszystkie apozytywy o funkcji tropicznej przyczyniają się do tworzenia wyrazistych obrazów zarówno ludzi, jak i innych istot, przedmiotów, otaczających ich zjawisk, pozwalają pisarzom przekazywać w wystarczająco angażujący i skondensowany sposób myśli, postawy i osobliwości światopoglądu.

EN

The article focuses on the fact that modern Ukrainian linguistic research is mainly devoted to the functioning of appositive epithets and metaphors syntaxemes in the poetical type of the belles-letters style. Therefore, the aim of the paper is an attempt at a comprehensive analysis of the tropical meanings of the appositive syntaxeme proper and semi-predicative appositive syntaxeme in texts of in prose and poetical belles-letters style, as well as a description of their stylistic roles. The article reveals that, in most cases, appositive syntaxemes are epithets, similes, and metaphors. Іt has been found that in belles-letters text, the appositive syntaxeme in detached and non-detached positions can take the form of the following tropes: personification, oxymoron, paronomasia, antithesis, amplification. Moreover, it is capable of expressing irony and sarcasm. The author records the cases of the use of semi-predicative appositive syntaxemes in the roles of synecdoches, periphrases and hyperboles. The author concludes that all appositive syntaxemes with tropical function create bright images of human characters as well as the other creatures, objects and phenomena that surround them. They allow writers to convey their thoughts, attitudes, and the peculiarities of their perception of the world.

3

Architektura, wystrój i symbolika klasztorów kapucyńskich na przykładzie klasztoru krośnieńskiego

59%

Rotter L.

Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce

|

2016

|

vol. 126

233-249

PL

Zakon Braci Mniejszych Kapucynów powstał po 1525 roku w wyniku reformy, której inicjatorem był o. Matteo da Bascio. Niemal od początku swego istnienia kapucyni wykształcili pewien zauważalny styl w sztuce, charakterystyczny dla wznoszonych przezeń klasztorów, w których konkretnym zasadom podlegała nie tylko sama architektura kościoła i klasztoru, ale i wyposażenie wnętrza, malarstwo, rzeźba czy rzemiosło artystyczne. Utrzymanie jednolitego stylu architektonicznego było możliwe nie tylko dzięki rygorystycznym przepisom, ale i żywej tradycji. Cechy budownictwa kapucyńskiego posiadając bardzo wyraźny rys semantyczny, podkreślają duchowość i tradycję Zakonu.

EN

The Order of Capuchin Friars Minor originated in 1525 as the result of the reform initiated by Fr. Matteo da Basico. Almost from the beginning of its existence the Capuchins developed a certain noticeable art style, characteristic for the monasteries they built, in which the church’s and the monastery’s architecture as well as the interior design, painting, sculpture or craft were subjected to strict rules. Maintaining a uniform architectural style was possible not only through rigorous rules but also through live tradition. Capuchin architecture by its very distinct semantic feature emphasises the spirituality and tradition of the Order.

Refine search results

1 Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce

1 Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

1 Studia Ukrainica Posnaniensia

1 2020

2 2016

1 Bieńkowska D.

1 Rotter L.

1 Umińska-Tytoń E.

1 Рабчук І.

Między słowem, obrazem a muzyką, czyli o integralności sztuk w Dziennikach Marii Dąbrowskiej

АПОЗИТИВНА СИНТАКСЕМА ЯК ВИРАЗНИК ТРОПЕЇЧНИХ ЗНАЧЕНЬ У ХУДОЖНЬОМУ ТЕКСТІ

Architektura, wystrój i symbolika klasztorów kapucyńskich na przykładzie klasztoru krośnieńskiego