Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  styl nauczania
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Szkoła zajmuje szczególne miejsce w rozwijaniu umiejętności społecznych uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną. Jest często jedynym miejscem kształtowania istotnych w życiu zachowań i kompetencji, a rola nauczyciela w tym procesie jest kluczowa. W prezentowanej pracy analizie poddałam oceny własnego stylu nauczania, porównując opinie nauczycieli szkół gimnazjalnych specjalnych i integracyjnych. Są to środowiska, które stosują różne ścieżki edukacyjne i w związku z tym mogą występować odmienne style nauczania. W badaniu uwzględniłam także lokalizacje placówek (w Warszawie i okolicach Warszawy). Do badania wykorzystałam Kwestionariusz Zachowań Nauczyciela opracowany przez Grzegorza Sędka (1995). Obejmuje on następujące wymiary działań nauczyciela na lekcji: pobudzanie ciekawości i twórczości; brak kontroli nad klasą; krytykowanie, ponaglanie; żądanie wiernej reprodukcji; wyrazistość ekspresji i ruchu; stymulowanie aktywności na lekcji; wizualizację, konkretyzację materiału; przypominanie o konieczności uczenia się. Badaniu poddałam 121 nauczycieli gimnazjów, w tym 56 nauczycieli szkół specjalnych i 65 nauczycieli szkół integracyjnych. Wśród badanych przeważały kobiety (81%). Najliczniejszą grupę stanowili nauczyciele o stażu pracy mieszczącym się w przedziale od 10 do 20 lat (30%) oraz nauczyciele mianowani (47%) i dyplomowani (47%). Intensyfikacja zachowań została przedstawiona w formie analizy procentowej. Przyjęłam, że przedział do 20% oznacza, że nauczyciele deklaratywnie oceniają, iż nigdy nie demonstrują danej kategorii zachowań, przedział 21–40% oznacza, że rzadko występuje dane zachowanie, natomiast przedział 41–60% wskazuje, iż nauczyciele czasami zachowują się w dany sposób, przedział od 61 do 80% ujawnia zachowania częste. Wyniki powyżej 80% oznaczają bardzo częste występowanie danego zachowania.
EN
The style of teaching is a category that refers not to the content of teaching, but to the form (method) of teachers’ didactic and educational work with students. Earlier studies have shown that there is a strong relationship between the teacher’s work style and students’ learning and involvement. The article presents new research on the properties of teaching style in mathematics lessons at two educational stages, analyzes the results and proposes a reflection on teacher education. This article is a part of the discussion on mathematical education at a Polish school.
PL
Styl nauczania jest kategorią, która nie odnosi się do treści nauczania, a do formy (sposobu) pracy dydaktyczno-wychowawczej nauczyciela z uczniami. Wcześniejsze badania pokazały, że istnieje istotna zależność pomiędzy stylem pracy prowadzącego lekcje a uczeniem się uczniów i ich zaangażowaniem. W artykule zaprezentowano badania własne właściwości stylu nauczania na lekcjach matematyki na dwóch etapach edukacyjnych, przeanalizowano uzyskane wyniki i zaproponowano namysł nad kształceniem nauczycieli. Zaprezentowane rozważania wpisują się w dyskusję nad edukacją matematyczną w polskiej szkole.
3
72%
PL
Prezentowany esej jest analizą sylwetki Marii Montessori jako nauczycielki oraz jej kariery nauczycielskiej. W analizie przyjęto perspektywę historyczną, z odniesieniem do wybranych, kluczowych momentów w karierze nauczycielskiej M. Montessori, opisanych z pomocą jej własnych, wczesnych pism (często niepublikowanych), oraz wspomnień jej współpracowników i studentów. Maria Montessori rozpoczęła swoją karierę jako nauczycielka w 1899 roku w „Wyższym Instytucie Edukacji dla Kobiet”, a następnie kontynuowała pracę w Szkole pedagogicznej Uniwersytetu Rzymskiego. Przedstawione rozważania ukazują, że M. Montessori uznawała za kluczowe: łączenie teorii z praktyką, wspieranie aktywnego udziału studentów, łączenie tego, czego się nauczyli w klasie szkolnej z działaniem w świecie zewnętrznym. Na podstawie swoich wczesnych nauczycielskich doświadczeń M. Montessori fundamentem swojego nauczania uczyniła zaangażowanie społeczne i obywatelskie, a także otwarcie się na porównanie i integrację zdobytych doświadczeń z pracą i badaniami empirycznymi.
EN
The essay analyses the figure of Maria Montessori as a teacher and the teaching that she conducted in her career. A historical perspective is adopted, with reference to some fundamental moments in Montessori’s teaching life, described with the help of her own early writings (often unpublished), and the testimonies of some of her colleagues and students. M. Montessori began her career as a teacher in 1899 at the “Higher Institute of Teaching for Women” and then she continued at the “Pedagogical School” of the University of Rome. The analysis presented in this article shows that Montessori considered it essential to combine theory and practice, to promote students’ active participation, linking what is learnt in the classroom with the outside world. From her earliest experiences as a teacher, it became fundamental for Montessori to place her teaching against the background of social and civil commitment, open it up to comparison, and to integrate her experience with work and empirical research.
EN
The aim of this article is to demonstrate to show intergenerational differences in the culture of studying and in the perception of the university and teaching from the last 50. years. Memories of lecturers regarding sociological studies at the Institute of Sociology of the University of Lodz and their opinions on current students of sociology and student culture (from the didactic perspective) were compared with the subjective observations of the author of the article representing that generation who completed their studies in 2017. The aim of distinguishing these three perspectives is to high light the transformation of the university which, as an idea, has undergone many modifications since its crystallisation in the Middle Ages. The outline of the university’s history, as well as various approaches to its functions and model adopted in the article is an introduction to illustrating the dynamic process of constant change taking place, both in the aspect of creating and transferring science, as well as broadly understood academic relations. The article seeks to distinguish and demonstrate generational differences in the Mannheim’s perspective between sociology students undertaking studies in the sixties and beginning studies after the first decade of the 21st century.
PL
W artykule podjęto próbę wskazania różnic międzypokoleniowych w kulturze studiowania oraz w samym postrzeganiu uniwersytetu i nauczania z ostatnich pięćdziesięciu lat. W tym celu zestawiono wspomnienia wykładowców dotyczące studiów socjologicznych w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Łódzkiego oraz ich opinie na temat obecnych studentów socjologii i kultury studenckiej (już z perspektywy dydaktyka) z subiektywnymi spostrzeżeniami autorki artykułu reprezentującej pokolenie, które ukończyło swoje studia w 2017 roku. Celem wyróżnienia tych trzech perspektyw jest ukazanie przemian uniwersytetu, który jako pewnego rodzaju idea, przeszedł wiele modyfikacji od momentu swojego wykrystalizowania się w średniowieczu. Zaprezentowany w artykule zarys historii uniwersytetu oraz różnych podejść do jego funkcji i przyjętego modelu jest wprowadzeniem do zilustrowania dynamicznego procesu nieustannych zmian zachodzących w jego murach, zarówno w aspekcie tworzenia i przekazywania nauki, jak i szeroko rozumianych relacji akademickich. Artykuł jest próbą wyodrębnienia oraz ukazania różnic pokoleniowych w ujęciu Mannheimowskim między studentami socjologii podejmującymi studia w latach sześćdziesiątych a tymi rozpoczynającymi studiowanie po pierwszej dekadzie XXI wieku.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.