Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  style radzenia sobie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Ekstremalne narciarstwo staje się coraz popularniejsze. W porównaniu z tradycyjnym narciarstwem jest specjalnie ukierunkowane na doświadczanie przez zawodników swoistego rodzaju emocji oraz poczucia ryzyka. Również uprawianie tego rodzaju sportu daje więcej wrażeń niż tradycyjne rekreacyjne narciarstwo. W założeniu teoretycznym sam sport ekstremalny oraz uczestnicy aktywności sportowej określanej jako ekstremalna biorą pod uwagę ryzyko oraz gotowość na doświadczanie stresu. W niniejszym artykule autorzy porównują radzenie sobie ze stresem wśród dwóch grup narciarzy („ekstremalnych” i „rekreacyjnych”). Badanych było 54 narciarzy płci męskiej w wieku 30–45 lat z minimum 15-letnim narciarskim doświadczeniem. Zastosowane zostały wywiad z zawodnikami odnoszący się do preferowanego stylu życia oraz Kwestionariusz COPE – Wielowymiarowego Inwentarza do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (autorstwa C.S. Carvera, M.F. Scheiera, J.K. Weintrauba) w celu ustalenia dominujących stylów radzenia sobie ze stresem (skoncentrowane na celach, koncentracja na emocjach oraz zachowania unikowe). Rezultaty badań wskazują, że wśród wszystkich narciarzy dominuje aktywny styl radzenia sobie ze stresem skoncentrowany na celu, jednak w porównaniu do narciarzy rekreacyjnych wyższe wyniki są wśród narciarzy ekstremalnych. Różnica jest istotna statycznie, na poziomie 0,05.
EN
Extreme skiing is growing in popularity. This kind of sport is designed to expose athletes to greater thrills and risks than are found in traditional sporting activities. Also practicing this sport gives you more emotional experience in extreme than the traditional cultivation of recreational skiing activities. Theoretical perspectives on extreme sports and extreme sport participants have assumed that participation is about risk‐taking and stress exposure. In this paper we compare style of stress coping among two groups of skiers (“extreme” and “recreational”). We have examined the group of 54 male skiers ages 30 to 45 years with minimum 15 years of skiing experience). They were applied interview with the skiers relating to the preferred lifestyle and Questionnaire COPE – a Multidimensional Coping Inventory (Carver, C.S., Scheier, M.F., & Weintraub, J.K.) in order to determine the dominant styles of coping with stress (problem-focused coping, seeking of emotional support and denial-focused coping). Results indicate that active style of coping dominated in the both groups, but the extreme skiers score higher the skiers from recreational group. The difference is on significance level of 0.05. Miejsce wydania:
PL
Cel badań. W badaniu poszukiwano różnic w stylach radzenia sobie ze stresem nastoletnich dziewcząt (N = 189) w grupie ryzyka anoreksji (n = 23) oraz w grupie kontrolnej (n = 23). Analizowano też związek między stylami radzenia sobie ze stresem a tendencją do reagowania nieprawidłowymi postawami wobec jedzenia i swojego ciała w warunkach stresu w obu grupach. Metoda. Zastosowano KSJ do oceny ryzyka anoreksji oraz CISS do pomiaru stylów radzenia sobie ze stresem. Wyniki. Badane z grupy ryzyka anoreksji wykazały istotną preferencję emocjonalnego stylu radzenia sobie ze stresem (t = 4,56, p < 0,01), zaś ich zdrowe rówieśniczki częściej posługiwały się stylem zadaniowym (t = –2,68, p < 0,05). Wystąpiła istotna umiarkowana korelacja między stylami radzenia sobie a tendencją do reagowania nieprawidłową postawą wobec jedzenia i własnego ciała w sytuacji trudnej w badanych grupach. Wysokiemu natężeniu tej tendencji w grupie ryzyka anoreksji towarzyszyła preferencja emocjonalnego (rho = 0,45; p < 0,05) oraz unikowego stylu radzenia sobie (rho = 0,42; p < 0,05), zaś jej niskie natężenie w grupie kontrolnej wiązało się z tendencją do stosowania stylu nastawionego na zadanie (rho = 0,46; p < 0,05). Wnioski. Skłonność do używania nieefektywnych i dezadaptacyjnych strategii radzenia sobie odgrywa istotną rolę w mechanizmie anoreksji, natomiast preferencja aktywnych i skutecznych sposobów walki ze stresem stanowi jeden z czynników chroniących nastolatki przed tym zaburzeniem.
EN
The purpose of the study was to find differences in styles of coping with stress in the group of teenage girls (N = 189) with the risk of anorexia (n = 23) and in the control group (n = 23). The relations between styles of coping with stress and the tendency to respond with abnormal attitudes towards eating and perception of the body in difficult situations in both groups was analyzed as well. There was KSJ used to assess the risk of anorexia and CISS to assess styles of coping with stress. The subjects with the risk of anorexia indicated significant preference of emotional style of coping with stress (t = 4,56, p < 0,01) and the control group used the task style more often (t = –2,68, p < 0,05). There was a significant moderate correlation between styles of coping with stress and tendency to respond with abnormal attitude towards eating and perception of the body in difficult situations in both groups. High tendency in the group with the anorexia risk correlated with the preference of emotional style (rho = 0,45; p < 0,05) and avoidance style (rho = 0,42; p<0,05) of coping with stress. Low tendency in control subjects correlated with the preference of task style of coping with stress (rho = 0,46; p < 0,05). Predisposition to use ineffective and maladaptive styles of coping with stress (avoidance and emotional styles) plays a role in the mechanism of anorexia and preference of active and efficient ways of coping with stress (task style) could be one of the factors protecting teenagers against this disorder.
PL
Artykuł dotyczy sytuacji rodziców w obliczu choroby onkologicznej ich dziecka. Celem omawianych w niniejszym artykule badań była analiza różnic w zakresie stylów radzenia sobie ze stresem u matek i ojców dzieci chorych onkologicznie, a także analiza powiązań pomiędzy lękiem jako cechą i stanem a stylami radzenia sobie. Wykorzystano następujące narzędzia badawcze: Kwestionariusz CISS oraz Inwentarz STAI. Wykazano większe natężenie stylu skoncentrowanego na emocjach u matek. W przypadku pozostałych stylów radzenia stwierdzono brak istotnych statystycznie różnic. Wykazano również, że zarówno lęk jako stan, jak i lęk jako cecha są powiązane dodatnio ze stylem skoncentrowanym na emocjach (silna korelacja) oraz ze stylem skoncentrowanym na unikaniu (umiarkowana korelacja). Badania potwierdziły, że sytuacja choroby nowotworowej dziecka i związanego z tym leczenia jest dla rodziców silnie stresogennym czynnikiem. W związku z tym ważne jest zapewnienie rodzicom dostępności pomocy psychologicznej.
PL
Chociaż w ostatnich latach przeprowadzono wiele badań dotyczących inteligencji emocjonalnej (EI) i radzenia sobie ze stresem, niewiele wiadomo na temat tych wymiarów różnic indywidualnych zarówno u rodziców biologicznych, jak i zastępczych. Głównym celem tego badania jest analiza inteligencji emocjonalnej i stylów radzenia sobie ze stresem u rodziców zastępczych, w porównaniu do rodziców biologicznych. Badaniem objęto 124 osoby w wieku od 30 do 64 lat (M = 45,18, SD = 8,72), włączając rodziców zastępczych (n = 63, 50,81%) i  biologicznych (n = 61, 49,19%). Przekrojowe badanie ankietowe przeprowadzono za pomocą Samoopisowego Testu Inteligencji Emocjonalnej Schutte (SSEIT) oraz Kwestionariusza Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS). W porównaniu z rodzicami biologicznymi rodzice zastępczy wykazywali istotnie wyższy poziom inteligencji emocjonalnej (EI), częściej stosowali zadaniowe style radzenia sobie ze stresem, jak również rzadziej prezentowali emocjonalne i unikowe strategie radzenia sobie ze stresem. EI korelowało dodatnio ze stylem zadaniowym radzenia sobie ze stresem, a ujemnie ze stylem emocjonalnym. Analiza regresji hierarchicznej wykazała, że EI jest silnym predyktorem zadaniowego stylu radzenia sobie. Szkolenie, skoncentrowane na poprawie zarówno EI, jak i radzenia sobie ze stresem, powinno być brane pod rozwagę jako skuteczny sposób na poprawę kompetencji rodziców.
EN
Although much research on emotional intelligence (EI) and coping with stress has been performed in recent years, little is known about these dimensions of individual differences in both foster and biological parents. The main purpose of this study is to examine emotional intelligence and coping styles in foster parents in comparison to biological parents. The study included 124 individual participants aged between 30 and 64 years old (M = 45.18, SD = 8.72), including foster parents (n = 63, 50.81%) and biological parents (n = 61, 49.19%). The cross-sectional survey study was conducted using the Schutte Self-Report Emotional Intelligence Test (SSEIT) and Coping Inventory for Stressful Situations (CISS). In comparison to biological parents, foster parents demonstrated significantly higher levels of emotional intelligence (EI), more frequently used task-oriented coping styles, and less often pursued emotional and avoidant coping strategies to deal with stress. EI was positively correlated with task-oriented coping and negatively so with emotional coping. Hierarchical regression analysis indicated that EI was a strong predictor of task-oriented coping. Training focused on the enhancement of both EI and coping with stress should be considered as an effective way to improve parents’ competence.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.