Search results

1

„Nescit quo flectere puppem" (Corippi Johan. I 273). Hipoteza kontaminacyjna

100%

Jakielaszek J.

Vox Patrum

|

2005

|

vol. 48

233-242

EN

The paper examines a Late Latin construction consisting of a relative or an interrogative pronoun followed by a bare infinitive. It has been often proposed that the syntactic structure of such sentences results from a contamination of two distinct clause types. This paper proposes an analysis in terms of the Minimalist framework, rejecting the traditional approach and explaining syntactic and semantic properties of the structure on the basis of mechanisms independently motivated for other Latin structures. The surface shape of such clauses is argued to result from changes in morphological parameters. The analysis provides therefore support for the thesis that language change involves primarily the morphological module, which remains the main locus of diachronic and synchronic variation.

2

Angielszczyzna a polszczyzna – foniczne aspekty stylistyki. Wyzwania dla tłumacza

70%

Konert-Panek M.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2015

|

issue 39/2015 Filologia IV

83-94

PL

Język polski i angielski różnią się pod względem najczęściej stosowanych fonicznych środków stylistycznych, jak również związanego z powyższym stopnia ekspresywności. Jednym z czynników kształtujących odmienne tradycje stylistyczne są systemy fonemiczne danych języków. Do najistotniejszych różnic fonologicznych między polskim a angielskim zaliczyć można odmienny stosunek samogłosek do spółgłosek oraz reguły fonotaktyczne (zbitki spółgłoskowe, status geminat). Pod względem stylistycznym język polski i angielski charakteryzują się również odmiennością typologiczną oraz częstotliwością zastosowania aliteracji, która wpływa nie tylko na poziom foniczny, ale także znaczeniowy tekstu. W języku angielskim często stosowana jest aliteracja nagłosowa, podczas gdy w polskim – sufiksalna. Celem niniejszego artykułu jest porównanie tych dwóch systemów fonologicznych oraz – w oparciu o wybrane przykłady (literatura piękna, slogany reklamowe, teksty piosenek) – przedstawienie konsekwencji tych różnic, w tym wyzwań, jakie stoją przed tłumaczem. Foniczne środki stylistyczne są szczególnie trudne z perspektywy translatorycznej, zmuszając tłumacza do wyboru między zachowaniem formy i treści lub też do zastosowania innego środka stylistycznego (np. wykorzystania potencjału polskich zbitek spółgłoskowych, bądź użycia aliteracji w innym miejscu tekstu).

EN

Polish and English differ with respect to typical phonic stylistic devices, as well as the resulting degree of their expressiveness. Among the factors influencing distinct stylistic traditions are the phonemic systems of the two languages. The most significant phonological contrasts between Polish and English comprise a vowel-consonant ratio and phonotactic patterns (different consonantal clusters and the status of geminates). Stylistically, Polish and English differ also with regard to the type and frequency of occurrence of alliteration, a stylistic device that is significant not only from the phonetic, but also from the semantic perspective. In English, alliterative devices are used in the onset, while in Polish – in the coda. The aim of the article is to compare the two systems and, with the use of selected examples (comprising poetry, advertising slogans and song lyrics), to show the consequences of such differences and challenges posed to the translator. Phonetic stylistic devices are particularly problematic in the process of translation, frequently forcing the translator to choose between the form and the meaning or to compensate for the loss with the use of a different stylistic device (e.g. Polish complex consonantal clusters or the use of alliteration in different positions compared with the original).

3

Понятие актуализации в русском и европейском литературоведении

70%

Володина Н. В.

Studia Rossica Gedanensia

|

2014

|

issue 1

354-366

RU

Статья посвящена понятию актуализация, изначально возникшему в рамках русского ОПОЯЗа и Пражского лингвистического кружка для обозначения конкретного языкового, стилистического приема. Дальнейшее обращение к нему ¬— М.М. Бахтина и Ю.М. Лотмана ¬— мотивируется концепцией порождения смысла и функционирования текста в работах этих ученых. Школа рецептивной эстетики обратилась к изучению главного «носителя» актуализации ¬— читателя.

EN

The article is devoted to the notion of actualization which first appeared within the Russian Society of Poetic Language Studies and the Prague Linguistic School to designate a particular linguistic, stylistic device. The further use of it ¬— by M.M. Bakhtin and Y.M. Lotman ¬— is motivated by the concept of meaning production and text function in the works of the mentioned scholars. The School of Receptive Esthetics turned to studying the main «user» of actualization ¬— a reader.

PL

W artykule omówiono pojęcie aktualizacji, powstałe w ramach rosyjskiego Towarzystwa Badań nad Teorią Języka Poetyckiego (ОПОЯЗ) oraz Praskiego Koła Lingwistycznego, na oznaczenie konkretnego zabiegu językowego, stylistycznego. Później motywowany był koncepcją tworzenia się sensu i funkcjonowania tekstu w pracach Bachtina i Łotmana. Szkoła estetyki receptywnej skoncentrowała się na badaniu odbiorcy jako głównego "nosiciela" aktualizacji.

Refine search results

1 Studia Rossica Gedanensia

1 Vox Patrum

1 Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

2 2015

1 2005

1 Jakielaszek J.

1 Konert-Panek M.

1 Володина Н. В.

„Nescit quo flectere puppem" (Corippi Johan. I 273). Hipoteza kontaminacyjna

Angielszczyzna a polszczyzna – foniczne aspekty stylistyki. Wyzwania dla tłumacza

Понятие актуализации в русском и европейском литературоведении