Search results

1

Kriminalistická rekognícia

100%

Molnárová M.

E-psychologie (E-psychology)

|

2008

|

vol. 2

|

issue 3

41-53

EN

Recognition of human individuals plays a major role in forensic identification. It occurs only if person's mind contains a memory trace which relates to a relevant event. The person creates an image in their mind from their memory trace while they compare it to their current reflection (representation) of the observed object. This article explains definition and meaning of recognition, participants' role, and discusses various categories and their characteristic attributes in recognition. The content then moves to the factors which influence eyewitness's memory accuracy including recognition and distinguishes between the factors law enforcement can and cannot affect.

SK

Podstatou rekognície ako jednej z foriem kriminalistickej identifikácie je znovupoznávanie, ktoré sa môže uskutočniť iba vtedy, pokiaľ vo vedomí človeka existuje pamäťová stopa, ktorá sa vzťahuje k určitej kriminalisticky relevantnej udalosti. Obraz zafixovaný v pamäťovej stope si znovupoznávajúca osoba vybaví v priebehu rekognície vo forme predstavy, ktorú porovnáva s odrazom (momentálnym vnímaním) predvádzaného (ukazovaného) objektu vo svojom vedomí. Príspevok sa zaoberá základným vymedzením, podstatou, významom ako aj subjektmi rekognície, pričom konkrétnejšie sa zapodieva zvláštnosťami jej jednotlivých druhov. Ďalšia časť článku podrobnejšie rozoberá jednotlivé faktory, ktoré ovplyvňujú presnosť pamäte očitého svedka, vrátane rekognície a sú rozdelené na tie, ktoré môžu, a na tie, ktoré nemôžu kontrolovať orgány činné v trestnom konaní.

2

Materialne przesłanki przeszukania w k.p.k.

100%

Pikul K.

Nowa kodyfikacja prawa karnego

|

2012

|

vol. 28

161-170

EN

The article raises the issue of determining and interpreting material grounds for search. The author points out the problems that might hinder the police or other law enforcement authorities in performing the search under investigative procedures.

3

Modyfikacja uprawnień zatrzymanego w poselskim projekcie nowelizacji ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz ustawy – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia

100%

Podraza-Majewska N.

Zeszyty Prawnicze BAS

|

2022

|

issue 2(74)

151-166

EN

The bill proposes to amend the Code of Criminal Procedure’s definition of a suspect and to regulate the issue of a detainee’s access to contact with an advocate or a legal adviser – even before the detainee is granted the status of a suspect. In particular, the bill introduces an obligation to allow a detained person to communicate with a lawyer without the detainee having to make a relevant request, and it also envisages a departure from the possibility of reserving, in exceptional cases, the presence of the detaining officer during a direct interview between the detainee and a lawyer. In the Author’s opinion, the proposed solutions may contribute to guaranteeing a detainee a better access to legal assistance. At the same time, the author expresses substantive doubts about some of the proposed solutions, thus, in her opinion, the matter requires further legislative work.

4

„Osoba podejrzana”, „podejrzany” i „oskarżony” w polskim procesie karnym – zakres pojęciowy

100%

Kucharczyk M.

Problemy Prawa Karnego

|

2017

|

vol. 1 (27)

|

issue 1

133-171

EN

The subject of this article is nomenclatural interpretation of the notions of “a person of interest”, “a suspect” and “a defendant” in Polish Code of Criminal Procedure – the parties in criminal proceedings who are suspected of committing a crime or who are charged with a crime. The article discusses the legal definitions of the word “suspect” according to Article 71 § 1 of the Code of Criminal Procedure (i.e. a person against whom a statement of objections has been issued and a person who has been charged on the grounds of examination of the person in question as a suspect) as well as the word “defendant” according to Article 71 § 2 and 3 of the Code of Criminal Procedure (sensu stricto and sensu largo). Moreover, the article provides an overview of the available definitions of “a suspect” and “a person of interest” – parties named directly in the Code of Criminal Procedure. In addition to that, the article discusses the notion of “actual suspect” (whose definition and understanding varies in the doctrine), which emerged from the previously effective Code of Criminal Procedure. The article analyses the legal standing of such an “actual suspect” in the context of Article 233 § 1a of the Criminal Code (a regulation which is considered potentially unconstitutional). While discussing the figure of the “suspect”, the author analyzes terms such as “issuing” and “preparation” – in connection with Article 71 § 1 and 313 § 1 of the Criminal Code and the lack of agreement within the discipline regarding the precise time at which the statement of objections has been issued (which is connected with obtaining the position of the passive party to proceedings in criminal procedure).Moreover, the article discusses in some detail the legal standing of a person against which a motion has been presented, according to Article 354 of the Code of Criminal Procedure, regarding the discontinuation of proceedings and issuing preventive measures protecting the person of an insane perpetrator – in the context of nomenclature.

5

Weryfikacja wersji zabójstwa w przypadkach zaginięcia człowieka

75%

Jaworski R.

Nowa kodyfikacja prawa karnego

|

2020

|

vol. 56

155-173

EN

In cases of human disappearance, sometimes facts appear indicating the possibility of causing his death and hiding the corpse. Such hypotheses are formulated not only by law enforcement authorities, but also by the local community, and the family is slandered in them, sometimes friends of the missing person. The study, based on examples from expert practice, showed the usefulness of the polygraph test to verify such personal versions, including the exclusion of wrongly suspected persons close to the missing person (father and mother). In the course of such a study, several research techniques can be used, which have been shown to increase the accuracy of the results and sometimes allow the killer to be exposed.

6

Psychological Methods of Eliciting Statements. Personal Security Versus Data Objectivity

75%

Ciosek I., Kuźniar Z., Kempa M.

Security Dimensions: International & National Studies

|

2018

|

vol. 26(26)

116-129

EN

The article describes the way of conducting the perfect interrogation, with particular protection of suspect’s psychological comfort and protecting him from stress, in order to get the truth instead of the false confession of guilt. The elements influencing the professional and objective conduct of interrogations were presented, with special consideration given to flexibility of approaching a suspect and handling the given case. The paper also discusses forbidden interrogation techniques and describes the nine steps of an effective interrogation of F.E. Inbau, J.E. Reid and J.P. Buckley.

7

Prawo do obrony osoby podejrzanej w polskim procesie karnym

75%

Wróbel P.

Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

|

2017

|

issue 7

245-261

PL

Prawo do obrony to zbiór wszelkich uprawnień, które przysługują stronie biernej procesu karnego w celu odparcia oskarżenia, zmniejszenia odpowiedzialności karnej oraz innych uciążliwości w procesie karnym. Zasada ta ma swoje podstawy w Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz kodeksie postępowania karnego. Zgodnie z dyspozycją art. 6 k.p.k. prawo do obrony przysługuje podejrzanemu oraz oskarżonemu. Tymczasem w procesie karnym uczestniczy również osoba podejrzana, która nie jest formalnie podejrzanym, ale skupiają się wokół niej działania organów procesowych. Bardzo często staje się ona stroną postępowania przygotowawczego. Tematem artykułu jest kwestia prawa do obrony z punktu widzenia osoby podejrzanej. Od wielu lat pozostaje ona pomijana w polskim ustawodawstwie, chociaż była przedmiotem rozważań doktryny. W tekście poddano rozważaniom dotychczasowe propozycje na definicję osoby podejrzanej, a także przeanalizowano obecny zakres prawa do obrony w ujęciu konstytucyjnym, konwencyjnym i kodeksowym. Stanowi to bazę do ustalenia, czy osobie podejrzanej w obecnym stanie prawnym przysługuje prawo do obrony i czy jest ono odpowiednio realizowane. Przedstawione zostały również postulaty de lege ferenda – sformułowano propozycję definicji osoby podejrzanej i umiejscowienia jej w kodeksie postępowania karnego, a także sugestię dotyczącą lepszej realizacji prawa do obrony w praktyce.

EN

Right of defence is a collection of authorizations which are entitled to a passive party to the criminal process in order to refute charges, reduce criminal liability and other nuisance in criminal proceedings. This principle has its foundation in the Polish Constitution, the European Convention on Human Rights and the Code of Criminal Procedure. Pursuant to article 6 of the Code of Criminal Procedure, the right of defence is entitled to the suspect and the accused. Meanwhile, a suspected person - who formally is not a suspect - also participates in the criminal process, and the operations of the law enforcement authorities are focused around them. Most often, they become a party to pre-trial proceedings. The subject matter of the article is the right of defense from the suspected person point of view. For many years, they have remained unnoticed in the Polish legislation, even though they have been under doctrine consideration. This paper considers current proposals of a definition of the suspected person, and it also analyses the actual scope of the right of defense in terms of the constitution, conventions and statutes. This is a foundation in order to determine whether the suspected person in the current legal status has the right of defense, and whether it is properly exercised. De lege ferenda postulates have been also presented, i.e. a proposal of the definition of the suspected person and its placement in the Code of Criminal Procedure, as well as a suggestion for better realization of the right of defense in practice.

8

Pojęcie strony w procesach świeckich i kanonicznych

63%

Banasik D. K.

Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL

|

2005

|

vol. 1

|

issue 1 Prawo

367-376

EN

In the article the author describes the notion of the litigant in secular and canonical proceedings. In secular law this term is described by the author in civil, penal and administrative law. She makes a division for a plaintiff and a defendant taking into special account canonical proceedings. The author describes a capacity to be a party in a case and capacity to sue. She stresses more the notion of parties and their rights in the canonical case on nullity of marriage. Generally it might be said that litigants are there persons who have a dispute, persons taking part in the proceedings, in case of canonical proceedings − before the church tribunal.

9

Czynniki kształtujące treści zeznań śledczych: przypadki członków tajnych stowarzyszeń (lata trzydzieste – siedemdziesiąte XIX wieku)

38%

Kulecka A.

Folia Toruniensia

|

2021

|

vol. 21

31-63

PL

Celem niniejszych rozważań było ukazanie czynników wpływających na treść zeznań śledczych, a przez to ich wartość informacyjną uzależnioną głównie od celów badawczych. Znalazły się wśród nich m.in. okoliczności aresztowania i przesłuchań, traktowania podejrzanego, sposobu prowadzenia rozmów, zadawania pytań, wywierania presji, dochodzenia do przybliżonego opisu realiów. Zaprezentowano w nich także formy i treści wiodące zeznań. Nieco uwagi poświęcono również postawom historyków wobec tego typu źródła. Przeprowadzone analizy wskazały, że treść zeznania kształtowały: a. wiadomości pozyskane przez śledczych z innych zeznań i innych źródeł, b. wiadomości, które ujawnił przesłuchiwany, c. dążenie do ochrony osoby własnej przez przesłuchiwanego, d. dążenie śledczych do ustalenia faktów i wymierzenia kary. Wynikiem niniejszych rozważań jest także teza o braku istnienia czystej formy zeznania np. tylko powściągliwego lub tylko szczerego. Zeznanie, niezależnie od jego treści i formy, uznać należy za ważne źródło do badania mentalności wieku XIX, potrzeb informacyjnych władz administracyjnych, policyjnych, sądowych w poszczególnych systemach ustrojowych, szczególnie w okolicznościach kryzysu zaufania społecznego, osobowości członków organizacji spiskowych, relacji wewnętrznych w stowarzyszeniach tajnych, struktur społecznych, idei i wyobrażeń tego okresu, postaw władz wobec potrzeb zbiorowości, a szerzej relacji władza – społeczeństwo i władza – jednostka.

EN

The purpose of these considerations was to show the factors influencing the content of the investigative statements, and thus their informative value depending mainly on the research goals. These included, among others, the circumstances of the arrest and interrogation, the treatment of the suspect, the way of conducting conversations, asking questions, exerting pressure, establishing a rough description of the reality. They also presented the leading forms and contents of the statements. Some attention was also paid to the attitudes of historians towards this type of sources. The analyses carried out showed that the contents of the statements were shaped by: a. information obtained by the investigators from other statements and other sources, b. news revealed by the interrogated, c. striving to protect one's own person by the interrogated, d. the investigators' desire to establish facts and impose a punishment. The result of these considerations is also the thesis that there is no pure form of statement, e.g. only restrained or only sincere. A statement, regardless of its content and form, should be considered an important source for examining the mentality of the nineteenth century, the information needs of administrative, police, and judicial authorities in individual political systems, especially in the circumstances of the crisis of social trust, the personality of members of secret organizations, internal relations in secret societies, social structures, ideas and imaginations of this period, the attitudes of the authorities towards the needs of the collective, and more broadly the relationship between the authorities and the society, and the authorities and an individual.

DE

Das Ziel der angestellten Untersuchungen war die Schilderung der Inhaltsträger der Ermittlungszeugnisse, die auf ihren von Forschungszielen bedingten Informationswert Einfluss nehmen. Darunter fanden sich u. a. die Umstände der Inhaftierung und Ermittlung, des Umgangs mit dem Verdächtigen sowie des Gesprächs mit ihm, der gestellten Fragen und der Druckausübung wie auch der möglichst nahen Realienschilderung. Man stellte darin auch die Formen und die Hauptinhalte der Ermittlungszeugnisse dar. Mehr Aufmerksamkeit wurde ebenfalls auf die Einstellung der Historiker zu derartigen Quellen gelenkt. Die durchgeführten Analysen wiesen darauf hin, dass der Inhalt der Zeugnisse von den folgenden Faktoren bedingt war: a. von den Informationen, die die Ermittlungsbeamten aus anderen Zeugnissen und Quellen herausholten, b. von den Informationen, die der Verdächtige beim Vernehmen ermittelte, c. vom Streben des Verdächtigen danach, die eigene Person zu schützen, d. vom Streben der Ermittlungsbeamten, Fakten zu bestimmen und eine Strafe aufzuerlegen. Aus den besagten Untersuchungen ergibt sich auch die These, laut der es keine reine Form z. B. von beherrschten bzw. ehrlichen Zeugnissen gebe. Das Zeugnis sollte man unabhängig von seinem Inhalt und seiner Form für eine wichtige Quelle zur Erforschung der Mentalität des 19. Jahrhunderts, aber auch der Informationsbedürfnisse der Verwaltungsmächte, der Polizei und des Gerichts in den einzelnen Staatssystemen betrachten, und zwar insbesondere angesichts der Krise des sozialen Vertrauens, der Persönlichkeitskrise der Mitglieder von Geheimbünden, der Innenbeziehungen in den Geheimbünden, der Sozialstrukturen, Ideen und Vorstellungen dieser Zeitspanne, der Einstellung der Obrigkeiten zu den Bedürfnissen der Gemeinschaft, und breiter der Beziehung zwischen der Macht und der Gesellschaft sowie der Macht und der Einzelperson.

10

Medialne i społeczne domniemanie winy a prawne domniemanie niewinności (spojrzenie prawne a nowa perspektywa)

38%

Patora K.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2020

|

vol. 92

75-93

EN

The topic of the article are the considerations which regard the obligatory in the penal code presumption of innocence as well as the presumption of guilt, which may arise in the media thereby in the public opinion. Legal solutions in criminal law, press law and international law have been discussed to counteract the creation of a false picture of processes. In addition, judicial decisions have been pointed out, which set the requirements for reliable information on the course of preparatory and court proceedings, as well as special attention paid to spokespersons.

PL

Tematem artykułu są rozważania, które dotyczą obowiązującego w prawie karnym domniemania niewinności oraz domniemania winy, które może powstać w środkach masowego przekazu, a tym samym w opinii publicznej. Omówione zostały rozwiązania prawne w prawie karnym, prawie prasowym, prawie międzynarodowym, które mają przeciwdziałać tworzeniu fałszywego obrazu procesów. Ponadto wskazano na orzecznictwo sądowe, które stawia wymogi do rzetelnego informowania o przebiegu postępowań przygotowawczych i sądowych, a także zwrócono uwagę na szczególne obowiązki rzeczników prasowych.

Refine search results

Kriminalistická rekognícia

Materialne przesłanki przeszukania w k.p.k.

Modyfikacja uprawnień zatrzymanego w poselskim projekcie nowelizacji ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz ustawy – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia

„Osoba podejrzana”, „podejrzany” i „oskarżony” w polskim procesie karnym – zakres pojęciowy

Weryfikacja wersji zabójstwa w przypadkach zaginięcia człowieka

Psychological Methods of Eliciting Statements. Personal Security Versus Data Objectivity

Prawo do obrony osoby podejrzanej w polskim procesie karnym

Pojęcie strony w procesach świeckich i kanonicznych

Czynniki kształtujące treści zeznań śledczych: przypadki członków tajnych stowarzyszeń (lata trzydzieste – siedemdziesiąte XIX wieku)

Medialne i społeczne domniemanie winy a prawne domniemanie niewinności (spojrzenie prawne a nowa perspektywa)