Search results

1

Długi cień suwerena

100%

Rostocki A., Włodzimierz Andrzej Rostocki – doktor socjologii e. p. I. S. U.

Władza sądzenia

|

2017

|

vol. 13

2

Nota o książce Michael Naas, The End of the World and Other Teachable Moments: Jacques Derrida’s Final Seminar (New York: Fordham University Press, 2015)

80%

Kisiel M. A.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2016

|

issue 33

PL

Przedmiotem noty jest książka Michaela Naasa The End of the World and Other Teachable Moments: Jacques Derrida’s Final Seminar poświęcona ostatniemu seminarium ojca dekonstrukcji. Rekonstruując dwie ostatnie lektury Derridy: Robinson Crusoe Daniela Defoe oraz seminarium Martina Heideggera z lat 1929-1930, Naas prowadzi czytelnika przez jego najpóźniejsze rozważania o suwerenie oraz świecie, a zarazem stale lokuje je w innych tekstach francuskiego filozofa, zacierając popularny podział na "wczesnego" i "późnego" Derridę.

3

Role suwerena v současném polském politickém diskurzu – jednostranný pohled

71%

Dobrotová I.

Stylistyka

|

2018

|

vol. 27

203-218

EN

This article describes the changes that occur in the use of the expression suweren in the contemporary language of politics in Poland. The author assumes that over the past two years increasing occurrence of this expression has been observed and thus analyzes the consequences of increasing frequency on the meaning, expression and pragmatic level. The main thesis of the article is based on the statement that the atmosphere of political disputes affects the changes in Polish vocabulary. However, the article examines only the occurrences of this expression on one side of these disputes. In the analytical part, the emphasis is placed on the phenomenon of neosemantization and axiological changes. In conclusion, the author also deals with the issue of collocation, which is related to the issue of neosemantization.

4

Does the highest authority in the state belong to the Nation? Effectiveness of the citizens’ legislative initiative

61%

Michalczuk-Wlizło M., Dziemidok-Olszewska B.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2018

|

issue 6 (46)

219-225

EN

The subject of the present article is the analysis of the functioning of the institution of citizens’ initiative in Poland, as well as a reference to the effectiveness of the institution in question on the example of draft acts that were voted upon by the 7th term of the Polish Sejm.

PL

Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza funkcjonowania instytucji obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej w Polsce, a także odniesienie się do efektywności przedmiotowej instytucji na przykładzie projektów rozpatrywanych przez Sejm VII kadencji.

5

Czy suweren prowadzi politykę? Przywództwo państwowe wobec suwerenności

57%

Danek A.

|

2016

|

vol. 7

|

issue 18

107-123

EN

RESEARCH OBJECTIVE: The aim of the article below is an examination of the discrepancy between notions of sovereignty and a sovereign in a modern state, revealed by the question of statecraft (state leadership). THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The consequent research problem is to determine who indeed decides on state policy. The research problem refers to the sphere of policy making as a practical implementation of the reason of a state’s imperatives. The author uses the descriptive and analyticalmethods, carrying out a critical comparative overview of theories and research findings presented in the current source literature. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: At the beginning the authordefines policy making and exposes its relation to the notions of sovereignty and ration of state. In the next step he identifies actors who decide on policy making. He underlines the key role of a “political disposition core” – a small group of leaders placed at the head of public institutions. He then considers the conditionsof effective planning and making of policy. He indicates the inconsistency between the decisive role of a “political disposition core” and official status of a constitutional sovereign. He finally shows the fictitious character of a people as a sovereign. RESEARCH RESULTS: The author concludes that a traditionally comprehended sovereign is neither the source nor an implementer of state sovereignty because it is not a subject capable of policy making. CONCLUSIONS, INNOVATION AND RECOMMENDATIONS:The author finally recommends either a redefinition of the traditional notion of the sovereign, based on a theoretical proposition given by Carl Schmitt, or else its renunciation and invention of a new category, designating a subject which implements state sovereignty, to be used in the vocabulary of political science.

PL

Cel naukowy: Celem poniższego artykułu jest zbadanie rozbieżności pomiędzy pojęciami suwerenności i suwerena w nowoczesnym państwie, uwidocznionych przez zagadnienie przywództwa państwowego. Problem i metody badawcze: Wynikającym z powyższego problemem badawczym jest ustalenie, kto w istocie rozstrzyga o polityce państwa. Problem badawczy dotyczy więc sfery prowadzenia polityki jako praktycznej realizacji nakazów racji stanu. Autor posługuje się metodą opisowo-analityczną, dokonując krytycznego przeglądu porównawczego ujęć i ustaleń pojawiających się w dotychczasowej literaturze przedmiotu. Proces wywodu: Na początku autor definiuje prowadzenie polityki i odsłania jego związek z pojęciami suwerenności i racji stanu. W dalszej kolejności identyfikuje podmioty, które decydują o prowadzeniu polityki. Podkreśla kluczową rolę „ośrodka dyspozycji politycznej” – wąskiego zespołu przywódców uplasowanych w czołowych instytucjach państwowych. Następnie rozważa warunki skutecznego planowania i prowadzenia polityki. Wskazuje na sprzeczność między decyzyjną rolą „ośrodka dyspozycji politycznej” a oficjalnym statusem konstytucyjnego suwerena. Na koniec ukazuje fikcyjny charakter ludu jako suwerena. Wyniki analizy naukowej: W wyniku przeprowadzonej analizy autor dochodzi do wniosku, iż tradycyjnie pojmowany suweren nie jest ani źródłem, ani realizatorem suwerenności państwowej, ponieważ nie jest podmiotem zdolnym do prowadzenia polityki . Wnioski, innowacje, rekomendacje: W zakończeniu autor postuluje redefinicję tradycyjnego pojęcia suwerena w oparciu o propozycję teoretyczną autorstwa Carla Schmitta bądź zarzucenie tego pojęcia i wprowadzenie nowej kategorii określającej podmiot wykonujący suwerenność państwa na użytek terminologii nauk politycznych.

6

Suwerenność w ujęciu pedagogicznym. Refleksyjna problematyzacja

51%

Skubisz J.

Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny

|

2021

|

vol. 16

19-32

EN

A pedagogical discourse on pedagogical sovereignty in the de facto problematic sense does not exist. The discourse on pedagogical sovereignty is largely based on the intuitive-partial reintegration and reinterpretation of knowledge established within various scientific disciplines, in particular: philosophy, history, psychology, sociology, political science and law. This applies to the definition and examination of various types of subjects of interest, including pedagogy itself, i.e. identity, authority, autonomy, individualism, reason, knowledge of various kinds (including virtual knowledge), responsibility, security and, above all, the features of power in terms of its sovereignty In this context, it seems that one should only look for what Dietrich Benner describes as the "basic structure of pedagogical thinking and action" and the specificity of the interdisciplinary status of the very question of pedagogical proprium of sovereignty in general. This article is therefore an attempt to conceptualize knowledge about the really existing abstract idea of pedagogical sovereignty.

PL

Dyskurs pedagogiczny o suwerenności pedagogicznej w sensie problemowym de facto - nie istnieje, a w zdecydowanej mierze opiera się na intuicyjno-cząstkowej reintegracji oraz reinterpretacji wiedzy konstatowanej w ramach różnych dyscyplin naukowych w szczególności: filozofii, historii, psychologii, socjologii, nauki o polityce i prawa. Dotyczy to definiowania i badania różnego rodzaju przedmiotów zainteresowania także i samej pedagogiki, tj. m.in. tożsamości, autorytetu, autonomii, indywidualizmu, rozumu, wiedzy różnego rodzaju (w tym i wiedzy wirtualnej), odpowiedzialności, bezpieczeństwa oraz przede wszystkim cechy władzy w zakresie jej suwerenności. W tak reorganizowanej - reintegrowanej i reinterpretowanej - optyce przedmiotu zainteresowania suwerennością przez pedagogikę, a więc wiedzą na temat teoretycznej i praktycznej suwerenności pedagogicznej, jak się wydaje, należy dopiero poszukiwać tego, co Dietrich Benner określa mianem „podstawowej struktury myślenia i działania pedagogicznego” oraz swoistości interdyscyplinarnego statusu samego pytania o kwestię pedagogicznego proprium suwerenności w ogóle. Niniejsza publikacja jest zatem próbą poszukiwania konceptualizacji wiedzy na temat abstrakcyjnej idei suwerenności pedagogicznej, która przecież realnie istnieje.

7

Referendum – instrument czy iluzja władzy polskiego suwerena?

41%

Dudek D.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2018

|

vol. 80

|

issue 1

169-185

EN

The author has analysed the following issues: Polish referenda traditions in the twentieth century, the currently applicable law contained in the Constitution of the Republic of Poland of 1997 and the Act of 2003, the modern referendum practice in Poland (subject and results of the referendum carried out in 1997, 2003 and 2015) and the legal limits of sovereign power (i.e. the subject of the Nation’s admissible decision in a referendum). The paper also points to the prospects for a consultative referendum on the amendment to the Constitution, related to the initiative of the President of the Republic of Poland submitted on 3 May 2017. It concerns the involvement of citizens in the process of drafting the constitution from scratch, before work on its draft in the Parliament commences, a practice that has not had a precedent in our history. The author takes the view that, notwithstanding the flaws or shortcomings of the existing legal regulations and the negative past experience, a referendum may become a joint result of the work of a sovereign nation may strengthen the authority of the new constitution.

PL

Autor analizuje następujące problemy: polskie tradycje referendalne w XX w., obowiązujące uregulowanie referendum zawarte w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r. i ustawie z 2003 r., współczesną praktykę referendum w Polsce (przedmiot i wyniki referendum przeprowadzonego w 1997, 2003 oraz 2015) oraz prawne granice władzy suwerena, czyli przedmiot dopuszczalnej decyzji Narodu w referendum. Wskazuje także perspektywy referendum konsultacyjnego w sprawie zmiany Konstytucji, związane z inicjatywą Prezydenta Rzeczypospolitej, zgłoszoną 3 maja 2017 r. Dotyczy ona zaangażowania obywateli w proces tworzenia konstytucji od początku, przed pracami w parlamencie, co nie miało precedensu w naszej historii. Wyraża pogląd, że niezależnie od wad obowiązującej regulacji prawnej i negatywnych doświadczeń wynikających z praktyki, referendum to może być dziełem suwerennego Narodu i wzmocnić autorytet nowej konstytucji.

Refine search results

1 Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny

1 ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

1 Horyzonty Polityki

1 Przegląd Prawa Konstytucyjnego

1 Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

1 Stylistyka

1 Władza sądzenia

1 2022

3 2018

1 2017

2 2016

1 Danek A.

1 Dobrotová I.

1 Dudek D.

1 Dziemidok-Olszewska B.

1 Kisiel M. A.

1 Michalczuk-Wlizło M.

1 Rostocki A.

1 Skubisz J.

1 Włodzimierz Andrzej Rostocki – doktor socjologii e. p. I. S. U.

Długi cień suwerena

Nota o książce Michael Naas, The End of the World and Other Teachable Moments: Jacques Derrida’s Final Seminar (New York: Fordham University Press, 2015)

Role suwerena v současném polském politickém diskurzu – jednostranný pohled

Does the highest authority in the state belong to the Nation? Effectiveness of the citizens’ legislative initiative

Czy suweren prowadzi politykę? Przywództwo państwowe wobec suwerenności

Suwerenność w ujęciu pedagogicznym. Refleksyjna problematyzacja

Referendum – instrument czy iluzja władzy polskiego suwerena?