Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 14

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  sygnalista
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Hierarchiczna zależność a bezprawne działanie przełożonego. „Sygnalista” w Kościele

100%
Kamiński R.
Annales Canonici
|
2022
|
vol. 18
|
issue 2
5-37
EN
The article is devoted to the reflection on the functioning of the figure of the “whistleblower” in the structures of the Catholic Church. State law defines this concept as an  employee of an enterprise or a member of an institution  who, by revealing irregularities in their operation, and  especially unlawful activities committed by their  management, uses the protection granted to him by law  enforcement agencies. Although the individual  institution of a “whistleblower” is alien to the order of  the Church law, it nevertheless provides solutions  allowing for informing about unlawful activities,  including those committed by the Church superior. The reflection should take into account the hierarchical  constitution of the Catholic Church, which means a  number of church entities having appropriate authority,  ordered according to the degrees and subordination of  hierarchically lower organs, to superior organs, both at  the level of the universal and particular Church.In the event that the superior, sometimes referred to as  the Ordinary and / or the Local Ordinary (can. 134 CIC  1983), takes an action contrary to the law or fails to fulfill obligations arising from a legal norm, which will be  equivalent to an unlawful act, the ecclesiastical „whistleblower” can and should inform about such cases the competent authorities.After explaining the meaning of the figure of the  „whistleblower” under civil law, an attempt was made to adapt this concept to the canon law system. Later in the study, the code-based sources of the right/obligation were analyzed to make reports in the Church. A special place has been devoted to the latest changes contained in the canonical provisions of universal scope.
PL
Artykuł został poświęcony refleksji na temat funkcjonowania w strukturach Kościoła katolickiego instytucji „sygnalisty”. Pojęciem tym, w prawie państwowym, określa się pracownika lub współpracownika przedsiębiorstwa, czy też członka organizacji, który ujawniając nieprawidłowości w ich działaniu, a szczególnie bezprawne czynności, których dopuszcza się ich kierownictwo, korzysta z ochrony przyznanej mu przez organy ścigania.Chociaż sama instytucja sygnalisty jest obca porządkowi prawa kościelnego, to jednak przewidziano w nim rozwiązania pozwalające na informowanie o działaniach bezprawnych, w tym także tych, których dopuszcza się kościelny przełożony.W podjętej refleksji należało uwzględniać hierarchiczny ustrój Kościoła katolickiego, który oznacza szereg podmiotów kościelnych wyposażonych w odpowiednią władzę, uporządkowany według stopni i podległości organów niższych hierarchicznie organom nadrzędnym, tak na szczeblu Kościoła powszechnego, jak i  partykularnego.W przypadku gdy przełożony, określany niekiedy mianem ordynariusza i/lub ordynariusza miejsca (kan. 134 KPK 1983), podejmuje działanie sprzeczne z prawem lub nie dopełnia obowiązków wynikających z normy prawnej, co będzie równoznaczne z działaniem  bezprawnym, kościelny „sygnalista” może i powinien informować o tym kompetentne władze.Po wyjaśnieniu znaczenia pojęcia sygnalisty na gruncie prawa cywilnego dokonano próby adaptacji tego pojęcia do systemu prawa kanonicznego. W dalszej części studium poddano analizie kodeksowe źródła prawa/obowiązku dokonywania doniesień w Kościele.Szczególną uwagę poświęcono zmianom zawartym w najnowszych przepisach kanonicznych o zasięgu powszechnym.
2
Publication available in full text mode
Content available

PRAWNE ASPEKTY DZIAŁALNOŚCI SYGNALISTÓW W PRZEDSIĘBIORSTWACH W ŚWIETLE POLSKIEGO USTAWODAWSTWA

100%
Czaplicki P.
Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne
|
2018
|
issue 12(2)/2018
71-80
PL
Artykuł porusza problematykę funkcjonowania sygnalistów w obrocie gospodarczym. W pierwszej części artykułu przedstawione zostały pojęcie sygnalisty oraz przykładowe sytuacje, w których sygnaliści podejmowali działania zmierzające do zaniechania naruszania przepisów prawa w swoim miejscu pracy. Autor poddał rozważaniom również to, czy obecnie osoby te są należycie chronione przez polskie prawo. W drugiej części artykułu autor ocenił przepisy projektu ustawy o jawności życia publicznego oraz alternatywnego projektu ustawy o ochronie sygnalistów stworzonego przez środowiska pozarządowe. Analiza obejmowała m. in. cele przyświecające ustawodawcy w zakresie uregulowania pozycji prawnej sygnalistów. Rozważaniom został poddany również aspekt legalności działań sygnalistów oraz środki ochrony prawnej, które mają zostać im przyznane. W podsumowaniu autor zaprezentował wnioski wypływające z przeprowadzonej analizy dotyczące aktualnej oraz przyszłej ochrony prawnej sygnalistów.
EN
The article discusses the issue of the functioning of whistleblowers in the economic trade. The first part of the article presents the notion of a signallist and exemplary situations in which the signalists took actions aimed at abandoning violations of the law in their workplace. The author also considered whether these people are properly protected by Polish law. In the second part of the armile, the author assessed the provisions of the draft law on transparency of public life and an alternative draft law on the protection of whistleblowers created by non-governmental organizations. The analysis included objectives guiding the legislator in regulating the legal position of whistleblowers. Consideration was also given to the aspect of the legality of whistleblowers and legal protection measures to be granted. In the summary, the author presented conclusions stemming from the conducted analysis regarding the current and future legal protection of whistleblowers.
3
Publication available in full text mode
Content available

Nowe europejskie prawo sygnalizowania nieprawidłowości. Rozwiązania modelowe a polski projekt ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa

100%
Mroczyński-Szmaj Ł.
Prawo w Działaniu
|
2022
|
issue 52
208-232
EN
Due presentation the topic “The new European whistleblowing law. Model Solutions and the Polish Draft Act on the Protection of Whistleblowers” the author set himself three goals. First, he briefly describes the most important and most characteristic provisions of the new Directive on whistleblowers to give the reader at least a general idea of the model solution prepared by the EU legislator. Second, the paper gives a brief presentation of the draft law on the protection of whistleblowers that implements the Directive in the Polish legal system, taking into account the differences and divergences from the model solution noticed by the literature, the legal literature, and the author himself, so as to provide the reader with knowledge about the most important problems of implementation. Finally, the author aims to present individual conclusions and postulates de lege ferenda within the presented topic. In this last element, the author pays special attention to opportunities and threats connected with the new legislation.
PL
Przedstawiając temat „Nowe europejskie prawo sygnalizowania nieprawidłowości. Rozwiązania modelowe a polski projekt ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa” autor artykułu stawia sobie trzy cele. Po pierwsze, w sposób skrótowy dokonuje opisu najważniejszych i najbardziej charakterystycznych nowych przepisów dyrektywy o sygnalistach, aby dać czytelnikowi chociaż ogólne wyobrażenie o rozwiązaniu modelowym przygotowanym przez unijnego prawodawcę. Po drugie, w pracy została dokonana skrótowa prezentacja projektu ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa stanowiącej wdrożenie dyrektywy do polskiego porządku prawnego. Jednocześnie uwzględniono odrębności i rozbieżności – w stosunku do rozwiązania modelowego – zauważone przez literaturę, piśmiennictwo oraz samego autora, aby przekazać odbiorcy wiedzę na temat najważniejszych problemów związanych z implementacją. Po trzecie, autor stawia sobie za cel przedstawienie indywidualnych wniosków i postulatów de lege ferenda w obrębie prezentowanego tematu. W tym ostatnim elemencie autor zwraca szczególną uwagę na szanse i zagrożenia, jakie wiążą się z nowym prawodawstwem.
4
Publication available in full text mode
Content available

Position of whistleblowers in Polish legal order

100%
Kun-Buczko M.
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
|
2021
|
issue 2
41-49
PL
Sygnalista, demaskator, informator, whistleblower - „osoba dmuchająca w gwizdek” - w języku polskim brakuje określenia oddającego precyzyjnie znaczenie tego terminu. Procedury sygnalizujące o nieprawidłowościach stanowią część kultury organizacji i na świecie znane są od dawna. Ważnym czynnikiem w procesie tworzenia regulacji dotyczących ochrony sygnalistów była i jest aktywność organizacji międzynarodowych (ONZ, Rada Europy i Unia Europejska). Niestety, polski ustawodawca nie podjął dotychczas skutecznych działań w celu uregulowania pozycji sygnalistów. Obecnie obowiązujące przepisy prawne w tej materii są sektorowe, bardzo wybiórcze i ograniczone, co w konsekwencji powoduje małą aktywność w zakresie informowania o nieprawidłowościach. Głównym celem niniejszego artykułu jest określenie statusu sygnalistów w polskim porządku prawnym w kontekście regulacji Dyrektywy 2019/1937, na mocy której państwa członkowskie mają czas na wdrożenie jej postanowień najpóźniej do 17.12.2023 r. Omówione zostały wybrane akty prawa polskiego oraz projekty ustaw, które implikują regulacje dotyczące statusu sygnalistów. W tle rozważań autorka wskazuje również na wybrane akty prawa międzynarodowego i europejskiego.
EN
A whistleblower - "a person blowing a whistle" - the Polish language lacks a word to precisely express the meaning of that term. Procedures signaling irregularities are part of the organizational culture and have been known in the world for a long time. The activity of international organizations (UN, Council of Europe and European Union) in the process of creating regulations regarding whistleblower protection has also been witnessed for some time. Unfortunately, the Polish legislator has not taken effective measures yet to regulate the position of whistleblowers. The current legislation in this area is sectoral, very selective and limited, resulting in little activity in reporting irregularities. The main objective of this article is to determine the status of whistleblowers in the Polish legal order in the context of provisions of the Directive (EU) 2019/1937, under which Member States are obliged to implement its provisions into their legal orders until 17 December 2023. Selected acts of the Polish law and draft laws that contain regulations on the status of whistleblowers are discussed. In the background of the considerations, the Author also points to selected acts of international law and European Union law.
5
Publication available in full text mode
Content available

Wdrożenie procedury ochrony sygnalistów : Wyzwania dla Najwyższej Izby Kontroli

100%
Jarzęcka-Siwik E.
Kontrola Państwowa
|
2021
|
vol. 66
|
issue 2 (397)
8-24
EN
In Poland, there are no comprehensive regulations to impose the obligation to protect whistleblowers by entities both in the public and private sectors. Limited protection can be found in the regulation related to complaints and motions, and to the breach of trade secret with regard to disclosing irregularities, negligence, illicit actions, when it is justified with public interest protection. The system for whistleblowers’ protection is regulated in various ways in the European Union Member States. The EU legislatu re for many years did not provide for a unified procedure for serving whistleblowing, nor for protecting whistleblowers from retaliation. This situation will change once the Member States introduce the Directive (EU) 2019/1937 of the European Parliament and of the Council of 23 October 2019 on the protection of persons who report bre aches of Union law. It obliges the Member States to provide legal basis for a procedure to report irregularities or misuse in public and private institutions. The Polish legisla tor is now obliged to transpose the Union’s regulations, which will allow to elimina te the current lack of comprehensive provisions. However, it seems more necessary to decide on the scope and norms for whistleblower protection. The Supreme Audit Office, as many other public and private entities, will soon have to face the challenge of implementing a system for protecting whistleblowers, as well as for using reported irregularities during audit planning and during auditing. In the article, the notion of whistleblowing has been discussed, as well as the scope where it applies. The defi nition of a whistleblower is also presented, and the need for an appropriate internal procedure to report breaches, and to introduce measures to protect whistleblowers. The article also identifies problems that may arise in relation to the obligation to keep auditor’s secrecy, and loyalty to the employer. An important issue is also how whistle blowing is to be used in audit planning and realisation.
PL
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1917 z 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia praw Unii zobowiązuje kraje członkowskie do stworzenia podstaw prawnych procedury ujawniania nieprawidłowości lub nadużyć w instytucjach publicznych i prywatnych. Nowa regulacja prawna sprawi, że przed Najwyższą Izbą Kontroli pojawi się szereg wyzwań, ale też otworzą nowe możliwości, których umiejętne wykorzystanie znacznie zwiększy efektywność działań kontrolnych. W artykule omówiono pojęcia sygnalizacji (z ang. whistleblowingu) oraz podstawowy zakres przedmiotowy, do którego ma zastosowanie. Przedstawiono definicję sygnalisty, wskazano na konieczność opracowania odpowiedniej wewnętrznej procedury zgłaszania naruszeń i wdrożenia środków ochrony informatorów. Przed stawiono problemy, które mogą pojawić się ze względu na obowiązek zachowania tajemnicy kontrolerskiej oraz lojalności wobec pracodawcy. Istotną rozważaną kwestią jest też wykorzystanie sygnalizacji w planowaniu i przeprowadzaniu kontroli.
6
Publication available in full text mode
Content available

Immunitet i ochrona przed odwetem przyznane „sygnalistom” – osobom zgłaszającym naruszenie prawa i polityki Unii Europejskiej

100%
Świątkowski A. M.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2021
|
vol. specjalny II
|
issue XXI
225-245
EN
The author analyzes the Directive 2019/1937 promoting the idea of cooperation between employees and public authorities regarding information on abuses of European Union law and policy. It outlines the purpose (to improve enforcement and EU policies), methods and techniques for this cooperation (internal and external reporting and follow-up). It discusses the immunity and legal protection (prohibition against retaliation) granted to persons who report a breach of EU law and policy. The author believes that due to historical events, the employed persons, potential whistleblowers, may be critical of the above idea. According to the author, the success of the existing directive depends on its effects, which will be known only in five years.
PL
Autor analizuje dyrektywę 2019/1937 promującą ideę współpracy zatrudnionych z władzami publicznymi dotyczącą informowania o nadużyciach prawa i polityki Unii Europejskiej. Przedstawia cel (poprawę egzekwowania prawa i polityk unijnych), metody i techniki tej współpracy (zgłoszenia wewnętrzne i zewnętrzne oraz działania następcze). Omawia immunitet i ochronę prawną (zakaz przed odwetem) przyznane osobom zgłaszającym naruszenie prawa i polityki unijnej. Autor uważa, że ze względu na zaszłości historyczne osoby zatrudnione, potencjalni sygnaliści, mogą być krytycznie nastawione do powyższej idei. Zdaniem autora powodzenie już obowiązującej dyrektywy jest uzależnione od jej efektów, które będą znane dopiero za pięć lat.
7
Publication available in full text mode
Content available

Ochrona sygnalistów (whistleblowers) w kontekście wolności wypowiedzi

100%
Pietruszka A.
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
|
2020
|
vol. 82
|
issue 1
115-129
EN
Whistleblower protection is mainly a subject of interest for labour law. However, the jurisprudence of the European Court of Human Rights indicates the relations between whistleblower protection and freedom of speech protection. A person who discloses information about certain irregularities exercises the right to impart information, which is protected by the Polish Constitution as well as by the European Convention of Human Rights. Whistleblowing allows public institutions to be subjected to scrutiny and increases transparency in public life. Hence, a democratic society should protect a person who discloses irregularities from any sanctions that may be imposed. The aim of this paper is to establish under which circumstances a person disclosing information should enjoy protection as a whistleblower, to analyse the relations between whistleblower protection and the freedom of speech, and to consider whether the state has a positive obligation to introduce whistleblower protection.
PL
Ochrona sygnalistów jest przede wszystkim przedmiotem zainteresowania prawa pracy, jednakże w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka wskazuje się na związki ochrony sygnalistów z ochroną wolności wypowiedzi. Ujawnienie nieprawidłowości przez sygnalistę jest bowiem realizacją prawa do rozpowszechniania informacji, chronionego przez Konstytucję RP oraz Konwencję o ochronie podstawowych praw i wolności. Sygnalizacja pozwala na kontrolę funkcjonowania instytucji publicznych oraz realizację postulatu transparentności życia publicznego, dlatego w demokratycznym społeczeństwie jest szczególnie istotne, by zapewnić sygnalistom ochronę przed różnego rodzaju sankcjami, które mogą być na nich nałożone w następstwie ujawnienia informacji o nieprawidłowościach. Celem niniejszego artykułu jest ustalenie, w jakich warunkach osobie ujawniającej nieprawidłowości przysługuje status sygnalisty, dokonanie analizy związków ochrony sygnalistów z wolnością wypowiedzi, a także próba rozważenia, czy na państwie ciążą obowiązki objęcia sygnalistów ochroną.
8
Publication available in full text mode
Content available

Evaluation of the whistleblower protection directive in the light of polish preparations for the transposition of the reporting model

100%
Kobroń-Gąsiorowska Ł.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2021
|
vol. 4
|
issue XXI
209-222
PL
W dniu 23 października 2019 r. Unia Europejska przyjęła dyrektywę o ochronie sygnalistów. Dyrektywa miała być przełomowym narzędziem w ochronie sygnalistów. Wprowadza ona niezbędne i prawidłowe standardy ochrony interesów Unii Europejskiej oraz sygnalistów, którzy zgłaszają naruszenia prawa unijnego. Model ochrony sygnalistów ma wykraczać poza wszelkie standardy ochrony sygnalistów w państwach członkowskich. Niemniej jednak skuteczność dyrektywy jest trudna do oceny bez pełnej transpozycji w państwach członkowskich. Proces implementacji nie zakończył się w dniu 17 grudnia 2021 r., kiedy upłynął termin jej wprowadzenia do krajowego porządku prawnego. Autorka zwraca uwagę, że dyrektywa nie zawiera kompleksowego modelu zgłaszania nieprawidłowości, co skutkuje niepełną konceptualizacją tej instytucji.
EN
On October 23, 2019, the European Union adopted the Directive on protecting whistleblowers. The Directive was intended to be a groundbreaking tool in protecting whistleblowers. The Directive introduces essential and correct standards to protect the interests of the European Union and whistleblowers who report breaches of EU law. The whistleblower protection model is designed to go beyond any standards of whistleblower protections in the Member States. Nevertheless, the effectiveness of the Directive is difficult to assess without complete transposition in the Member States. The process did not end with the saying as of December 17, 2021 in Poland, which is only at the draft bill stage. The author notes that the Directive does not provide a comprehensive model for reporting irregularities, which results in an incomplete conceptualization of this institution.
9

Moduły Compliance

80%
Soboń- Stasiak M.
Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa
|
2015
|
issue 7 (786)
83-91
PL
Artykuł zawiera opis poszczególnych modułów programu zgodności. Wyróżniając kodeks etyczny, wytyczne w zakresie zapobiegania korupcji, zasady dotyczące zgodności z przepisami antymonopolowymi, procedurę ochrony danych osobowych, politykę praw człowieka a także procedurę przeciwdziałania nadużyciom. Przedstawiona przez autorkę analiza jest wynikiem szeregu obserwacji i wieloletniego doświadczenia w dziedzinie compliance. Wskazuje na obszary jakie powinny się znaleźć w dobrym programie compliance. Tylko właściwie przygotowany system zgodności jest w stanie zapewnić jego prawidłowe funkcjonowanie w przedsiębiorstwie
EN
The article describes individual modules of the compliance programme, consisting of such components as the Code of Business Conduct, Anti-corruption Guidelines, Antitrust Compliance Guidelines, Personal Data Protection Procedure, Human Rights Policy as well as Anti-fraud Policy. The analysis presented by the author is the result of profound observations and many years of experience in the sphere of compliance. Elements of a good compliance programme are outlined. Proper preparation of the compliance system is identified as prerequisite for its correct functioning in the organization
10
Publication available in full text mode
Content available

Whistleblower Rights and Protection in The Workplace: the Role of Trade Unions in Poland Selected Issues

80%
Kobroń-Gąsiorowska Ł.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2021
|
vol. 95
115-122
PL
W artykule omówiono wybrane problemy związane z funkcjami związków zawodowych i ich przyszłą rolą w ochronie sygnalistów. Autorka analizuje aktualne przepisy ustawy o związkach zawodowych dotyczące funkcjonowania związków zawodowych w aspekcie ochrony sygnalistów w miejscu pracy, zgłaszania nieprawidłowości (działań niezgodnych z prawem, nieetycznych lub w inny sposób niewłaściwych) oraz korzystania z sił rokowań zbiorowych związków zawodowych. Przedstawiciele pracowników mają wyraźne prawo do wspierania sygnalistów w sposób określony przez prawo krajowe. Autorka stwierdza, że funkcje związków zawodowych na gruncie prawa związkowego w Polsce w zakresie zgłaszania nieprawidłowości są często odbierane jako sygnalizacyjne a w konsekwencji są ograniczone.
EN
The article discusses selected problems related to trade unions’ functions and their future role in the protection of whistleblowers. The author analyzes the current provisions of the Act on Trade Unions concerning the functioning of trade unions in protecting whistleblowers in the workplace, reporting irregularities (illegal, unethical or otherwise inappropriate activities) and the use of collective bargaining power of trade unions. Workers’ representatives have an express right to assist whistleblowers as defined by national law. The author states that the functions of trade unions under trade union law in Poland in reporting irregularities are often perceived as signaling and, consequently, limited.
11
Publication available in full text mode
Content available

Cenzura i sygnaliści w miejscu pracy: wybrane zagadnienia

80%
Kobroń-Gąsiorowska Ł.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2021
|
vol. 97
131-142
EN
 The article will present four cases of abuses against Polish whistleblowers, including the last one from the period of the COVID-19 pandemic. Therefore, this article aims to draw attention to the problem of abuses against whistleblowers in Poland in the context of the employee’s obligation to care for the welfare of the workplace and the integrally related loyalty to the employer. The author used the upcoming implementation of the Directive of the European Parliament and the Council (EU) 2019/1937 of 23 October 2019 on the protection of persons reporting breaches of EU law as a background for her considerations. The author claims that the legislator in Poland will confront the challenge of redefining the issue of loyalty in labor law and the related freedom of expression of employees.
PL
  W artykule zostaną przedstawione cztery przypadki nadużyć wobec polskich sygnalistów, w tym ostatni z okresu pandemii COVID-19. Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na problem nadużyć wobec sygnalistów w Polsce w kontekście problemu pracowniczego obowiązku dbałości o dobro zakładu pracy i integralnie związanej z tym lojalności wobec pracodawcy. Autorka wykorzystała, jako tło rozważań nadchodzącą implementację dyrektywy Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii. Autorka stawia tezę, zgodnie z którą ustawodawca w Polsce stanie przed wyzwaniem ponownego określenia zagadnienia lojalności w prawie pracy i związanej z tym wolnością wypowiedzi pracowników.
12
Publication available in full text mode
Content available

Czy wynagradzanie sygnalistów poprawi skuteczność whistleblowingu oraz wykrywalność nieprawidłowości?

80%
Martysz C. B., Nikołajczuk A.
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów
|
2023
|
issue 192
67-87
EN
The still unimplemented EU Directive 2019/1937 of October 23, 2019 (known as the Whistleblower Directive) in Poland imposes a series of obligations on businesses related to the protection of whistleblowers, including the establishment of secure channels for reporting irregularities. According to ACFE reports, whistleblowers are the most important source of information about fraud, making their protection particularly significant. In addition to a sense of security, an additional motivator for whistleblowers to report abuses and fraudulent activities could be financial rewards, which is a common practice in the USA, where whistleblowers receive compensation for information that leads to a SEC investigation and the imposition of fines. In Polish subject literature there is little discussion about whether introducing financial rewards for whistleblowers would improve the effectiveness of combating a wide range of financial irregularities and fraudulent activities, not only internal ones but also in the financial market and other industries. The aim of the article is to address the issue of the rationality of rewarding whistleblowers financially, using a survey-based study. The conclusion outlines recommendations arising from the study.
PL
Wciąż niewdrożona w Polsce dyrektywa UE 2019/1937 z 23 października 2019 r. (zwana „dyrektywą o sygnalistach”) nakłada na przedsiębiorstwa wiele obowiązków związanych z ochroną sygnalistów (ang. whistleblowers), w tym stworzenie bezpiecznych kanałów przyjmowania zgłoszeń o nieprawidłowościach. Według raportów ACFE sygnaliści są najważniejszym źródłem informacji o nadużyciach, dlatego ich ochrona jest szczególnie istotna. Dodatkową motywacją do raportowania (sygnalizowania, ang. whistleblowing) nadużyć mogłaby być dla nich, oprócz poczucia bezpieczeństwa, także nagroda pieniężna – powszechnie praktykowana w USA, gdzie sygnalista otrzymuje wynagrodzenie za informację, która doprowadzi do wszczęcia przez SEC dochodzenia oraz nałożenia grzywny. W polskiej literaturze przedmiotu brakuje dyskusji o tym, czy wprowadzenie wynagrodzenia dla sygnalistów poprawiłoby skuteczność walki z szeroko rozumianymi nadużyciami – nie tylko w ramach nadużyć wewnętrznych, ale także na rynku finansowym czy w innych branżach. Celem artykułu jest omówienie problemu racjonalności finansowego wynagradzania sygnalistów w kontekście przeprowadzonego badania ankietowego. W podsumowaniu nakreślono rekomendacje wynikające z badania.
13
Publication available in full text mode
Content available

Whistleblowing w środowisku akademickim – uwagi de lege lata i de lege ferenda

80%
Kobroń-Gąsiorowska Ł.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2020
|
vol. 4
|
issue XX
261-278
EN
The purpose of this article is to provide external and internal legal protection against adverse employment-related activities available to employees of higher education institutions in Poland, who disclose information of public significance to which they have access, risking this disciplinary and professional liability. The article focuses on the consequences of a particular type of behavior, which is commonly referred to as „reporting irregularities“ or „whistleblowing.“ Since an academic teacher‘s employment relationship in Poland is such that the employer, when terminating the employment relationship, must state the reason for such a decision. Although academic teachers are required to comply with the Act on Higher Education and Science of 2018 and the Labor Code in the unregulated area, it should not be forgotten that there are additional legal requirements specific to their status.
PL
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie zewnętrznej i wewnętrznej ochrony prawnej przed niekorzystnymi działaniami związanymi z zatrudnieniem, dostępnej dla pracowników instytucji szkolnictwa wyższego w Polsce, którzy ujawniają informacje o znaczeniu publicznym, do których mają dostęp, ryzykując poniesieniem odpowiedzialności dyscyplinarnej i zawodowej. Artykuł koncentruje się na konsekwencjach określonego rodzaju zachowania, które jest powszechnie określane jako „informowanie o nieprawidłowościach” czy „whistleblowing”. Ponieważ stosunek pracy nauczyciela akademickiego w Polsce jest taki, że pracodawca, rozwiązując stosunek pracy, musi podać przyczynę takiej decyzji, przegląd środków ochrony dostępnych dla nauczycieli akademickich jest studium wyjątków. Chociaż nauczyciele akademiccy są zobowiązani do przestrzegania nie tylko ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce z 2018 roku, ale także kodeksu pracy w zakresie nieuregulowanym, to nie można zapomnieć, że istnieją dodatkowe wymogi prawne charakterystyczne dla ich statusu.
14
Publication available in full text mode
Content available

Whistleblowing w instytucjach finansowych i w sektorze niefinansowym jako obszar konwergencji wymogów i wyzwań compliance oraz wspólnego poszukiwania rozwiązań

71%
Zawodziński K.
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
|
2019
|
vol. 2
|
issue 2(4)
272-299
PL
Celem artykułu jest przedstawienie whistleblowingu jako jednego z obszarów postępującej konwergencji regulacyjnej między instytucjami finansowymi i przedsiębiorstwami spoza sektora finansowego oraz identyfikacja wyzwań pojawiających się na tle dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających przypadki naruszenia prawa Unii. W tekście podjęto próbę rozwiązania niektórych z trudności, w szczególności w odniesieniu do zgłoszeń nieprawidłowości dokonywanych w złej wierze. Rozważaniom tym towarzyszą bardziej ogólne uwagi dotyczące compliance, oparte o „cykl życia normy prawnej”.
EN
The purpose of this research is to present whistleblowing as one of areas of increasing regulatory convergence between financial institutions and undertakings outside the financial sector and to identify the challenges against a backdrop of Directive (EU) 2019/1937 of the European Parliament and of the Council of 23 October 2019 on the protection of persons who report breaches of Union law. Solutions to some of those difficulties are sought in this paper, in particular with regard to handling the reports of irregularities made in bad faith. More general observations on compliance based on a “legal norm life cycle” approach complement those considerations.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.