Search results

1

The Betrayal of Childhood in a Socio-Cultural Context

100%

Wróblewski M.

Literatura Ludowa

|

2018

|

vol. 62

|

issue 3

EN

In my article, I focus on the relationship between a child and adult in socio-cultural perspective in order to demonstrate how the representations of childhood are used by Polish authors of children’s literature in critical descriptions of war and other forms of violence. At first, I relate to the crucial moment in the European history in which there appeared a discourse of senility and youthfulness. Next, I present the main consequences of the “production” and “distribution” of images of childhood in pop culture. In the last part of my discussion, I analyse novels by Joanna Rudniańska, Jacek Dukaj, Grzegorz Gortat and Dorota Combrzyńska-Nogala, who, in their works about the Holocaust, the martial law in Poland and the war in Syria create the world in which young characters possess certain features belonging to the adult. My analyses demonstrate the sources of betrayal of childhood which appears in these novels like a sublime sign reflecting primarily adults’ fantasies about the child. As I show, this sign contains very few real issues referring to contemporary childhood.

2

Fides ex visu. O medialnych wizualizacjach wiary

85%

Draguła A.

Polonia Sacra

|

2019

|

vol. 23

|

issue 4(58)

159-174

PL

Artykuł podejmuje temat teologicznego statusu obrazu w jego wersji elektronicznej, czyli jako ekranu. W chrześcijaństwie kwestia teologii obrazu podejmowana jest od czasów sporów ikonoklastycznych na Wschodzie (VIII–IX w.). Teologia zachodnia od X wieku, a potem na skutek Reformacji, krytycznie podchodziła do epifanijnej funkcji obrazu, która dla chrześcijaństwa wschodniego jest oczywista. Ten teologiczny dystans wobec spełniania funkcji epifanijnej dominuje w teologicznej interpretacji obrazu elektronicznego. Przyjmuje się, że obraz elektroniczny (ekran) nie jest zdolny, by transmitować misterium. Kategoria „symulakrum”, którą stosuje się w opisie obrazu elektronicznego, wskazuje na zerwanie z ikonicznym bądź mimetycznym odwzorowaniem rzeczywistości. Symulakrum imituje rzeczywistość przedstawioną, dlatego nie jest w stanie jej objawiać.

EN

The article discusses the theological status of an image in its electronic version, i.e. as a screen. In Christianity, the theology of an image has been an issue since the iconoclastic disputes in the East (8th and 9th century). From the 10th century, and then as a result of Reformation, the Western theology approached the epiphanic function of the image, which is evident in Eastern Christianity, with criticism. This theological reserve towards an epiphanic function of an electronic image (screen) dominates the theological interpretation of it. An electronic image is assumed to be incapable of transmitting mystery. The category of “simulacrum”, used in the description of the electronic image, indicates a breakup with the iconic or mimetic representation of reality. Simulacrum only imitates the presented reality, so it is unable to perform a revelatory function.

3

Sztuka, postsztuka, autosztuka i ...

85%

Wnuk K.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2011

|

issue 1

PL

Celem sztuki staje się dążenie do eliminacji wszystkiego, napiętnowanie wszelkiej niesprawiedliwości. Dzieła demaskują wszelkie postawy i często wykraczają poza formy, konwencje sztuki, pozostają bezradne i akceptują taką sytuację. Pojawia się przy tym stwierdzenie, że artyści podejmują przewrotną i dywersyjną grę przeciwko komercji i lansowaniu. Skutek jest dokładnie odwrotny. Powstaje zjawisko postsztuki (forma uczestniczenia w grze o dominację kolejnych kulturowych aktualności. Artefakt postsztuki to spektakl, wydarzenie, produkt), którą można zdefiniować jako to, co wypada, by było sztuką ze względu na jej aktualne uwarunkowania zewnętrzne, czyli dzisiejsze rynkowo-medialne wydarzenia. Jest to zjawisko odmienne od sztuki, kieruje się inną celowością, innymi środkami.

EN

The purpose of art is to aim at eliminating everything, branding injustice. The art works uncover al attitudes and often cross the forms and conventions, become helpless and accept such situation. Artists are said to play a diversionary game against lancing and commercialisation. But the result is completely opposite. The phenomenon of postart appears (the form of participation in a game for domination of following cultural actualities. Postart artifact are: events, performance, products). Postart can be defined as that what must be called art because of market trends. It is a different phenomenon than art, which follows different rules and methods.

4

Norwid nieznany – śmierć Boga w Pierścieniu Wielkiej Damy

71%

Grabowski M., Uniwersytet Łódzki K. L. i. T. R., mat.grabovski@gmail.com

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2013

|

vol. 22

|

issue 4

PL

Artykuł jest analizą utworu Norwida pod kątem problematyki związanej ze Śmiercią Boga. Zwracam uwagę na styczność wniosków Norwida z założeniami Nietzschego i Heideggera. Według autora Wiedzy radosnej umarły Bóg pozostawia po sobie Nicość. To właśnie zagospodarowanie tej przestrzeni jest głównym problemem, z jakim zmierzą się bohaterowie Pierścienia Wielkiej Damy. Teatralizacja ich zachowań i sprowadzenie przedmiotów sakralnych do rangi rekwizytów będzie próbą symulacji transcendencji. Norwid wykorzystuje konwencję teatru w teatrze i deus ex machina w sposób ironiczny. To własnie ironia stanie się podstawą nowego gatunku dramatycznego, jakim miała być Norwidowska biała tragedia. Pierścień Wielkiej Damy jest więc nie tylko próbą głębokiej refleksji nad kryzysem metafizyki, ale również próbą wprowadzenia nowej jakości do europejskiej dramaturgii.

EN

The article is an analysis of Norwid’s work in terms of the theme of the Death of God. I focus on the proximity between Norwid’s conclusions and Nietzsche and Heidegger’s presumptions. According to the author of The Joyful Wisdom, dead God leaves Nothingness behind himself. The filling of this space is the major problem which the protagonists of the Pierścień Wielkiej Damy will face. Through dramatization of their behavior and downgrading religious objects to the role of props they will be an attempt at simulating transcendence. Norwid uses the conventions of a play within a play and deus ex machina ironically. It is irony that will become the basis for a new kind of drama, which originally a Norwidian white tragedy was supposed to be. Pierścień Wielkiej Damy is not only an attempt to at a deeper reflection on the crisis of metaphysics, but also to introduce new quality to European drama.

5

Edukacja jako symulakrum

61%

Głażewski M.

Forum Pedagogiczne

|

2018

|

vol. 8

|

issue 1

147-166

EN

The paper refers to the notion of simulacrum, a term created by Jean Baudrillard in his work “Simulacra and Simulation”, a philosophical treatise from 1981, in which he seeks to examine the relationships among reality, symbols, and society, in particular the significations and symbolism of culture and media that are involved in constructing an understanding of shared existence. Simulacra are copies that depict things which either had no original to begin with, or which no longer have an original. Simulation is the imitation of the operation of a real-world process or system over time. The aim of the article is to disassemble the semantic scope of the simulating function of education in the context of the question about the usefulness of Baudrillard's simulacrum metaphor as a heuristic tool for education analysis. The paper consists of four parts: 1. Education - terminological clarification; 2. A question about the simulative function of education; 3. Simulacrum as a heuristic tool for education analysis; 4. Education as simulacrum of a hypermarket.

PL

Artykuł odnosi się do pojęcia symulakrum, metafory stworzonej przez Jeana Baudrillarda w pracy Symulakry i symulacja w 1981 r., w którym stara się on zbadać związki między rzeczywistością, symbolami i społeczeństwem, a w szczególności określić znaczenie i symbolikę – kultury i mediów, które są zaangażowane w konstruowanie rozumienia wspólnej egzystencji. Symulakry to kopie, przedstawiające rzeczy, kopie, które albo od początku nie miały oryginału, albo już pierwotny, źródłowy oryginał zatraciły. Symulacja jest imitacją działania rzeczywistego procesu lub systemu w czasie. Celem rozważań artykułu jest rozbiór zakresu semantycznego symulacyjnej funkcji edukacji w kontekście pytania o przydatność metafory symulakrum jako heurystycznego narzędzia tej analizy. Praca składa się z czterech części: 1. Edukacja – uściślenie terminologiczne; 2. Pytanie o symulacyjną funkcję edukacji; 3. Symulakrum jako heurystyczne narzędzie analizy edukacji; 4. Edukacja jako symulakrum hipermarketu.

6

Zróbmy sobie dziedzictwo. Przypadek dwóch wystaw

50%

Budzińska J.

Lud

|

2021

|

vol. 105

294-311

EN

Text is an attempt to compare two exhibitions from National Museum in Cracow: „Polish self-portrait” (1979/1980) and “#heritage” (2017/2018). Analyzed was their potential/method in the field of creation/planning of heritage and identity. Referring to, among others, Gregory Ashworth, Edwin W. Ardener, Eric Hobsbawm, Geneviève Zubrzycki and Jacques Lacan, I analyse the ways of establishing heritage, in terms of arbitrary and contractual.

PL

Tekst jest próbą porównania dwóch wystaw z Muzeum Narodowego w Krakowie - „Polaków Portret własny” (1979/1980) i #dziedzictwo (2017/2018). Analizie poddano ich potencjał/metodę w zakresie tworzenia/planowania dziedzictwa i tożsamości. Odwołując się do teorii m.in. G. Ashwortha, E.W. Ardenera, E. Hobsbawma, G. Zubrzycki czy J. Lacana analizuję, m.in. na podstawie materiałów archiwalnych, sposoby ustanawiania dziedzictwa, traktując je w kategoriach arbitralności i umowności.

7

Miasta (nie)doskonałe. Utopia i dystopia w wybranych reprezentacjach nowoczesnej przestrzeni miejskiej

43%

Mazurek M.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2017

|

issue 36

EN

Marcin MazurekInstitute of English Cultures and LiteraturesFaculty of PhilologyUniversity of Silesia in KatowicePoland (Im)Perfect Cities. Utopia and Dystopia in Selected Representations of Modern Urban Space Abstract: The article’s departure point is an assumption of a close relationship between the construction of urban space and the projected identity of its inhabitants. Within the context of late-modern architecture this relationship opens up a discursive space for ideologically-motivated and often utopian visions inspired by the modernist desire to produce a new subject liberated from the socio-historical bias and hierarchical entanglements. Yet upon closer analysis utopian architectural projects – including those represented by literature and the arts – reveal their totalizing aspirations thus blurring the boundary between utopia and dystopia. In the article, the latter is illustrated through a historical analysis of selected literary texts and by particular postulates of modernist architecture included in the Athens Charter and in practical terms represented by large-scale urban housing projects, such as Katowice’s Millennial Housing Estate whose critical evaluation takes place against the background of broader cultural operations reflected in the concept of cognitive capitalism. The last part of the paper is devoted to the phenomenon of virtualization of urban space and its translocation to the virtual sphere, which – following both postmodern critics and virtual culture theorists – becomes a new model of individualized urban existence. Keywords: architecture, appartment block, utopia, dystopia, ideal city, literature, industrial revolution, Victorian era, spectacle, simulacrum, cognitive capitalism, virtual city, identity

PL

For an abstract in English, scroll down.Marcin MazurekInstytut Kultur i Literatur AnglojęzycznychWydział FilologicznyUniwersytet Śląski w Katowicach Miasta (nie)doskonałeUtopia i dystopia w wybranych reprezentacjach nowoczesnej przestrzeni miejskiejAbstrakt: Punkt wyjścia artykułu stanowi założenie o ścisłym związku pomiędzy procesem konstruowania przestrzeni miejskiej a kształtowaniem tożsamości jej mieszkańców. W kontekście architektury późno-nowoczesnej związek ten otwiera dyskursywną przestrzeń dla podbudowanych ideologicznie i nierzadko utopijnych wizji związanych z modernistycznym pragnieniem stworzenia nowego podmiotu wyzwolonego z historycznych zaszłości i społeczno-hierarchicznych uwikłań. Poddane bliższej analizie architektoniczne projekty o utopijnym podłożu – również te obecne w reprezentacjach i literackich i artystycznych – ujawniają jednak swoje totalizujące aspiracje zacierając tym samym granicę pomiędzy utopią a dystopią. Artykuł ilustruje tę ostatnią poprzez analizę historycznych przykładów literackich oraz wybranych postulatów architektury modernistycznej zawartych w Karcie Ateńskiej i w praktyce reprezentowanych wielkomiejskimi projektami budowlanymi jaki stanowi katowickie Osiedle Tysiąclecia, którego omówienie zostaje dokonane w szerszym kontekście współczesnych zmian kulturowych odzwierciedlonych w koncepcji kapitalizmu kognitywnego. W końcowej części artykułu analizie poddane zostaje także zjawisko wirtualizacji przestrzeni miejskiej oraz jej translokacja do sfery wirtualnej, która – podążając tropem myśli zarówno wybranych teoretyków postmodernizmu jaki i badaczy kultury wirtualnej - stanowi nowy model zindywidualizowanej miejskiej egzystencji.Słowa kluczowe: architektura, blok, utopia, dystopia, miasto idealne, literatura, rewolucja przemysłowa, epoka wiktoriańska, spektakl, symulakrum, kapitalizm kognitywny, miasto wirtualne, tożsamość (Im)Perfect Cities. Utopia and Dystopia in Selected Representations of Modern Urban Space Abstract: The article’s departure point is an assumption of a close relationship between the construction of urban space and the projected identity of its inhabitants. Within the context of late-modern architecture this relationship opens up a discursive space for ideologically-motivated and often utopian visions inspired by the modernist desire to produce a new subject liberated from the socio-historical bias and hierarchical entanglements. Yet upon closer analysis utopian architectural projects – including those represented by literature and the arts – reveal their totalizing aspirations thus blurring the boundary between utopia and dystopia. In the article, the latter is illustrated through a historical analysis of selected literary texts and by particular postulates of modernist architecture included in the Athens Charter and in practical terms represented by large-scale urban housing projects, such as Katowice’s Millennial Housing Estate whose critical evaluation takes place against the background of broader cultural operations reflected in the concept of cognitive capitalism. The last part of the paper is devoted to the phenomenon of virtualization of urban space and its translocation to the virtual sphere, which – following both postmodern critics and virtual culture theorists – becomes a new model of individualized urban existence. Keywords: architecture, appartment block, utopia, dystopia, ideal city, literature, industrial revolution, Victorian era, spectacle, simulacrum, cognitive capitalism, virtual city, identity

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

1 ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

1 Forum Pedagogiczne

1 Literatura Ludowa

1 Lud

1 Ogrody Nauk i Sztuk

1 Polonia Sacra

1 Budzińska J.

1 Draguła A.

1 Grabowski M.

1 Głażewski M.

1 Mazurek M.

1 Uniwersytet Łódzki K. L. i. T. R.

1 Wnuk K.

1 Wróblewski M.

1 mat.grabovski@gmail.com

1 2021

1 2019

3 2018

1 2013